Evet duyguları anlar, ben ağlama taklidi yapayım hemen “anne gülsün” der. Kendisi mimik kullanıyor mu çok rastlamadım ama, taklit yapar, balık şaşırmış, böyle yapmış diye kendi suratında göstermeye çalışır.
Simdi ilk yazdiginiz mesaji okudum teshisiniz yokmus ve otizm degil sanki insallah uyaran eksikligidir atlatirsiniz.duygulari anlamasi da cok guzel bisey
Cevabınız için çok teşekkür ederim. Dediğim gibi bir teşhis alamamakta içimi rahatlatmadı Kasım sonu gibi bu işin en uzmanına gidip bir görüş daha alacağım. En azından uyaran eksikliği olsa bile benim neler yapmam lazım, evde nasıl desteklerim'i net olarak öğrenmem gerekiyor. Kafamı takmadığım bir günüm yok, çocuğada bu endişemi geçirmekten korkuyorum, çünkü son zamanlarda onun hakkında konuştuğumu direkt anlayıp, “kapat” diyor.
Cevabınız için çok teşekkür ederim. Bu foruma ilk katıldığımda ilk olarak sizin mesajlarınızı okuyup, kızımın hareketlerini kızınızın hareketlerine çok benzetmiş ve araştırmaya başlamıştım. Benim için bu geri dönüşleriniz inanın çok önemli. Kızım 2 haftadır yuvaya devam ediyor, bakalım gelişimini nasıl olacak. Evde çok ciddi takıntıları vardı. Su bidonuna kendi bastıracak vb. gibi , onu beklemeden su doldursam kıyamet kopar, ağlama krizlerine girerdi. Bunlar kısmen azaldı. Artık yanında su dolduruyorum hiç bir şey yapmayıp oyununa devam ediyor. Bu bile beni rahattan bişey oldu. 2 aydır 7/24 iletişim ve ilgi halindeyim. Eve geldiği andan itibaren oyuna, kitap okumaya, aktiviteye devam. Sıkmadan "Ben - sen” çalışmaları yapıyoruz. Henüz yuvada olan şeyleri hiç anlatmıyor, ben resimlerden ne yaptıklarını çıkarmaya çalışıyorum. Kıyaslama yapmamak istiyorum ama olmuyor, yine sizinki kaç yaşında filan diye sorar buluyorum kendimi. Bunu bırakmam lazım biliyorum. Sizin kızınız soru sormaya başlamış, bu süper bir şey, soru soracağı günü iple çekiyorum. Bu arada bişey sormak istiyorum. Mesela oyu oynarken zürafasını bulamadı, “aa zürafa nerede acaba diye” kendi kendine soruyor. Sonra “burdaymış” diyor. Ama anne şu nedir, bu nedir diye tabiki hiç bir sorusu yok, fakat bu kendi kendine sorduğu sorular “aaa zürafa nerede acaba” gibi ileride soru soracağı anlamına gelir mi? Soru sorma aşaması böyle mi başlıyor? yoksa ezber bir soru sormamı bu?? Tekrar ilginiz ve cevabınız için teşekkürler
Size nurturia diye bi siteyi onerebilirim orda esram diye bir uye var kizi uyaran eksikligi yasamis ozel egitime gondermeden bu sureci atlatmis o siteye uye olup onunla iletisime gecerseniz yardimci olacaktir
Merhaba canım aynı şeyleri bende yaşıyorum kreşte hep yalnız kalmak istiyormuş hiç bir etkinliğe katılmıyor konuşma zaten yok hep ezber şu iletişime bir geçiremedim herşeyi aştım burda takıldım iletişim en zor olanıymış sanki içinde biri var ve onu tutuyor çok üzülüyorum ama ne çare bütün gün dışarda orda burdayız herkesin yanına sokuyorum olmuyor olmuyor olmuyor kreş defterinde her gün aynı yazı bu etkinlikleri yaptık ama katılmadı oysa öğretmen de çabalıyor ısrar edince de hırçınlaşıyorOğlumla ayni yaşta olan annelerin yazılarına bakınca biz de o günleri görecek miyiz acaba diyorum. Benden sonra buraya üye olanlar artık Nadire’n giriyor,çünkü çoğu şeyi atlatmışlar çok şükür. Bugün kreş psikoloğuyla görüşmeye gittim tabi hüsranla döndüm canım çok sıkıldı. Oğlum yaşıtlarından özellikle konuşma konusunda çok geri. konuşması en az 2 yıl geriymiş. Sosyal olarak hala yalnız takılıyormuş sınıfta yaşıtlarıyla iletişim kurmuyor yani. Benim gözlemlediğim şeylerdi, birde ondan duydum. Çok hızlı ilerleme kaydetmiyormuş aradaki yaş farkı çok açılmış akranlarıyla. Ezber konuştuğunu söyledi. mesela kaç yaşındasın diye sorunca 4 diyor adını sorunca söyler. Baba nerede dersem “baba işe gitti”der. Babaanne evde der gibi şeyler. Yaşıtlarını yakalayamayacak galiba
Tek iyi tarafı İnce kaba motor iyi, bilişsel olarakta yaşıtlarından pek fark yokmuş. Biraz kararlı olunca istenilenleri de yapıyor inadı her çocukta olduğu kadar falan dedi. 4 yaşına girdik.
Ne kadar güzel yazmışsın arkadaşım benim çocuğum 3 yaşında bir kere anne bile demedi bunun yükü nasıl ağır biliyormusun 24 saatimi ona ayırmama rağmen bütün imkanlarımı seferber etmememe rağmen temmuz güneşindede ocak soğuğunda da sokaklarda çocuğumu sosyalleştitmek adına yaptığım şeylere rağmen inan artık tükendim ama tükenmek istemiyorum burda bazen yazılanlar o kadar yıpratıcı oluyor ki insan bir çocuğunu diğerinden kıskanır mı hiç o duruma geldim o etrafımda anne diye döndükçe arkadaş edinip oyun kurdukça ikizi niye böyle oldu diye kendimi yiyorum
Daha önce gölge ablayla başka bir kreşte çalıştık onunda bazı sıkıntıları oluyor maalesef çünkü insanlar çok anlayışışsız sonra bu kreşe geçtik kuzenimin eşinin kreşi sınıf 6 kişi bir öğretmen bir yardımcı var sorun şu benim çocuğum çok inatçı
Duruve annesi iyi de doktora gidip otizm ya da atipik tanisi alan sonradan cabucak iyilesip doktorlarin yanlis teshi yapmisiz dedigi insanlar degil bunlar. Siz de okumussunuzdur. Onlara lafim yok. Ben de ilk baslarda keske yanlis tani almis olsak diye cok hayal ettim agladim. Gercekten cozulemiyor bazi cocuklar doktor oztim zannedebiliyor. Onlara lafim yok benim. Riskli bebekler onlar. Belkide kıyısındsn döndüler. Sanirim sayfa otizm sayfasi olmaktan cikti. Hayir yazdiklari belirtileri girip okuyan her anne acaba benimki de mi otizm diye dusunuyor o da panikliyor. Cunku belirtiler diye yazdiklari seyler otizmle alakali olmayan seyler. Panik anneler sayfasi oldu. Bize de füze atın ölelim.
Canım sizde kelimeler başlamıştı sanırım yanlış hatırlamıyorsam. Anne diye seslenmiyor mu. anlamsız kendi kendine konuşma mı var sadece. Bizde 3 yaşı 2 ay geçtikten sonraki ay başladı bilinçli anne demesi tabi çok şey beklemeyin çünkü bir dönem yine söylemiyorlar sonra tekrar başlıyorlar. İniş çıkışlar çok fazla oluyor. İki aydır bizde ilerleme yok. Cümleler vardı şimdi pek söylemez. Ezber öğrendiği şeyleri tekrarı ediyoruz bu aralar. İletişimi benle çok var yabancılara bakar Gülümseyerek, yanaşmaz yinede pek
Hayır seslenmiyor bir şey istediğinde elimden tutup kaldırıyor kelimeler var ama iletişim amaçlı değil elmayı görür elma der ama bana gelip elma istediğinde elma demez zorlarsam desin diye kusana kadar ağlar çok inatçı ben anlamıyorum belki yedi ay önceydi hastanedeydik kan alacaklardı odadan çıkmak istedi baktı anlamıyorum anne gel dedi bir daha demedi bir kerede abisi yemek yerken masada domates görüp ben domates istiyorum dedi şoka girdim ben yanı bence konuşmayı biliyor ama iletişime geçmek istemiyor Algısı alıcı dili gayet iyi mesafeli komutları yapamaz ama basit şeyleri yapıyor artık alıcı dil son aylarda ilerledi çok uğraşıyorum ama yok bir yerlerde tıkanıyor o istemeden hiç birşey zorla olmuyor
