Merhaba arkadaşlar ben de bir süredir girmiyordum siteye. Oğlumda çok bir değişiklik yok genel olarak uyumlu inatlaşma yaşamayan çabuk adapte olan bir çocuk. Bizim ekolalimiz, sterotipi hareketlerimiz ve aşırı hiperaktivite sorunumuz var. Diyet yapıyoruz, diyetin bize tek katkısı karın ağrısı ve gece uykusunda düzelme oldu. Bize de risperdal yazdı gittiğimiz profesör. fakat kullanmadık çünkü doktorun kendisi bile dört yaşında başlanabilir dedi ve buna rağmen ilaç yazdı. Daha 3,5 yaşında 42 aylık yani.
İki gün anneannede kaldık, bugün hadi eve gidelim mi dedim eve gideyim dedi. Nesne sallama ve amaçsız koşma son sürat devam ediyor. Fakat iletişimi daha iyi bugün sürekli kuzenine sarıldı öptü kutu kutu pense oynadılar tabi teşvik ettim sürekli, çünkü çabuk kopuyor oyundan. Göz teması çok güzel hatta gözleriyle konuşur gibi, çok anlamlı bakar insanları ve hareketlerini inceler (koşmadığı ve sakin olduğu zaman) fakat soru cevap yok bir yıldır tuvalet eğitimi vermeme rağmen söylemiyor ben götürene kadar tutuyor. Büyüdükçe bunları aşacak diye umut ediyorum fakat durulup sakinleşeceği konusunda şüpheliyim. Daha çok gecikmiş ekolali var. Parkta kayarken “makarna ye” diyebiliyor mesela. Soru sorunca cevap yok fakat zorlarsam hiç alakasız bir replik söyler. Mesela “banyo yapalım mı”diyorum bana “arı kaç kaç pilav ye”diyor. Bu aralar iyi değilim ben de. Oğlumdan bir buçuk yaş küçük çocuklar bile bizden ileride. Hala bir yaşındaki çocukla ilgileniyorum gibi. Yıllar geçsede bebek kalan koca bir çocuktan farksız. Biraz karamsarlık hakim bende, özellikle büyüdükçe daha ağır geliyor. Bizde kendi kendine söylenmesi çok fazla. Hiç susmaz uykuda bile mırıldanarak konuşur fakat hiçbir anlamı olmayan sesler. Her türlü heceyi sesi çıkarıyor mesela bana bakıp “bajalukanitasa şabaji dattiyo” gibi şeyler söyledi az önce fakat anlamı yok hep böyle bir yaşından beri . Çocuğu Böyle olan annelerin yazmasına çok sevinirim bunu yaşayan tek bizmiyiz acaba ??kimseden duymadım bu gibi şeyler.