Davranış Bozuklukları Otizm

Zuzi19 .!.:

Cnm tanıya çok takılma maşllah taklit başlamış ekoli konuşmaya başlayan her çocukda olur zaten insanoğlu böyle öğrenir zamanla geçicek geçmiş sayfalara baktıysan okumuşsundur ekoli zamanla kayboluyor 39 aylık konuşma geldiyse çok şey aşılır merak etme sizinle iketişime geçmeye başlamış dil i sosyal iletişim olarak kullanıyo demekkı

Genişletmek için tıkla...

Inşallah öyle olur iple cekiyorum:)

sabirli ol .!.:

Nerede ikamet ettiğinizi özelden yazarsanız fikir verebilirim.

Genişletmek için tıkla...

Merhaba. Biz artı özel eğitime gidiyoruz 2 ay oldu şu andaaçok memnunuz ama süreç göstericek ilk 3 ayın sonunda konsültasyon var onu bekliyorum.O zaman daha detaylı düşünebilirim sanırım

Arkadaşlar sizi Kreşle ilgili yaşadıgım bir sıkıntıyı anlatacagım .
Gerçi bu sıkıntılıları ben öngörüyordum hem kreşte hem rehabilitasyon kurumlarında .
Egitim çıkışında yada kreş çıkışında kreş sahibi hep çocugunuz çok iyidi , oyunlara katılım sagladı gibi hep aynı şeyleri söylüyorlar . Yahuu tamamda bu çocuk normal bir çocuk olsa bile bu kadar uyumlu olamaz aylardır hiçmi birini itmedi vurmadı , ısırmadı yada bazı oyunlara katılım saglamadı . Biz defa defa dedikki kreş sahibinede varsa bı sıkıntı söyleyin biz o yönde çocugu geliştirelim yani digerlerinin yaptıgı benim çocugumun yapamadıgı bişey mesela ama yok arkadaş sizin çocugunuz çok iyi herşeyi yapıyor . Ama ben biliyorum yapamadıgı bazı şeyler var . Velhasıl bizim aramızın iyi oldugu ögretmen oradan ayrılma kararı almış ve bize mesaj yoluyla ulaştı ve bize anlattıkları biraz migde bulandırdı . Kreş sahibi tüm ögretmenlere talimat vermiş velilere herşey çok iyi herşey yolunda , çocuk bugun çok iyidi diyeceksiniz içerdeki sıkıntıları kesinlikle dışarı yansıtmayacaksınız diye ve sadece ayrılmak istediklerinde çocugu kötüleyin demiş . Walla bende inanmak istemedim ama tüm kurumlarda ticari menfaat var ama sizlere tavsiyem çocugunuzun seviyesini siz biliyorsunuz artılarını eksilerini ögretmen , egitimen yada oyun ablaları sizi yönlendirmesin .

darhcide .!.:

Arkadaşlar sizi Kreşle ilgili yaşadıgım bir sıkıntıyı anlatacagım .
Gerçi bu sıkıntılıları ben öngörüyordum hem kreşte hem rehabilitasyon kurumlarında .
Egitim çıkışında yada kreş çıkışında kreş sahibi hep çocugunuz çok iyidi , oyunlara katılım sagladı gibi hep aynı şeyleri söylüyorlar . Yahuu tamamda bu çocuk normal bir çocuk olsa bile bu kadar uyumlu olamaz aylardır hiçmi birini itmedi vurmadı , ısırmadı yada bazı oyunlara katılım saglamadı . Biz defa defa dedikki kreş sahibinede varsa bı sıkıntı söyleyin biz o yönde çocugu geliştirelim yani digerlerinin yaptıgı benim çocugumun yapamadıgı bişey mesela ama yok arkadaş sizin çocugunuz çok iyi herşeyi yapıyor . Ama ben biliyorum yapamadıgı bazı şeyler var . Velhasıl bizim aramızın iyi oldugu ögretmen oradan ayrılma kararı almış ve bize mesaj yoluyla ulaştı ve bize anlattıkları biraz migde bulandırdı . Kreş sahibi tüm ögretmenlere talimat vermiş velilere herşey çok iyi herşey yolunda , çocuk bugun çok iyidi diyeceksiniz içerdeki sıkıntıları kesinlikle dışarı yansıtmayacaksınız diye ve sadece ayrılmak istediklerinde çocugu kötüleyin demiş . Walla bende inanmak istemedim ama tüm kurumlarda ticari menfaat var ama sizlere tavsiyem çocugunuzun seviyesini siz biliyorsunuz artılarını eksilerini ögretmen , egitimen yada oyun ablaları sizi yönlendirmesin .

Genişletmek için tıkla...

Çok üzücü bir durum ama malesefki bu işide ticarete dökmüşler kime inanıcaz kime güvenicez biz? Allah yardımcımız olsun..

Herkese merhabalar oğlum 27 aylık oldu bir ay önce kendi imkanlarımızla özel eğitime başladık rapor çıkartırmadık çok bi fark yok henüz ama sanki bu günlerde farkındalığı artmaya başladı öpücük veremezken şimdi öp deyince gelip yanağımıza koyuyor dudaklarını muck sesi çıkmasada buna şükür. işaret parmağını baya kullanıyor bide ağzında anlamsız kelimeler var bıla bıla mını mını gibi.. eskiden oturmayı bilmezdi şimdi otur annecim su vericem yada mama vericem dediğimde oturmaya başladı. yalnız ismine hala bakmıyor ancak isminden sonra örnek kraker vericem falan dersem o zaman gelir yanıma. göz teması azda olsa var eğlenceli şeyler yaparken gülerken yüzüme bakar. ismine bakması için evde neler yapabiliriz tavsiyeleriniz neler?

Merhabalar,

Forumu 8 aydır takip ediyorum. Fakat üzüntümden ve enerjimin olmaması nedeniyle hiç yazamadım. Biz de 26 aylık iken farkettik bazı şeylerin ters gittiğini ve iki doktora götürdük. Birisi özel eğitim sonra kreş derken diğeri sadece kreş dedi. Yaygın gelişimsel bozukluk (bta) diye bir tanı aldık. Gittiğimizde 25 kadar kelimesi vardı. Kanat çırpma, ismine bakmama, açılı bakış gibi durumlar söz konusuydu. Şuan açılı bakış, kanat çırpma, isme bakmama kayboldu. 1 sene kadar oldukça fazla çizgi film izleyip herşeyi kendisi öğrenecek düşüncesiyle birşey öğretmedik. Durumu anlayınca televizyon kapandı evde kitaplar oyuncaklar,bol konuşma ve kreş ile devam ettik. Şuan 33 aylığız 3 ay önce son doktor kontrolümüzde ilk başta 8 ay geride iken farkın 3 aya düştüğünü gördük. Yine 3 ay önce yazabildiğimiz 200 kelimemiz olmuştu. Şuan 3'lü cümleler başladı. 1'den 10'a kadar sayıyor ve rakamları biliyor.. Renkleri ve şekilleri biliyor. İlişkilendirme oyununda bir kere görmesi yeterli hemen kendisi yapmaya başlar. İşaret parmağını kullanıyor. Kreşte herşeyin normal olduğu hatta spor dersinde tüm komutları harfiyen yerine getirdiği söylendi. Kreşten eve dönünce neler yediğini ve öğretmeninin kimlere yanlış dediğini vs. ifade ediyor. Şarkılar söyler bizimle de sürekli iletişim halinde hiç kendi başına takılmaz. Hayali oyun olarak çay yapar servis yapar hayvanlarına yemek yapar gevrekçi olur süpürgeyle süpürür kovasıyla ve sopasıyla siler vs. Sorun olarak şuan dışarıda birisi sevmek isterse arkama saklanır konuşmaz. Eve de birisi geldiğinde ya da gittiğimizde zamanla alışır iletişim kurar. Benim endişelerim hala çok yoğun bunca gelişme olsada acaba diğer doktorun söylediği gibi eğitim aldırmalımıydım diye içim içimi yiyor. Görüşleriniz çok önemli benim için bunlar yeterli mi acaba yoksa uyaran eksikliği gibi birşey yaşadık ve geçmeye mi başladı.

chamomile35 .!.:

Merhabalar,

Forumu 8 aydır takip ediyorum. Fakat üzüntümden ve enerjimin olmaması nedeniyle hiç yazamadım. Biz de 26 aylık iken farkettik bazı şeylerin ters gittiğini ve iki doktora götürdük. Birisi özel eğitim sonra kreş derken diğeri sadece kreş dedi. Yaygın gelişimsel bozukluk (bta) diye bir tanı aldık. Gittiğimizde 25 kadar kelimesi vardı. Kanat çırpma, ismine bakmama, açılı bakış gibi durumlar söz konusuydu. Şuan açılı bakış, kanat çırpma, isme bakmama kayboldu. 1 sene kadar oldukça fazla çizgi film izleyip herşeyi kendisi öğrenecek düşüncesiyle birşey öğretmedik. Durumu anlayınca televizyon kapandı evde kitaplar oyuncaklar,bol konuşma ve kreş ile devam ettik. Şuan 33 aylığız 3 ay önce son doktor kontrolümüzde ilk başta 8 ay geride iken farkın 3 aya düştüğünü gördük. Yine 3 ay önce yazabildiğimiz 200 kelimemiz olmuştu. Şuan 3'lü cümleler başladı. 1'den 10'a kadar sayıyor ve rakamları biliyor.. Renkleri ve şekilleri biliyor. İlişkilendirme oyununda bir kere görmesi yeterli hemen kendisi yapmaya başlar. İşaret parmağını kullanıyor. Kreşte herşeyin normal olduğu hatta spor dersinde tüm komutları harfiyen yerine getirdiği söylendi. Kreşten eve dönünce neler yediğini ve öğretmeninin kimlere yanlış dediğini vs. ifade ediyor. Şarkılar söyler bizimle de sürekli iletişim halinde hiç kendi başına takılmaz. Hayali oyun olarak çay yapar servis yapar hayvanlarına yemek yapar gevrekçi olur süpürgeyle süpürür kovasıyla ve sopasıyla siler vs. Sorun olarak şuan dışarıda birisi sevmek isterse arkama saklanır konuşmaz. Eve de birisi geldiğinde ya da gittiğimizde zamanla alışır iletişim kurar. Benim endişelerim hala çok yoğun bunca gelişme olsada acaba diğer doktorun söylediği gibi eğitim aldırmalımıydım diye içim içimi yiyor. Görüşleriniz çok önemli benim için bunlar yeterli mi acaba yoksa uyaran eksikliği gibi birşey yaşadık ve geçmeye mi başladı.

Genişletmek için tıkla...

Bence uyaran eksikliği gibi duruyor.Otizm teşhisi almış bir çocuğun kısa zamanda bu kadar ilerlemesi çok iyi.Otizm belirtileri gösterip otistik olmayan gruptasınız diyebilirim.Benim oğlumda tüm belirtileri gösterdi.Biz de çok ilgilendik,kreşe verdik.şu an özel eğitime gidiyor bir kaç aydır.Ama her şeyi öğrenniş olarak başladığı için özel eğitim sadece oyun gibi oluyor.Öğretmenleri de şaşırıyor aa bunu da biliyor,şunuda biliyomuş diye.Yani evde çok çok ilgilenmekte bir nevi özel eğitimdir.Benim oğlumda yabancı birini gördüğü zaman arkama saklanıyo,ilk başta göz teması kurmuyo filan ama sonra alışıyo.Bence çocuklarımızın sosyalleşmeye ihtiyacı var.

sabirli ol .!.:

Bence uyaran eksikliği gibi duruyor.Otizm teşhisi almış bir çocuğun kısa zamanda bu kadar ilerlemesi çok iyi.Otizm belirtileri gösterip otistik olmayan gruptasınız diyebilirim.Benim oğlumda tüm belirtileri gösterdi.Biz de çok ilgilendik,kreşe verdik.şu an özel eğitime gidiyor bir kaç aydır.Ama her şeyi öğrenniş olarak başladığı için özel eğitim sadece oyun gibi oluyor.Öğretmenleri de şaşırıyor aa bunu da biliyor,şunuda biliyomuş diye.Yani evde çok çok ilgilenmekte bir nevi özel eğitimdir.Benim oğlumda yabancı birini gördüğü zaman arkama saklanıyo,ilk başta göz teması kurmuyo filan ama sonra alışıyo.Bence çocuklarımızın sosyalleşmeye ihtiyacı var.

Genişletmek için tıkla...

Sizin teşhisiniz neydi acaba?

chamomile35 .!.:

Sizin teşhisiniz neydi acaba?

Genişletmek için tıkla...

Gelişim geriliği,uyaran eksikliği,silik otizm gibi şeyler söylendi.Ama tanı ne olursa olsun yapılacak şeyler aynı.Otizm belirtilerinden kurtulduk fakat tam olarak atlattık sayılmaz.Bazı geriliklerimiz devam ediyor.

Kreş sayesinde 3 ayda oldukça iyi ilerledik oyuncak toplama sıra bekleme çocuklarla yakınlaşma gibi.. fakat sorduğumda bana da kızımın uyumlu olduğunu hiç zorlanmadığını söylüyorlar ben video ve fotoğraf atmalarını rica ettim fakat şimdiye kadar hiç ortaklaşa oynarken bir video alamadım örneğin bunu biliyorum kızımın çocuklarla oyun kurup surduremedigini biliyorum

sabirli ol .!.:

Gelişim geriliği,uyaran eksikliği,silik otizm gibi şeyler söylendi.Ama tanı ne olursa olsun yapılacak şeyler aynı.Otizm belirtilerinden kurtulduk fakat tam olarak atlattık sayılmaz.Bazı geriliklerimiz devam ediyor.

Genişletmek için tıkla...

Mesajlarınızı inceledim yol göstermesi açısından sanırım 45 aylık falan çocuğunuz şuan herşeyi konuşabiliyor mu sen- ben vs.? Bir de neden özel eğitime başladınız acaba geri olduğunuz durumlar neler? Benim için önemli özel eğitim gerekiyorsa geç kalmak istemiyorum.

chamomile35 .!.:

Mesajlarınızı inceledim yol göstermesi açısından sanırım 45 aylık falan çocuğunuz şuan herşeyi konuşabiliyor mu sen- ben vs.? Bir de neden özel eğitime başladınız acaba geri olduğunuz durumlar neler? Benim için önemli özel eğitim gerekiyorsa geç kalmak istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Evet 45 aylık 3 ay sonra 4 yaşına basacak.Zaman çok çabuk akıp geçti.buraya ilk yazdığımda 29 aylıktı.Çok yol katettik...Sen,ben karışıklıkları ilk zamanlar oldu tabi ama şu anda her şey yolunda yanlış yaptığı zamanlar hep düzelttim.Özel eğitimi ben istedim gelişimine daha çok katkısı olur diye düşündüm aslında istememin asıl amacı telaffuz bozukluğu içindi.Özel eğitim aldırabilirsiniz tabi siz daha iyi bilirsiniz..Geri olduğumuz durum aslında çok fazla kalmadı.Konuşma olarak gayet iyiyiz peltek konuşması hariç.. iyiyiz derken yaşıtları kadar iyi değil ama her gün yeni bişeyler öğreniyor,daha karmaşık cümleler kurmaya başladı.Bir de davranış bozukluğu (o da eskiye oranla daha iyi)dediğim dedik söylediği şey illa olacak.Birazda hiperaktifiz.Yaşıtları arasındaki farkın daha azalduğını düşünüyorum..

Biraz uzun olacak fakat paylaşmak istedim lütfen kusura bakmayın.
Aslında moralim çok bozuk dahası sinirlerim harap oldu. Yazıp yazmamak arasında kaldım birkaç gündür.
Bu hafta psikiyatriye götürdüm oğlumu. Özel Çocuk ve ergen psikiyatriye. Profesör olduğunu iddia eden bir doktora.
İçeri girdiğimizde bile suratı asık, asabi görünüşüyle zaten yanlış yerde olduğumuzu hissetmiştim.
İçeri girdik, tabi çocuk Psikiyatri odasında ne bir oyuncak ne bir meteryal yok. Sorduğumda ise “ bir ikı oyuncak vardı buralarda ama almışlar” demesine şaşırmadım bile.
Ben oğlumu anlatmıştım çoğu anne tanır artık. İçeri zorla girmekle birlikte Bizimki odada durmak istemedi sürekli kapıyı açıp kaçmaya çalıştı. Zar zor zaptettikten sonra, masanın koltukların tepesinde gezinip durdu.
doğduğu andan o zamana kadar gelişimini sordu anlattım.
Ne kadar yol aldığımızı, son iki aydır krlimeler hatta cümleler kurduğunu söyledim. Bana pek inanmamış olsa gerek, hep olumsuz konuşmaya devam etti doktor hanım. Hatta oğluma tipik otizmli tanısı koymaya yeltendi diyebilirim.
“Siz otizm tanısı ne zaman aldınız” diye sordu. Almadık” dedim çok şaşırdı. Neden almadınız falan gibi şeyler söyledi. Ben de ona sizden önce 4 psikiyatri daha gördü oğlumu sadece birisi atipik olabilir dedi onun dışında, bırakın otizmi atipik oyizm bile demediler. Denver II gelişim testi bile iyi çıktı dedim. Tabi hep boşuna konuşmuşum.
Oğlumda otizmin çok belirgin özellikleri olduğunu söyledi. Ben de neye dayanarak otizm olduğunu söylüyorsunuz diye doğal olarak sordum. Bana “ Çocukta göz teması sıfır, iletişim sıfır, steretipik hareketler var, aşırı hareketli vs.vs saydı.
Ben de moralim bozuk ve yıkılmış olarak kendi gözlemlerimi söyledim. Hocam bu çocuk oyurmuyor ki şu an koşuyor. Koşan bir çocuk veya yetişkin biri,göz teması kurabilir mi, ya da yönerge alabilir mi? Sakin olduğunda her şeyi yapıyor fakat asıl sorun yerinde duramıyor özellikle farklı bir ortamda. Tamam normal olmayan davranışları var, ben kafasını kuma gömüp, benim çocuğum çok normal hiçbir şeyi yok diyen bir anne değilim ki. Özel eğitim aldırıyoruz, kreşe yolluyoruz, spor alıyor özel bir hocadan. Elimizden ne geliyorsa yapıyoruz.

Tüm konuşmalarım nafile. Oğluma ritalin yazdı. Ben de 6 yaşından önce önermiyor çoğu doktor dedim. Bana “ Amerika sağlık örgütü 4 yaşında başlanabilir aşırı hiperaktivite çocuklarda. Oğlunuz 15 yıl özel eğitim alsa da ilerleyemez” dedi. Çok kızdım onu duyunca. “Siz 4 yaşında başlanabilir diyorsunuz, ama kalkıp 3 yaşında çocuğa bu ilacı mı yazıyorsunuz “ diye çıkıştım. Bana demez mi “ çocuk kaç yaşında demiştiniz?” On defa 3 yaş 3 aylık dememe rağmen. Sonra, tamam o zaman bari 3,5 yaşa kadar bekleyelim o sırada size düşük dozda başka ilaç yazalım 15 gün sonra tekrar gelin. Çünkü 15 gün sonra tekrar muayene ücreti isteyecekler.
Sonuç olarak tam!içeriden çıkıyorduk oğlumu kucağıma aldım. Kibarlığımı bozmadan oğluma : “hadi doktora bay bay yap gidelim” dedim. Oğlum doktorun gözlerinin içine bakarak “ HOŞÇAKALIN, GÖRÜŞÜRÜZ” dedi. Tabi doktor şok. 180 derece dönüş yaparak. “””Aaa göz teması iyi, iletişimi de fena değil. Bu gibi çocuklar bizi de yanıltabiliyor zaman zaman, sizin asıl probleminiz hiperaktivite””” demez mi. Orada doktorun saçını başını yolmamak için zor tuttum kendimi.
Madem bu gibi çocukların varlığından haberdar neden hemen tanı koyar bir doktor?
Koşan birinin göz teması kurması mümkün mü?
Göz teması veya iletişimi var mı diye bakmak için karşısına oturtup bakmak daha mantıklı değil mi?
Benim dikkatim sayesinde ritalin yaZmaktan vazgeçen kafası dağınık biri neden işinin başında?
Bunlara prof ünvanını kim veriyor?
Akademik bilgisi süper olabilir fakat bu doktorların, “”psikolojik olarak doktorluk yapmaya elverişlidir raporu almaları şart”” Test çözmek yeterli değil.

kuntay .!.:

Biraz uzun olacak fakat paylaşmak istedim lütfen kusura bakmayın.
Aslında moralim çok bozuk dahası sinirlerim harap oldu. Yazıp yazmamak arasında kaldım birkaç gündür.
Bu hafta psikiyatriye götürdüm oğlumu. Özel Çocuk ve ergen psikiyatriye. Profesör olduğunu iddia eden bir doktora.
İçeri girdiğimizde bile suratı asık, asabi görünüşüyle zaten yanlış yerde olduğumuzu hissetmiştim.
İçeri girdik, tabi çocuk Psikiyatri odasında ne bir oyuncak ne bir meteryal yok. Sorduğumda ise “ bir ikı oyuncak vardı buralarda ama almışlar” demesine şaşırmadım bile.
Ben oğlumu anlatmıştım çoğu anne tanır artık. İçeri zorla girmekle birlikte Bizimki odada durmak istemedi sürekli kapıyı açıp kaçmaya çalıştı. Zar zor zaptettikten sonra, masanın koltukların tepesinde gezinip durdu.
doğduğu andan o zamana kadar gelişimini sordu anlattım.
Ne kadar yol aldığımızı, son iki aydır krlimeler hatta cümleler kurduğunu söyledim. Bana pek inanmamış olsa gerek, hep olumsuz konuşmaya devam etti doktor hanım. Hatta oğluma tipik otizmli tanısı koymaya yeltendi diyebilirim.
“Siz otizm tanısı ne zaman aldınız” diye sordu. Almadık” dedim çok şaşırdı. Neden almadınız falan gibi şeyler söyledi. Ben de ona sizden önce 4 psikiyatri daha gördü oğlumu sadece birisi atipik olabilir dedi onun dışında, bırakın otizmi atipik oyizm bile demediler. Denver II gelişim testi bile iyi çıktı dedim. Tabi hep boşuna konuşmuşum.
Oğlumda otizmin çok belirgin özellikleri olduğunu söyledi. Ben de neye dayanarak otizm olduğunu söylüyorsunuz diye doğal olarak sordum. Bana “ Çocukta göz teması sıfır, iletişim sıfır, steretipik hareketler var, aşırı hareketli vs.vs saydı.
Ben de moralim bozuk ve yıkılmış olarak kendi gözlemlerimi söyledim. Hocam bu çocuk oyurmuyor ki şu an koşuyor. Koşan bir çocuk veya yetişkin biri,göz teması kurabilir mi, ya da yönerge alabilir mi? Sakin olduğunda her şeyi yapıyor fakat asıl sorun yerinde duramıyor özellikle farklı bir ortamda. Tamam normal olmayan davranışları var, ben kafasını kuma gömüp, benim çocuğum çok normal hiçbir şeyi yok diyen bir anne değilim ki. Özel eğitim aldırıyoruz, kreşe yolluyoruz, spor alıyor özel bir hocadan. Elimizden ne geliyorsa yapıyoruz.

Tüm konuşmalarım nafile. Oğluma ritalin yazdı. Ben de 6 yaşından önce önermiyor çoğu doktor dedim. Bana “ Amerika sağlık örgütü 4 yaşında başlanabilir aşırı hiperaktivite çocuklarda. Oğlunuz 15 yıl özel eğitim alsa da ilerleyemez” dedi. Çok kızdım onu duyunca. “Siz 4 yaşında başlanabilir diyorsunuz, ama kalkıp 3 yaşında çocuğa bu ilacı mı yazıyorsunuz “ diye çıkıştım. Bana demez mi “ çocuk kaç yaşında demiştiniz?” On defa 3 yaş 3 aylık dememe rağmen. Sonra, tamam o zaman bari 3,5 yaşa kadar bekleyelim o sırada size düşük dozda başka ilaç yazalım 15 gün sonra tekrar gelin. Çünkü 15 gün sonra tekrar muayene ücreti isteyecekler.
Sonuç olarak tam!içeriden çıkıyorduk oğlumu kucağıma aldım. Kibarlığımı bozmadan oğluma : “hadi doktora bay bay yap gidelim” dedim. Oğlum doktorun gözlerinin içine bakarak “ HOŞÇAKALIN, GÖRÜŞÜRÜZ” dedi. Tabi doktor şok. 180 derece dönüş yaparak. “””Aaa göz teması iyi, iletişimi de fena değil. Bu gibi çocuklar bizi de yanıltabiliyor zaman zaman, sizin asıl probleminiz hiperaktivite””” demez mi. Orada doktorun saçını başını yolmamak için zor tuttum kendimi.
Madem bu gibi çocukların varlığından haberdar neden hemen tanı koyar bir doktor?
Koşan birinin göz teması kurması mümkün mü?
Göz teması veya iletişimi var mı diye bakmak için karşısına oturtup bakmak daha mantıklı değil mi?
Benim dikkatim sayesinde ritalin yaZmaktan vazgeçen kafası dağınık biri neden işinin başında?
Bunlara prof ünvanını kim veriyor?
Akademik bilgisi süper olabilir fakat bu doktorların, “”psikolojik olarak doktorluk yapmaya elverişlidir raporu almaları şart”” Test çözmek yeterli değil.

Genişletmek için tıkla...

Iyi yaptin paylastin cbm bu kotu tecrubeyi ne diyecwgimi bilemiyorum allah bu diplomalari almis ustune prof unvani almis insanlarinda buna guvenerek gittigi dr lara vijdan ilim nasip etsin her hareketi her davranis bozuklugunu hemen otizm yelpazazesine sokuyorlar tam belirti degilsede hopp hazir atipik otizm konusma gecikmesinden tut hiperaktivite bile otizm amma hevesliler tani koymaya yada ailenin icine suphe dusurup 15 gun sonra yine gelin demeye cok dogru soylemissin 15 gun sonra yine ucret alinicak tabi insanin en hassas oldugu konu cocuklari bu gibi insanlarda bunu cok iyi bilip kesintisiz bir rant kapisi yapmislar kendilerine yuce rabbim iyi vijdanli insanlarla karsilastirsin hepimizi .. ben mesajlarini okumustum oglunun gecmisini biliyorum yazdiklarin kadariyla ve siz cok iyi ilerlediniz ins dahada iyi olucak sizin sikintiniz hiperaktivite zaten ki hiperaktif bir cocugun davranis bozukkugu gostermeside normal zamanla gecicek hiperkativite bir yazida okumustum bir prof rus 4 yasindan itibaren hic mudahale edilmesede yavas yavas hiperaktivite azalir yaziyodu 7 yaslarinda tamamen kayboluyomus gayet mantikli sen hic hiperaktif butun gun saga sola kosturan yetiskin gordun mu ben gormedim hic bir turk dr un boyle birsey soyledigini okumadim duymadim versinler ilaci

kuntay .!.:

Biraz uzun olacak fakat paylaşmak istedim lütfen kusura bakmayın.
Aslında moralim çok bozuk dahası sinirlerim harap oldu. Yazıp yazmamak arasında kaldım birkaç gündür.
Bu hafta psikiyatriye götürdüm oğlumu. Özel Çocuk ve ergen psikiyatriye. Profesör olduğunu iddia eden bir doktora.
İçeri girdiğimizde bile suratı asık, asabi görünüşüyle zaten yanlış yerde olduğumuzu hissetmiştim.
İçeri girdik, tabi çocuk Psikiyatri odasında ne bir oyuncak ne bir meteryal yok. Sorduğumda ise “ bir ikı oyuncak vardı buralarda ama almışlar” demesine şaşırmadım bile.
Ben oğlumu anlatmıştım çoğu anne tanır artık. İçeri zorla girmekle birlikte Bizimki odada durmak istemedi sürekli kapıyı açıp kaçmaya çalıştı. Zar zor zaptettikten sonra, masanın koltukların tepesinde gezinip durdu.
doğduğu andan o zamana kadar gelişimini sordu anlattım.
Ne kadar yol aldığımızı, son iki aydır krlimeler hatta cümleler kurduğunu söyledim. Bana pek inanmamış olsa gerek, hep olumsuz konuşmaya devam etti doktor hanım. Hatta oğluma tipik otizmli tanısı koymaya yeltendi diyebilirim.
“Siz otizm tanısı ne zaman aldınız” diye sordu. Almadık” dedim çok şaşırdı. Neden almadınız falan gibi şeyler söyledi. Ben de ona sizden önce 4 psikiyatri daha gördü oğlumu sadece birisi atipik olabilir dedi onun dışında, bırakın otizmi atipik oyizm bile demediler. Denver II gelişim testi bile iyi çıktı dedim. Tabi hep boşuna konuşmuşum.
Oğlumda otizmin çok belirgin özellikleri olduğunu söyledi. Ben de neye dayanarak otizm olduğunu söylüyorsunuz diye doğal olarak sordum. Bana “ Çocukta göz teması sıfır, iletişim sıfır, steretipik hareketler var, aşırı hareketli vs.vs saydı.
Ben de moralim bozuk ve yıkılmış olarak kendi gözlemlerimi söyledim. Hocam bu çocuk oyurmuyor ki şu an koşuyor. Koşan bir çocuk veya yetişkin biri,göz teması kurabilir mi, ya da yönerge alabilir mi? Sakin olduğunda her şeyi yapıyor fakat asıl sorun yerinde duramıyor özellikle farklı bir ortamda. Tamam normal olmayan davranışları var, ben kafasını kuma gömüp, benim çocuğum çok normal hiçbir şeyi yok diyen bir anne değilim ki. Özel eğitim aldırıyoruz, kreşe yolluyoruz, spor alıyor özel bir hocadan. Elimizden ne geliyorsa yapıyoruz.

Tüm konuşmalarım nafile. Oğluma ritalin yazdı. Ben de 6 yaşından önce önermiyor çoğu doktor dedim. Bana “ Amerika sağlık örgütü 4 yaşında başlanabilir aşırı hiperaktivite çocuklarda. Oğlunuz 15 yıl özel eğitim alsa da ilerleyemez” dedi. Çok kızdım onu duyunca. “Siz 4 yaşında başlanabilir diyorsunuz, ama kalkıp 3 yaşında çocuğa bu ilacı mı yazıyorsunuz “ diye çıkıştım. Bana demez mi “ çocuk kaç yaşında demiştiniz?” On defa 3 yaş 3 aylık dememe rağmen. Sonra, tamam o zaman bari 3,5 yaşa kadar bekleyelim o sırada size düşük dozda başka ilaç yazalım 15 gün sonra tekrar gelin. Çünkü 15 gün sonra tekrar muayene ücreti isteyecekler.
Sonuç olarak tam!içeriden çıkıyorduk oğlumu kucağıma aldım. Kibarlığımı bozmadan oğluma : “hadi doktora bay bay yap gidelim” dedim. Oğlum doktorun gözlerinin içine bakarak “ HOŞÇAKALIN, GÖRÜŞÜRÜZ” dedi. Tabi doktor şok. 180 derece dönüş yaparak. “””Aaa göz teması iyi, iletişimi de fena değil. Bu gibi çocuklar bizi de yanıltabiliyor zaman zaman, sizin asıl probleminiz hiperaktivite””” demez mi. Orada doktorun saçını başını yolmamak için zor tuttum kendimi.
Madem bu gibi çocukların varlığından haberdar neden hemen tanı koyar bir doktor?
Koşan birinin göz teması kurması mümkün mü?
Göz teması veya iletişimi var mı diye bakmak için karşısına oturtup bakmak daha mantıklı değil mi?
Benim dikkatim sayesinde ritalin yaZmaktan vazgeçen kafası dağınık biri neden işinin başında?
Bunlara prof ünvanını kim veriyor?
Akademik bilgisi süper olabilir fakat bu doktorların, “”psikolojik olarak doktorluk yapmaya elverişlidir raporu almaları şart”” Test çözmek yeterli değil.

Genişletmek için tıkla...

malesefki böyle diplomalı cahillerde var cnm üzülme sen çocuğunu çözmüşsün zaten bence çok fazla üzerine gitme artık elinizden geleni yapıyorsunuz üstelik konuşmayada başlamış maşallah bundan sonra çok hızlı ilerleyecektir Allahın izniyle ;-)

Ben oğlumun bu sürecinde en çok zaten psikiyatri uzmanlarına duyduğum saygıyı yitirdim bazı doktorlar yüzünden.Bu kadar mı anne baba psikolojisini anlamaktan uzak olunur? Beklediğimiz olağanüstü güzel şeyler duymak değil elbette herkes çocuğunu biliyor tanıyor ama biraz daha yolygösterici olmak bu kadar mı zor? Üstelik tam anlamıyla geleceği öngörülemeyen bi tanıdan bahsederken böyle kesin çizgilerle konuşmak ne kadar doğru. Belki duygusal bakıyoruz evet belki hiçbir olumsuzluk konduramıyoruz yavrularımıza ama bunu bile anlamaları gerekir psikoloji bilimine vakıf insanlar olarak. Hiç üzmeyin kendinizi sayıca çok fazlalar ama biz de az değiliz güçlü olun kararlı olun ve inanın yavrunuza onu sizden daha iyi kimse gözlemleyip doğru yorumlayamaz.
Benim size danışmak istediğim bişey var arkadaşlar. Daha önce stereotipik dediğimiz bi hareketimiz olmamıştı 4 gündür eline ne geçirse ses çıkarsın diye bi yerlere vuruyor ve yaparken de gözümüzün içine bakıyor. Dikkat çekmeye çalışıyor desem zaten etrafında oyun oynamaya hazır bekliyoruz sürekli tüm ilgimiz üzerinde.Özel eğitimde hocası "bunu yapmanı istemiyorum" metodunu uyguluyor ergoterapide ki hoca da hemen elini tutup başka bi etkinliğe götürüp kafasını dağıtıyor.Uyarınca ısrarcı olmuyor bırakıyor ama kısa bi süre sonra yeniden bişey buluyo.Hangi yöntem doğru var mı başarılı olup hareketi söndüren?

muhtessem .!.:

Ben oğlumun bu sürecinde en çok zaten psikiyatri uzmanlarına duyduğum saygıyı yitirdim bazı doktorlar yüzünden.Bu kadar mı anne baba psikolojisini anlamaktan uzak olunur? Beklediğimiz olağanüstü güzel şeyler duymak değil elbette herkes çocuğunu biliyor tanıyor ama biraz daha yolygösterici olmak bu kadar mı zor? Üstelik tam anlamıyla geleceği öngörülemeyen bi tanıdan bahsederken böyle kesin çizgilerle konuşmak ne kadar doğru. Belki duygusal bakıyoruz evet belki hiçbir olumsuzluk konduramıyoruz yavrularımıza ama bunu bile anlamaları gerekir psikoloji bilimine vakıf insanlar olarak. Hiç üzmeyin kendinizi sayıca çok fazlalar ama biz de az değiliz güçlü olun kararlı olun ve inanın yavrunuza onu sizden daha iyi kimse gözlemleyip doğru yorumlayamaz.
Benim size danışmak istediğim bişey var arkadaşlar. Daha önce stereotipik dediğimiz bi hareketimiz olmamıştı 4 gündür eline ne geçirse ses çıkarsın diye bi yerlere vuruyor ve yaparken de gözümüzün içine bakıyor. Dikkat çekmeye çalışıyor desem zaten etrafında oyun oynamaya hazır bekliyoruz sürekli tüm ilgimiz üzerinde.Özel eğitimde hocası "bunu yapmanı istemiyorum" metodunu uyguluyor ergoterapide ki hoca da hemen elini tutup başka bi etkinliğe götürüp kafasını dağıtıyor.Uyarınca ısrarcı olmuyor bırakıyor ama kısa bi süre sonra yeniden bişey buluyo.Hangi yöntem doğru var mı başarılı olup hareketi söndüren?

Genişletmek için tıkla...

Cnm bu soyledigin gecici birseydir her cocuk yapabilir bu tarz seyler benim kizmda kasikla vsss eline birsey gecince vururdu saga sola ses cikardigini duyunca daha hizli vurup gulerdi kizimin gelisimi normaldi bu arada stereotipik davranis olarak benim oglum sevince el sallamasi vardi asa yukari ben bir kac kez sert bir tonla uyardim sonra bir iki denedi bana bakarak tepkim ayni olunca vazgecti yapmiyor artik tabi her cocukda ayni uyari ise yararmi onu bilemiyorum en iyi sen belirsin cocugunu bagzi cocuklar dahada inat edebiliyor

Bence biz ailelerin en büyük sorunlarından biri, psikiyatristlerin ağzının içine fazla bakiyoruz. Ben 1,5 senede 2 kere ggittim İkiside devletti. Doktor hiçbirsey yapmıyor. İlaç verse kullanmiycam. Doktor bu çocukta hicbirsey yok desede ben oğluma eğitim aldiricam. Ozaman niye durup durup gideyim diye dusundum.Doktorların hicbirseyi yok diyipte eğitim aldirdigi ailelerde tanıdım. Herkes şunu sorsun kendine, bütün psikiyatristler hiçbir eksigi yok herseyi mükemmel dese, çocuğunun mevcut durumuna 3 maymun oynayabilecekmisin? Çünkü emin olun biz onlara yöneldikce, kocaman bir sektör olustu. Merkezler oyle, doktorlar öyle. Ben birtane anneyle tanismistim, doktorlarda tanı arayarak uzun bir zaman kaybeden. 10 gün sonra gel, 15 gün sonra gel, 3 ayda 1 gel, 6 ayda 1 gel. Ama hep bana gel, sakın baska yere gitme, mümkünse benim merkezimde eğitim al, para akisi dışarıya olmasın. Umarım buralari okursunuz.

Doktora şu bakımdan hak verdim. Bazı aileler kabullenmiyor çocuğundaki durumu, onları biraz uyandırmak icin ciddi konuşabilir. Fakat biz zaten eğitim alıyoruz kendisine anlattım farklıydı bebekliğinden beri bunu biliyorum.

Birde 1000 çocuktan sadece 5 i tipik otizm tanısı alıyorken, 1000 çocuktan 20-25 i otizm belirtileri taşıyor fakat otizmli tanısı almıyorlar yaş ilerledikçe bu belirtiler ortadan kalkabiliyor. Bunlar kabul görmüş ciddi araştırmalar sonucunda söylenmiş. Benim tahmini görüşüm değil.

Hiperaktivite tanısını 15 dakika içinde koyması ayrı olay. Yüze yakın makale okudum Türkçe İngilizce. Tanıyı koymak için en az 6 ay içinde çocuğu üç faklı ortamda ve farklı zamanlarda gözlemlenmesi ve buna göre hiperaktivite tanısı konulması gerektiği yazıyor. Aşırı hareketli bir çocuk bunu biliyorum zaten. Hiperaktivite ile hareketlilik bambaşka şeyler. Doktorumuz sağolsun çok ileri görüşlü demek ki 15 dakika içinde bu çocukta aşırı hiperaktivite var dedi. Kime inanacağımızı şaşırdık artık.

Aslında yaptıkları ve bize garip gelen davranışların çoğu kendilerini kanıtlama o an icin birşeyle meşgul olma ve kendilerince bir düzen oluşturmaya yönelik örneğin benim kızım kızgınlığını belli edemediği zaman bağırarak şarkı söylemeye başlıyordu oyun oynamaya çalışırken oyuncakları sıraya dizip tek tek dokunuyor kendince orada olduklarından emin olmaya çalışıyordu bu seferde oynamaya odaklanamiyordu yada boş kalınca kendini gudulemek için kosturmaya başlıyordu. Zamanla her hareketinin anlamını ogrendikce yaklaşımım daha ılımlı oldu. Bizim çocuklarımız genelde yapacağımız ikinci bir hamleyi söyleyeceğimiz cümleleri bile tahmin edebiliyorlar ve hazırda kontrolcu yapıları da onları dış dünyaya yani sözümona biz normal insanlara ve çocuklara tuhaf geliyor sakin telaslanmayin rahatlayin kabullenin çözüm üretin hepsi zamanla geçecektir. Normal hızda normal duygusallıkta ve basit baş edilebilir çocuklar olsalardı zaten hayat