evet haklısınız..belki de bugün yaşadığı öfke nöbeti anında dudağımı patlatması ve şu saatlerde eşimin iş arkadaşının oğlunun asker uğurlamasına gidip umursamaması beni kızdırdı..psikiyatrik tedavi gördüm ama yine ihtiyacım var sanırımanlıyorum sizi. Siz de tepki veren anneleri anlayın. tahmin ettim zaten bir patlama ile yazdığınızı. 18 yıl kolay değil. Ama dürüst olayım ilk mesajınızda size kızmadım ama ikinci mesajı okuduktan sonra kızdım. maşallah bu kadar güzel ilerleme varken bu isyan neden. Allahın zoruna gider. Lütfen şükredin. 17 yaşında konuşmayan altı bezli sokağa çıkamayan annesini babasını döven otizmli tanıdım. anlaşılan evladınız dışında başka sıkıntılar da var. Ama emin olun bu dünyada yaşadığımız bazı şeyler cennetin anahtarı oluyor. Bence profesyonel yardım alın ve psikiyatr ile görüşün gerekirse ilaç kullanın. Belkide alıyorsunuzdur ama yine de söylemek istedim.
Duruveannesı yazdıkların okadar faydalıkı en başta teşekkur etmek isterim ve hep belirttiğin gibi burda bir çok çocuk a tıpık falan değil çocukluk otızmı diye birşey var yalancı otızm ve zaman zaman her çocuk bağzı belirtiler gösterebılıypr sizin kızınız benım oğlum gıbı bızde sadece kanat çırpma vardı göz temesı adına bakma kusursuzdu sadece yaşıtlarıyl ılgılenmez ve mesafelı komutlarda sıkıntımız var şimdi kanat çırpma nerdeyse bırttı bir kaç kez ıyardım yapınca gelip çak yaptı bana gülerek guya beni kandırıyo bizimde konuşma yok 10 a kadar sayıyor ıngılızce turkçe 4 5 renk bılıyor mantıklı kelimesi mama meme ydi dün ilk defa dolabın yanına gıttı pantalonunu gösterdı işaret edıyordu zaten atti dedi ne istoyosun dedim atti dedi yerınde ve mantıklı kullandı 34 aylığız senınde yazmış olduğun gıbı konuşma bır yerde başlıyor tüm annelere ve kuzularına sağlıklı günler dilerimsevgili anneler
bozuk plak gibi tekrarlayacağım çünkü bu konuda geç kalırsanız dönüşü yok. lütfen derdiniz konuşması sayıları renkleri bilmesi olmasın. İlk hedef göz teması, ikinci hedef algı, üçüncü hedef sosyal iletişim olmalı. bunları sağlar sağlamaz sonraki ve en önemli hedef davranış terapisi olmalı. Her çocuk birgün konuşur, saymayı öğrenir renkleri öğrenir ama zamanında düzeltilmeyen davranış sorunları kalıcı olur. kaç tane otizmi yendik diyen aile biliyorum. kriterleri okula gitmesi öz bakımı olması. Ama kaç tane davranış sorunu var, onları kabullenmişler atlattık diyorlar. hayır atlatmadınız. kendinizi kandırmayın. hedef tamamen düzelmek ya da dikkat çekmeyecek kadar normale yakın olmak. tabi bu laflarım tipik otizmliler için değil.
o yüzden lütfen ama lütfen mümkünse 3 değilse en geç 4 yaşına kadar davranış sorunlarını düzeltin. 5 yaş sınır. sonrası çoooook zor. o yüzden yaş küçükken hedef takıntılar davranışlar ve algı olsun. gerisini zamana bırakın.
eğitimciniz ya da pedagogunuz lütfen davranış terapisi uzmanı olsun. mümkünse aba yı bilen birisi. maalesef şarkılar ve oyunlar ile olmaz bu iş. gerekirse biraz ağlatarak. 5 ay önce aklınıza gelecek her tuhaflığı olan kızım şuan sadece konuşmuyor. Onu yaşıtlarından ayıramazsınız.
Ben de bu konuda size katılıyorum. Her çocuk farklı ve kendine özel davranışsal farklılıklarla doğuyor. Benim oğlum ağlama ve zorlamaya gelmiyor bunu denedik. Alanında çok iyi denilen spor hocasından ders aldırdık tavsiye üzerine. Giden her anne çocuğunda müthiş ilerlemeler kaydettiğini söyledi çünkü.Tabi ki akademik başarıdan önde gelen şeyler ama bunu yazanlarda eminim çocuğum hiç birşey başaramayacak kaygısı yaşayan annelere örnek olsun diye yazıyorlar bende oğlumun sayıları harfleri bu denli bilmesinden rahatsızım çünkü onun yaşının gerektirdiği şeyleri yapması daha doğru okumayı saymayı nasıl olsa ciddi bir sorun yoksa öğrenecek davranış problemleri olan çocuklarda bir sürü yöntem var bunu aşmaları İçin ama hangisinin daha başarılı olduğu çocuktan çocuğa değişiyor bence mesela benim oğlumda ceza ödül yöntemi ağlatmak işe yaramıyor hatta daha da geriliyor içine kapanıyor olumsuzlukları giderecek yöntemi bulursanız zaten bir çok şeyin önü açılıyor bunu da maalesef denemeden bulamıyorsunuz
Bende size katılıyorum. Aba yada davranış terapisi diye illaki sartlanmak doğru değil. Yıllarca abaya gidip bir arpa boyu yol katedememis insanlarla konuştum ve emin olun hiçte sayıları az değil. Normal, sokak arasında rehabilitasyon merkezinde tanısı kalkan ailelerde gördüm. Eğitimin ismi, cisminden ziyade egitimci ve çocuğunuzu kendine nasıl bağladığı önemli. Bu alanda cok önemli bir hocayla görüşmek için kalkıp bir üniversiteye gittim ve bana ne olursa olsun gittigin yer oyun altyapılı olmali demişti. Çocuğun dünyasına oyundan başka nasıl gireriz? Yaptığı davranışlar ödüllendirilmeli, bunu biz zaten genele yaydık, evdede uyguluyoruz. Ama ezbere öğretilen şeyler belli biryere kadar oluyor ve öğretilmiş oldugu, üstünde yapay durmasindan belli oluyor. Bazı şeyleri onun içinden gelmesini sağlamak önemli. Yani onun cok sevinmesini istiyorsanız evde mutlu birsey olduğunda gerekirse kalkıp halay cekeceksiniz. Biz ailecek tavanlara zıplayıp oyunlar oynadığımızı biliyorum. Şimdi ellerimizden tutup kutu kutu pense oynayalım diyor. Ben hayali oyunla doktor, hastane, ambulans, igne,birsuru şey öğrettim oğluma. Ayrıca bu davranış terapisi olarak turkiyede dayatılanlar servet istiyor, yurtdışında ya ücretsiz yada makul. Aileler bunlara goturmezse çıkar yolu yok gibi algı yaratmakta doğru değil.Tabi ki akademik başarıdan önde gelen şeyler ama bunu yazanlarda eminim çocuğum hiç birşey başaramayacak kaygısı yaşayan annelere örnek olsun diye yazıyorlar bende oğlumun sayıları harfleri bu denli bilmesinden rahatsızım çünkü onun yaşının gerektirdiği şeyleri yapması daha doğru okumayı saymayı nasıl olsa ciddi bir sorun yoksa öğrenecek davranış problemleri olan çocuklarda bir sürü yöntem var bunu aşmaları İçin ama hangisinin daha başarılı olduğu çocuktan çocuğa değişiyor bence mesela benim oğlumda ceza ödül yöntemi ağlatmak işe yaramıyor hatta daha da geriliyor içine kapanıyor olumsuzlukları giderecek yöntemi bulursanız zaten bir çok şeyin önü açılıyor bunu da maalesef denemeden bulamıyorsunuz
Hanımefendi geçmişte yazdığınız tüm mesajlar genele açık, biz okuyabiliyoruz. Evladıniz zor bir sürece girmiş ve sizde buradaki tecrübeli annelerden neden böyle oldu yaşayan varmı diye yardım talep etmişsiniz. Demekki neymis otizm diplomaları, egitimleri, bilgiyi yutuyormuş. Genel geçer tek doğru varmış, doğru iletişim, sevgi,oyun. Ayrıca sizin doktor, bir baskasinin memur, ötekinin işçi olmasının evlatlarımızın otizmli olmasıyla bir bağlantısı yok. Dolayısıyla doktor oldugunuzu sürekli vurgulamayin. Bu sizi otizm prof.u yapmıyor. Evladinizla yolunuzda başarılar dilerim. İyi akşamlar...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?