Davranış Bozuklukları Otizm

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.
çok doğru bir konuya vurgu yapmışsınız kesinlikle katılıyorum hele benim gibi yeni tanı konmuş biri ne yapması gerektiğini bilmeyen bocaklayan için deneyimler çok önemli
 
Herkese merhaba hanımlar size bir sorum olucak.Dün kızıma mr çekildi sonuç olarak ise ılımlı serablal atrofiyi düşündüren sulkal genişlemeler yazıyor bir kısımda.Araştırdım özel eğitim hocamıza sordum küçülme demekmiş.Yalnız bu durum genetik olup doğuştan gelen birşeymidir yoksa sonradan olanım.?Bir bilgisi olan arkadaşlar yazabilirim acaba.?Doktorumuzu iki hafta sonra görücez.Atrofi beyincikte minimal ılımlı küçülme demekmiş.Okuyunca öğrenmede konuşmada zorluk yazıları ile karşılaştım. tek merak ettiğim zamanında kızım çok ihmal edilen tv ile büyüyen bir bebekti ve bu durum bu sonuca sebep olabilirmi? Aranızda mr çektiren oldumu
 
Okuduklarını eğer bildiği şeylerse eşleme yapıyor beyninde yani anlıyor daha çok fotoğraflarla düşünüyor. 4 tane bayrak var diyor yani sayıyor yani ileri düzey zeka ile otizm arasına sıkışmış durumdayız. Dildeki problemlerimiz bazen anlatmak istediklerine uygun kelime ve cümle bulamayışından. Hızlı ve anlamsız konuşabiliyor. 2 aydır sadece oyun oynuyorum her gün her saat
 
Cnm anlattıkların kadarıyla hipereleksiyi çağrıştırıyor hıperleksinin de üç tipi var ilk yıllar otızm belirtileri gösterıyor otızmden ayrılabılır farkı asosyal olmayışları goz teması ismine bakma gayet normal gelişiyor sayılar renkler şekıller ve en onemlısı 4 yaşından once okuma hiperleksinşn en buyuk işaretı malesef uzmanlarda bunu ılk yıllar tam olarak teşhis edemıyor otızm davranışlarıda eşlık ettiği için ama zamanla otızm septomları kaybpluyor özellikle hiperleksi 3 ileri zeka ( dahi çocuklar deniyor ) bu tanıyı en ıyı koyabılıcek ıyı bır uzmandır
 
bizde De diskeksi var sanırım öğrenme güçlüğü çeken bir çocuk görsellere sıra dışı ilgisi var. zaman gösterecek bakalım. Hiperaktifliğine ve takıntılarına son verebilsek zamanla onları da aşarız.
 

bu disleksiyi iyi araştırmak lazım. kızımda otizm olmadığının anladıktan sonra bunlar üzerine yoğunlaştım. disleksi ya da dikkat eksikliği olduğunu düşünüyorum. herşeyi anlayan sosyal yaşam ile ilgili herşeyi çok çabuk öğrenenen birisi. bir çok şeyi 1 kere söylemeniz yeterli. Ama iş masa başında birşeyi öğretmeye gelince çok zor oluyor. herşeyi hemen öğrenen çocuğa kare daire üçgeni öğretemiyorum. Aslında biliyor ama o kadar dikkati dağınık ki biraz kızıp ağlatınca hemen yapıyor ama mutluyken bazı şeyleri yapması öğrenmesi çok zor oluyor
 
Bu konuda bişey söylemek istiyorum özel eğitim hocamızdan bildiklerim kadarıyla.Bizim hocamız siz çocuga öğretmek istediğinizi değil çocuk öğrenmek istediğini alır demişti.Bunun disleksi ile bir alaksı yok. Yani normal hayatın içerisinde öğrenen bi çocuğun masa başı faaliyetini yapamaması normal.İnsan doğasında bir kere böyle birşey yok.Masa başı eğitimi belli bir yaştan sonra evet olabilir ama üç yaş altı bi çocuk zaten masa başında öğrenemez Yada çok çabuk sıkılır.kendi fikrim böyle.
 
Yanlış anlaşılmasın sadece tahminen disleksi olabilir dedim. Bu konuda pek bilgim de tecrübem de yok hatta eğitimcimiz hiperleksi olabilir demişti ilk eğitime başladığımız zaman. Gittiği yerleri unutmuyor ya da bir görseli ya da harfi ilk nasıl gördüyse o şekilde tutuyor. Resimsiz kitapları bile düz tutuyor mesela ben ters versem de o çeviriyor düz tarafını. Dediğiniz gibi renkleri öğrenemiyor ya da başka şeyleri. Sosyal sayılır aşırı asosyal değil oğlum
Psikiyatri bize 6 yaşından önce bunların tanısını koymak zor demişti. Hiperleksi, hiperaktivite, disleksi gibi. Belirtiler olabilirmiş. Kesin tanı için 5 hatta 6 yaşı beklemek gerek demişti. Tabi her hekimin görüşü de farklı oluyor. Bakalım zaman ne gösterir. Ayrıca zaman ayırıp yasdığınız için teşekkürler D duruveannesi .
 
Ayrıca görsel algı ile alakalı olabilir bu bahsettiğiniz
 
Bende firsat buldukça tüm yazilanları okuyorum. Çok sık olmasada yazıyorum. Benimde şahsi fikrim, çocukları bu tanıyı atlatan okul çağına gelmiş ve sorunsuz devam eden tecrübeli annelerin arada da olsa girip yazmaları yönünde. Onların fikirleri, yol göstermeleri inanıyorumki hepimiz için çok değerli.
Bizim otizm maceramiz, oğlum 21 aylikken başladı. Benim oğlumun (yazdiklarimi okuyanlar bilir) doğuştan gelen ileri seviyede çoklu besin alerjileri ve buna bağli gelişen ciddi reflü ve solunum sıkıntıları var. Doğduğu günden beri yavrumun bedeniyle savaşı sürüyor malesef. Tamamen alerji için gittiğimiz farklı bir hekimin oğlumun göz teması aığı şüphesiyle başladı herşey. 21.ayın sonunda haftada 5 saat özel eğitim, 2 saat ergo terapiye başladık. Oglum kısıtlı göz teması kuran, komut almayan, ismine seslendiğimizde bakmayan, anlamli kelimesi olmayan ve işaret etmeyen bir çocuktu. 4 ayin sonunda 100'den fazla kelimesi vardı, göz teması, işaret etme, isme bakma sorunlarimiz tamamen çözüldü. 26. Ayindan itibarende kelimeleri hergeçen gün arttı. Çok hızlı öğrenen bir çocuk. Şuanda 32 aylik cümle kurabiliyor. Bizim en büyük takintimiz sayilar, harfler ve renkler, özellikle kahverengi. Türkçeleri bitirdik şimdi İngilizce sayiyor, alfabeyi ve renkleri söylüyor. Bende evde nekadar sayi ve harflerle ilgili puzzle, oyuncak vs varsa hepsini kaldirdim. Fakat bu kısıtlı bir çözüm oldu. Sonuçta renkler, sayilar, renkler heryerde var. Bazı kelimeleri ezbere okuyor. Okudugumuzmasal kitaplarindan ezberlediği kelimeleri farkli bir yerde görünce bak inek yaziyo diyor mesela. Ekim ayinda haftada 3 gün 2 saat kreşe başladık psikologumuzun önerisiyle. Aslında 3 yarim gün gitmesi gerekiyor fakat beslenme ve sağlik sorunlarimiz buna elvermiyor malesef Okulda masa başı aktivitelere katiliyor, vurma, ağlama, ısırma vs herhangi bir sorunumuz yok fakat çocuklarla iletişimide yok. Bizlerlede sorarsan herşeyi söyler, isteklerini şunu istiyorum, bunu istiyorum diye söyler fakat iletişimimiz soru cevap şeklinde. Canı istemezsede asla en iyi bildiği şey bile olsa cevap vermez. Heyecanlanınca himm hımm diye bir ses çikarip ordan biraz uzaklaşıp geri gelir. Ne, nerede, neden, kim, hangi, nasil sorularina dogru cevap verir. Bu ne, bu kim, bunla napilir, hangi sorularini kendide sorar. Duyguları yeni yeni öğreniyor fakat kendi duygularını başkaları üzerinden söylüyor. Mesela ergo terapide gördüğü ağlayan küçük bir çocuk var. Kendi ağlayınca onun ismini söyleyip ağliyor diyor. Kitapta okudugumuz bir çocuk var adı Oktay ve hikaye kitabinda Oktay korkup üzülüyor, geçen hafta hastaneye giderken yolu taniyip ağlamaya başladı ve oktay çok korkuş çok üzgün dedi mesela.. Bizdeki gelişmeler şuana kadar böyle.
 
Birde okumayanlar için tavsiyem Temple Grandin'in Resimlerle Düşünmek adlı kitabini okumaniz. Gerçek bir otizmlinin yazdiği bu kitap pek çok şeyi anlamamı sağladı.
 
arkadaşların söylediği gibi bu sorunları yaşayıp şimdi evlatları 6-7 yaşında olan aileler keşke arada gelip yazsa
bende buraya dr hasan önal diyeti ve etkilerini öğrenmek için geldim nasıl uyguluyorlar diye ama pek bir bilgi bulamadım açıkçası

ama şunu öğrendim eğitimcimiz bize bütün çocukların farklı olduğunu diger çocukların gelişimi ve eğitimi ile mukayese etmemizi söylüyordu
burada yazılanları gördükçe çok haklı bence
biz ilk otizmle tanıştığımızda ilk bilgileri oglu 23 yaşında tipik otizmli bir anneden aldık,
bize çok kızdı önce siz otizmli çocuk görmemişsiniz diye bu tip sorunların eninde sonunda bazı izler kalsa bile geçicegini söyledi sadece kendinizi hırpalamakla kalırsınız demişti..
 

bu foruma yazdığım ilk günden beri bunu anlatmaya çalışıyorum. gerçek bir otizmli çocuk gören çoğu anne kendi çocuğunun otizmli olmadığını anlar. Ama maalesef suç her gelişim geriliğine otizm diyen hekimlerde. çoğunuzun çocuğu atipik otizm bile değil. zaten atipik otizm erken tanı ve eğitimle tamamen normale döner. Sadece bir kaç kişilik özelliği olarak tuhaflıklar kalabilir ki hangimiz kendimizde hiç tuhaflık olmadığını idda edebilir. genelde bakıyorum uyaran eksikliği ve özgül öğrenme güçlüğü bu forumdakiler. Evet atipik otizmliler de var ama okuduğum yüzlerce sayfa içinde 1 ya da 2 tane gerçek otizm gördüm. Evet 2 3 sene yorucu ve stresli geçecek hepimiz için ama lütfen dozunu abartmayın. Çünkü gerçekten bugünler geçecek. Siz yeterki çocuğunuzu eğitimsiz ilgisiz sevgisiz bırakmayın.
 
Çok haklısınız bende kızımın artık öğrenme güçlüğü oldugunu düşünüyorum.Bizim özel eğitimcimizin dediği gibi bu kadar artan otizm değil gelişimsel yetersizlikler bu kadar arttı siz gerçek otistik görmemişsiniz dedi.Aynen yazıldığınız iki üç yıl sabredin geçecek herşey düzelcek demişti.İnsallah herkes atlatır bu durumu
 
Duru ve annesi benim oğlumu anlatmissiniz. Şuan günlük ihtiyaçlarını bile çok rahat ifade eden bir çocuğa renkleri ogretmemiyorum. Ben otizmden ziyade erken disleksiv özellikler gosteridigini düşünüyorum. Erken çocukluk disleksi özelliklerine bakarsanız birçok otizm bulgusunuda barındırır. Ekolali dahil olmak üzere. Özellikle sağ sol el kullanımı hala yüzde yüz oturmuş değil ağırlıklı sağ kullanıyor. Kalem tutma veya masa başı ilgisi az. Ama eskiye göre gayet iyi. Takıntısı arabalar. Yani araba oynamayı seviyor. Hepsini biliyor kepceden itfaiyeye kadar. En sevdiği şey marketten ıvır zıvır almak. Ben çok şeyi aştım çocuğumla. Pipetle içme ve üfleme sorunu olmayan çocuğum öpücük atmayı bizi öpmeyi 2 yaşında öğrendi.
 

boşluğa öpücük atabiliyor ama dudağı yanağıma deyince öpmeyi yapamıyor sadce dokunduruyor. Sağ Sol bizde de oturmadı. sanırım zorlamak doğru değil
 
boşluğa öpücük atabiliyor ama dudağı yanağıma deyince öpmeyi yapamıyor sadce dokunduruyor. Sağ Sol bizde de oturmadı. sanırım zorlamak doğru değil
Selam duruveannesi
size bir tavsiyem olacak işe yararmı bilmiyorum bizde yaradı.Benim oglum da boşluga opucuk atiyordu ama beni op deyince sadece yanagima dudagini dokunduruyordu aynen.ben şoyle yaptim
Beni op hadi annecim diyordum yanagima dudagini koyunca opucuk at diyordum opucuk atiyordu bak beni optun aferin diyordum öyle yapa yapa opmeyi ogrendi.simdi cok guzel opuyor.umarim ise yarar.
 
boşluğa öpücük atabiliyor ama dudağı yanağıma deyince öpmeyi yapamıyor sadce dokunduruyor. Sağ Sol bizde de oturmadı. sanırım zorlamak doğru değil
Sıkmamak konusuna katılıyorum. Okadar oyunla karışık resmen kukla gösterileri falan ne terler döktüm. Ama sonra Birgün evden çıkarken babasını beni şapır şupur öptü, ağlamıştık. Birseye daha tik attık diye sevindik. Şimdi sen ben senin benim ve evet kullanımında sorun var. Ama artık takılmiyorum çünkü oğlum ben istediğim zaman değil kendi istediği zaman yapiyor. Komut falan hepsi kendi kendine gelisti. Belli bir noktaya kadar itebiliyor insan sonra ivme kazanıyorlar. Şimdi soru sorma işlerine basladik o biraz zayıf. Bizimki geriden geliyor ve dikkat dağınıklığıyla birleşince otizm tablosu kaçınılmaz oluyor ama benim çocuğumla vakit geçirmeyen 10 dk değil 1 saatte konulan tanılara bile inanmıyorum. Çünkü ben nasıl suphelendiysem şimdide onun potansiyelini ben biliyorum. Aldıkları astronomik ücretli doktorlar hele hiç güven vermiyor. Oyuzden hep devlete goturdum. Son doktor benim maddi bir beklentim yok ama bu çocuk en fazla bilişsel olarak geri yada dikkat eksikliğinden böyle otizmle bağlantısı yok. Hayali oyun oynayan çocuk otistik olması çok zor demişti. Ve ortak dikkat heyecan paylaşma. Akademik bilgiden masa basindansa bunlari anlatmıştı bana.
 
Ben, benim gibi sorunlar var demissiniz ya benim bir arkadasim var oglu 6 yasinda ve ben yerine bana diyor parkta cocuk salincagin önünden defalarca gecti cçarpmasin dan kıl payı kurtuldu defalarca bir kez carpti agladi yine dikkat etmedi .tahteravalli den kendini yukaridayken attı inmek icin.sonra agladi arkadasim dusurdu diye.kac kez annesiyle gezerken kaybolma tehlikesi yasadi ama bunun pek umrunda oldugunu söyleyemem. cocugun davranislari bana garip geldi ama annesine gore cok normal.cocuk simdi birinci sinifta ve kimse onun davranislarina yorum yapmiyor.
Dusunuyorum da biz buradaki anneler acaba cokmu irdeliyoruz bazi seyleri.benim cocugumun garip davranislari cok bana gore ve diger yasitlariyla kıyasladigim da eksikler cok konusamiyor zaten .kafam cok karisiyor bazen.sonucta bahsettigimiz cocuklar 2 3 yasindaki bebekler.oglum 44 aylik konussa belki bu sorunlar azalir sanki.bu aralar cok karamsarim..
 
İyi doktora denk gelmek önemli. Otizm kelimesi resmen virüs gibi. Kana karışınca normal çocukların yaptığı şeyleri bizimkiler yapsa hemen fenalasıyoruz. Nezaman otizm hırkasını ustumden attım rahatladım. Sonra çocuğa daha faydali oldum. Normal gör normal davran diye hep içimden sayikladim. Birde soylemek istediğim şu var, alakasız belki ama mesela doktorlar otizm tanısı koyuyor 5 dkda aslında çocuk otizmli degil eğitim alıyor ve çocuk açılıyor. Çocuk normal seviyeye geliyor. Sonra aileleri kocaman bir rapor sorunuyla başbaşa bırakıyorlar. Doktorda tabi prim yapiyor, alanda ünleniyor. tani bukadar acımasız konmamali. Devlet en az 6 ay belki 1 sene engelli raporu çıkarmadan çocuklara özel eğitim şansı vermeli. Bunu en azından burayı okuyan sektörde kendine yer edinmiş kurum kuruluşlar çalışma haline getirebilir. Çünkü önyargi yikmak, kayıt altına alınmış şeyi yoketmek çok ama çok zor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…