Sevgili Meltemesintisi,
Öncelikle tebrik ederim, istediğiniz bir işte başlayacağınıza çok sevindim.
Ben de çalışan bir anne olarak size cevap yazmak istedim. Bu foruma her yazdığımda bizim çocuklarımız için kreşin çok önemli olduğunu yineledim. Benim oğluma da büyükannemiz baktı, gözüm hiç arkada kalmıyordu doğru. Büyükannemiz oğlumun karnını doyurdu, temiz giydirdi, sevdi, ancak yaş olarak oğluma yetemedi, etkinlik planlayamadı, oyunlar oynayamadı. Keşke oğlumu kreşe daha erken verseydim diye kendimi hala suçlarım. Oğlum kreşe başladığında 37 aylıktı, konuşmuyordu, vb. benzer sorunlar. Kreş müdürüyle açık açık konuşmuştuk bu durumu. İlk 1,5 ay kreşe alışabilmesi için 2 saat kreşte bıraktık oğlumu. O dönem okullar tatildi bizim için git-gel yorucu olmuyordu. Ancak tam güne döndüğümüzde kurallar ve rutin oğlumu değiştirmiş, hırçınlaştırmıştı. O dönem öğretmeninin tavrı, esen soğuk rüzgarlar, oğlumun agresifliği anlatılacak gibi değil. Burada paylaşmıştım yaşadıklarımı. Eminim öğretmeni oğlumu sınıfında istemiyordu, belli ediyordu ama birşey de diyemiyordu. Sonuna kadar sabrettim ben de, çoğu kez eve ağlayarak döndüm ama belli etmedim. Zaten sonra oğlum da baktı olmuyor, evde kalamıyor, alışayım o zaman diye düşündü sanırım ve bir daha büyük bir sorun çıkarmadı. Kreşin psikoloğu o süreçte hem öğretmeni hem de bizi çok iyi idare etti, hakkını ödeyemem. Yoksa çoktannnn kapının önüne koyarlardı oğlumu. Oyun, etkinlik, arkadaş, bol konuşmalı bir ortam. Biz ne öğrendiysek başlangıcı kreştir.
Bir dönem ablamız da vardı, ama o belirli saatlerde gelip özel eğitimde öğretilenleri tekrar ediyordu. Uzun süre oğlumla yalnız kalmadı.
Size tavsiyem bu bekleyeceğiniz birkaç hafta çocuğunuzu kreşe başlatın ve yarım gün yarım gün alışmasını sağlayın. Hem düzeninizi de oturtursunuz o arada. İyi insanların olduğu kreşler mutlaka vardır çevrenizde. Baktınız olmuyor diğer alternatifleri değerlendirirsiniz. (Oğlum 4 yaş 5 aylık)