Ne kadar da güzel bir söz "biz kocaman aileyiz" demen.
Umudumvar bilmeyerek bunları paylaştığını tahmin ettim üzülme. Arkadaş çok güzel açıklamış sen de olgunlukla cevap vermişsin çok tatlısınız.
Sizin ve diğer tecrübeli annelerin fikrine ihtiyacım var. Psikiyatrist, psikolog, özel eğitimci, kreş hocası hep aynı şeyi diyor bana " kreşi bırakmayın, devam edin" diye
Fakat ben bu işte bir terslik olduğunu hissediyorum. Haftada iki yarım gün kreşe gidiyor. Ağlayarak gidip orada bişey yapmadan kendi başına oynuyor. 8 Aydır kreşe yolluyorum. Haftada 5 yarım gündü sonra 2 ye düşürdük çünkü özel eğitim de var. ama hiç katkısı Yok bana göre. Hep diyorum yine tekrarlıyorum. HER çocuk farklı, birine yarayan eğitim, diğer çoçuğa zarar verebiliyor. Ben kreşten almak istiyorum ama ileride pişman olmak istemiyorum. İçgüdülerim bana çocuğu kreşten al diyor. Ne yapacağımı şaşırdım.
Benimle çok mutlu sabah tv yi gösterdi "nanni deh" dedi. Ama kreş hocasından duyduğum şey beni şoke etti. Masanın etrafında dönüp daireler çizmiş hiç yapmadığı şey. Oturmayı öğrenmişti iki gündür oturmuyormuş ve yemek yememiş kreşte. Bu nasıl bişey çözemedim.
Hep duyuyorum " kreşe gitti 3 ayda dili çözüldü, yok efendim kreşe gitti arkadaş edinmeyi öğrendi vs..vs.. inanmıyor değilim doğrudur tabi.. fakat bizim sıpa o çocuklardan biri değilmiş meğer. Kreş bizim için kreş değil, sanki tecrit yeri