Öncelikle biraz sakinleşin.anne yureği ne kadar sakinleşebilirse artik.ama yazacaklarim yaşadiklarimdir.
15 yaşinda.yaşitlarindan 1 sene önce okula başladi.okul hayatinda hep şaşirtici ve gururlandirici bir başarisi var kizimin.3,5 yaşinda yarim yamalak konusmaya basladi.sonrasinda da hiç susmadi maşallah.beynim yanar konustukca.of-poff bitmez.o dönemde aşiri hircindi.sinirliydi.anlatamadiği için.dr.lar,tahliller,ölcumler,testler,v.b.
Sonra supriz yumurtam geldi 13,5 yil sonra.44 yaşinda doğurdum.21 aylik.o kadar farkli ki ablasina göre.kelime sayisi cok fazla(ablada hiç yoktu),güçlü(halterci olacak diyoruz bu kızımız),korkusuz,unutmaz(bugun evde bir tüp buldu.sanirim idrar icin verilmişti.unutmuşuz.onu koluna tutup kann diyor ki en son 11-12 ay once tahlil yaptirmistim.ayni şeyi yaptive hatirlamiş şaşirdik),tek başina oyun parkinda salincaği öne arkaya kendi ritim tutturup sallaniyor.kaydirağa cikip kayiyor.ablasi 5-6 yaşinda bile kaydiraktan kaymaya korkardi.sacini tarar,başina bisiklet kaskini kendi takar,beresini giyer,oyuncak gözlüğu takar,v.b.
İkisi de benim kizim.aralarinda o kadar fark varki.9 yaşinda yaptirdiğimiz zeka testinde ablasi üstün mental kapasite tüm zeka puani diye okutmustu dr.
Uzun oldu biraz.anlatmaya çaliştim farki.
olmuyorsensiz
