Herkes aradı, birkaç kişiyle konuştum telefonda. Anlattım ama yanlış anlaşılma olduğunu vs söylediler. Bende yorulduğumu ve artık konuşmak istemediğimi söyledim. Aileler bir araya geldi. Herşeyi konuştular. Beni suçlayan insanlarda olmuş tabii. Ama hala ayrıyız ikna olmadım ve böyle de alışacağım sanırım. Hayatımı verilen sözlere bırakamam. İnsana vurursun canı acır geçer ama dil yarası geçmiyor ne yazık ki. Şu an kendimi oyalayacak şeyler bulmaya çalışıyorum düşünmemeye çalışıyorum. İlk zamanlara göre daha iyiyim. Davul bile dengi dengine.