arkadaşlar hepinize merhabalar. bugün ameliyat sonrası 4. günüm ve kendimi iyi hissettiğim ilk günüm.
buradam merak eden ve iyi dileklerini gönderen arkadaşlara tekrardan teşekkür ediyorum ve şu iyi olduğumu belirtmek istiyorum.
ameliyat tecrübesini ameliyat olmayı düşünen arkadaşlarla paylaşmak istiyordum ve şimdi yazıyorum :)
ameliyattan bir önceki gece hastaneye yattım ve kan tahlilleri ıvır zıvır prosedürler o gece yapıldı ve ben sanki son kez rahat uyuyabilecekmişim gibi düşünüp bol bol yüz üstü yattım. burnunu yastığa gömdüm :)
ameliyat günü sabah erken saatlerde alacaklardı ancak son anda küçük yarım saatlik bir operasyona gireceğini söylerek doktorum biraz bekletti beni. bu arada bende hala heyecan yok. buradan edindiğim bilgilerle ve sizlerin tecrübeleri öyle faydalı olduki, adım adım her aşamayı bilerek hareket ettim.
ameliyat saatim geldiğinde kıyafetlerimi giydirdiler. bu arada sıkısıkı bir varis çorabına benzer birşey giydirdiler, o da sanırım ameliyat sırasında vücuttaki kan akışının düzeni içinmiş. neyse hepsini giydim, iğnemi yaptılar ama birşeylerde aksilik var herhalde ben yine odamda bekliyorum. bu arada o iğnenin etkisiyle uyuyakalmışım. aradan tam yarım saat geçmiş uyandım ve ben hala odamdayım. tabii ayık bir şekilde. diyorum hala almadılar mı beni
artık iğnenin tesiri de geçti. :)
neyse uyandıktan biraz sonra geldiler. herşeyi çok net hatırlıyorum. asansörle ameliyathaneye girdim. masaya yattım. masada iki ayaklarda bir de baş kısmında olmak üzere plastik malzemeden yapılmış 3 tane halka var. ikisine ayaklarını koyuyorlar, birine de baş kısmını. artık onları neden böyle diye soramadan verdiler narkozu. zavallı ben doktorumu bile göremedim. halbuki bir konuşma yapacaktım ona, ben size güveniyorum filan diye :)
ameliyat sonrasında uyanma odasında buldum kendimi. ama sanki hala ameliyat için beni bekletiyorlar gibi bir düşünce var kafamda. yaw diyorum yine mi giremedim ameliyata. sonra bir baktım öksürüyorum ve yüzümde oksijen maskesi var.ayyy dedim ameliyat olmuşum
ama boğazım nasıl batıyor, yutkunamıyorum bile. gözlerim bulanık , bişeyler sürmüşler gözüme birşey göremiyorum. sadece bulunduğum odada birileri var farkındayım ve uyandığımı belli etmek için elimle biryere vuruyorum ki ses çıksın baksın bana. neyse tak tak tak bikaç kereden sonra biri geldi başıma. bir ses yutkunmakta zorluk çekebilirsiniz hortum takıldı ama geçecek, göremeyebilirsiniz ilaç sürüldü o da geçecek. iyi piki diyorum içimden. çok geçmeden odama çıkardılar beni. bir sürü insan ama kim kim göremiyorum. hala narkozun da etkisiyle el sallıyorum tüm odaya
bu arada doktorum geliyor, ameliyatın nasıl kaç saat geçtiğiyle ilgili yakınlarıma bilgi veriyor. duyuyorum ama yine sadece el sallıyorum :)
arkadaşlar benim ameliyatım başından odaya geitirlmem 4 saat sürmüş. herhalde ameliyat da 3,5saat filan.
göründüğünden daha zor olduğunu anlattı doktor. deviasyon varmış ve burun ucunu burun kemiğine bağlamak çok zor olmuş ama netice olarak çok güzel oldu dedi doktorum.inşallah inşallah
işte şimdiden sonra sıkıntı başlıyor arkadaşlar, buraya kadar herşey çok kolay çok rahat.
morluklarım her dakika artıyor ve en son aynaya baktığımda suratım mor değil siyahtı arkadaşlar. bildiğiniz siyah. meğer ameliyat sırasında daha morarmaya başlamışım.
o gün hemşireler hiloterapi maskesi antibiyorik vs ile beni rahatlatıyorlar. ertesi gün taburcu oluyorum, eve dönerken yüzümde bir şişlik başlıyor. morarmalar artıyor. evdeki ilk günüm çok ama çok zor geçiyor arkadaşlar. yiğitliğime bişey sürdürmüyorum ama kimseye de ahlanamıyorum.
2. gün morluklarım sabit kalıyor ama şişliklerim daha da artıyor. artık şişliklerden gözlerim kapanıyor ve hiçbirşekilde açılmıyor.
3. günümde ise şişliklerim çenemin altına kadar iniyor, morluklarım da azalma var biraz biraz. ama kendimi biraz daha hallice hissediyorum. hatta ziyarete gelenler tombul kız diye alaya alıyorlar :)
ve işte bugün 4. günüm kendimi ancak yazabilmek için toparlıyorum. yüzümdeki siyahlıklar kırmızıya dönüyor ve azalma var. şişliklerim henüz aynı. ama kendimi düne göre daha iyi hissediyorum. ayakta dolanabiliyorum ama çabuk yoruluyorum. günüm yine yatmakla geçiyor. burnumda hala sızıntı şeklinde kanama var. tonimerimi kullanıyorum ama o kadar tıkanmış ki tüm su dışarı akıyor. sanırım tamponlar çıkarken çok yanacak canım. arnica kremi ise bol bol kullanıyorum.
özet olarak arkadaşlar herkesde farklı bir süreç oluyor bunu söyleyebilirim. ama bana göre bu üç gün kesinlikle çok zordu. neyseki herkesi uyarmıştım da kimse panik yapmadı.
perşembe günü sanırım tamponlarım alınacak. daha sonraki zamanlarda fotoğraf da paylaşacağım.
bu arada tekrar buradaki arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum henüz okuyabildiğim güzel dileklerinizi.
hala lafını ediyorum. 
Yani fazla konuşma ve gülme, ben yapamıyorum konuşmadan.
demekki konusup gülmekten. Ama ben konusmadan yapamamki yaaaa
benim ki biraz trajikomik oldu
