- 3 Temmuz 2020
- 17
- 16
- 3
- 27
Merhaba kızlar bu buradaki ikinci konum daha acemiyim yanlış bir şey yaparsam kusura bakmayın lütfen, benim annem ben çok küçükken vefat etti babam kötü birisi şiddet uygulardı. Hayatım boyunca hep sevmeyi sevilmeyi bekledim. Küçük platonik aşklar elbette oldu çoğumuzun ergenliğinde olmuştur, hoşlantı vs. Neyse ben geçen sene biriyle tanıştım, bunun gibi bir platform . İlk defa birilerine bu kadar detaylı anlatacağım . Geçen sene Mart Nisan gibi bana mesaj attı , o kadar saygılı konuştu ki ilk defa bir erkekten etkilendim mesajda görür görmez, kendi sorduğu sorulara yanıt vermemi, benim cevaplarımı beğendiğini söyledi kibarca. Bu şekilde sohbet başlamış oldu, arada hayatındaki olaylar için benden fikir aldı, annesine hediye almak istiyordu bana sordu , dini soruları vardı bazı bana sordu , çoğu konu hakkında saatlerce sohbet edebiliyoruz,dünyanın en saçma konusu olsa bile fikir birliğimiz oluyor mutlaka. Zamanla yakınlaştık , Geçen sene ramazan geldi sahura kadar sohbet ettik sonra uyumadık sabah ettik vs derken her saat konuşmaya başladık , ama o kadar değişikti ki o benim ismimi bile sormadı, ismim yaşım nereli olduğum hiçbir şekilde sormadı ilk başta, birbirimize ''siz'' diye hitap ediyorduk. O ismini konuşma arasında kendisine seslenen insanları anlatırken bana söyledi. Anlatabildim mi bilmiyorum, mesela birisi ona seslenirken ismiyle sesleniyormuş, o da tırnak içine alarak anlatıyor. Ben de ismini o şekilde öğrenmiş oldum, hakkındaki çoğu şeyi böyle söyledi bana. ''Siz''li hitaptan ''sen'' diye hitap etmeye başladığımız zamanlarda artık iyice tanıştık yaş meslek okul , nisan gibi ilk konuşmamız diye hatırlıyorum ve daha sonra eylülde instagrama geçtik, ben onu tanıştıktan 3-4 ay sonra görebildim. O kayseri de yaşıyor ben izmirde, konuştuk instagrama whatsappa geçtik birbirimizi gördük derken ilişki sevgililik gibi olmaya başladı , zaten birbirimiz olmadan yapamıyorduk . ama o aramızdaki yaş farkını sorun etmeye başladı (8 yaş) kavga edip 1 hafta küsüyorduk dayanamayıp barışıyorduk, o yaşı sorun ettiği için ayrıldı ertesi gün ağlayarak olmuyor sensiz diye geri döndü . Bilmiyorum ben onsuz bir hayatı düşünemiyorum sanki, bu sene martta canlı görüşüp buluşacaktık korona oldu , annesi kronik rahatsız çok dikkat ediyor, sonra nisanda ayrıldık yine barıştık, ayrıldık dayanamadık barıştık .Mayısta yine küstük barıştık. Haziran da yine, hepsi yaş ya da buluşamamamız yüzünden. Nikaha engel bir durum olmadığını anlatamıyorum yaş farkının, şu an 3-4 günde bir sevgili olmadan konuşuyoruz yine kendimize engel olamıyoruz, sevesim göresim geliyor. Başkasıyla olacak olma ihtimali beni bitiriyor, ben çok sevdim onu . Bir daha böyle birini sevebilir miyim bilmiyorum, o da beni seviyor ve evlenmek istiyor. Ama olamıyoruz işte, keşke başka problemler olsaydı ama doğum günümü değiştiremem ya, bazen isyan edecek gibi oluyorum Allah'ım her şeyimi aldın bari sevdiğimi bana bağışlasaydın diye ama edemiyorum da. Çok üzgünüm, teselli edebilecek olan var mı ya da aynı şeyleri yaşayan. evlenen kişiler bana onu hatırlatıyor, hamilelik düşünenler onu , çeyiz dizenler onu . Biz de öyle olabilirdik. Dayanamıyorum. Bu kadar ölüm kaldırmış biri olarak bu acıyı kaldıramam çok üzücü ama yapamıyorum. Okuyan herrrkese çok teşekkür ederim.