Ömrümü kendime harcamak hedefim

bir gun mutlaka .!.:

Merhaba, ben de geliim mi? 3lü ve güçlü olalım

Genişletmek için tıkla...

Ay çok güzel olur, motive etmiş oluruz birbirimizi

bir gun mutlaka .!.:

Merhaba, ben de geliim mi? 3lü ve güçlü olalım

Genişletmek için tıkla...

Tabii ki beklerimm. Hoş geldiniz

J a n e .!.:

Ay çok güzel olur, motive etmiş oluruz birbirimizi

Genişletmek için tıkla...

LADY VEGA .!.:

Tabii ki beklerimm. Hoş geldiniz

Genişletmek için tıkla...

Hoş buldum, çok naziksiniz, teşekkür ederim. Ben de kendimi tanıtayım: 30ların sonundayım. 2019'da boşandım (çocuğum yok), boşanır boşanmaz yarım kalan yüksek lisans tezimi tamamladım. Şu an doktora tez aşamasındayım. Bir kadın öğrenci yurdunda kendime ait bir odada yaşıyorum. Oldukça yalnız bir tipim, babam öldü, öz kardeşim yok, annemle ilişkilerimiz fena değil, her gün telefonlaşırız ama bazen 40-50 dklık konuşmamızda "Nasılsın?" diye bile sormaz. Ben yalnızca dinlerim, çok nadiren dolup taşarsam da telefonu suratıma kapatır.

Boşandıktan sonra hiçbir erkekle çay, kahve içmek de dahil herhangi bir temasım olmadı. En son 15 yıl önce biriyle flört ettim, o kişi ile de evlendim. Boşanınca mağaradan çıkmış gibi oluyorsunuz haliyle. O gazla içeriğini bile bilmeden tüm arkadaşlık sitelerine, çoğu interaktif sözlüğe üye oldum. Kadın ya da erkek arkadaş edinmek istemiştim sadece. Kadın platformlarından arkadaşlar edindim ve sağ olsunlar güzel zamanlar da geçirdik, dertleştik. Ama kendilerine çok iyi niyetli ve yardımcı olma odaklı yaklaşmama rağmen ufak kriz anlarında aslında beni küçümsediklerini belli ettiler. Biri ailemi küçümsemeye kalktı, diğeri: "Şu yaşında hâlâ yurtta yaşıyorsun, bekle orada belki seni müdür yaparlar," filan dedi. Maalesef iletişimimi kesmek zorunda kaldım. Evet hayatta birçok şeyi başarmak için geç kalmış olabilirim ama başka bir çarem de yok, denemek zorundayım.

Sözlüğün birinde adamın biriyle yazıştım, gayet flörtten uzak bir yazışmaydı aslında. Insanların burada "25 yaşına gelmişsin, bu laflar yenir mi saf mısın?" dedikleri şeyleri, mağaramdayken hiçbir şeyden haberim olmamasından ötürü 35 yaşından sonra bile yedim maalesef. Benimle yakınlık kurmak için ortama direkt evlilik lafıyla atlayan adam, birkaç ay sonra: "Ben sanaldan tanıdığım kimseye değer vermem, akışa göre yaşarım," dedi. Sanaldan tanıştığım kadın arkadaşlarım da bana değer vermemişlerdi.

Boşandığım ilk dönem, tezle çok fazla meşgul olmam gerektiği için travmamı yaşamaya fırsatım olmamıştı. Doktora kabulünü aldıktan sonra boşluğa düşmüş gibi oldum. Ilk sene okul olduğu için yine insan yüzü görüyordum ama salgın patlayınca iyice içime kapandım. Telefonda annemi dinlemek ve pazarda, markette kasiyerle, esnafla konuşmak dışında kimse ile iletişimim kalmadı.

Yalnızlıktaki üzüntü ve sanal arayışlar, ders çalışma ve kendime hedef koyma sürecimi aksattı. Yine sanal bir ortamda bunları anlatıyor olmam da ironik biliyorum. Benim de hedefim ömrümü kendim için kullanmak. Kimseye yardımcı olmaya, kendinizi sevdirmeye çalıştığınıza değmiyor. Son 6 aydır uykuda diş sıkmaktan çenem kenetlenmiş şekilde uyanıp yoğun diş ağrısı yaşıyorum. Kendime odaklanıp rahatlamaya ihtiyacım var. Kendime odaklanıp 1-1.5 sene içinde akademide iş bulacak hale gelirsem o zaman gerçek bir hayatım ve gerçek bir çevrem de olur. Insanlara güvenmek çok zor olsa da gerçek hayatın içinde sahte olanı fark etmek daha kolay ve sağlıklı olur diye düşünüyorum. Bu yüzden bir süre tamamen kendime odaklanmak zorundayım. Çok uzun yazdım, hakkınızı helal edin.

bir gun mutlaka .!.:

Hoş buldum, çok naziksiniz, teşekkür ederim. Ben de kendimi tanıtayım: 30ların sonundayım. 2019'da boşandım (çocuğum yok), boşanır boşanmaz yarım kalan yüksek lisans tezimi tamamladım. Şu an doktora tez aşamasındayım. Bir kadın öğrenci yurdunda kendime ait bir odada yaşıyorum. Oldukça yalnız bir tipim, babam öldü, öz kardeşim yok, annemle ilişkilerimiz fena değil, her gün telefonlaşırız ama bazen 40-50 dklık konuşmamızda "Nasılsın?" diye bile sormaz. Ben yalnızca dinlerim, çok nadiren dolup taşarsam da telefonu suratıma kapatır.

Boşandıktan sonra hiçbir erkekle çay, kahve içmek de dahil herhangi bir temasım olmadı. En son 15 yıl önce biriyle flört ettim, o kişi ile de evlendim. Boşanınca mağaradan çıkmış gibi oluyorsunuz haliyle. O gazla içeriğini bile bilmeden tüm arkadaşlık sitelerine, çoğu interaktif sözlüğe üye oldum. Kadın ya da erkek arkadaş edinmek istemiştim sadece. Kadın platformlarından arkadaşlar edindim ve sağ olsunlar güzel zamanlar da geçirdik, dertleştik. Ama kendilerine çok iyi niyetli ve yardımcı olma odaklı yaklaşmama rağmen ufak kriz anlarında aslında beni küçümsediklerini belli ettiler. Biri ailemi küçümsemeye kalktı, diğeri: "Şu yaşında hâlâ yurtta yaşıyorsun, bekle orada belki seni müdür yaparlar," filan dedi. Maalesef iletişimimi kesmek zorunda kaldım. Evet hayatta birçok şeyi başarmak için geç kalmış olabilirim ama başka bir çarem de yok, denemek zorundayım.

Sözlüğün birinde adamın biriyle yazıştım, gayet flörtten uzak bir yazışmaydı aslında. Insanların burada "25 yaşına gelmişsin, bu laflar yenir mi saf mısın?" dedikleri şeyleri, mağaramdayken hiçbir şeyden haberim olmamasından ötürü 35 yaşından sonra bile yedim maalesef. Benimle yakınlık kurmak için ortama direkt evlilik lafıyla atlayan adam, birkaç ay sonra: "Ben sanaldan tanıdığım kimseye değer vermem, akışa göre yaşarım," dedi. Sanaldan tanıştığım kadın arkadaşlarım da bana değer vermemişlerdi.

Boşandığım ilk dönem, tezle çok fazla meşgul olmam gerektiği için travmamı yaşamaya fırsatım olmamıştı. Doktora kabulünü aldıktan sonra boşluğa düşmüş gibi oldum. Ilk sene okul olduğu için yine insan yüzü görüyordum ama salgın patlayınca iyice içime kapandım. Telefonda annemi dinlemek ve pazarda, markette kasiyerle, esnafla konuşmak dışında kimse ile iletişimim kalmadı.

Yalnızlıktaki üzüntü ve sanal arayışlar, ders çalışma ve kendime hedef koyma sürecimi aksattı. Yine sanal bir ortamda bunları anlatıyor olmam da ironik biliyorum. Benim de hedefim ömrümü kendim için kullanmak. Kimseye yardımcı olmaya, kendinizi sevdirmeye çalıştığınıza değmiyor. Son 6 aydır uykuda diş sıkmaktan çenem kenetlenmiş şekilde uyanıp yoğun diş ağrısı yaşıyorum. Kendime odaklanıp rahatlamaya ihtiyacım var. Kendime odaklanıp 1-1.5 sene içinde akademide iş bulacak hale gelirsem o zaman gerçek bir hayatım ve gerçek bir çevrem de olur. Insanlara güvenmek çok zor olsa da gerçek hayatın içinde sahte olanı fark etmek daha kolay ve sağlıklı olur diye düşünüyorum. Bu yüzden bir süre tamamen kendime odaklanmak zorundayım. Çok uzun yazdım, hakkınızı helal edin.

Genişletmek için tıkla...

Estağfurullah hiç uzun değil. İyi ki döktünüz içinizi. Zaman zaman kabullenmesek bile kötü şeyler hakkımızda en hayırlı olanı oluyor. Boşanmak size yepyeni bir kapı açmış. Yepyeni bir bakış açısı kazandırmış. Ve aynı zamanda ayakları yere sağlam basan biri yapmış. Yurt odasında kalmak bence kişisel bir tercih insanların buna yorum yapıyor olması ne saçma. Sizi aramızda görmek çok mutlu eder beni. Günlük planlarınızı, kendinizr koyduğunuz hedeflerinizi istediğiniz gibi yazabilirsiniz bu topikte

Ben kendimi tanıtmadım galiba
Ben de 24 yaşındayım, çalışmıyorum, evliyim.
Okul okumadım liseyi bitirmeye çalışıyorum, yoğun bir ders programı yapacağım kitaplarım gelince, liseyi bitirip iyi bir universite kazanmak istiyorum çünkü

J a n e .!.:

Ben kendimi tanıtmadım galiba
Ben de 24 yaşındayım, çalışmıyorum, evliyim.
Okul okumadım liseyi bitirmeye çalışıyorum, yoğun bir ders programı yapacağım kitaplarım gelince, liseyi bitirip iyi bir universite kazanmak istiyorum çünkü

Genişletmek için tıkla...

Kitap topiğinden kankayız zaten seninle ah kızlar inşallah hepimizin hedefleri hayalleri gerçek olur yolun sonunda.

bir gun mutlaka .!.:

Hoş buldum, çok naziksiniz, teşekkür ederim. Ben de kendimi tanıtayım: 30ların sonundayım. 2019'da boşandım (çocuğum yok), boşanır boşanmaz yarım kalan yüksek lisans tezimi tamamladım. Şu an doktora tez aşamasındayım. Bir kadın öğrenci yurdunda kendime ait bir odada yaşıyorum. Oldukça yalnız bir tipim, babam öldü, öz kardeşim yok, annemle ilişkilerimiz fena değil, her gün telefonlaşırız ama bazen 40-50 dklık konuşmamızda "Nasılsın?" diye bile sormaz. Ben yalnızca dinlerim, çok nadiren dolup taşarsam da telefonu suratıma kapatır.

Boşandıktan sonra hiçbir erkekle çay, kahve içmek de dahil herhangi bir temasım olmadı. En son 15 yıl önce biriyle flört ettim, o kişi ile de evlendim. Boşanınca mağaradan çıkmış gibi oluyorsunuz haliyle. O gazla içeriğini bile bilmeden tüm arkadaşlık sitelerine, çoğu interaktif sözlüğe üye oldum. Kadın ya da erkek arkadaş edinmek istemiştim sadece. Kadın platformlarından arkadaşlar edindim ve sağ olsunlar güzel zamanlar da geçirdik, dertleştik. Ama kendilerine çok iyi niyetli ve yardımcı olma odaklı yaklaşmama rağmen ufak kriz anlarında aslında beni küçümsediklerini belli ettiler. Biri ailemi küçümsemeye kalktı, diğeri: "Şu yaşında hâlâ yurtta yaşıyorsun, bekle orada belki seni müdür yaparlar," filan dedi. Maalesef iletişimimi kesmek zorunda kaldım. Evet hayatta birçok şeyi başarmak için geç kalmış olabilirim ama başka bir çarem de yok, denemek zorundayım.

Sözlüğün birinde adamın biriyle yazıştım, gayet flörtten uzak bir yazışmaydı aslında. Insanların burada "25 yaşına gelmişsin, bu laflar yenir mi saf mısın?" dedikleri şeyleri, mağaramdayken hiçbir şeyden haberim olmamasından ötürü 35 yaşından sonra bile yedim maalesef. Benimle yakınlık kurmak için ortama direkt evlilik lafıyla atlayan adam, birkaç ay sonra: "Ben sanaldan tanıdığım kimseye değer vermem, akışa göre yaşarım," dedi. Sanaldan tanıştığım kadın arkadaşlarım da bana değer vermemişlerdi.

Boşandığım ilk dönem, tezle çok fazla meşgul olmam gerektiği için travmamı yaşamaya fırsatım olmamıştı. Doktora kabulünü aldıktan sonra boşluğa düşmüş gibi oldum. Ilk sene okul olduğu için yine insan yüzü görüyordum ama salgın patlayınca iyice içime kapandım. Telefonda annemi dinlemek ve pazarda, markette kasiyerle, esnafla konuşmak dışında kimse ile iletişimim kalmadı.

Yalnızlıktaki üzüntü ve sanal arayışlar, ders çalışma ve kendime hedef koyma sürecimi aksattı. Yine sanal bir ortamda bunları anlatıyor olmam da ironik biliyorum. Benim de hedefim ömrümü kendim için kullanmak. Kimseye yardımcı olmaya, kendinizi sevdirmeye çalıştığınıza değmiyor. Son 6 aydır uykuda diş sıkmaktan çenem kenetlenmiş şekilde uyanıp yoğun diş ağrısı yaşıyorum. Kendime odaklanıp rahatlamaya ihtiyacım var. Kendime odaklanıp 1-1.5 sene içinde akademide iş bulacak hale gelirsem o zaman gerçek bir hayatım ve gerçek bir çevrem de olur. Insanlara güvenmek çok zor olsa da gerçek hayatın içinde sahte olanı fark etmek daha kolay ve sağlıklı olur diye düşünüyorum. Bu yüzden bir süre tamamen kendime odaklanmak zorundayım. Çok uzun yazdım, hakkınızı helal edin.

Genişletmek için tıkla...

Estağfurullah, hepimizin içini dökme ihtiyacı oluyor mutlaka. Umarım sen de çok mutlu olursun ömrünün devamında

LADY VEGA .!.:

Kitap topiğinden kankayız zaten seninle ah kızlar inşallah hepimizin hedefleri hayalleri gerçek olur yolun sonunda.

Genişletmek için tıkla...

Canım
İnşallah ya. Cidden çok düşünüyorum, artık kendim için yaşamak istiyorum. Kendimi mutlu etmek, kendimi geliştirmek, kendim için bir şeyler yapmak. Umarım hepimiz başarabiliriz, inanıyorum buna.

LADY VEGA .!.:

Zamanımı kendimi geliştirmek, mutlu etmek ve ruhuma şifa olmak için harcamak istiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bana tercüman olmuşsunuz. Geçen sene benim için çok zor bir seneydi, aslında hala çok zor, toparlanamıyorum bir türlü. İki gün iyiysem üçüncü gün yerle yeksan oluyordum.
Geçtiğimiz günlerde benzer kararlar aldım.
Hayatımın merkezine kendimi koymaya karar verdim artık, yapmak isteyip yapamadığım, ertelediğinim şeyleri yapacağım.
Kendimi iyileştireceğim bu sene hem ruhen hem bedenen.
Eşimin ihanetini öğrenmek beni psikolojik olarak tüketti geçen sene, boşanmanın eşiğinden döndük (hala pişmanım boşanmadığıma, 8 aydır keşke demediğim günüm neredeyse yok, kendimden nefret etmeye başladım. Yeni halimi tanıyamıyor, kontrol de edemiyorum), değişir belki, kırdıklarını onarmak için çabalar, birlikte iyileşiriz diye umut etmiştim ama gördüm ki öyle bir dünya yok. Kendimi yine ben iyileştireceğim. Onu da kendi haline bırakıyorum.
Bu sene ben sağlıklı besleneceğim, kendime önce ben hakettiğim değeri vereceğim.
Mesleğimde kendimi geliştirecek eğitimlere katılacak, okumalar yapacağım.
Hobiler ediniyorum, daha sosyal daha dışadönük olacağım insan ilişkilerimde.
Müzikle ilgilenmeye başladım mesela, ukulele öğrenmeye çalışıyorum.
31 yaşındayım ama bisiklet bile süremiyorum, bisiklet aldım öğrenmek için. Ehliyetim yoktu kursa yazılıp araç kullanmayı öğrendim, ehliyetimi aldım.
Mutlaka psikolojik destek alacağım.
Şu an yaşadığım yer hala benim için çok acı içeriyor, o yüzden ilk tayin döneminde mutlaka gideceğim.

Ne güzel kendinizi tanıttınız ya kıskandım

LADY VEGA .!.:

Kitap topiğinden kankayız zaten seninle

Genişletmek için tıkla...

Sanırım ben dışarıdanım diye kendisini tanıtma nezaketi göstermek istedi :)

LADY VEGA .!.:

ah kızlar inşallah hepimizin hedefleri hayalleri gerçek olur yolun sonunda.

Genişletmek için tıkla...

Ben her hafta hedeflerimi yazıcam buraya çocuk gibi, yapamadıklarım için de kendimi cezalandırmayı planlıyorum. Umarım hedeflerde yolun biri biter biri başlar, başarının verdiği mutluluk hiçbir şeyde yok :)

J a n e .!.:

Ben kendimi tanıtmadım galiba
Ben de 24 yaşındayım, çalışmıyorum, evliyim.
Okul okumadım liseyi bitirmeye çalışıyorum, yoğun bir ders programı yapacağım kitaplarım gelince, liseyi bitirip iyi bir universite kazanmak istiyorum çünkü

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim, ya ne güzel, 30 olmadan hayatınızı yoluna koyabilirsiniz. Çok gençsiniz, çok güzel hedefleriniz var. (Benim teyzem, 70 yaşındayken dışarıdan liseyi bitirdi, hoş onunki yalnızca içinde kalmasın diye yaptığı bir şeydi ama siz zaten hiçbir şeye geç kalmadınız.) Özellikle okumak istediğiniz bir bölüm var mı?

Bir şey daha var merak ettiğim: Dışarıdan okunurken örgündeki hızla mı ilerlemek zorundasınız yoksa üstten alma, fazladan sınava girme gibi durumlarla hızlı bitirebilme şansı oluyor mu?

Orangegreysky .!.:

Ne güzel kendinizi tanıttınız ya kıskandım

Genişletmek için tıkla...

Bir tanışma metni de senden bekliyorum o halde

Natsume insanoğlu çok garip bir canlı öyle çok şeyi unutuyoruz, alışıyoruz ki eminim sizin de durumunuz düzelecektir. Ama size yaşadıklarımdan aldığım dersle şunu söyleyebilirim sizi ne eşiniz iyileştirir, ne anne babanız ne evladınız. Nasıl ki dünyaya tek başımıza geliyor ve tek başımıza gömülüyorsak her anlamda da aslında tek başına ve kendimize muhtacız. Yaralarınızı sarmak için kendinizi sevin, şımartın, ilgilenin çocuklarınıza bakar gibi. Bu topikte size de yer var tabii ki bildirimlerinizi beklerim

bir gun mutlaka üçlü ve güçlü demiş Natsume ile birlikte dörtlü ve dört dörtlük olmuşsunuz, beşliye bi tanımım yok tanıtayım tabiii.

28 yaşındayım, İstanbul'dan Ankara'ya taşındım 1 sene önce evlendiğim için. Normalde klinik psikologum ama alanla ilgim yok çünkü insan da sevmiyorum insan dertlerini de sevmiyorum, ironik farkındayım Reklam sektöründe çalışıyorum 6 sene olacak. Home office çalıştığım için insan sevgisizliğim katbekat arttı

1 minnak ama çok da minnak olmayan kedoşum var, sabahtan akşama kavga ediyoruz çok insancıldır maşallah Dizi izlemeyi film izlemeyi seviyorum kitap okumayı da severim onun dışında farklı hobilerim pek yoktur, bu şekilde mutluyum denebilir.

Herkes kadar dertlerim herkes kadar mutluluklarım var. Zamanla ufak ufak onları da konuşuruz hep beraber belki şimdilik temel ben'i anlattım

Orangegreysky .!.:

bir gun mutlaka üçlü ve güçlü demiş Natsume ile birlikte dörtlü ve dört dörtlük olmuşsunuz, beşliye bi tanımım yok tanıtayım tabiii.

28 yaşındayım, İstanbul'dan Ankara'ya taşındım 1 sene önce evlendiğim için. Normalde klinik psikologum ama alanla ilgim yok çünkü insan da sevmiyorum insan dertlerini de sevmiyorum, ironik farkındayım Reklam sektöründe çalışıyorum 6 sene olacak. Home office çalıştığım için insan sevgisizliğim katbekat arttı

1 minnak ama çok da minnak olmayan kedoşum var, sabahtan akşama kavga ediyoruz çok insancıldır maşallah Dizi izlemeyi film izlemeyi seviyorum kitap okumayı da severim onun dışında farklı hobilerim pek yoktur, bu şekilde mutluyum denebilir.

Herkes kadar dertlerim herkes kadar mutluluklarım var. Zamanla ufak ufak onları da konuşuruz hep beraber belki şimdilik temel ben'i anlattım

Genişletmek için tıkla...

Hoş geldin aramıza tekrardan diyim öyleyse maskeli beşler var artık öyle olucaz. Paylaşımlarını görmeyi çok isterim topikte. İnsan bende sevmiyorum kendimi yalnız sanıyordum bu konuda ama bir ortamda insanlarla sürekli samimi olamıyorum. KK'da sanırım birbirimizi görmüyoruz ya o yüzden bu sorunu pek yaşamıyorum.

LADY VEGA .!.:

Hoş geldin aramıza tekrardan diyim öyleyse maskeli beşler var artık öyle olucaz. Paylaşımlarını görmeyi çok isterim topikte. İnsan bende sevmiyorum kendimi yalnız sanıyordum bu konuda ama bir ortamda insanlarla sürekli samimi olamıyorum. KK'da sanırım birbirimizi görmüyoruz ya o yüzden bu sorunu pek yaşamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

İş arkadaşlarımı da severim aslında ama onlar da benim için bilgisayarın ardındaki insanlar. Çoğu zaman ekranı kapadığımda orada kalıyorlar, onun güveni var belki de.

Buradayım artık buradayım

Orangegreysky .!.:

bir gun mutlaka üçlü ve güçlü demiş

Genişletmek için tıkla...

Yahh ben topik olaylarında çok bilgili değilim. Beni aralarına alsınlar diye öyle dedim.

O zaman maskeli beşler

bir gun mutlaka .!.:

Yahh ben topik olaylarında çok bilgili değilim. Beni aralarına alsınlar diye öyle dedim.

O zaman maskeli beşler

Genişletmek için tıkla...

Maskeli Beşler çok havalı oldu kendimi bi şey sandım

LADY VEGA .!.:

Natsume insanoğlu çok garip bir canlı öyle çok şeyi unutuyoruz, alışıyoruz ki eminim sizin de durumunuz düzelecektir. Ama size yaşadıklarımdan aldığım dersle şunu söyleyebilirim sizi ne eşiniz iyileştirir, ne anne babanız ne evladınız. Nasıl ki dünyaya tek başımıza geliyor ve tek başımıza gömülüyorsak her anlamda da aslında tek başına ve kendimize muhtacız. Yaralarınızı sarmak için kendinizi sevin, şımartın, ilgilenin çocuklarınıza bakar gibi. Bu topikte size de yer var tabii ki bildirimlerinizi beklerim

Genişletmek için tıkla...

Bu çok doğru, kendi iyi halimizi başkalarının eline bağlamamak gerektiğini çok iyi öğrendim.

LADY VEGA .!.:

Hoş geldin aramıza tekrardan diyim öyleyse maskeli beşler var artık öyle olucaz.

Genişletmek için tıkla...

Ay kalbimiz birmiş, orange'ın mesajının ilk cümlesini okur okumaz sizinkini henüz görmeden yazmıştım ben de.
6. gelirse ona da şimdiden büdü'den "sevdiğim sayı 6" türküsünü armağan ediyorum.
altııı