ölüyorum pişmanlıktan:(

öncelikle merhaba biliyorum şimdi yazıcaklarımdan sonra bana ağzınıza geleni sayıcaksınız haklısınızda bende aynıyım çünkü 6 senelik evliyim çocuğum olmuyo ve dünyada yapayanlızım ailem yok sadece eşim var ama oda işi için sürekli şehir dışında istanbulda oturuyorum ve bi kaç arkadaştan başka sürekli yanlızım evde eşim gider bazen 5 tl bırakır 10 gün gelmez ama mutfağımı doldurur hep ve bana çok rahat davranır nereye gidersem izin verir çok serbest bırakır bundan 6 ay önce benim eşimden önce görüştüğüm bi çocuk vardı kendide evli 2 çocuğ var beni aradı ve bişey konuşmak istediğini söyledi biz biraz kötü ayrılmıştık bende buyur konuş dedim bi kaç soru sordu ve kapattık telefonumu sonra msj atmaya başladı ilk zmanlar cevap vermedim ama sonradan yazma gibilerinden cevap verdim baya bi 2-3 ay yazmadı sonra tekrar aramaya başladı ve bende tamam dedim msjlaşmaya başladık arkadaşca ben bebek için tedavi olmak istiyodum o sıralar ama eşim hiç bi şekilde yanımda olmuyodu doktora gittim doktor bile önce kocan evde olsun sonra çocuk yaparsın bi sorun gözükmüyo dedi çok duygusal olduğum zamanlardı ve sürekli konuşmaya başladık arardı beni saatlerce konuşurduk ama eşimi çok sevdiğimi biliyodu söylüyodum çünkü 1.5 ay önce eşim aniden eve geldi benim mesajlar duruyodu hepsini okudu sabaha kadar dövdü beni hastanelik oldum burnum kırıldı kulak zarım zedelendi ama sonra dünyada kimsesiz olduğum için affetti ve şehir dışına taşınma kararı aldık taşındık burdada çok yanlız kaldım ailesi yakın oturuyo ama ben eşime bunu yaptığım için çok pişmanım gecelerce uyuyamıyorum herhangi bi cinsel konuşma bile geçmedi aramızda sadece dygusal anlamda dertleştik kendimden nefret ediyorum eşim benim için geleceğimiz için günlerce yollarda geziyo ve benim ona yaptığıma bak namaz kılıyorum kapandım sadece eşim ve evliliğim için hareket ediyorum ama eşim arada deliriyo elini tuttumu sarıldımı gibilerinden ben buluşmadım bile bunu eşime nasıl ispatlıycam bilmiyorum watsappta yazıştık hep avukat bldum internetten aradım konuşmalar hiç bi şekilde saklanmadığı için çıkmıyomuş ancak cinayet terör suçu olursa oda belki sevcılıkla çıkıyomuş ama belki inanın bu kişi cinayet işledi diye kendimi ihbar etmeyi bile düşündüm çıkarmak için eşimi kendime tekrar nasıl bağlarım bilmiyorum ölüyorum pişmanlıktan 1.5 ayda 14 kilo verdim yemek yemeyi bırakın su bile içmiyorum öyle kötü hissediyorumki kendimi

İyi akşamlar, siteye üye olma sebebim şu an size yanıt yazabilmek.
Eskiden görüştüğünüz kişiyle görüşmeniz hoş değil, olmaması gereken bir şey, ama basit bir hatadır. Çok olası bir hatadır, siz sadece konuşmuşsunuz zaten, ne bir boşanma sebebidir, ne ayrılık. Bu konuda öncelikle içinizi rahat tutmanızı isterim. Konuşma isteğiniz bu yalnızlık durumunda, içinde bulunduğunuz bu tek başınalık hissinde çok normaldir. Psikolojik açıdan bir insana bağımlı olma eğiliminiz var, yazınızdan bunu açıkça söyleyebilirim. Bu sizin sanırım çocukluğunuzdan geliyor. Psikolojik durumunuz bağımlı olmaya müsait ve egonuz eksik hatta asla kendiniz yapamazsınız, kendinize güveniniz ve cesaretiniz yok. Sizin ruhani durumunuz bu şekildeyken, psikolojinizdeki bu eksiklikleri ve bağımlılığınızı tatmin edecek eşiniz anlattığınıza göre size yetmiyor. Sürekli şehir dışında olması, ilgisizliği olsun sizin bu psikolojik temelli ihtiyaçlarınızı gideremiyor ve sizin bu tip eğilim göstermenizi ben tamamen doğal buluyorum. Bakın doğru demiyorum, yanlış olmasın, durumunuz için olası bir tavırdır. Basit neden sonuç ilişkisidir. Bu olayın doğal olduğunu bilmenizi istiyorum öncelikle.
Ayrıca eşinizden gelen şiddeti kabul etmiş olmanız ve halen sizin hatanız olduğunu düşünmeniz sizin bu bağımlılık eğiliminiz ve özgüvensizliğinizin, karakteristik yetersizlikleriniz ne denli ileri seviyede olduğunu gösterir. Siz bu koşulda eski sevgilinizle daha da ileri gidebilirdiniz ve yine koşullar içinde bunu yapmanız normal olurdu, ama kendinize engel olmuşsunuz ve bu kolay değil. Sizin psikolojik durumunuz için asla değil sadece mesajla bitirebilmek bu işi. Sizi cidden tebrik ediyorum hatta çünkü ileri seviyesi çok olasıdır bu tip bir ruh halinde. Bu konuda bence sizin uzun soluklu bir psikoterapiye ihtiyacınız var, hayatınız boyunca böyleydiniz çünkü siz, tahminen baskıcı bir aile ve asla kendi kararınızı alamadınız ve size öğüt edilen daima susmanız ve cinsiyetiniz yüzünden de hep geri planda ve istenmeyendiniz. Sizin bu sıkıntınız çocukluktan gelmedir. size şiddetle öneririm psikoterapiyi ve Bu kabullenme haliniz asla normal değildir psikolojik olarak asla normal değilsiniz bunu önce anlamanızı istiyorum, lütfen bunun normal olmadığını siz de görün, bu yazıyı yazma amacım size yardım etmek ve psikolojik açıdan cidden yardıma ihtiyacınız var. Psikiyatr demiyorum size, psikologla görüşmeniz gerekmekte ve lütfen bunları söylediğim için bana kızgın olmayın, size yardım edebilmek için üye oldum siteye. Yaptığınız doğru değil fakat doğal, eşinizden özür dilemeniz ve hatanızı kabul etmeniz lazım evet, ama hata çok büyük bir hata değil ve bu kadar kendinizi suçlamanız normal değil, dayağı içinizde meşrulaştıracak kadar kendinize bunu layık görecek kadar değil bu olay. Özür dilenmesi ve orada kapanması icap eden çok basit bir durum.
Sizin ana probleminiz bu değil. Bu konuda üzülmeyi bırakın ve kendinize bu aşırı tepkiyi layık görmeyin, normalde dayağı nasıl kabulleniyorsunuz diye yemin olsun kocanızı şikayet bile ederdim ki ailem avukattır, ama sizin durumunuz çok ayrı, siz çok kötü durumdasınız ve sizin psikoterapi görmeniz lazım. Probleminiz çok kapsamlı.Umarım bana kızmazsınız, dediklerime kızmayacak ve beni dinleyecek olursanız psikolojiden anlarım, benimle de görüşebilirsiniz eğer psikoterapiye gitmezseniz çeşitli sebeplerle.
Kendinize layık gördüğünüz muamele gerçekten bu ise sizin hayatınız kederden asla kurtulmayacaktır. Bu sıkıntıları bol bol yaşayacaksınız. Yardımımı kabul edersiniz umarım, etmezseniz sizin sıkıntınız asla bitmeyecek, daha çok konu açarsınız.

Bu olay için verilecek tavsiye çok yüzeysel kalacaktır, sizinle derinlemesine konuşulması gerekmekte. İyi forumlar diliyorum.