- 4 Aralık 2012
- 2
- 2
Merhaba sevgili arkadaşlar ben 4 yıllık evliyim bebek hasreti o kadar fazlaydıki eşim başkasının bebeğini sevse gözlerim dolar ağlardım...hep dua ettim evliliğimin 3.5 yılında hamile kaldım ilk bebeğime ve 3.5 yıl olmayınca bebeğimiz anlamadım hamile oldugumu günüm 4-5 gün geçmişti ve ben normal adet sanıyordum eşimin zorlamasıyla sağlık ocagına gidip kan verdim günlerden cumaydı sonucu pazartesi alacaktım ve hafta sonu kanamam dahada artmıştı..pazartesi sonucu almaya gittiğimde doktorum hamile oldugumu söylemişti o kdar mutluydumki ama kanamam oldugunu söylediğimde ümidim biraz kırılmıştı sanki doktorum bana bi kadın dogum hastanesıne gıtmem gerektıgını söylemişti düşük olabilir demişti..korktugumuz başımıza geldi ertesi gün hastaneye gittik eşimle ve bana dedikleri düşük yapmışsın 3-4 ay korunman gerekiyor diyip yollamışlardı..1 günde olsa anne oldugunu duymak yetmişti bana ama çok yıkılmıştık eşimle ben...aradan 3 ay geçti ve ben korunmayı bıraktıgım an hamile kaldım tekrar..gene kanamam vardı gittiğim hastanede ilk düşükten parça kaldıgını rahimime yapıltıgını şimdiki bebeğimi ve beni zehirlediğini söyledi 2.kez dünya başıma yıkılmıştı ve eşim hastaneyi birbirine kattı aldırmam dedi..doktorumun tek dediği sabaha kadar bekleyin ozaman yada düşünün ama kana karışırsa eşini kaybedersin demişti.. ben kürtaj olacagımı bilmediğim için yemek yiyip gitmiştim ve 6 saat yemek yememem gerektiği için fazla narkoz vermediler bebeğimi canlı canlı kopardılar benden..psikolojim o kadar bozulmuştuki anlatamam 
kendimi çok çaresiz yanlız hissetmiştim oan..eşim yanımdaydı her zaman ama yetmiyordu...kendimi odaya kapatıyordum biri bana tekrar hamile oldugumu söylesin istiyordum ( yalan bile olsa...aradan 4 ay geçti ve ben yine hamileyim...kürtajdan sonra ettiğim bi duada şöyle demiştim ''geri alacaksan verme Allahım çünkü daha çok canım acıo'')hamile oldugumu öğrenir öğrenmez başka bir hastaneyi tercih ettim çünkü 2 bebeğimide aynı hastanede kaybetmıstım bu defaki doktorum bana progesteron verdi ve bu ilaç sayesınde 3.çocugunu kucagına saglıklı bı sekılde alacaksın dedı..ben sureklı uyku modunda mıde bulantısı çekmekteydım gene kanamam vardı adım atamıyordum...70 kıloda hamıle kaldım 4.ay içinde 60 kıloya dustum..ve ınanırmısınız sırf onun kalbının atıslarını duymak ıcın sancım var dıye yalan soyleyıp esımı hastaneye goturmesı ıcın ıkna edıyordum kalp atıslarını duyduqum anda mutlulukla cıkıyordum muane odasından esım dıyordu ne cabuk gectı agrın :)) bunu bıle yaptım..6.aya kadar yemek fln yıyemedım 6.aydan sonra beslenmem duzene gırmıstı ve bebegım 40 haftalıkken normal dogum demişlerdi bekletiyorlardı normal olması için..ve bu donemde ben ( bazı sebeplerden dolayı evımde deıldım butun esyalarımızı satıp esımın teyzesının yanına gıtmıstık psikolojim yine ii deildi belki ama bebeğim bnmleydı hiç bi acıya aldırmadım...bebegım 43 haftalık oldu ve ben hala beklemekteyım...:))korku var ve bebegımın kafasının vucudundan 3 hafta ılerde oldugunu soyleyen bı doktorum var :)) bana sezeryan için gün verdikleri günün akşamı ben sancıyla hastaneye gıttım bebegım 4 kılonun ustunde oldugu ıcın sezeryan demıslerdıı...1 ay boyunca sureklı elımızde bavul taksıler bıze calısmıstı o gunde gıdıp gerı donecegız dıye esımın bana dedıgı tek kelıme bugunde dogurmazsan hastanede yat 
o gun ambulansla hastaneye gıttık ve ambulansın tek hatası hastaneyı aramaması..hastanede yer olmadıgını söyleyen bır ebe ve onun bogazına yapısan esım :)) gurultulu patırtılı bı sekılde dogum odasındayım sonunda..ve o ebe benımle ılgılenmedı cunku esım ondan o esımden sıkayetcı olmustu bana dedıgı ebenın ıstersen öl :) sana bakmıcam ve gece 2 de gittıgım hastanede sabah 7 ye kdr bekledim...stajerler bakıyordu nstye baglanıordum dakka bası..ve butun dualarım sonrası sabah anestezi doktorlarının gelmesi...doktor gelır gelmez sancı odasına dedıgım tek sey nolur benı kurtar!!ilk önce normal dogum masasına çıktım karsımdakı bayan dogum yapıyordu ve kordonla bebek ebenın elinden kaymasıyla çöpteydi ve o an ben ıkınırken nefesımı gerı cektım bebegımın kafası sag yone kaymıstı bogulma tehlıkesı oldugundan sezeryana aldılar hemen..ve doktorun söyledıgı zaten 4 kılo ustunde normal dogum yapamazdın ! amelıyathaneye gırdım ve komple uyutuldum gozumu actıgımda bebegım öldümü dedigimi hatırlıyorum......benı odaya goturduklerınde esımı karsımda gordum ve bebegımız geldı ılk esım aldı kucagına baktı kokladı o anı unutamıyorum ıstedıgı olmustu ve ben ogun bebegımı kucagıma bıle alamamıstım esımın teyzesının yardımlarıyla emzırıyordum bebegım 4 kılo 200 gr 48 cm dogmustu :)) tbi 2.gun hastanede tarttıklarında 3 kılo 600 dü..43 haftalık dogdu o kadar olsun dedı bebek doktorumuz şişmiş içerde bebek dura dura :)) benden bu kadar arkadaslar suan bebegım 13 aylık ve ben hala o 2 bebegımı kaybettıgıme gene uzuluyorum ve oglumun kalbini dinliyorum korkumu yenemedım bır turlu..oglum birtan ozan yılmaz seni çok seviyorum anneciğim beni nolur bırakma ! bu arada arkadaslar birtan demek sabah güneşi kadar yakışıklı olan demek oglumda sabah dünyaya geldi..ozan ise eşimin adı :) ilk kucagına aldgı anda oglumuzu senın adında ozan olmalı dedım içimden ve koydum :)
kendimi çok çaresiz yanlız hissetmiştim oan..eşim yanımdaydı her zaman ama yetmiyordu...kendimi odaya kapatıyordum biri bana tekrar hamile oldugumu söylesin istiyordum ( yalan bile olsa...aradan 4 ay geçti ve ben yine hamileyim...kürtajdan sonra ettiğim bi duada şöyle demiştim ''geri alacaksan verme Allahım çünkü daha çok canım acıo'')hamile oldugumu öğrenir öğrenmez başka bir hastaneyi tercih ettim çünkü 2 bebeğimide aynı hastanede kaybetmıstım bu defaki doktorum bana progesteron verdi ve bu ilaç sayesınde 3.çocugunu kucagına saglıklı bı sekılde alacaksın dedı..ben sureklı uyku modunda mıde bulantısı çekmekteydım gene kanamam vardı adım atamıyordum...70 kıloda hamıle kaldım 4.ay içinde 60 kıloya dustum..ve ınanırmısınız sırf onun kalbının atıslarını duymak ıcın sancım var dıye yalan soyleyıp esımı hastaneye goturmesı ıcın ıkna edıyordum kalp atıslarını duyduqum anda mutlulukla cıkıyordum muane odasından esım dıyordu ne cabuk gectı agrın :)) bunu bıle yaptım..6.aya kadar yemek fln yıyemedım 6.aydan sonra beslenmem duzene gırmıstı ve bebegım 40 haftalıkken normal dogum demişlerdi bekletiyorlardı normal olması için..ve bu donemde ben ( bazı sebeplerden dolayı evımde deıldım butun esyalarımızı satıp esımın teyzesının yanına gıtmıstık psikolojim yine ii deildi belki ama bebeğim bnmleydı hiç bi acıya aldırmadım...bebegım 43 haftalık oldu ve ben hala beklemekteyım...:))korku var ve bebegımın kafasının vucudundan 3 hafta ılerde oldugunu soyleyen bı doktorum var :)) bana sezeryan için gün verdikleri günün akşamı ben sancıyla hastaneye gıttım bebegım 4 kılonun ustunde oldugu ıcın sezeryan demıslerdıı...1 ay boyunca sureklı elımızde bavul taksıler bıze calısmıstı o gunde gıdıp gerı donecegız dıye esımın bana dedıgı tek kelıme bugunde dogurmazsan hastanede yat o gun ambulansla hastaneye gıttık ve ambulansın tek hatası hastaneyı aramaması..hastanede yer olmadıgını söyleyen bır ebe ve onun bogazına yapısan esım :)) gurultulu patırtılı bı sekılde dogum odasındayım sonunda..ve o ebe benımle ılgılenmedı cunku esım ondan o esımden sıkayetcı olmustu bana dedıgı ebenın ıstersen öl :) sana bakmıcam ve gece 2 de gittıgım hastanede sabah 7 ye kdr bekledim...stajerler bakıyordu nstye baglanıordum dakka bası..ve butun dualarım sonrası sabah anestezi doktorlarının gelmesi...doktor gelır gelmez sancı odasına dedıgım tek sey nolur benı kurtar!!ilk önce normal dogum masasına çıktım karsımdakı bayan dogum yapıyordu ve kordonla bebek ebenın elinden kaymasıyla çöpteydi ve o an ben ıkınırken nefesımı gerı cektım bebegımın kafası sag yone kaymıstı bogulma tehlıkesı oldugundan sezeryana aldılar hemen..ve doktorun söyledıgı zaten 4 kılo ustunde normal dogum yapamazdın ! amelıyathaneye gırdım ve komple uyutuldum gozumu actıgımda bebegım öldümü dedigimi hatırlıyorum......benı odaya goturduklerınde esımı karsımda gordum ve bebegımız geldı ılk esım aldı kucagına baktı kokladı o anı unutamıyorum ıstedıgı olmustu ve ben ogun bebegımı kucagıma bıle alamamıstım esımın teyzesının yardımlarıyla emzırıyordum bebegım 4 kılo 200 gr 48 cm dogmustu :)) tbi 2.gun hastanede tarttıklarında 3 kılo 600 dü..43 haftalık dogdu o kadar olsun dedı bebek doktorumuz şişmiş içerde bebek dura dura :)) benden bu kadar arkadaslar suan bebegım 13 aylık ve ben hala o 2 bebegımı kaybettıgıme gene uzuluyorum ve oglumun kalbini dinliyorum korkumu yenemedım bır turlu..oglum birtan ozan yılmaz seni çok seviyorum anneciğim beni nolur bırakma ! bu arada arkadaslar birtan demek sabah güneşi kadar yakışıklı olan demek oglumda sabah dünyaya geldi..ozan ise eşimin adı :) ilk kucagına aldgı anda oglumuzu senın adında ozan olmalı dedım içimden ve koydum :)
