Ölüm korkusu

alsem

Diva
Pro Üye
Anneler Kulübü
12 Aralık 2019
17.478
54.145
Hepimizin başı sağ olsun... herkes gibi bu deprem beni de psikolojik olarak derinden etkiledi.

peki, ben neden ölümden bu kadar korkuyorum?

hayatımda ölümle tanışmam 16 yaşındayken oldu. Büyükbabam gözümün önünde son nefesini verdi, ölümünü izledim, iç çekerek can vermesini, gözünden akan feri ve gözlerinin griye dönmesini asla unutamam. Gece yarısıydı ölümü, aylarca “ben de gece mi ölücem” diye geceleri uyuyamadım.

sonrasında bu yaşıma kadar yani 15 sene içinde 2 eniştem, büyük teyzem, anneannem ve dedem öldü. anneannemin naaşını severken daha bedeni soğumamıştı ve sıcacıktı. Onun da son nefesini gördüm diyebilirim. dedemi bu yaz koronadan kaybettik. Geri kalan herkesin naaşını da tabutta beyaz/mor gördüm. Çenelerinin bağlı oluşu gitmez gözümün önünden. Hepsi 60-70 yaşın üstündeydi ama ateş düştüğü yeri yakıyor.

bi felaket ya da ölüm haberi aldığımızda saat genelde gece yarısıydı. Bu sebeple gece uykularından çok korkarım. Yatakta Dua ederken mutlaka “allahım sağ Salim yatıyoruz, sağ Salim kalkmayı nasip eyle” derim.

99 depreminde 8 yaşındaydım, olayı net hatırlamasam da korkusu hala içimde. İstanbul’a uzak değiliz ve biz de beşik gibi sallanmıştık. üstüne bunca yıldır süregelen diğer depremler… şimdi de Maraş depremi. Profların ısrarla İstanbul depreminden bahsetmesi… trakydayız (4.derece deprem bölgesi, diğer bölgelere göre bi nebze daha güvenli) ama olası İstanbul depreminde ne hale geleceğiz bilmiyorum. Psikolojik olarak çökmüş durumdayım. Geceleri uyuyamıyorum. Bir oğlum var 1 yaşına girmek üzere ve ben hamileyim. her gün her gece düşündüğüm şey deprem olursa nasıl sığınırız, nereye yatarız, eşimle ayrı düşer miyiz, yanımızda Su yok, yemek yok, deprem çantamız yok, annemler başka ilçede, onlar ne olur gibi gibi düşünceler beynimi yiyor. Çanta hazırlayıp kenara koysam ne zaman yakalanıcaz belli değil, yaz mı kış mı, hep o çantayı düzenlemek gerekecek ve acım taze kalacak gibi geliyor. Akşam da bunları düşünmekten uyuyamadım sonra kalktım baş ucuma 2 tane su koydum, onları koyunca rahatladım ve öyle dalmışım.

Bir yandan da günlük rutinimize dönmek zorundayız ama gülsem kendimi suçlu hissediyorum. Sanki bu son depremle içim, ruhum öldü arkadaşlar. Annesi ölen bebekler, bebekleri ölen anneler… o kareler gitmiyor gözümün Önünden.

depremi yaşamaktan ayrı, ölmekten ayrı korkuyorum. Ne zaman ölücez bilmiyorum, elbet bir gün bu dünyadan göçücez ama erken olmasından, evlatlarımın bensiz kalmasından ya da birimizin ölüp birimizin sağ kalmasından filan korkuyorum. Eşime bahsettiğimde bu durumu soğukkanlı cevaplar veriyor. Yapısı Gereği öyle bir adamdır. Dramatize etmez, bense tam tersi her şeyin en kötüsünü düşünürüm. O, yaşayıp göreceğiz kafasında.

(şurada bir paragraf daha yazmıştım ama dini içerikli anlaşılmasın diye düzenledim.)

psikiyatri ya da psikolog olayına giremiyorum, eşime göre bu durum geçici. Eşimden izin almak gibi bir durum söz konusu değil yanlış anlaşılmasın ama ben de neden bilmiyorum gitmek istemiyorum, sanırım hazır hissetmiyorum bu duygularımı açmak için ama böyle de ne kadar yaşanır bilmiyorum.

inanılmaz bir korku içindeyim. Sizlerle dertleşmek istedim.

öyle işte…
 
Son düzenleme:
Hepimizin başı sağ olsun... herkes gibi bu deprem beni de psikolojik olarak derinden etkiledi.

peki, ben neden ölümden bu kadar korkuyorum?

hayatımda ölümle tanışmam 16 yaşındayken oldu. Büyükbabam gözümün önünde son nefesini verdi, ölümünü izledim, iç çekerek can vermesini, gözünden akan feri ve gözlerinin griye dönmesini asla unutamam. Gece yarısıydı ölümü, aylarca “ben de gece mi ölücem” diye geceleri uyuyamadım.

sonrasında bu yaşıma kadar yani 15 sene içinde 2 eniştem, büyük teyzem, anneannem ve dedem öldü. anneannemin naaşını severken daha bedeni soğumamıştı ve sıcacıktı. Onun da son nefesini gördüm diyebilirim. dedemi bu yaz koronadan kaybettik. Geri kalan herkesin naaşını da tabutta beyaz/mor gördüm. Çenelerinin bağlı oluşu gitmez gözümün önünden. Hepsi 60-70 yaşın üstündeydi ama ateş düştüğü yeri yakıyor.

bi felaket ya da ölüm haberi aldığımızda saat genelde gece yarısıydı. Bu sebeple gece uykularından çok korkarım. Yatakta Dua ederken mutlaka “allahım sağ Salim yatıyoruz, sağ Salim kalkmayı nasip eyle” derim.

99 depreminde 8 yaşındaydım, olayı net hatırlamasam da korkusu hala içimde. İstanbul’a uzak değiliz ve biz de beşik gibi sallanmıştık. üstüne bunca yıldır süregelen diğer depremler… şimdi de Maraş depremi. Profların ısrarla İstanbul depreminden bahsetmesi… trakydayız (4.derece deprem bölgesi, diğer bölgelere göre bi nebze daha güvenli) ama olası İstanbul depreminde ne hale geleceğiz bilmiyorum. Psikolojik olarak çökmüş durumdayım. Geceleri uyuyamıyorum. Bir oğlum var 1 yaşına girmek üzere ve ben hamileyim. her gün her gece düşündüğüm şey deprem olursa nasıl sığınırız, nereye yatarız, eşimle ayrı düşer miyiz, yanımızda Su yok, yemek yok, deprem çantamız yok, annemler başka ilçede, onlar ne olur gibi gibi düşünceler beynimi yiyor. Çanta hazırlayıp kenara koysam ne zaman yakalanıcaz belli değil, yaz mı kış mı, hep o çantayı düzenlemek gerekecek ve acım taze kalacak gibi geliyor. Akşam da bunları düşünmekten uyuyamadım sonra kalktım baş ucuma 2 tane su koydum, onları koyunca rahatladım ve öyle dalmışım.

Bir yandan da günlük rutinimize dönmek zorundayız ama gülsem kendimi suçlu hissediyorum. Sanki bu son depremle içim, ruhum öldü arkadaşlar. Annesi ölen bebekler, bebekleri ölen anneler… o kareler gitmiyor gözümün Önünden.

depremi yaşamaktan ayrı, ölmekten ayrı korkuyorum. Ne zaman ölücez bilmiyorum, elbet bir gün bu dünyadan göçücez ama erken olmasından, evlatlarımın bensiz kalmasından ya da birimizin ölüp birimizin sağ kalmasından filan korkuyorum. Eşime bahsettiğimde bu durumu soğukkanlı cevaplar veriyor. Yapısı Gereği öyle bir adamdır. Dramatize etmez, bense tam tersi her şeyin en kötüsünü düşünürüm. O, yaşayıp göreceğiz kafasında.

ayrıca elhamdülillah müslümanım ve inancıma göre günahlarım oldu. Çok Tövbeden geldim, Allah affetsin. Oruç desen tutamıyorum çünkü düşük tansiyonum var. Niyetlenirsem orucu uykuya tutturmak gibi oluyor, o da ancak 1-2 gün. Namaz kılmaya niyetlendim ama devam ettiremedim. Arada şükür namazı kılıyorum, Kur‘an okuyorum, dilimden dua eksik olmaz Ama hiçbiri ahirette beni kurtarmayacak gibi geliyor.

psikiyatri ya da psikolog olayına giremiyorum, eşime göre bu durum geçici. Eşimden izin almak gibi bir durum söz konusu değil yanlış anlaşılmasın ama ben de neden bilmiyorum gitmek istemiyorum, sanırım hazır hissetmiyorum bu duygularımı açmak için ama böyle de ne kadar yaşanır bilmiyorum.

inanılmaz bir korku içindeyim. Sizlerle dertleşmek istedim.

öyle işte…
Korku nun ecele çaresi yok hepimiz çok üzgünüz hepimiz çok yaralıyız Ama artık hayatımıza devam etmek zorundayız her dakika ölüm korkusuyla yaşanmaz çünkü ölüm korkusu ölümden beterdir hepimiz günü geldiğinde öleceğiz zaten bunu saati değişmeyecek ama gereken tedbirleri almakta zorundayız Rabbim hepimizi korusun bu arada orucu Evet sağlıgi yerinde olanlar tutuyor tutamadıklarını maddi bir şekilde karşılıyorlar ama namaz öyle değil.namaz sadece aklı ermeyenlere ve Deli olanlara şart değil hasta yaşlı düşkün fakir herkes namaz kılmak zorunda. Rabbim hiçbirimizi doğru yoldan ayırmasın
 
Lütfen dini içerik olmasın rica ediyorum, korkularla başa çıkabilmek için bir uzman desteği almanız şart.
Dini içerik neden yasak merak ettiğim için soruyorum din hakkında yanlış şeyler soylemedigimiz halde neden bu konuda yorum yapamıyoruz hepimiz müslüman bir ülkede yaşıyoruz ve İslam gibi mükemmel bir hakkında konuşmak neden yanlış
 
Dini içerik neden yasak merak ettiğim için soruyorum din hakkında yanlış şeyler soylemedigimiz halde neden bu konuda yorum yapamıyoruz hepimiz müslüman bir ülkede yaşıyoruz ve İslam gibi mükemmel bir hakkında konuşmak neden yanlış
ben konuyu düzenledim, tartışmaya mahal olmasın. konum dini içerikli değil çünkü. psikolojik faktörler söz konusu.
 
Dini içerik neden yasak merak ettiğim için soruyorum din hakkında yanlış şeyler soylemedigimiz halde neden bu konuda yorum yapamıyoruz hepimiz müslüman bir ülkede yaşıyoruz ve İslam gibi mükemmel bir hakkında konuşmak neden yanlış
Dini içerik yasaktır cümlesi tüm dini inançları kapsar, sitede herkes müslüman da değil üstelik, biz her dinden mezhepten insanların yaşadığı bir ülkedeyiz, nasıl ki farklı etnik kökenlerimiz var farklı farklı inançta insanlarımız da var ve herkesin dini inancı kutsaldır, hiçbir saygısızlık yapılmaması gerekir, hiç kimse inancı yüzünden rencide edilmemeli aşağılanmamalıdır.
Ne yazık ki söz konusu inanç olunca hem bilmeden birbirimizin inancını aşağılayıcı sözler söylenebiliyor hem de sanki herkes yalnızca tek bir dini inanca mezhebe inanıyormuş gibi yazıp kırıyoruz.
Siz müslümansınız ama yorum yazan başka bir üyenin inancını biliyor musunuz? Hiçbirimiz diğerinin inancını bilmiyoruz, ki siteye üye olurken tek kriter kadın olmamız, başka bir topiğe de yazdım az evvel, üye olurken bizi mesleklerimize, kültürümüze, eğitim durumumuza göre kabul etme şartı yok, tek şart kadın olmak, üye olurken dini inançlarımız da sorgulanmıyor, bu siteye yalnızca şu dinin mensupları üye olabilir denmiyor zira din kişinin kendisinin özeli ve kutsalıdır.

Ayrıca yeri gelmişken yazayım bazen aynı din aynı mezhepten olan üyeler dahi kendi arasında ayrışabiliyor, herkes başka bir şey söylüyor yorum isteyen kişinin kafası karışıyor, bu sebeple dini içerik yasak diyoruz zaman zaman da çok hassas dini içerikli soruları Diyanetin alo fetva hattına yönlendiriyoruz.
 
Son düzenleme:
Ülkece korkuyoruz yalnız değilsiniz. Herkes böyle sizin gibi ama hayatı yaşamak zorundayiz devam etmeliyiz. Olacağı varsa olur zaten gerekli önlemleri alin daha sonra sakin kalmaya çalışın. Ölüm o kadar da korkutucu değil aslında. Herşey Allah'tan korkmayin. Sağlıklı afiyetli doğumlar diliyorum ♥️
 
Dini içerik neden yasak merak ettiğim için soruyorum din hakkında yanlış şeyler soylemedigimiz halde neden bu konuda yorum yapamıyoruz hepimiz müslüman bir ülkede yaşıyoruz ve İslam gibi mükemmel bir hakkında konuşmak neden yanlış
Müslüman değil laik bir ülkede yaşıyoruz.

Konu sahibi ben de aynı durumdayım. Geceleri kafamda senaryolar kuruyorum, ne yapacağımı düşünüyorum yatağımda dönüp duruyorum. Ne olacak bunun sonu böyle bilmiyorum.
 
Ölümden değil ama enkaz altında kalmaktan korkuyorum bu depremden sonra bu korkum sürekli tetikliyor, başım dönüyor sürekli. Yani enkaz altında kalmaktansa ölsem daha iyi noktasına geldim o derece korkuyorum, kapalı alan fobim var zaten, asansörde mahsur kaldığım gün günlerce hasta yatmıştım o derece bir korku rabbim yaşatmasın 😞
 
Dini içerik neden yasak merak ettiğim için soruyorum din hakkında yanlış şeyler soylemedigimiz halde neden bu konuda yorum yapamıyoruz hepimiz müslüman bir ülkede yaşıyoruz ve İslam gibi mükemmel bir hakkında konuşmak neden yanlış
Müslüman bir ülkede yaşamıyoruz, her dinden insanın bulunduğu bir ülke de yaşıyoruz. Burası da her dinden kadının bulunduğu bir platform, inanç ayrılığını çoğu kisi kabul edemediği için kaos çıkıyor, ben de Müslümanım elhamdülillah ama yasak olması bence de çok mantıklı.
 
Ülkece korkuyoruz yalnız değilsiniz. Herkes böyle sizin gibi ama hayatı yaşamak zorundayiz devam etmeliyiz. Olacağı varsa olur zaten gerekli önlemleri alin daha sonra sakin kalmaya çalışın. Ölüm o kadar da korkutucu değil aslında. Herşey Allah'tan korkmayin. Sağlıklı afiyetli doğumlar diliyorum ♥️
iyi dilekleriniz teşekkür ederim. destek almadan nasıl geçecek bilmiyorum ancak abartıyor muyum diye düşünmeden de edemiyorum.
Bende çok korkuyorum neden bilmiyorum 🥺 sonra diyorum saçmalama 🥺 deprem olduğundan beri mide ağrısı ve bulantısı çekiyorum 🥺 söylentiler anksiyete mi tetikliyor. İnsan nolursa olsun doksan yaşına da gelse ölmek istemiyor 🥺
ten kocuyor sosyalim, can kocamıyor. kaç yaşına gelirsen gel yaşamak güzel.
Müslüman değil laik bir ülkede yaşıyoruz.

Konu sahibi ben de aynı durumdayım. Geceleri kafamda senaryolar kuruyorum, ne yapacağımı düşünüyorum yatağımda dönüp duruyorum. Ne olacak bunun sonu böyle bilmiyorum.
ben de aptal gibi oldum. başka bi şey düşünemiyorum.
Ölümden değil ama enkaz altında kalmaktan korkuyorum bu depremden sonra bu korkum sürekli tetikliyor, başım dönüyor sürekli. Yani enkaz altında kalmaktansa ölsem daha iyi noktasına geldim o derece korkuyorum, kapalı alan fobim var zaten, asansörde mahsur kaldığım gün günlerce hasta yatmıştım o derece bir korku rabbim yaşatmasın 😞
ben ölmekten de enkazdan da korkuyorum, astım hastasıyım zaten. artık yorgan altına bile giremiyorum korkudan. anında nefesim kesiliyor. sanırım büyükbabamın ölümüne şahit olmam bu kadar korkuttu beni. can vermenin nasıl olduğunu gördüm. o an acı çekti mi bilmiyorum ama görüntüsü çekiyor gibiydi. o yüzden korkunç geliyor
 
Hersey çok yeni olduğu için çoğumuz şuan da böyle hissediyoruz. Korku insanı tedbirli kılar. Deprem cantanizi hazırlayın, kendinize olası bir deprem için plan yapın,inancınız varsa gereğini yapın ve sonrasını bırakın. Sürekli depremi düşünmek ne sizi depremden kurtarır ne de depremin olmasını engeller. Haberleri izlememeye çalışın. Günlük rutininizi devam ettirmeye calisin
 
Ölümle yüzleştim, en sevdiğimin can parçamın ölümüyle tüm dünyam yıkıldı. İnançsızım, temelde ölümden korkum yok; benim korkularım çok başka. Ben ölürsem ağır aksak zor yürüyen yaşlı annem benden geri kalırsa ne olacak, deprem olduğunda bu kadını nasıl hızlıca dışarı çıkaracağım ya ben evde yokken deprem olursa gibi bir sürü endişelerim var. Psikiyatrik yardım almayı düşünüyorum, uyku denen şey kalmadı; sadece sızıyorum birkaç saat.
 
Dini içerik neden yasak merak ettiğim için soruyorum din hakkında yanlış şeyler soylemedigimiz halde neden bu konuda yorum yapamıyoruz hepimiz müslüman bir ülkede yaşıyoruz ve İslam gibi mükemmel bir hakkında konuşmak neden yanlış
Tek bir din yok, farklı dinlere inananlar, inançsızlar da var; herkesin kendi değer yargıları var. Zaten burası da Müslüman bir ülke değil. Ülkeler Müslüman olmazlar, bireyler olurlar; burası laik bir ülke, hiçbir dinin esasına göre yönetilmiyor. En az çeyreğini de dini olmayan bireyler oluşturuyor. Dini konular da her zaman polemik, tartışma ve kaosa dönüşüyor. Bu yüzden yasak.
 
Hersey çok yeni olduğu için çoğumuz şuan da böyle hissediyoruz. Korku insanı tedbirli kılar. Deprem cantanizi hazırlayın, kendinize olası bir deprem için plan yapın,inancınız varsa gereğini yapın ve sonrasını bırakın. Sürekli depremi düşünmek ne sizi depremden kurtarır ne de depremin olmasını engeller. Haberleri izlememeye çalışın. Günlük rutininizi devam ettirmeye calisin
işte rutine dönmeye çalışmak bile beni üzüyor. geçecek diyorum ama nasıl ve ne zaman bilmiyorum.
Ölümle yüzleştim, en sevdiğimin can parçamın ölümüyle tüm dünyam yıkıldı. İnançsızım, temelde ölümden korkum yok; benim korkularım çok başka. Ben ölürsem ağır aksak zor yürüyen yaşlı annem benden geri kalırsa ne olacak, deprem olduğunda bu kadını nasıl hızlıca dışarı çıkaracağım ya ben evde yokken deprem olursa gibi bir sürü endişelerim var. Psikiyatrik yardım almayı düşünüyorum, uyku denen şey kalmadı; sadece sızıyorum birkaç saat.
ben de yardım alsam iyi gelecek ama şu an için doktora gitmek de içimden gelmiyor.
 
Bundan iki yıl önce bu felaketin geleceğini bilerek sizin gibi deli gibi ağlıyordum Elazığ depreminden çok etkilendim marasta deprem diyorlar ne olur taşınalım diye eşime yalvarıyordum korkudan benimle dalga geçiyorlardi hep olacak diyorlar ama bak yok diyorlardi ve 6 şubat geldi evimiz beşik gibi sallandı kabus gibiydi annemlerdeydim evlerimiz sağlamdı ama olmayanların çoğu öldü lütfen evinize baktırin bunu asla ihmal etmeyin lütfen ev ve zemin çok önemli benim ailemin çoğu k maras çocuk hastanesi civari oturuyordu bi tane yıkılan bina yok çok eski binalar bile ayakta ama aşağıda olanlar hep yıkıldı.insallah sizler yaşamazsınız
 
iyi dilekleriniz teşekkür ederim. destek almadan nasıl geçecek bilmiyorum ancak abartıyor muyum diye düşünmeden de edemiyorum.

ten kocuyor sosyalim, can kocamıyor. kaç yaşına gelirsen gel yaşamak güzel.

ben de aptal gibi oldum. başka bi şey düşünemiyorum.

ben ölmekten de enkazdan da korkuyorum, astım hastasıyım zaten. artık yorgan altına bile giremiyorum korkudan. anında nefesim kesiliyor. sanırım büyükbabamın ölümüne şahit olmam bu kadar korkuttu beni. can vermenin nasıl olduğunu gördüm. o an acı çekti mi bilmiyorum ama görüntüsü çekiyor gibiydi. o yüzden korkunç geliyor
Kayınvalidemdeyiz biz de yan bina çökecek dediler müstakil evdi kayınvalidem o yüzden rahattım biraz, yapısık bina 10 katlı, elim ayağım titriyor korkudan, burası da güvenli değil napacaz biz
 
X