Canım tüm olayları soluksuz okudum..
Sana cevabı kendimden vermek istedim.
17 yaşında tanıdım onu daha adını bile bilmiyordum hani ilk görüşte aşk dedikleri buydu herhalde.
tam 6 ay sonra tanıştık.6 ay hiç adını bilmediğim varlığımdan bile habersiz genç için gözyaşı döktüm.
1 yıl bir rüyayı yaşadık onunla eli elime değmeden .Kıyamıyorum derdi sana dokunmaya sen benim
sevdamsın diye severdi beni gözleriyle.Ailesi istemedi beni ben daha 18 yaşındayım.İlk aşk ilk sevda ölümüne bağlıyım ona...Ayrıldı ailesinden benim için...Baba kalp krizi geçirdi...Döndü geri..
Ablası çıktı karşıma babam ölür siz evlenirseniz dedi.Sonra yıllar sonra seni suçlar dedi Korktum ..
Bitti dedim git istemiyorum seni dedim..İstanbuldan İzmire yolladılar onu 3 ay sonrada nişanlandı..
Parmağında yüzüğü geldi İstanbula ne olur dedi yalvardı dön de bana atayım herşeyi yapma bunu bize dedi...Hep ablasının sözleri çınladı kulağımda yapamadım...Evlendi aradan yıllar geçti bir kızı olduğunu öğrendim.Tövbe ettim sevmeye karşıma kim çıkarsa çıksın istemedim..Onu hep uzaktan sevdim senin gibi.Her gece yeniden yaşadım tüm o bir seneyi..3 sene sonra karşıma bir genç çıktı..Git dedim gitmedi onu sevdim başkasını sevemem dedim beklerim dedi..Unutana kadar beklerim...5 Yıl sabırla bekledi 5 yıl peşimde koştu...Birgün o ilk aşkım görmüş bizi el ele..Aradı beni.Buluştuk. Dokunmaya kıyamadığım gördüm seni elin başkasının elinde öldüm ben o an dedi.Hiç unutmamış beni..Mutsuzum dedi Babası ölmüş.
Boşanma davası açmış eşine uzattı elini ne olur bu sefer tut elimi dedi..
O an anladımki Sevgi emekmiş Sevgi sabırmış Ve ben Şimdiki eşimi seviyormuşum delice..
Hayır dedim..Allah bana gerçek aşkı bahşetti sonunda Eşimle evlendim...
Tekrar dünyaya gelsem yine eşimle evlenirdim..
Dostum izin ver kendine kalbine hayatta aşk birkez çalmaz kapımızı tekrar çalsın kapını aşk içeri girmesine izin ver......
O an
Hikayeniz çok farklı geldi bana.Okurken bile tüylerim diken diken oldu.Karşıdaki kişinin evlenmiş olmasına rağmen hala sizi unutmamış olması sizi bir başkasıyla gördüğünde üzüntü duyması çok ilginç.Mutlu olmanıza çok sevindim.Demekki birşeyler atlatılabiliyor.Sevgi tabikide emek ister sabır ister,mücadele etmeyi gerektirir.Hiçbir sevgi emek verilmeden elde edilemiyor.Söylediklerinizde çok haklısınız.Yaşanmış hikayeler insanı ben neyapıyorum diye düşünmeye zorluyor.Çok teşekkür ederim paylaşımınız için.
Mesajları okuyunca geri dönüp alıntı yapmaya üşendim kusura bakma.
Ama zaten neyle ilgili yazacağımı önceki mesajımdan tahmin edersin.
Yazdıklarım biraz sert gibi görünebilir, amacım seni üzmek ya da rencide etmek değil.
Sadece gerçekleri gör istiyorum.
Bazen dışardan bakan kişiler bizim göremediğimiz ya da kabul edemediğimiz şeyleri daha iyi görürler.
Ben senin kendine bir hayal dünyası kurduğunu ve hayatını bununla mahvettiğini düşünüyorum.
"Filmlerdeki gibi" diyerek de kendince bu aşkı ulvileştiriyorsun.
Çok güzel şeyler yaşamış olabilirsin ama bitmiş.
Eski sevgilin gerçekten seni sevmiş midir sevmemiş midir bilemem -ki hemen evlenebilmesi düşündürücü-
Ama sen muhtemelen kızına birlikteyken düşündüğünüz ismi koymuş olmasını bile seni yaşatmak istemesine bağlıyorsun.
Bense tam tersini düşünüyorum.
Eğer çok önemli ve özel olsaydı, birlikte düşündüğünüz bir ismi senden olmayan bir çocuğa veremezdi.
Emin ol hepimiz aşk acısı yaşadık ve ayrıldığımızda "bir daha asla kimseyi sevemem, sevsem bile bu kadar sevemem" cümlelerini kurduk.
Kendimi anlatayım sana:
Ayrıldığımda bu acı beni öldürür, öldürmezse de bir daha iflah olmam, kimseyi de sevemem sanmıştım.
Ferhat Göçer- Yastayım şarkısı var ya o şarkının benim hayatımı özetleyeceğini düşünüürdüm:))
Üç yıl boyunca bir sürü kişiyle tanıştım, tanıştırıldım. Evlenme teklifleri de aldım.
hatta hayatımda en popüler olduğum dönemdi:))
Kabul edemedim. Yok diyordum yapamayacağım, kimseyle olmayacak.
Sonra eşimle tnıştım. Öyle güzel, samimi ve tertemiz gülümseyerek bana bakıyordu ki o anda evlenelim dese tereddüt etmezdim.
Anladım ki ben aslında daha önce hiç sevmemişim, hiç sevilmemişim.
Ha biz nişanlandıktan sonra beyefendinin aklına düşmüşüm, aradan yıllar geçmiş mesaj atıyor:))
Sadece kendisinden kurtulmamı sağladığı için teşekkür ettim, yoksa şimdiki güzel evliliğimi yaşayamayacaktım.
Demek istediğim herkes az çok senin yaşadığına benzer şeyler yaşıyor.
Sen belki çok duygusal olduğundan belki de zayıf bir yapın olduğundan -bilemiyorum- kendini buna mahkum etmişsin.
Daha önce de söyledim birini sevmek de sevmemek de bizim elimizdedir ve bana kalırsa seninki artık sevgi değil.
Hayatındaki boşluğu bu şekilde dolduruyorsun.
Yalnız kaldığında, slov bir müzik duyduğunda düşünceğin, hayal edeceğin birinin olması herkesin hoşuna gider.
Sen de bunu yapıyorsun.
Ama kendine yazık ediyorsun.
Seni hala seviyor ve unutamamış olsa bile kendine yazık ediyorsun.
yaşın daha 34müş bak yanımdaki arkadaşım 37 yaşında evlendi şimdi bir bebeği var..
Hayata başlamak için hiçte geç değil....
Bırak geçmişte yaşamayı bu günü kucaklamaya hazır ol...
Sen hazır olunca hayatta seni kucaklayacak..Mutluluğa izinver opuyorumnanaktan
Herşeyi baştan anlatmak istiyorum.Üniversite 3.sınıf bitmek üzereydi.Ozamana kadar duygusal anlamda kimseyle birşey yaşamamıştım.İnternette bizim ailenin kurduğu bir radyo sitesi vardı.Birgün oraya girdim.Tanıdıklar falan vardı radyoda.Radyonun chat sayfasına birşeyler yazdım.Kuzenlerim amcamlar abimler çoğu zaman giriyorlardı.Kendisi radyonun dj yiydi.Radyomuza hoşgeldiniz yazdı caht sayfasında bende hoşbulduk dedim.Keyifli bir ortamdı.Canım sıkıldığında giriyor müzik dinliyor ve tanıdığım insanlarla konuşuyodum.Herkes birbirini tanıyodu orda.Bende kendisine abi olarak hitap ediyordum.Birgün hepbirlikte amcamlara gitmişler.Kuzenimin msnsinden bil bakalım ben kimim diye bir şey yazdı gülerek.Ben tanıyamadım tabi.Amcanlara geldikte benim msn adresimide ekle istersen akşam kabul ederim dedi.Tamam abi dedim ekledim.Ama eklerken aklıma asla kötü anlamda birşey gelmedi.Okadar cana yakın bir insandıki amcamlar kuzenlerim ve radyodaki herkes çok severdi kendisini.Bende abim gibi görüyodum ve seviyodum.Sevimli cana yakın tavırları çok hoşuma gidiyordu.Akşam oldu msnye girdi.Msn iletisine çok üzülmüştüm.Şimdi bir yanım diğer yanıma bakamıyor,kalbim atıyor ama bilki yaşamıyor,biricik eşim ebrum ruhun şad mekanın cennet olsun yazıyodu.Başsağlığı diledim.Eşini kaybetmiş yaklaşık 4 ay önce.Pek iyi olmadığını falan söylüyodu.Bende üzülme abi falan filan diyodum.8 yaş vardı aramızda.Henüz iki senelik evliyken eşi vefat etmiş.Sonra bizim burda türkü festivali oluyodu her sene.Radyo ekibi olarak amcanlarla birlikte bende gelicem dedi.Çok sevindim.Gel abi biraz kafan dağılır iyi gelir diyodum.Gelicem dedi.Gözümde okadar iyi niyetli sevecen ve tatlı bir insandıki.Görür görmez tanıycam demiştim,gülmüştüm.Bakalım tanıycakmısın dedi.Ve derken geldiler.Ailemle gitmiştim ve arabadan iner inmez karşıdan birinin gülümsemesini gördüm.Tanıdım hemen:)Sanki yıllardır birbirimizi tanıyor gibiydik,konuştuk güldük.Ben hemen tanıdım demiştim:)Festival sırasında bana karşı çok ilgili davranıyordu.Aklıma farklı şeyler geliyor olsada sonra yok sana öyle geliyodur falan diyodum.Eşinden bahsediyodu.Sevgililer gününde mezarına gittim.Ağaçtan bir dal kopardı şu dalı kessen tekrar yeşerirmi dedi.Hayır dedim.Ama benim ektiğim güller öyle bir yeşermiştiki dedi.Gözleri dolar gibiydi.Çok uzun anlatıcam her detayıyla okumanızı istiyorum.Bakma böyle güldüğüme diyodu içim kan ağlıyor.Üzülmüştüm.Ama bir yandanda her halimi izler gibi beni korur gibi davranıyordu.Derken bitti festival.İstanbula döndü kendisi.Gider gitmez anneme söylemiş.Bişey söylemek istiyorum ama kızarsın diye söyleyemiyorum abla demiş anneme.Annemde söyle diye ısrar etmiş.Ben çok beğendim davranışları çok hoşuma gitti şartlar farklı olsa pınar gibi biriyle yuva kurmak isterdim demiş.Annemde istersen kendisine söyle falan demiş.Söyleyemedi uzun süre.Sonunda açıldı.Ben gördüm çok beğendim çok hoşuma gittin.Niyetim ciddi güzel bir yuvam olsun istiyorum sen ne düşünüyosun dedi.Şaşırmıştım tabiki evet demedim.Ama nedendir hayırda diyemedim.Aşk anlamında değil ama insan olarak çok değer verdiğim ve sevdiğim biriydi.Bir kaç ay evet demem için uğraştı.Herşey bizim için çok güzel olacak canım.Bir evet desen dünyanın en mutlu insanıyaparım seni diyodu.Sabah kalkınca günaydın mesajları.Sürekli yazardı.En sonunda evet dedim.Zmanla alıştım çünkü,ve dahada çok sevdim.İlk beş ayımız okadar güzeldiki.Tekrar geldi birkaç kere.Annemlerle konuştular uzun uzun.Ben onun ailesini tanımaya başladım.Annemlerde sevmişti kendisini.Canayakınlığı sıcaklığı sevdirmişti kendini.Bense mutluluktan uçar gibiydim.Zamanla dahada çok sevdim kendisini.Sonra zamanla sorunlar yaşamaya başladık.Kendisi ortaokul mezunuymuş onu öğrendim.Bense üniversite son sınıftaydım.Eğitim farkı sürekli tartışma oluyodu aramızda.Üstelik kendisinin garanti bir işi yoktu.Evde bilgisayarla web tasarımla uğraşıyodu.Hep garanti bir işin yok diyodu.Üç sene yada dört sene bekleyecekti beni.Ozamana kadar yaparım mutlaka birşeyler diyodu.Bense ikilemler yaşıyordum.Arkadaşlarım ya ilerde sorun olursa.Garanti bir işide yok diyip duruyolardı.Hayatta neyin garantisi varki diyodu hep bana.Birgün tartıştık.Ve tartıştığımız gün msnde eski iletisini geri yazmış.Kızdım,sinirlendim.Neden yazdım biliyomusun dedi bugün bizim eşimle evlilik yıldönümümüz.Sen nasıl özel günlere önem veriyosan bende veriyorum dedi.Sinirlendim öfkelendim.Bitti artık dedim.Aradım son kez.Hata yaptım son bir şans ver dedi.Seni çok seviyorum diyip ağladı.Peki dedim son şans sana.Ama bana artık eski hayatından bahsetmeyeceksin.Önceleri hep şey derdi bana.Üzülmen için söylemiyorum ama benevime çiçekle gitmeyi çok severdim,eşim uzaktada olsa gönderirdim dedi.Birgün yurttayken canım bana niye göndermiyosun diye bir mesaj çektim.Göndericem falan filan derken bir türlü gelmedi o çiçek.Kendi ağzımla bir çok defa istememe rağmen gelmedi.Yılbaşında en son bir mesaj gönderdi.Yeni yılda mutluluklardilerim diye.Bende aynı şekilde yazdım.Birkaç gün geçti hiç konuşmadık.Sonra internette bir kızın resmine şiir yazdığını gördüm.Şaşırdım.Bana olan sevgisinden hiç şüphem yoktu.Mesaj yazdım.Hemen şairliğe başlamışız diye.Yok o senin anlayışına bağlı.Küçücük yaştaki kıza ne düşünebilirim faan filan.Peki dedim kapadım teli.Uzun bir süre görüşmedik.Birgün aradı ağladı gelicem çok özledim falan dedi.Bende çok geç dedim sinirlendim.Yazdığım hiçbirşeye cevap vermedi ondan sonra.Ne doğum günümü kutladı.Ne sevgililer gününde birşey yazdı.Giderek öfkeleniyodum.Birgün karşıma çıkacağın günü bekliyorum diyodum hep.Birgün izmirde bir tanıdığımız pınar bekleme artık dedi.Neden bekliycem ben dedim.İzmire gelmiş bir kızı görmeye.Çiçek yaptırmış kızla beraber yemek yemişler falan dediler.Şok oldum oturdum ağladım kendimi odaya kapadım.Elime telefonu alıp mutluluklar dilerim yazdım.Yok öyle birşey falan ben senin yanına gelicem.Herşeyi düzelticez.Çok özledim ben artık dayanamıyorum dedi.Bende hiçbirşeyi düzeltemeyiz artık.Tekrar barışmak için geliyosan hiç gelme dedim.Çıktı geldi.En son gelmesinden 5 ay geçmişti.Karşısına ellerim titreyerek çıktım.Yaşadığım üzüntüleri anlattım.Kaç aydır bana bir çiçeği göndermedin dedim.Eşime yapıyodum diyordun bana çok gördün bir demet çiçeği dedim.Sonra buraya iki nedenden dolayı geldim.Ya barışırız ben öyle giderim yada biter artık dedi.Elini uzattı beş dakika.Ya tutarsın yada biter diye.Eline bir tane gül almış gelmiş.Kabul etmedim.Bana seni üzdü kaç aydır gitme diyenlere rağmen gittim.Nekadar çok sevsemde tutamadım((Gitti ((Ağlayarak gitti.Seni seviyorum diyerek gitti.Gittikten sonra üç ay görüşmedik hiç.Elim hep telefondaydı.Hep üzülüyodum.Çok seviyodum çünkü.Elim telefonda yazsammı yazmasammı diye gelip gittim çoğu zaman.Ben istesem tekrar devam ederz diyodum içimden.Bir sene geçti.Tekrar festival geldi.Gittim onu ilk gördüğüm yerlere baktım.Üzüldüm ,ağladım.Festivalden dönerken elim telde yazıcam dedim.Dayanamıyorum.Eve geldimki aldığım bir haber yıktı beni.Üç ay içinde evlenmiş.Ne hayallerimiz vardı.Hep evimiz şöyle olacak düğünümüz böyle olacak diyip hayal kurardık.Ama birtürlü anlaşamadık.Hem onun iş nedenlerinden hemde eski eşiyle ilgili konulardan.Hiç bitmesini istemiyordu.İşin en tuhaf yaı birgün istanbuldan geldğinde dönüşte acele geldim canım harcama yaptım yanıma çok para alamadım.Dönüş için yol param yok dedi.Ben tekrar veririm sana dedi.Ödemedi.Sonra birkaç kişiden borç aldığını ve ödemediğini duydum.Beni en çok şaşırtan en son gelmesinde sensiz yapamam çok seviyorum seni diyip ağlayarak giden adamın üç ay içinde evlenmesiydi.Yukarda yapılan bir yorumda ikinci bir alternafi varmış sen yok diyince ona gitmiş yazılmış.Acaba benle görüşürken yada bizim aramız bozuk olduğu zamanlardada onla görüşüyomuydu bunu çok merak ediyorum.Ben çok sevdim onu.Onunda beni çok sevdiğine inandım hep.Hiçbirzaman içimdeki bu acıyı unutamadım.Yıllarda geçse (
Bukadar kısa sürede bir başka biriyle evlenmek ben bunu tuhaf buldum.Karşıdaki insan değecek birimiydi onu bile anlayamadım.Bana olan sevgisinden de hiçbirzaman emin olamadım.Canım şimdi tüm hikayeyi baştan sona okudum.Evet sen sevmişsin tamam ama ben karşındaki kişinin seni tutkuyla sevdiğine inanmadım..Bir kere eski eşi hep aranızdaymış sizin.Sonra anladığım kadarıyla başka sorunlarda varmış.Bak bence ayrılmakla sen doğru karar vermişsin ve sonrada ayrılma psikolojisi kör ölür badem gözlü olur tüm bunları unutup ayarttığın aşık olmak istediğin hayale tutunup bir on yılı onun için harcamışsın daha fazla işkence etme kendine..İlk kararında dur... Hayatından çıkarma yürekliliğini gösterdiğin gibi hayallerinden izin ver kendinede yüreğindende çıkar artık onu...
Mutluluk ve yeni sayfalar açman dileğiyle
Bukadar kısa sürede bir başka biriyle evlenmek ben bunu tuhaf buldum.Karşıdaki insan değecek birimiydi onu bile anlayamadım.Bana olan sevgisinden de hiçbirzaman emin olamadım.
Ben bunları yaparken karşı taraftaki bayana hiç haksızlık etmedimki.Onlara görünmedim bile ne kendisine ne eşine.Uzaktan izledim hep,asla ne ona nede onun evliliğine en ufak bir gölge düşürmek istemedim.Çünkü onun mutlu olması beni mutlu etti hep.Artık günümüzde sevgisini bu derece güçlü yaşayan vekarşıdaki insan ona acı versede onun mutluluğunu düşünen insanların sayısı azaldı.Bende mutlu olabilirdim.Bende güzel bir yuva kurabilirdim.Yapamadım ama.Nezaman biri bana o gözle bakmak istese hep onunla geçirdiğimiz günler geldi aklıma yapamadım.İçimdeki sevgiyi bir türlü bitiremedim.Yenemedim yani.Onu severkende bir başka biriyle birlikte olup karşıdaki insana haksızlık yapmak istemedim.Bu böyle yıllarca sürdü gitti.Yalnızım anlayacağınız.Ne beni anlayacak bir eşim nede çocuklarım oldu benim.Annelik duygusunu tadamadım(Kötü vebir okadarda üzücü.