Çok mantıklı, bunu deneyeceğim. Teşekkür ederim yorumunuz için.o zaman ona konuşmaktan çok onu konuşturun, kafasında kalıplaşmış düşüncelere ulaşamıyor konuşmalarınız gibi. ona fikirlerini sorun, sence bu mantıklı mı? sence bu doğru mu? uydurduğunuz olayı dışsallaştırıp mesela bana şu dendi ama sence onlar haklı mı? onlar bunu diyince ben şöyle yaptım sence doğru mu yaptım? ne yapmalıydım? gibi gibi. onu konuşturmaya çalışıp sonra da hatalı düşüncesini görmesini sağlayın bence.
Sizin gibi onu düşünen bir ablası olması büyük şans. Profesyonel yardım alıyormuş zaten. Doktoruyla bunu konuyu konuşun. Mutlaka size nasıl davranmanız gerektiği konusunda yol gösterecektir.Merhabalar,
Başlıkta bahsettiğim çocuk 12 yaşındaki kardeşim. Sınıfındaki öğrencilerin çoğunu sevmediğini biliyordum ama bu durumu yeni öğrendim. Sabah evden çıkışlarımız pek denk gelmediği için okula giderken maske taktığını ancak fark edebildim. Normalde pandeminin başlarında bile zorla maske taktırdığımız bir çocuktu. Bu durum garip gelince ona sordum ve sınıf arkadaşlarının yüzüyle özellikle de burnuyla dalga geçtiklerini, bu yüzden maske takarak yüzünü kapattığını söyledi. Normalde de çok özgüvenli bir çocuk değildir, hatta başkalarının ne düşündüğünü daha bu yaşında çok takar. Bir de bunu duyunca çok üzüldüm. Konuşunca da ikna edemedik, takmak zorunda gibi hissediyor. Maske kısmı umarım yanlış anlaşılmaz, sorun maske takması değil takma sebebi.
Eleştiri aldığında güzelce cevap vermek yerine agresifleşen ve karşısındakine sinir olan bir yapısı var. İletişim becerileri iyi değil. Yaşıtlarıyla iyi anlaşabildiğini de düşünmüyorum. Durum böyleyken kendini düzgünce ifade edemiyor ve bu tarz sorunlarını bizim çözmemizi bekliyor ama nereye kadar çözebiliriz ki? Bu yüzden ablası olarak ona yardımcı olmak istiyorum ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.
12 yaşındaki bir çocuğa bu tarz durumlarda nasıl davranmalı, kendini koruması ve düzgün ifade etmesi nasıl öğretilmeli? Özgüven amaçlı övgüye mi boğulmalı yoksa kusurların normal olduğu mu anlatılmalı? Yazdan beri düzenli gittiği bir doktoru var, bu yüzünden doktor önerisi dışında ailesi olarak bizim neler yapabileceğimizle ilgili öneriler verirseniz çok mutlu olurum. Teşekkür ederim.
Evde çok mu dalga geçildi?Haklısınız ben de böyle düşünüyorum ama bunu ona anlatamadım. Evet onun için maalesef bir kusur. Arkadaşlarının söylediği cümleleri tamamen kabullenmiş.
Böyle çocukları hiç saf/masum bulamıyorum maalesef. Çocuktur yapar diyemiyorum. Karşındakinin üzüldüğünü bile bile ona böyle şeyler söylemek saf kötülük bence. Geçen zamana rağmen aklınıza geliyorsa küçükken kim bilir nasıl üzülmüşsünüzdür. Tavsiyeleriniz için teşekkür ederim.ben de lisede kendimi hiç beğenmezdim. özgüvenim düşüktü çünkü aileden de aşılanmamıştı bana. sizin konuyu okunca aklıma geldi, sınıfta gerçek anlamda kötü kelimesinin karşılığı bir kız vardı, bana maymuna benziyosun deyip gülmüştü. çok dert olmuştu içime ama yüzüne karşı ezilip ona o zevki tattırmamıştım. sonraki sene uzun bir süre teşhisi koyulamayan cilt hastalığı çıktı suratında, saçlarını yüzüne kapatıp gezerdi Allah büyük.
Neyse konunuza gelecek olursam, pedagojik bir destek almanızı tavsiye ederim.Bir de mutlaka kusurlar ve özgüvenler konusunda kitap, sohbet, sosyal ortam vs çalışın. Akran zorbalığı iğrenç bir şey
"Uzunmuş" Bahane bence, burnu istedikleri gibi olsa saçın neden bu renk, kaşın neden orda falan derler.burnunda ne var ki
Gitar kursuna başlayacak yakında, yazın da dil kurslarına gidiyor. Umarım dediğiniz gibi faydalı olur.Aramizda akran zorbaligina ugramayan var mi? Kardesiniz sansliymis, profesyonel destek alabiliyor. Doktoru sizi daha dogru yönlendirecektir ama bence kardesinizin becerilerini destekleyen, sosyallesmesini saglayan kurslar, etkinlikler vs ona iyi gelecektir. Spor, müzik vs ile ugrasan cocuklarin daha özgüvenli olduklarini ve daha az akran zorbaligina ugradiklarini okumustum.
Evet olayın bu kısmı beni de üzüyor. İlerde toplumu bozacak sorun yaratacak bireylerin büyümesini izliyoruz resmen. Sınıf öğretmeni biraz pasif, daha önce çok çok küçük, sınıftaki oturma planıyla ilgili bir şeyle bile ilgilenmemişti.Yukarıdaki tavsiyelere ek Bir de öğretmenle de görüşün. Rehber öğretmen, sınıf öğretmeni, idareci vs yetkili kişilerle bir toplantı yapılsın onlara büyük iş düşüyor, çocuktur vs diye geçiştirilemez bu ne böyle çete gibi zorbalık yapıyor çocuklar, akran zorbalığının nelere malolduğunu biliyoruz. Bunun gibi çocuklar eğitilmezse büyüyünce de değişmiyor. Uyarılmaları lazım, yaptıklarının suç olduğunu öğrenmeleri lazım
Yazın ortalarında başlamıştı diye hatırlıyorum. O zaman kendisi gitmek istemişti. Dikkat dağınıklığı vardı ve derslerine odaklanamadığını söylüyordu. Gitmişken annemler iletişim sorunlarından da bahsettiler, doktoru da bunlarla ilgileniyordu. Ama bu durumu yeni öğrendik. Henüz konuşmadılar.1 yıldır doktora gidiyor derken psikiyatr mı? Buna rağmen şu an bu durumda olmasına şaşırdım, bir yardımı olamıyor mu acaba? Sizinle ve hatta okul öğretmeniyle görüşme talep edebilirdi. Şöyle yaklaşın, böyle davranın vb yönlendirmelerde bulunması gerekmez miydi
Çok teşekkür ederim. Bir dahaki görüşmelerinde konuşacaklar. Yakında gitar kursuna başlayacak, okulun bitmesine de az kaldı. Belki tatile girip uzaklaşınca kafası da kurslarla yoğun olursa bu durumu umursamaz. Öyle umuyorum en azından.Sizin gibi onu düşünen bir ablası olması büyük şans. Profesyonel yardım alıyormuş zaten. Doktoruyla bunu konuyu konuşun. Mutlaka size nasıl davranmanız gerektiği konusunda yol gösterecektir.
Ergenlik dönemi hassas bir süreç. Belki derslerine daha çok çalışması, daha başarılı olması ya da başka yeteneklerini geliştirmesi özgüvenini yerine getirmesine yardımcı olur.
Rabbim yardımcınız olsun.
Hayır evde bu konuda kötü bir tutum olmadı hiçbir zaman. Arkadaşlarından etkileniyor maalesef.Evde çok mu dalga geçildi?
Bir öğretmeni şahit olmuş bir kere. Neden öyle diyorsunuz gayet güzel bir burnu var demiş. O ders kardeşimle ekstra ilgilenmiş hatta sağ olsun.Öğretmenleri durumu fark edip uyarsa bizim zamanımızda fiziksel özelliklerimiz yüzünden alay edilse alay edilen değil aday eden mağdur olurdu
Bunu ders olarak falanda öğretsinler belki bu sayede 12 taşında ki kızlar erkekler 18 gibi görünmez herşey fiziksel güzellikle ölçülmez aileler bu konuları çocuklarıyla konuşmuyor eğitim ailede başlardı eskiden
Evet malasef öyle toplum savaşçı çocuklar yetiştirmemizi istiyor oysa kibarlık daha güzeldi kim kimi ezerse ezmek nasıl moda oldu anlamadımBir öğretmeni şahit olmuş bir kere. Neden öyle diyorsunuz gayet güzel bir burnu var demiş. O ders kardeşimle ekstra ilgilenmiş hatta sağ olsun.
Aileler genel olarak hiçbir şeyi konuşmuyor gibiler sanki. Sürekli kendi çocuklarını aşırı yüceltip etraftakileri yerme şeklinde yetiştiriyorlar. Sonra da herkesi ezebileceğine inanan, öğretmeni kızınca ortalığı birbirine katan, bir zorunluluk olunca bağırıp çağıran kabul etmeyen çocuklar ortaya çıkıyor.
Yeni nesil aileler çocuklarını çok şımartıyor.Bir öğretmeni şahit olmuş bir kere. Neden öyle diyorsunuz gayet güzel bir burnu var demiş. O ders kardeşimle ekstra ilgilenmiş hatta sağ olsun.
Aileler genel olarak hiçbir şeyi konuşmuyor gibiler sanki. Sürekli kendi çocuklarını aşırı yüceltip etraftakileri yerme şeklinde yetiştiriyorlar. Sonra da herkesi ezebileceğine inanan, öğretmeni kızınca ortalığı birbirine katan, bir zorunluluk olunca bağırıp çağıran kabul etmeyen çocuklar ortaya çıkıyor.
O yaş grubunda bir çocuğun fiziksel eleştiriye karşılık agresifleşmesi oldukça doğal, hiçbir çocuktan böyle bir duruma karşı olgun davranması beklenemez. Kardeşiniz akran zorbalığına uğruyor, durumu sınıf öğretmeni ve rehber öğretmeni ile paylaşmanızda fayda var. Ayrıca okulda düzelmesi gereken kardeşiniz değil, sınıf arkadaşları. O da arkadaşları ile dalga geçmeye başladığında ne yapacaklar? Kimi kısa kimi uzun kimi gözlüklü kimi seyrek saçlı vs vs her çocukta dalga geçilecek bir şeyler uydurabilirler. Bunun önünü nasıl kesecekler? Herkesin bir farklılığı olabileceğini anlatmanız fayda sağlayacaktır, övgüye boğmak yerine de olumlu yönlerini gerçekçi bir şekilde ortaya çıkararak özgüvenini destekleyebilirsiniz. Ne yazık ki ben de şu sıralar bir çok çocuktan ben çirkinim, şuram şöyle, buram böyle tarzı şeyler duymaya başladım. Bu gidişat hepimiz için korkunç. Sosyal medyayla yaygınlaşan sözde güzellik algısı 10 yaşlarındaki çocukların hayatına bile girmiş durumda. Akran zorbalığı da eklenince bu durum kat ve kat artıyor. Güzelliğin minik bir burundan ibaret olmadığını, güzellik algısının kişiden kişiye değiştiğini, zaten çok güzel olduğunu farketmesinde destek olun. Daha geçenlerde çocukların birbirine bizim evde her sey marka bak ayakkabım nike seninkinde marka yazmıyor şeklinde hava attığına (!) şahit oldum. Bu tavırların aileden geldiğine inanmaya başlıyorum artık.Merhabalar,
Başlıkta bahsettiğim çocuk 12 yaşındaki kardeşim. Sınıfındaki öğrencilerin çoğunu sevmediğini biliyordum ama bu durumu yeni öğrendim. Sabah evden çıkışlarımız pek denk gelmediği için okula giderken maske taktığını ancak fark edebildim. Normalde pandeminin başlarında bile zorla maske taktırdığımız bir çocuktu. Bu durum garip gelince ona sordum ve sınıf arkadaşlarının yüzüyle özellikle de burnuyla dalga geçtiklerini, bu yüzden maske takarak yüzünü kapattığını söyledi. Normalde de çok özgüvenli bir çocuk değildir, hatta başkalarının ne düşündüğünü daha bu yaşında çok takar. Bir de bunu duyunca çok üzüldüm. Konuşunca da ikna edemedik, takmak zorunda gibi hissediyor. Maske kısmı umarım yanlış anlaşılmaz, sorun maske takması değil takma sebebi.
Eleştiri aldığında güzelce cevap vermek yerine agresifleşen ve karşısındakine sinir olan bir yapısı var. İletişim becerileri iyi değil. Yaşıtlarıyla iyi anlaşabildiğini de düşünmüyorum. Durum böyleyken kendini düzgünce ifade edemiyor ve bu tarz sorunlarını bizim çözmemizi bekliyor ama nereye kadar çözebiliriz ki? Bu yüzden ablası olarak ona yardımcı olmak istiyorum ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.
12 yaşındaki bir çocuğa bu tarz durumlarda nasıl davranmalı, kendini koruması ve düzgün ifade etmesi nasıl öğretilmeli? Özgüven amaçlı övgüye mi boğulmalı yoksa kusurların normal olduğu mu anlatılmalı? Yazdan beri düzenli gittiği bir doktoru var, bu yüzünden doktor önerisi dışında ailesi olarak bizim neler yapabileceğimizle ilgili öneriler verirseniz çok mutlu olurum. Teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?