"LÜTFEN ÖNCELİKLE BİR UZMANA DANIŞIN."
merhaba arkadaşlar,
bu başlığı açmamın sebebi okbsi olan arkadaşlara biraz da olsa yardımcı olmak. bende de iki yıl önce birden ortaya çıktı bu durum.fakat şu an çok şükür iyiyim.
öncelikle ilk tavsiye edeceğim şey ve en önemli bu okuduğunuz yazı internetten okb üzerine okuduğunuz son yazı olsun lütfen:) çünkü okbyi araştırmak okb konusunda uzmanlaşmak kaynağına inmeye çalışmak vs. size yarardan çok zarar getirir. sormak istediğiniz soruları internete değil bir uzmana sorun. internette sizin gibi okbli olan ve bu durumun tüm olumsuzluklarını kendi duygularıyla paylaşan bir insanın hikayesini okuduğunuzda ister istemez kendinizle özdeşleştirip kendinizi daha kötü hissedersiniz çünkü.
Ben de aynı duyguyla,üstelik psikiyatrım altını çizerek araştırma demesine rağmen ,kendimi deşelemiştim. Ama şöyle bir durum var neye karşı okb geliştirmiş olursanız olun öğrendiğiniz bilgilerle acaba diğer okblerden de olur mu bende gibi endişeler sarıyor sonra içinizi. Okb endişesi bulaşıcıdır biraz. Yani size iyi geleceğini düşünerek başkalarıyla okblerinizi paylaşarak ve onların okbsiyle kıyaslayarak aslında okb durumunuzla daha fazla vakit geçirmiş oluyorsunuz. Bunu kendinize yapmayın. Bu en önemlisiydi:)
İkinci olarak şöyle bir paniğe kapılmayın “ben gayet sağlıklı bir insandım. Benim hiçbir şeyim yoktu.birden ortaya çıktı.gitmek bilmiyor ,bitmek bilmiyor.” Çünkü okbnin yüzlerce sebebi olabilir ve herkeste farklılık gösterir. Onu bir kanser,gitmek bilmeyen bir illet gibi görmeyin. Onu kontrol altına almaya bastırmaya yokmuş gibi davranmaya çalışmayın. Daha çok panik yaparsınız. Ve bir sabah kalktığınızda mucizevi bir şekilde yok olmasını beklemeyin hayal kırıklığına uğrarsınız. Şöyle düşünün her nedense bir şekilde oldu olabilir sizin gibi binlerce insan var. Ama hepsi bunu bir kanser gibi görmüyor buna olumlu taraftan bakan insanları düşünün eğer kendiniz gibi insanları düşünecekseniz.
Şöyle düşünün sahip olduğunuz okb size misafir olarak geldi. Ve bu konuda kesinlikle konu komşunuzun tavsiyeleriyle değil uzman görüşüyle hareket edin. Kendinize bu iyiliği yapın. Benim bu noktaya gelmeme yardımcı olan bir insan da psikologtur. Ondan aldığım tavsiyeler doğrultusunda bu kafaya eriştimJ yoksa ben de başta kendime yakıştıramıyordum. Ama yakışıp yakışmıcak bir şey yok. Eğer böyle bir şey yaşıyorsanız bedeniniz zihniniz bir şekilde bir sebepten size bir şeyler anlatmaya çalışıyor aslında. Sebebi çok; genetik,kişisel, yaşadığınız bir şey ,çevresel faktörler, stres oranınız vs..her ne ise bedeniniz zihniniz size diyor ki benim ayarlarımı düzeltme, beni sevme, beni stresten uzaklaştırma vaktin geldi=)
Durumunuza trajik açıdan bakmak çok kolay biliyorum ve anlıyorum. Ama onun yerine kendinizle dalga geçin hatta okbnize komik bir isim takıp onunla eğlenin. Bunu da bana bizzat başında çok kötü bir hastalık olan birisi tavsiye etmişti. Duydum ki hastalığı iyileşmiş. Tabiki sadece bunu yaptığı için değil gerekli tedavileri de görmüş. Ama en azından durumuyla dalga geçebilme erdemini göstermiş.
İlaç kullanma konusuna gelirsek. Ben de psikiyatra gittim ve bir yıl ilaç kullandım. Doktorunuz durumunuza göre size uygun olanı söyleyecektir zaten. Başkalarının içtiği ilaçlarla da kıyaslamayın kendi içtiklerinizi. Size iyi gelen başkasına gelmez vs. iyi geldi mi diye sorarsanız da açıkçası ben bana iyi geliceğine daha ağzıma attığım ilk ilaçta bile o kadar inandım ki psikolojik olarak zaten iyileşmeye hazırdım=)) ama bir yıl dolduğunda ilaçsız da kendimi iyi edicek yöntemler bulabilirime de inandırdım kendimi.ama sakın kendinize bir süre kotası koymayın. aman ben bir yıl içtim geçmedi diye paniklemeyin. dediğim gibi herkes farklı deneyimler bu durumu.
Herkesin kendi baş etme yöntemi vardır. Bunu kendinize zarar vermeden yapmayı zamanla keşfedeceksiniz zaten.yazdıklarım sadece küçük bir öneri.
"LÜTFEN ÖNCELİKLE BİR UZMANA DANIŞIN.SEVGİLER."
merhaba arkadaşlar,
bu başlığı açmamın sebebi okbsi olan arkadaşlara biraz da olsa yardımcı olmak. bende de iki yıl önce birden ortaya çıktı bu durum.fakat şu an çok şükür iyiyim.
öncelikle ilk tavsiye edeceğim şey ve en önemli bu okuduğunuz yazı internetten okb üzerine okuduğunuz son yazı olsun lütfen:) çünkü okbyi araştırmak okb konusunda uzmanlaşmak kaynağına inmeye çalışmak vs. size yarardan çok zarar getirir. sormak istediğiniz soruları internete değil bir uzmana sorun. internette sizin gibi okbli olan ve bu durumun tüm olumsuzluklarını kendi duygularıyla paylaşan bir insanın hikayesini okuduğunuzda ister istemez kendinizle özdeşleştirip kendinizi daha kötü hissedersiniz çünkü.
Ben de aynı duyguyla,üstelik psikiyatrım altını çizerek araştırma demesine rağmen ,kendimi deşelemiştim. Ama şöyle bir durum var neye karşı okb geliştirmiş olursanız olun öğrendiğiniz bilgilerle acaba diğer okblerden de olur mu bende gibi endişeler sarıyor sonra içinizi. Okb endişesi bulaşıcıdır biraz. Yani size iyi geleceğini düşünerek başkalarıyla okblerinizi paylaşarak ve onların okbsiyle kıyaslayarak aslında okb durumunuzla daha fazla vakit geçirmiş oluyorsunuz. Bunu kendinize yapmayın. Bu en önemlisiydi:)
İkinci olarak şöyle bir paniğe kapılmayın “ben gayet sağlıklı bir insandım. Benim hiçbir şeyim yoktu.birden ortaya çıktı.gitmek bilmiyor ,bitmek bilmiyor.” Çünkü okbnin yüzlerce sebebi olabilir ve herkeste farklılık gösterir. Onu bir kanser,gitmek bilmeyen bir illet gibi görmeyin. Onu kontrol altına almaya bastırmaya yokmuş gibi davranmaya çalışmayın. Daha çok panik yaparsınız. Ve bir sabah kalktığınızda mucizevi bir şekilde yok olmasını beklemeyin hayal kırıklığına uğrarsınız. Şöyle düşünün her nedense bir şekilde oldu olabilir sizin gibi binlerce insan var. Ama hepsi bunu bir kanser gibi görmüyor buna olumlu taraftan bakan insanları düşünün eğer kendiniz gibi insanları düşünecekseniz.
Şöyle düşünün sahip olduğunuz okb size misafir olarak geldi. Ve bu konuda kesinlikle konu komşunuzun tavsiyeleriyle değil uzman görüşüyle hareket edin. Kendinize bu iyiliği yapın. Benim bu noktaya gelmeme yardımcı olan bir insan da psikologtur. Ondan aldığım tavsiyeler doğrultusunda bu kafaya eriştimJ yoksa ben de başta kendime yakıştıramıyordum. Ama yakışıp yakışmıcak bir şey yok. Eğer böyle bir şey yaşıyorsanız bedeniniz zihniniz bir şekilde bir sebepten size bir şeyler anlatmaya çalışıyor aslında. Sebebi çok; genetik,kişisel, yaşadığınız bir şey ,çevresel faktörler, stres oranınız vs..her ne ise bedeniniz zihniniz size diyor ki benim ayarlarımı düzeltme, beni sevme, beni stresten uzaklaştırma vaktin geldi=)
Durumunuza trajik açıdan bakmak çok kolay biliyorum ve anlıyorum. Ama onun yerine kendinizle dalga geçin hatta okbnize komik bir isim takıp onunla eğlenin. Bunu da bana bizzat başında çok kötü bir hastalık olan birisi tavsiye etmişti. Duydum ki hastalığı iyileşmiş. Tabiki sadece bunu yaptığı için değil gerekli tedavileri de görmüş. Ama en azından durumuyla dalga geçebilme erdemini göstermiş.
İlaç kullanma konusuna gelirsek. Ben de psikiyatra gittim ve bir yıl ilaç kullandım. Doktorunuz durumunuza göre size uygun olanı söyleyecektir zaten. Başkalarının içtiği ilaçlarla da kıyaslamayın kendi içtiklerinizi. Size iyi gelen başkasına gelmez vs. iyi geldi mi diye sorarsanız da açıkçası ben bana iyi geliceğine daha ağzıma attığım ilk ilaçta bile o kadar inandım ki psikolojik olarak zaten iyileşmeye hazırdım=)) ama bir yıl dolduğunda ilaçsız da kendimi iyi edicek yöntemler bulabilirime de inandırdım kendimi.ama sakın kendinize bir süre kotası koymayın. aman ben bir yıl içtim geçmedi diye paniklemeyin. dediğim gibi herkes farklı deneyimler bu durumu.
Herkesin kendi baş etme yöntemi vardır. Bunu kendinize zarar vermeden yapmayı zamanla keşfedeceksiniz zaten.yazdıklarım sadece küçük bir öneri.
"LÜTFEN ÖNCELİKLE BİR UZMANA DANIŞIN.SEVGİLER."