Okb mi depresyon mu panik atak mi ?

Arkadaslar merhaba bana verdiginiz destek icin Tesekkür ederim. Cok sükür iyiyim hersey yolunda atlattim cok sükür anladim ki sorun benim cok merhamertli bir insan oldugum simdi size aciklamasini yapacagim ki bilin . Maalesef ki cok zor günler gecirdim. Lohusa depresyonu yasadim . Bir cocugun sorumlulugunu almak cok zor. Hep vicdan azabi hissettim bu kücücük masum cani allah verdi bana dünyaya ben getirdim o bana bir emanet iyi bir anne miyim cocugum mutlu mu annesi oldugum icin? Acaba cocugumu mutlu edebilecek miyim? Onu her kötülükten koruyabilecek miyim ? Kimsenin cocuguma dokunmasina sevmesine izin vermedim cünkü cok kücüktüü korkuyordum icim yaniyordu. Zamanla aklima kötü senaryolar düsünceler geldi. Fark ettim ki psikolojik sorun yasiyorum doktora gittim. En son bi hafta önce terapim vardi doktorum artik gelmene gerek kalmadi dedi bana. Panit atak yasamiyorum. Kizimi cok seviyorum. Öfke patlamalarim cok azaldi. Takintili düsünceler bitti geldiginde de korkmadigim ciddiye almadigim icin kendiliginden gecti. Kizlar ben deli degilim öncelikle. Herkesin basina gelebilecek seyler bunlar. Ha kizimin sesinden nasil korktum acikliyim onu da size. Corona kapmistik ben yatak dösek uykuya daldim kizimin sesi birden degisik cikinca anlik korktum. Ama o psikolojide öyle dibe batmistim ki hersey korkutucuydu korku filmi gibiydi. Su an da aklima o günler gelince hem komik gelir bana hem hüzünlenirim. Cok kötü günler yasadim ama yüzde 80 atlattim allaha sükürler olsun. Uzun oldu okuyacak olan herkese Tesekkür ederim.

Ha bu arada kessinlikle antidepresan ilac kullanmadim cok israr ettim doktorum kessinlikle icmeme izin vermedi. Iyiyim cok sükür. Sadece bazen vicdan azabi yasiyorum anneligimi sorguluyorum. Kizima simdiye kadar siddet uygulamadim bi fiske vurmadim vurmam. Ona bazen kizmak bile beni derinden üzer hemen özür dilerim kizim sana bagirmak istemedim diyorum. Benimle ayni durumda olan arkadaslar yazin size yardimci olurum