Evde çocuk masası varsa koltuğa bayır şeklinde yapıp oradan arabalarını, pilastik tabakları filan sürttürerek uçurabilirsiniz. Dediğim gibi tehlikeli şeyleri atması sağlık açısından sıkıntılı. Zarar görebilirsiniz allah korusun.Ben de sürekli dur yapma atma vs dememeye çalışıyorum ki iyice inada bindirmesin. Zararsız seyleri attığında görmezden geliyorum. Ama mutfak masasının üstünde bazen bizim unutup onun erişebilecegi yerde bıraktığımız bardak tabak vs olabiliyor. Onları hiç affetmiyor. Kaç kez yanında süpürge açtım, bak ayağımız kesilir cam batar vs dedim ama yok. Düzenek kurup ordan attırma mantıklı olabilir bunu bir düşüneyim napabilirim diye
Valla çok da güzel hayırdan, yapmadan anlıyorlar. Ortasını tutturmak lazım ne çok kuralcı ne de çok serbest. Yeme, uyuma zamanları kesinlikle düzenlenmeli bence. Yemek yerken tv, telefon yok, yemeğini yemezsen başka yemek yok gibi sınırlar çekmek gerekiyor. Benim oğlum 2.5 yaşında hepsini anlıyor. Hangi dolabı karıştırıp, nereyi ellememesi gerektiğini bile çok net biliyor. Öğrenemez diyenler halt etmiş yani. Montessori tarzı yatağı var üzerinde zıplıyor mesela babası tepetaklak düşer diye izin vermiyor diye o yokken zıplamaya çalışıyor, odadan kafasını uzatıp baktığında çat diye oturuyor; zıplamıyorum baba diyor mesela. Bu mu bebek şimdi? Herşeylere çalışıyor kafaları.Yok ben sizin için demedim aslında. Aynı türden yeğenimde var ve annesi ‘hayır’ demenin özgüven sarsacağını düşünüyor. Çocuklarına asla hayır demedi şimdi de başa çıkamıyor. Çocuklar kimseyi sallamıyor. Bilmiyorum benim evladım daha 7 aylık ama ben şimdiden kurallarımı koymaya çalışacağım.
Çoook haklısınız. Benim kızım 7 aylık inanın ne desem anlıyor. Çok mu zeki ? Hayır. Sadece ben her şeyi açıklıyorum ve hayır da diyorum. Cıs diyorum. Sınır bilmeyen çocukların kimsenin sınırına da saygısı olmadığını günümüzde görüyoruz.Valla çok da güzel hayırdan, yapmadan anlıyorlar. Ortasını tutturmak lazım ne çok kuralcı ne de çok serbest. Yeme, uyuma zamanları kesinlikle düzenlenmeli bence. Yemek yerken tv, telefon yok, yemeğini yemezsen başka yemek yok gibi sınırlar çekmek gerekiyor. Benim oğlum 2.5 yaşında hepsini anlıyor. Hangi dolabı karıştırıp, nereyi ellememesi gerektiğini bile çok net biliyor. Öğrenemez diyenler halt etmiş yani. Montessori tarzı yatağı var üzerinde zıplıyor mesela babası tepetaklak düşer diye izin vermiyor diye o yokken zıplamaya çalışıyor, odadan kafasını uzatıp baktığında çat diye oturuyor; zıplamıyorum baba diyor mesela. Bu mu bebek şimdi? Herşeylere çalışıyor kafaları.
HAYIR kelimesi bebeklere ve çocuklara kullanılmaz. Hayır yerine daha pozitif kelimeler kullanılır. Bu da çocuğa dur demenin doğru yoludur.Öyle mi ? Sizi anneniz mesela kuralsız mı büyüttü? Ben gayet kurallarla büyüdüm ve aileme de özellikle anneme çok düşkünüm. Bence bu nesilin bebeklerinin sorunları HAYIR kelimesinin özgüvenlerine zarar vereceğini düşünen annelerinin olması.
Deli gibi hayıırrr diyip durmuyorum elbette. Mesela prize gidiyor. Hayır oraya ellenmez, sana zarar verir diyorum. Açıklamasını yapıyorum ama bebeklerin hayırdan anladığına eminim. Hiç bir pedagogda sizin bu dediğinizi demiyor. Sadece açıklamasını yapın ve inatlaşmayın diyorlar.HAYIR kelimesi bebeklere ve çocuklara kullanılmaz. Hayır yerine daha pozitif kelimeler kullanılır. Bu da çocuğa dur demenin doğru yoludur.
Hayır çocuklarda sınır çizmez sadece o anda durdurur. altı boş bir kelimedir. Neden hayır dendiğini açıklamadığınız sürece çocuk için Hayır'ın bir anlamı yok
Aynı şeyi söylüyoruzDeli gibi hayıırrr diyip durmuyorum elbette. Mesela prize gidiyor. Hayır oraya ellenmez, sana zarar verir diyorum. Açıklamasını yapıyorum ama bebeklerin hayırdan anladığına eminim. Hiç bir pedagogda sizin bu dediğinizi demiyor. Sadece açıklamasını yapın ve inatlaşmayın diyorlar.
Bazı annelerde ben şunu görüyorum ; evlatlarına ilk önce kızıp sonra gidip ‘annemmmm’ diye sarılıyorlar.
Kesinlikle otorite boşluğu olduğunu düşünüyorum. Yemeği dökmeye başladığı an önünden alın, ve tamam sen doydun diyin.
Bence kuralsızlık bunun baş sebebi.
RenkO zaman danssss
Bu erkeklerin anne işine karışmasını cidden anlamıyorumÇok doğrubunu bende yapıyordum baktım iş çığrından çıkmaya başladı sonra hareketlerine dikkat ettim. Babası sürekli mudehale ettiği için ben otorite kurmakta zorlanıyorum aaa desem o çocuk birşey olmaz kızma diyor. Baktım çocuk busefer bunları yapıp babasının yanına gidip bana gülüyor .ozaman babasıyla sağlam tartıştım.sakin çocukla arama girme dedim yoksa sözümü dinlemez bunları yapmaya devam eder dedim vs. Hala mudehale etmeye çalışıyor bazen ama eskisi kadar değil....bak yine sinirlendim
Çocukla niye arama giriyor bu adam
BendeBu erkeklerin anne işine karışmasını cidden anlamıyorum
yani bi halt ettiklerini sanıyorlar ama çocuğa ne kadar zarar verdiklerinin farkında değiller. eşim de oğlumla bir ara çok inatlaşırdı. güya şaka yapıyor ama küçücük çocuk ne anlasın senin takılmandan şakandan. abileriyle hep böyle atışmalı inatlaşmalı ilişkisi olduğu için eşime göre çok normal hatta sevimli. ama oğlum resmen sinir oluyordu. ufacık çocuğa oyuncağın çok güzelmiş benim olsun mu, banane vermeyeceğim benim ben,m falan derdi yaşıtı gibi. delirirdim. neyse bir gün hakkaten dellendim de bıraktı bu muhabbetleri.Çok doğrubunu bende yapıyordum baktım iş çığrından çıkmaya başladı sonra hareketlerine dikkat ettim. Babası sürekli mudehale ettiği için ben otorite kurmakta zorlanıyorum aaa desem o çocuk birşey olmaz kızma diyor. Baktım çocuk busefer bunları yapıp babasının yanına gidip bana gülüyor .ozaman babasıyla sağlam tartıştım.sakin çocukla arama girme dedim yoksa sözümü dinlemez bunları yapmaya devam eder dedim vs. Hala mudehale etmeye çalışıyor bazen ama eskisi kadar değil....bak yine sinirlendim
Çocukla niye arama giriyor bu adam
o aylarda kuzuydu benimki deÇoook haklısınız. Benim kızım 7 aylık inanın ne desem anlıyor. Çok mu zeki ? Hayır. Sadece ben her şeyi açıklıyorum ve hayır da diyorum. Cıs diyorum. Sınır bilmeyen çocukların kimsenin sınırına da saygısı olmadığını günümüzde görüyoruz.
Canim bu Gayet normal bir sürec. Cocuklar atarak nekadar uzaga firlayacagini, nasil düsecegini, kirilip kirilmayacagini denerler. Benim oglumda 2019 dogumlu ve ayni seyleri yapiyor.2019 ocak doğumlu bir oğlum var. hep hareketli ve enerjisi bitmek bilmeyen bir çocuk oldu. evde çeşitli aktiviteler yapıp kaliteli zaman geçirmeye gayret ediyor, sık sık parka veya açık alanlara gezmeye götürüyoruz. yaklaşık bir aydır yarım gün kreşe gitmeye de başladı. ondan önce evde bir hafta anneanne bir hafta babaanne dönüşümlü bakıyordu. sorun şu ki oğlum her şeyden çok çabuk sıkılıyor ve eninde sonunda eline ne geçirirse fırlatmaya başlıyor. bir kaç kez cam şeyler kırıp tehlike atlattığı da oldu. evi ona göre düzenleyip elinin altında tehlike arz edecek şeyler bulundurmasak da bir şekilde fırlatacak şeyler buluyor. en basitinden yemeğini kendisi yiyor, bir süre sonra çatalını, kaşığını atıyor. hatta tabağındakileri yere boşaltıyor. tamamen oyunlaştırdı bu işi. her türlü tepkiyi denedim, uzun uzun neden atmaması gerektiğini de anlattım, attıklarını kendisine de toplattım, tepkisiz de kaldım, elimde olmadan kızgınlıkla tepki verdiğim hatta bağırdığım da oldu ama hiçbirinin etkisi olmadı. hatta artık fırlattıktan sonra "böyle yapmaman gerekirdi anne toplarken çok yoruluyor" diye benden önce söylüyor. kreşte de bir kaç kez arkadaşlarının legolarını vs fırlatmış ama çok az olmuş. öğretmen neden yapmaması gerektiğini anlatmış ve kesmiş. yani evdeki gibi sürekli tekrarlanan bir durum değil. bir şekilde çocuğun bu huyunu besliyoruz ama nasıl olduğunu ve ne yapmam gerektiğini hala çözemedim. hem bir çocuk psikoloğu hem de yetişkin psikoloğu şart gibi zira tırlatmak üzereyim ama benzer şeyler yaşayan anneler varsa da tecrübelerini dinlemek isterim. (not: oğlum kreş psikoloğunun gözlemlerine göre üstün zeka belirtileri gösteriyor, şu an gözlemdeyiz, yanlış bir şey de yapıp çocuğun gelişimini baltalamak istemiyorum)
zaten kafa zehir gibi çalıştığından oluyor bence. anlamadıklarından değil. oğlum her şeyi bilinçli yapıyor. daha fırlatır fırlatmaz saniyesinde ama anne şimdi çok yorulacak üzülecek vs diyor. nereyi elleyip ellememesi gerektiğinin farkında ama umursamıyor problemim bu.Valla çok da güzel hayırdan, yapmadan anlıyorlar. Ortasını tutturmak lazım ne çok kuralcı ne de çok serbest. Yeme, uyuma zamanları kesinlikle düzenlenmeli bence. Yemek yerken tv, telefon yok, yemeğini yemezsen başka yemek yok gibi sınırlar çekmek gerekiyor. Benim oğlum 2.5 yaşında hepsini anlıyor. Hangi dolabı karıştırıp, nereyi ellememesi gerektiğini bile çok net biliyor. Öğrenemez diyenler halt etmiş yani. Montessori tarzı yatağı var üzerinde zıplıyor mesela babası tepetaklak düşer diye izin vermiyor diye o yokken zıplamaya çalışıyor, odadan kafasını uzatıp baktığında çat diye oturuyor; zıplamıyorum baba diyor mesela. Bu mu bebek şimdi? Herşeylere çalışıyor kafaları.
İyi laftan anliyormus enazindan... benimki ara ara yine müdahale eder ben sinir olduğumla kalırımyani bi halt ettiklerini sanıyorlar ama çocuğa ne kadar zarar verdiklerinin farkında değiller. eşim de oğlumla bir ara çok inatlaşırdı. güya şaka yapıyor ama küçücük çocuk ne anlasın senin takılmandan şakandan. abileriyle hep böyle atışmalı inatlaşmalı ilişkisi olduğu için eşime göre çok normal hatta sevimli. ama oğlum resmen sinir oluyordu. ufacık çocuğa oyuncağın çok güzelmiş benim olsun mu, banane vermeyeceğim benim ben,m falan derdi yaşıtı gibi. delirirdim. neyse bir gün hakkaten dellendim de bıraktı bu muhabbetleri.
yani çok anlamasa da anlamasını sağladım işte güç bela başka şansı kalmadıİyi laftan anliyormus enazindan... benimki ara ara yine müdahale eder ben sinir olduğumla kalırım
Nedense bir bizimkiler güvenli bağlanıyor, Avrupalıların çocukları neden çok uslu ? Turistik yerde yaşıyorum ve dış görünüşleri farklı olmasa bile uslu yapılarıyla bizimkilerden direkt ayrılıyorlar.Hımm. Ben böyle düşünmüyorum. Elbette güvenli bağlanma önemli ama hayır demek ve kuralların olması buna engel değil.
yani çok anlamasa da anlamasını sağladım işte güç bela başka şansı kalmadıoğlum baban şaka yapıyor almayacak tabii ki o senin oyuncağın vs dedim geçiştirdim lafını kalakaldı. mıuhabbetini baltaladım yani. siz de olmadı böyle yapın, bir şey olmaz dediğinde elbette olur baba şaka yapıyor vs konuyu gene istediğiniz yöne çekin.
Benim de muhabbet kuşum var, şeker yemesine kızdığımız için sinsi sinsi şekerliğe ilerliyor, biz bakınca başka şeylerle oynuyormuş gibi yapıyor. İnsan yavrusuna hiçbir şeyden anlamazmış muamelesi yapıyorlar.Valla çok da güzel hayırdan, yapmadan anlıyorlar. Ortasını tutturmak lazım ne çok kuralcı ne de çok serbest. Yeme, uyuma zamanları kesinlikle düzenlenmeli bence. Yemek yerken tv, telefon yok, yemeğini yemezsen başka yemek yok gibi sınırlar çekmek gerekiyor. Benim oğlum 2.5 yaşında hepsini anlıyor. Hangi dolabı karıştırıp, nereyi ellememesi gerektiğini bile çok net biliyor. Öğrenemez diyenler halt etmiş yani. Montessori tarzı yatağı var üzerinde zıplıyor mesela babası tepetaklak düşer diye izin vermiyor diye o yokken zıplamaya çalışıyor, odadan kafasını uzatıp baktığında çat diye oturuyor; zıplamıyorum baba diyor mesela. Bu mu bebek şimdi? Herşeylere çalışıyor kafaları.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?