- 8 Mayıs 2015
- 10.506
- En iyi cevaplar
- 1
- 16.873
- 298
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #41
Pedagojik açıdan kreşe başlamaya uygun ay: 40 ay
Pedagojik açıdan kreşe başlamaya uygun ay: 40 ay24 aydan sonrası bebek değildir, kaldı ki 36 ay süt bebeği olsun. Görüşünüze hiç katılmıyorum maalesef aksine disiplin verilmeyen çocuk 36 aydan sonra kreşe başladığında çevresindekilere kök söktürüyor. Ailesinin terbiye veremediği çocuğa öğretmen terbiye versin diye bekleniyor. Çocuk karşısındakini anlayacak döneme geldiğinde hayırı, olmazı bilmeli.
2 yaş sendromu diye adlandırılan,bebeğin özerkleşip anneden uzaklaşmaya başladığı dönemde kız bebeklerde ağlama/ağlama krizleri, erkek bebeklerde atma, vurma, ısırma görülür.Çok sık yapıyor ama eline geçirdiğini atıyor normal bir atma değil
Kendi çocuklarımın zeki olduğunu düşünmüyorum, bilakis ben ‘yokluk’ temalı bilinçli yetiştirdiğim için çağımızın çoğu nimetinden yoksunlar, o sebeple de saflarBenim ailem çok geç anne ve baba olmuşlar ve tek çocuğum inanılmaz düşkünlerdir bana. Buna rağmen çocukluğumda istediğim bir şeye hayır dedilerse bir kere biterdi bir daha mümkün değil yapmazlardı fakat kolay kolay hayır demez ellerinden geleni, mantıklı isteklerimi yaparlardı.
Mutlaka herkesin kendine göre kuralları vardır ve buna göre çocuklarını yetiştiriyordur çok haklısınız şimdi ki çocuklar farklı. Ben çevremden gördüğüm kadarıyla annelerin ve babaların davranışları yüzünden farklı olduğunu düşünüyorum ama bu tamamen benim düşüncem ve benim çevremden gördüğüm. Her dediği yapılan çocuklar, kızıp anında pişman olan anneler, çocuğuna laf söylenince bozulan aileler gibi gibi.
Bu arada yine benim düşüncem, şimdi ki çocukların algısı ve zekası bizim zamanımızdaki çocuklardan farklı ama iyi anlamda değil.
Umarım herkesin çocuğu mutlu ve sağlıklı bir çocukluk geçirir. Mutlaka bir yerde hepsi uslanacak
Pedagojinin bundan haberi var mı?Pedagojik açıdan kreşe başlamaya uygun ay: 40 ay
Tamamen bilimden uzak bilgiler veriyor. 24 Aydan sonrası da bebeklik dönemine dahilmiş kimden duyulduysa artık. 24 ay üzeri bilimsel olarak çocuk kabul ediliyor. Zaten insan kendi çocuğunda bile gözlemliyor bebek olmadığını.Pedagojinin bundan haberi var mı?
Hangi kaynak?
Kendi çocuklarımın zeki olduğunu düşünmüyorum, bilakis ben ‘yokluk’ temalı bilinçli yetiştirdiğim için çağımızın çoğu nimetinden yoksunlar, o sebeple de saflar
Fakat, bu bilimsel bir gerçek.
Ne kasları ne beyin aktiviteleri bizlerle aynı değil, tıpkı bizim anne ve babamızın nesliyle aynı olmadığımız gibi.
Şuan doğan bebekler bile ilk günden kafa tutuyor, 2 ayda dönmeye sürünmeye başlıyor, bunlar 20 30 sene önce imkansız şeylerdi.
Dolayısıyla 4 yaşında çocuğum evreni sorguluyor, güneş sistemini, bunların nasıl asılı kaldığını, yerçekimini, havanın nasıl gözle görünmediğini ya da en basiti bir kazanın nasıl olabileceğini vs vs çünkü doğduğu anda adeta yaşındaymış gibi hal hareket ve algıya sahipti.
Bunu benimki yapıyor diye zeki demiyorum bilakis bence bayağı eksikler bu yönde ama bu çocukların hayat algıları bizden başka, sebep sonuç ilişkisine dayanmıyor davranışları.
Ondan ‘düşebilirsin oraya çıkma’ dediğinizde düşse bile bir sonraki çıkışında yine mi düşeceğim acaba diye deney yapıyor onlarca yüzlerce kere.
Onun için tek gerçek şey düşmek değil, düşmemeyi bulmak, o ihtimali daima korumak.
2012 2013 sonrası böyle bir jenerasyon geldi, hayırlısı artık
0-36 aylık dönemde bebek sayılıyorlar bilimsel açıdan. Bunlar benim görüşlerim değil, bilimsel gerçekler. Pedagoji eğitimi almış herkes size aynı şeyi söyleyecektir. Terbiyesi bozuk çocuk yetiştirmek şeklinde yorumlanacak bir durum yok. Konu hakkında bol bol okumanızı tavsiye ederim
Pedagojik açıdan kreşe başlamaya uygun ay: 40 ay
Benim çocuğum yok evli de değilim ama şu anlattıklarınızdan dehşete düştümKendi çocuklarımın zeki olduğunu düşünmüyorum, bilakis ben ‘yokluk’ temalı bilinçli yetiştirdiğim için çağımızın çoğu nimetinden yoksunlar, o sebeple de saflar
Fakat, bu bilimsel bir gerçek.
Ne kasları ne beyin aktiviteleri bizlerle aynı değil, tıpkı bizim anne ve babamızın nesliyle aynı olmadığımız gibi.
Şuan doğan bebekler bile ilk günden kafa tutuyor, 2 ayda dönmeye sürünmeye başlıyor, bunlar 20 30 sene önce imkansız şeylerdi.
Dolayısıyla 4 yaşında çocuğum evreni sorguluyor, güneş sistemini, bunların nasıl asılı kaldığını, yerçekimini, havanın nasıl gözle görünmediğini ya da en basiti bir kazanın nasıl olabileceğini vs vs çünkü doğduğu anda adeta yaşındaymış gibi hal hareket ve algıya sahipti.
Bunu benimki yapıyor diye zeki demiyorum bilakis bence bayağı eksikler bu yönde ama bu çocukların hayat algıları bizden başka, sebep sonuç ilişkisine dayanmıyor davranışları.
Ondan ‘düşebilirsin oraya çıkma’ dediğinizde düşse bile bir sonraki çıkışında yine mi düşeceğim acaba diye deney yapıyor onlarca yüzlerce kere.
Onun için tek gerçek şey düşmek değil, düşmemeyi bulmak, o ihtimali daima korumak.
2012 2013 sonrası böyle bir jenerasyon geldi, hayırlısı artık
Böyle annelere ben gülüyorum. Sonra çocukları ile sürekli uğraşıyorlar. Hiç bir pedagog bebeklerini salım gitsin demiyor. Yalandan veri uydurmuş.Yoo, ben çok net hatırlıyorum.
1 buçuk yaşımdan itibaren hatırladığım bir sürü anım var.
Hiç bir pedagog bunu söylemez. Kendi bilgilerinizi bilimsel veri ilan etmeniz iseBöyle düşünmüyorum. Bunlar kanıtlanmış bilimsel bilgiler. 0-36 ayınızı hatırladığınızı sanmıyorum.
Çizgi film izlemez. YouTube da benim belirlediğim eğitici videoları izler sadece o d kısıtlı süredeTablet telefondan birşeyler seyreder mi? Bazı çizgi filmler şiddet içeriyor etkilenmiş olabilir mi ?
Ben de sürekli dur yapma atma vs dememeye çalışıyorum ki iyice inada bindirmesin. Zararsız seyleri attığında görmezden geliyorum. Ama mutfak masasının üstünde bazen bizim unutup onun erişebilecegi yerde bıraktığımız bardak tabak vs olabiliyor. Onları hiç affetmiyor. Kaç kez yanında süpürge açtım, bak ayağımız kesilir cam batar vs dedim ama yok. Düzenek kurup ordan attırma mantıklı olabilir bunu bir düşüneyim napabilirim diyeBu dönemde atma, fırlatma normal. Tabii zarar ihtimali varsa o sıkıntı oluyor. Benim oğlum arabalarını uçuruyor ama mesela kırılacak bir şeyi asla atma huyu yok. Onu ayırt edebiliyor yani. Ben bazı şeyleri atmasına izin veriyorum ki sınır bilsin. Tamamen engellemeye çalışmak sınır koymak olmuyor. Bazı şeyleri atmasına izin verip, zararlı şeylere kesinlikle izin vermemek gerekiyor. Televizyona, cama filan asla izin vermediğimiz için yeltenmiyor bile. Evde düzenek kuruyorum ona oradan arabalarını fırlatıyor, atıyor. Yönlendirebilirsiniz bu isteğini, en azından hafifler atma olayı. Benim oğlum da 2019 Şubat doğumlu.
Öfke kontrol sorunu yok neyse ki. Bağırıp çağırmaz. Öfkelendiği için fırlatmiyor ztn tamamen oyun ve bizi deneme amaçlı. Niye atmaması gerektiğini, bardak firlattiginda zarar görebileceğini açıklamam hoşuna gidiyor sanki. Ama sonra gene yapıyor bu kez şimdi ayağımıza cam batabilir değil mi anne diyor3 yaşını doldurmasına az kalmış.
bir şeyleri atma yaşı 1-2 yaş arasında kalmalıydı sanki.
bu süreçte üç bakım veren kişi var.
sizin kurallarınız anneanne ve babaannede yoktu muhtemelen.
şimdi bir de kreş eklendi.
bu yüzden sınırları zorluyor gibi geldi bana.
öfke kontrolüyle ilgili bir problem gözlemliyor musunuz?
bazen üstün zekalı çocuklarda sosyal uyumsuzluklar olabiliyor.
profesyonel bir gözle değerlendirilmeli bence.
çok zaman kaybetmeden ilgilenin bu durumla. huya dönüşür, kabul gördükçe de devamı gelir.
Yok ben sizin için demedim aslında. Aynı türden yeğenimde var ve annesi ‘hayır’ demenin özgüven sarsacağını düşünüyor. Çocuklarına asla hayır demedi şimdi de başa çıkamıyor. Çocuklar kimseyi sallamıyor. Bilmiyorum benim evladım daha 7 aylık ama ben şimdiden kurallarımı koymaya çalışacağım.Çocuk buyuturken kuralsız olunmalı demiyorum.ama bu aydaki oğlum için bir şeyleri yere attığında hayır demem onu hiç etkilemiyor. Aksine gülüp eğlenmeye, bunu oyuna çevirmeye devam ediyor. Hayır dedikçe inada bindiriyor. Tepkisiz kalmak ve mümkün olduğunca atmasına engel olmak doğru gibi geliyor bana ama beceremiyorum tabii o ayrı.saglam sinir lazim
ir krizi vs geçirip şahit olduğu durumlar oldu mu hiç?
Çocuklar en ufak negatiflikten
ne tür üstün zeka özellikleri gösteriyor?2019 ocak doğumlu bir oğlum var. hep hareketli ve enerjisi bitmek bilmeyen bir çocuk oldu. evde çeşitli aktiviteler yapıp kaliteli zaman geçirmeye gayret ediyor, sık sık parka veya açık alanlara gezmeye götürüyoruz. yaklaşık bir aydır yarım gün kreşe gitmeye de başladı. ondan önce evde bir hafta anneanne bir hafta babaanne dönüşümlü bakıyordu. sorun şu ki oğlum her şeyden çok çabuk sıkılıyor ve eninde sonunda eline ne geçirirse fırlatmaya başlıyor. bir kaç kez cam şeyler kırıp tehlike atlattığı da oldu. evi ona göre düzenleyip elinin altında tehlike arz edecek şeyler bulundurmasak da bir şekilde fırlatacak şeyler buluyor. en basitinden yemeğini kendisi yiyor, bir süre sonra çatalını, kaşığını atıyor. hatta tabağındakileri yere boşaltıyor. tamamen oyunlaştırdı bu işi. her türlü tepkiyi denedim, uzun uzun neden atmaması gerektiğini de anlattım, attıklarını kendisine de toplattım, tepkisiz de kaldım, elimde olmadan kızgınlıkla tepki verdiğim hatta bağırdığım da oldu ama hiçbirinin etkisi olmadı. hatta artık fırlattıktan sonra "böyle yapmaman gerekirdi anne toplarken çok yoruluyor" diye benden önce söylüyor. kreşte de bir kaç kez arkadaşlarının legolarını vs fırlatmış ama çok az olmuş. öğretmen neden yapmaması gerektiğini anlatmış ve kesmiş. yani evdeki gibi sürekli tekrarlanan bir durum değil. bir şekilde çocuğun bu huyunu besliyoruz ama nasıl olduğunu ve ne yapmam gerektiğini hala çözemedim. hem bir çocuk psikoloğu hem de yetişkin psikoloğu şart gibi zira tırlatmak üzereyim ama benzer şeyler yaşayan anneler varsa da tecrübelerini dinlemek isterim. (not: oğlum kreş psikoloğunun gözlemlerine göre üstün zeka belirtileri gösteriyor, şu an gözlemdeyiz, yanlış bir şey de yapıp çocuğun gelişimini baltalamak istemiyorum)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?