Merbahalar arkadaslar. Forumda yeniyim. Google'da gezerken burda bir kac konu okudum ve ben de bir baslik acmayi dusundum. Gunlerdir uyumuyorum.
Calistigim icin bebegime kayinvalidem bakiyor.
21 aylik bir oglum var. 11 aylikken yurumeye basladi. Bana karsi cok duskun(en azindan ben o sekilde gozlemliyorum). Anahtar sesini duyunca hemen kapiya kosuyor ben geldim diye. Eve girdigimde de sevincten elindeki oyuncagi duvara firaltiyor hemen bana dogru kosuyor sımsıkı sariliyor. Evden gittigimde ise arkamdan agliyor. Esime ve babanannesine o denli duskun degil.
Kafama taktigim sey ise sudur: oglum konusmaya baslamadi. Anne baba da demiyor. Sadece babababa, memememe, mamamama ve anlamsiz bir kac kelime soyluyor. Su matarasina su dolduruyoruz kendi alip iciyor. Plastik tabagina birseyler koydugumuzda kendi alip yiyor. Kapilari isiklari acip kapatiyor, oyuncaklariyla oynuyor ama arabalari suremiyor(cok fazla araba da almadim ona gerci) topla oynadigimizda bazen ayagiyla suruyor bazen de topu yakalayip bana getiriyor atayim diye. Benleyken bazen cok guluyor bazen oyuna odaklandiginda bakmiyor. Pandemi ciktiginda bir kac aylikti, evimize dogru durust kimse gelmiyor biz de girmiyoruz. Kardesi yok, bebegi olan komsumuz da yok. Nadiren de olsa arkadaslarim geliyor ama herkesin tepkisi su: bu cocuk niye tepkisiz. Onu guldurmeye calistiklarinda sadece onlara merakli gozlerle bakiyor ama gulmuyor. Opmeye calisirlarsa cok opturmek istemiyor. Kendi yapabildigi seyleri yapiyor ama yapamadiklari icin benim elimi tutuyor bana yaptirmaya calisiyor.
Doktordan randevu aldim, yarin gidecez. Cok tedirginim netten otizm hakkinda birseyler okudum ve kotu oldum. Bu tarz bir durumla karsilasan oldu mu aranizda? Bana birseyler yazin.