- Konu Sahibi esenruzgar
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Oğlum 2,5 yaşında. Herşeyi konuşabiliyor ve anlayabiliyor. Ben çalışan bir anneyim. Oğluma annem bakıyor. Biz akşamları eve geldiğimizde sadece çocukla ilgileniyoruz ama ben bazen geç saatte geliyorum eve. O zamanlarda da babası ilgileniyor oyunlar oynuyor. Evde annem de var o da ilgileniyor herşeyi ile...
Oğlum bir ara daha sık yapıyordu, elindeki herşeyi fırlatıyordu ne bulursa. Büyük küçük demir plastik rasgele. Şimdi de direk kafamıza fırlatıyor elinde ne varsa. Yapma oğlum diyince fayda vermiyor tam tersi fırlatacak başka şeyler bulup ardı ardına fırlatmaya başlıyor. Kaç defa aniden gelip babasının kafasına da fırlattı. Daha çok babasına yapıyor. Veya tekme de atıyor.
Birgün babası ona da aynı şekilde vurmuş, bak acıdı değilmi sen yaptığında da acıyor bu şekilde diye.
Çünkü güzellikle anlatıyoruz fayda etmiyordu. Ben de sesimi çıkarmadım içim içimi yese de..
Dün yine aynı oldu. Genelde oğlum yapma bak acıyor diye güzellikle anlatıyorum. Ama dün oğlum yapma diye hafifçe kızdım. Kaçıyor bu sefer. Annem de bana kızıyor çocuğun önünde, niye kızıyorsun çocuğa diye. Çocuk da bunu görüyor tabi.
Bütün oyuncaklarını fırlatıp kırıyor zaten.
Gayet uysal bir çocuk bunların dışında. Hikayeler anlatıyoruz konuşuyoruz karşılıklı, oyunlar oynuyoruz vs.
Acaba daha başka ne yapmalı ?
Sizler de bu tür sorunlar yaşıyor musunuz?
Geçici bir süreç mi ?
Oğlum 2,5 yaşında. Herşeyi konuşabiliyor ve anlayabiliyor. Ben çalışan bir anneyim. Oğluma annem bakıyor. Biz akşamları eve geldiğimizde sadece çocukla ilgileniyoruz ama ben bazen geç saatte geliyorum eve. O zamanlarda da babası ilgileniyor oyunlar oynuyor. Evde annem de var o da ilgileniyor herşeyi ile...
Oğlum bir ara daha sık yapıyordu, elindeki herşeyi fırlatıyordu ne bulursa. Büyük küçük demir plastik rasgele. Şimdi de direk kafamıza fırlatıyor elinde ne varsa. Yapma oğlum diyince fayda vermiyor tam tersi fırlatacak başka şeyler bulup ardı ardına fırlatmaya başlıyor. Kaç defa aniden gelip babasının kafasına da fırlattı. Daha çok babasına yapıyor. Veya tekme de atıyor.
Birgün babası ona da aynı şekilde vurmuş, bak acıdı değilmi sen yaptığında da acıyor bu şekilde diye.
Çünkü güzellikle anlatıyoruz fayda etmiyordu. Ben de sesimi çıkarmadım içim içimi yese de..
Dün yine aynı oldu. Genelde oğlum yapma bak acıyor diye güzellikle anlatıyorum. Ama dün oğlum yapma diye hafifçe kızdım. Kaçıyor bu sefer. Annem de bana kızıyor çocuğun önünde, niye kızıyorsun çocuğa diye. Çocuk da bunu görüyor tabi.
Bütün oyuncaklarını fırlatıp kırıyor zaten.
Gayet uysal bir çocuk bunların dışında. Hikayeler anlatıyoruz konuşuyoruz karşılıklı, oyunlar oynuyoruz vs.
Acaba daha başka ne yapmalı ?
Sizler de bu tür sorunlar yaşıyor musunuz?
Geçici bir süreç mi ?