-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anne, ben okumayacağım :((
- Konu Sahibi çokoprens
- Başlangıç Tarihi
M
march7
Ziyaretçi
ben de çok etkilendim gerçekten...babama teşekkür mü etmeliyim yoksa...bu yazıyı okuyunca o geldi aklıma...yıllar evvel parasız yatılı sınavına girip kazanamadığımı öğrendiğimde çok ağlamıştım...çünkü ben de öğretmen olmak istiyodum...aradn yıllar geçti evlendim iki evlat yetiştirdim ev hanımı olarak...çok da güzel eğittiğimi söyler herkes..hevesimi onlarda almaya çalışıp en iyi şekilde büyüttüm sanırım...neyse babam öldü bi süre önce...ve annem gerçeği açıkladı...o sınavı kazanmıştın ama baban istemedi..çünkü mecburi hizmetine katlanamayacağını düşündü dedi...şok olmuştum...çünkü o kadar hevesliydim ki 90 ve 91 yıllarında vekil öğretmenlik yapıp başarı ve takdir alarak görevi bıraktım..ilk kez ama ilk kez bu yazıyı okuyunca acaba babama teşekkür mü etmeliyim diye düşündüm...bu da benim gerçeğim...sevgiler çokoprens..Şeniz
göz yaşlarımı tutamadım,bende işimi bırakıp tedavi yoluna girdim dişimle tırnağımla geldiğim yerden hiç bir garantisi olmayan bişey için istifa ettim sonrada kuzularım bana geldi ...şimdi soruyolar tekrar dönecekmisin hayır diyorum (tabiki onlara gelecek verebilecek durumdayız) bir eksik yiyiğ içeceğiz belki ama ben onların başında olacağım anne oldum ama hala annemin koynuna almasını beklerim hep özlerim............................
okudum, çok ağladım.
çalışan bir annenin çocuğuyum.
ben de çalışan bir anne olacağim inşallah.zemuszemus
benim annem de öğretmen.
bazı zorlukları kardeşimle ben de yaşadık zaman zaman.
ama ev hanımı olup da sırf başından atmak için 3-4 yaşındaki çocuğu sokağa oynamaya yollayan kadınlar da var.
annemin ilgisi hiç eksik olmadı canım benim.:gitme:
seçme şansım olsa yine de çalışmasını isterdim.
şimdi başka şehirde okuyorum.
annemi daha da özledim bu yazıyı okuyunca.:gitme::gitme:
çalışan bir annenin çocuğuyum.
ben de çalışan bir anne olacağim inşallah.zemuszemus
benim annem de öğretmen.
bazı zorlukları kardeşimle ben de yaşadık zaman zaman.
ama ev hanımı olup da sırf başından atmak için 3-4 yaşındaki çocuğu sokağa oynamaya yollayan kadınlar da var.
annemin ilgisi hiç eksik olmadı canım benim.:gitme:
seçme şansım olsa yine de çalışmasını isterdim.
şimdi başka şehirde okuyorum.
annemi daha da özledim bu yazıyı okuyunca.:gitme::gitme:
Son düzenleme:
Benzer bir olayı bir tanıdıkdan dinledim:Hanım iyi bir üniversitenin ekonometri bölümünden mezun.İyide bir evliliği var.Bu evlilikden 2 çocuğu(Şu an 3,olay olduğu zaman sanırım 2)Meşhur yabancı kaynaklı bir beyaz eşya firmasında gece 1 lere kadar deliler gibi çalıştığını anlattı.Bir zaman sonra küçük olan kızlarından biri annesine:Anne ben seni çok özlüyorum diyor.Hanım ertesi gün gidip ağlayarak istifasını verdiğini anlattı.
