• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Öfkenizi yönetebiliyormusunuz:?

Ben olamıyorum..Öfkelendiğim an, çevremdekiler beni tanıyamıyormuş..

Ama çok sabırlıyım, patladığım an, artık sabır taşını çatlattığımı herkes bilir..

Yine de öfkemi kontrol altına almalıyım.Çok uzatıyorum bir de öfkeyi..Poff...
 
yapı itibari ile cabuk sinirlenirim
sinirlenirdim mi demeliyim bilmiyorum ki?
yasadıkları gorup gecirdikleri anlamlı anlamsız hayat tecrübeleri çok şey kazandırıyor insana...
bi süre sonra goruyorsun ki ne cocukcaymış çıkışların, ne toyca ve hoyratca...
geçen zaman getirdikleriyle daha ılımlı daha dingin ve soguk kanlı olmanı sağlıyor
kızmıyor muyum, sinirlenmiyor muyum?
olmaz mı hiç?
hem de nasıl....
ama eskisi kadar yıkıcı değil artık öfkem
çok uc noktalarda basılmıyorsa bam telime vuruyorum geyiğe iplemiyorum gülüyorum öylesine...
pasif şiddetçiyim yani artık....
ben sinir olacagima karşı taraf kudursun, yesin kendini değil mi bana ne? sengözlerimebaksanab
 
ben susarım ve çok çok soğukkanlı olabiliyorum çok şükür...ama sonrada n sesszi atın çiftesi pek olur misali tepkiler veiyorum..zaten öfkelenmemiz gerek n duurmlarda çok kızmak bağırıp çağırmak değil daha etkili ve akılcı ,beklenmedik tepkiler verirsek daha iyi olabilir diye düşünüyorum...
 
ben çok sabırlıyımdır.. öfkeme de hakim oalabilirim ama bi yere kadar..
çok sabrederim ama hala üstüme geliniyorsa bir yerde patlarım ama o kadar şiddetli olmaz tepkilerim..
azıcık kızarım o kadar..
 
Ablacım bugün buna sen tanık oldun öfke kontrolum oldukça fazladır..Ve bunun bana getiriside oldukça yüksektir..Ha deyince ,sıkıca düşünmeden ,gerekirse ağlamadan, rahatlamadan asla karar vermem uygulamam ,bağırıp,çağırmam ,kızmam, kırmam...

Konuşup doğruyu bulmak herzaman tercihimdir..Biliyorsun birkaç sorunum oldu daha sana anlatırken sorunlarım çözüldü ama ne karşı taraf nede bir başkası benim neler düşündüğümü anlamadı bile..Ve ani davranıp kaybedende ben olmadım..

Sabır+ olumlu düşünce gerisini sen anlıyorsun sanrım bugün beni sen benden daha güzel anlatabilirsin..
 
öfkelendikçe beni öfkelendirecek olayları daha çok kendime çektiğimi fark ettim.:oklava:

şimdi canımı sıkan bir şey olursa dikkatimi içime veriyorum, öfke dalgasının yatışmasını bekliyorum, sonra da uygun bir dille düşüncelerimi ifade ediyorum, böyle yapmaya başladıktan beri, beni sinirlendirecek olaylarla daha az karşılaşmaya başladım ve eskisi gibi kendimi kaybedecek kadar öfkelenmiyorum arık çok şükür....kaydirigubbakcemilekaydirigubbakcemile
 
ofkeme engel olmaktansa dogru sekılde dısa vurmayı secıyorum. sonucta " ofke " de bır duygumuzdur onemlı olan ofke duygusunu olumlu hale getırebılmek ve ondan faydanalanabılmek ve dogru sekılde dısa vurabılmektır bence. Bagırıp cagırmakta ofkenın dısa vurum seklıdır susup ıcımıze atmakta bır dısa vurum seklıdır. ama sonucları olumlu degıldır. bıze zarar verebılır ve bızdekı - enerjılerı besler.
 
ben genelde hakim olurum öfkeme
cok kızıp taki damarıma cok basılmadıysa
o zamanda tabii patlarımmmmmmmm karsıdakine yazık olurrrrrrrrr kanımca
haklı olmadıgım yerde zaten konusmam konusuyosam kızıyosam zaten hakkımı savunmak içindir.
 
Önceleri gerçekten edemiyordum.Şimdi sabrım ön plana çıktı.Ama bunun için yıllarca uğraştım.Çünkü ilk zamanlar içime atıp kendime zarar veriyordum.Şimdi ise umursamıyorum. Bir de aklıma şu geldi: "Öfkelendiğin zaman ayakta isen otur, oturuyorsan uzan"pozisyon değiştirip,derin nefes alıp o yeri terk etmek en akıllıca olanı bana göre.............
 
Back
X