Hamileydim eve kitlendim dayak yedim hapis edildim özgürlüğüm kısıtlandı ve herkes yaşadıklarımı seyretti.
Nasıl güçlü kalabilirdim ?
Bi evdesin karnın burnunda hamilesin kapı üzerine kilitlenmiş ağzın burnun kırılmasada dayak yemişsin karnında yavrunla.
Sorunlu bir eş var(ilaç kullandı bana yaptıklarından sonra pskayriye gidip. Hala kullanıyo. Kıslançlık hastalık boyutuna gelmişti) ve herşeyi bilip seyreden ailesi var.
Sonun da aileme sığındıktan sonra ailemin tepki vermesi sonucunda tüm suçluyu ailem yapan bi eşimin ailesi var
Annemgil karıştığı için kötü olmuşuz yoksa ben evde oturup karnım burnumda dayağımı yeyip kitli kitli yaşayacakmışım
Onlarda seyretcekmiş
Bu yaşadığım iğrenç şeylerin üstünden(sadece özetti bak daha neler neler var) 1 buçuk hatta 2 sene geçti.
Bu insanların hiçbiri(eşim hariç) hatalarının farkında olmadı. Hala bana tepeden bakan ailemin arkasından konuşan ailemin malını yiyen hala ottan boktan sebeplerle bana laf sokan çocuğumu hırpalayan hareketleri mevcut.
Eşime gelince o baya değişti. Ama ben onun en ufak hareketine şiddetle öfkeleniyorum.
Eşimin ailesini hafta 1 2 görüyorum. Her hareketleri batıyor. Tüm haftayı onlarla geçirdğim 2 güne sinirlenerek geçiriyorum.
Ya sen olsan sinir hastası olmazmısın ??
Hayır affetmek istemeyeşim bana engel oluyo. Affetsem affetcek bişey yok !!!
Affetmediğimden kimsenin haberi yok !!
Üstelik affettim diyelim hala saçna sapan hateketler var ortada !!!
Hadi diyelim hepsini şıp diye hayatımdan çıkardım. Yine geçmez öfkem.
Haklısın bi araştırma yapmalıyım.
İyice manyaklaştım çünkü. Önüme gelene dalaşıyorum.