ÖFKE/STRES KONTROLÜ VE OLUMLAMA GRUBU

Baştan sona kadar katılıyorum sana.
Evet dediğin gibi geçmişle barışmam affetmem ve umursamamam gerekiyo.
Düşünüyorum düşünüyorum bunu nasıl yapacağımı bilemiyorum.
Geçmişimde beni üzenlerle habire görüşmek zorundayım. Ve hala akıllanmış değil kimse. Onları napacağım bilmiyorum.

Ve dedipin gibi kızıma bu şekilde bi hayat sunamam !!! Öyle bi anne olmak istemiyorum. Karnımdayken çekmediği kalmadı yavrumun zaten :KK61:
Onun için iyş olmam lazım.
Hadi bana bişeyler önerde ordan başlayayım nerden başlayacağımı bilmiyorum
Canım benim ilk önerim günde 10 dk - 30 dk ayırıp düşünmeye başlaman. Öfkenin stresin sana ailene zararını, seni üzen insanlarla öfke duymadan nasıl başaçıkabileceğin yollarını her gün 10 dakika oturup yalnız kalıp odaklanıp düşünsen ciddi değişimler sağlamaya başlarsın bir de psikolojik danışmanlık alırsan daha hızlı ilerlersin. İstanbul'daysan büyük şehir belediyesinin psikolojik danışmanlık merkezleri var ücretsiz.
Umursamadan keyfine bakmanın, mutlu ve eğlenceli anılar biriktirmenin en cool ve en hasetlendirici tepki olduğunu özümsemen lazım. Böyle yapınca huzursuz olan sen değil sana kötü niyetle bakan insanlar olacak. Sen de güleceksin
 
Canım benim ilk önerim günde 10 dk - 30 dk ayırıp düşünmeye başlaman. Öfkenin stresin sana ailene zararını, seni üzen insanlarla öfke duymadan nasıl başaçıkabileceğin yollarını her gün 10 dakika oturup yalnız kalıp odaklanıp düşünsen ciddi değişimler sağlamaya başlarsın bir de psikolojik danışmanlık alırsan daha hızlı ilerlersin. İstanbul'daysan büyük şehir belediyesinin psikolojik danışmanlık merkezleri var ücretsiz.
Umursamadan keyfine bakmanın, mutlu ve eğlenceli anılar biriktirmenin en cool ve en hasetlendirici tepki olduğunu özümsemen lazım. Böyle yapınca huzursuz olan sen değil sana kötü niyetle bakan insanlar olacak. Sen de güleceksin
İstanbul da değilim ankaradayım.
Buralarda var mı bilmiyorum.
Teşekkür ederim dediklerini uygulamaya çalışacağım sonra tekrardan yazarım :KK66:
 
İstanbul da değilim ankaradayım.
Buralarda var mı bilmiyorum.
Teşekkür ederim dediklerini uygulamaya çalışacağım sonra tekrardan yazarım :KK66:
Elbet vardır Ankara'da da canım. Profesyonel destek ile işini daha kısa sürede halledebilirsin. İstediğin zaman yaz canım :KK15::KK50:
 
hahaha kuzum beni anlatıyorsun resmen.ben sürekli yemek düşünürüm gittiğim yerlerde.bayram,seyran,tatil,sosyal ortamlar hep ilk yemeği hatırlatır.
hayır diyette olan insanın düşünmemesi gerekirken ben diyetteyken çok daha fazla düşünüyordum.
bu sabah poğaça almamak için kendimle savaştım ve almadım.akşam erkek arkadaşımla yemek yiyeceğiz ve ben şimdiden acaba makarna mı yapsak modundayım.ama sanırım onu da aşıcam ve salata,ızgara yapalım diyeceğim.
tek korkum hafta sonu!
Aynı şeyleri yaşadım yaşıyorum bugün öğlen ıslak kek vardı sevdiğim kafede kendimi kontrol altına alamayacagimi anladigim için 1 dilim keki 4 e buldum arkadaslara tadına bakın dedim başka türlü olsa hepsini yerdim sonra uyku hali uyusukluk ve is gorememezlik böyle olunca iyi de oldu.surekli yemek düşünmemeye basladim kendimi stres yapmıyorum artık. Stres yapınca daha çok yiyorum.bugun çıtır mantı da yedim çatal da yedim ama 1500 kaloriyi geçmedim çünkü ya hep ya hiç diyip bozmadim. Olay burda koptu ben de
 
Aynı şeyleri yaşadım yaşıyorum bugün öğlen ıslak kek vardı sevdiğim kafede kendimi kontrol altına alamayacagimi anladigim için 1 dilim keki 4 e buldum arkadaslara tadına bakın dedim başka türlü olsa hepsini yerdim sonra uyku hali uyusukluk ve is gorememezlik böyle olunca iyi de oldu.surekli yemek düşünmemeye basladim kendimi stres yapmıyorum artık. Stres yapınca daha çok yiyorum.bugun çıtır mantı da yedim çatal da yedim ama 1500 kaloriyi geçmedim çünkü ya hep ya hiç diyip bozmadim. Olay burda koptu ben de
Asıl mesele beyin obezliği ya bizim beyinlerimiz stres bozukluğu, duygu durum bozukluğu ve öfke kontrol problemleri yüzünden obez olmuş :KK43:
 
Bana artık yemek yemek mutluluk vermiyor ben bu nokta da durdum sanırım 10 yıl uyusturdum kendimi yemekle artık sadece yük oluyor. Ben bu yükü atmaya kararliyim.
 
Selam
Ben çol sinirliyim ya.
Bugün yine sinirlendim.
Ardından youtubedan affetme meditasyonu öfke kontrolü tarzı videolar izledim. Dinlerken ağladın.
Meditasyon yaparken içimden sinirimden kurtulamadım.

Ben galiba içimdeki sinirden kurtulmak istemiyorum.
İçimdeki siniri karşımdakiler hakediyo gibi geliyo.
Hakediyolar işte onlarla sakin olamam ki ben..

Eşim mesela önce gıcık eden bi kelime söyler sinir eder.
Sonra ben sinirli otururken gelir cıvıtır. Ağzıma geleni sayarım güler.
İyice sinirlenirim iyice güler.
Eğer iyice saydırırsam oda saydırır küfür eder iyice sinirlenirim.
Sonra sinir krizlerimden ve kalitesiz konuşmalarımdan sonra sakinleşirim.


Sonra eşim hiçbişey olmamış gibi davranır. Bende ona uyarım büyütmemek adına.


Saydırdıklarımızla kalırız. Ama içimde kalır sinirim hala atamamışımdır.


Kızım mesela bugün hasta huzursuz.
Zor bela sakinleştirdim oturuyodu.
Burnuda akıyo aktıkça huzursuzlanıyo silmeye çalışıyo kendince falan.
Eşimde gelmiş kızın yüzünü sıkıyo saçını çekiyo hafifçe.
Amacı kızı kızdırmak. Öyle sevmek.
Yahu çocuk zaten huzursuz demi !!!!!!!
Narin davransana hasta !!!!!!!!!
Sonra çocuk sinirleniyo haliyle başlıyor ağlamaya.
Sonra oy canım kızım vay canım kızım diyo.
Çocuk onu itiyo kızdığı için.
Sarılmaya çalışıyo çocuğa.
Çocuk yine itiyo çünkü çocuk hasta uğraşılmaya tahammülü yok !!!!
Benim akıllıda çocukla oyun oynadığınu sanıyor !!!
Çocuk normal keyifliyken bile bunlara gelmiyor!!!
Böyle oyun mu olur ya.

Eşimin babasıda aynı.
Geçen akşam biyerden geliyoruz. Kızım uyumadı gittiğimiz yerde. Eşimin babasıda kızımı hırpalayarak sevdiği için kızım onu gördüğü yerde kaçıyo.

Misafirlikten çıkarken onun kucağındaydı bana gelmeye çalışıyo atılıyo uykusu var falan.
Kayınpederde baktım benden kaçırıyo vermicem annene gitsin annen diye uzaklaştırıyor(güya çocukla oyun oynuyo) kızım canını yakmışlarcasına çıldırasıya ağlıyo.
Sonra kucağıma veriyo arabaya biniyoruz kızım kucağımda titreyerek uyuyakalıyo.

Şimdi bu örneklerden yola çıkarak ben bunlara nasıl sinirlenmeyim ?? Nasıl hasta olmayım. Hadi eşime saydırıyorum ailesine nasıl saydırayım ???
Saydırsam bana zarar saydırmasam bana zarar.

Hayır bide asıl kötü olan kızımda sinir hastası kavgacı olarak büyüyecek bu tutumlarla..

Rahatsız etmeyi sevmekten sayıyolar !!!!

Yani ben bunların nesini affediyim nesine sinirlenmeyim. Ben bunlara sinirlenmek istiyorum kavga etmek istiyorum !!!!

Şuanda da çok sinirliyim. Böyle şeyler olunca geçmişte yaşattıklarıda aklıma geliyo birazdaha sinirleniyorum !!!!

Onlardan nefret etmek istiyorum hep tahammülüm yok hiçbişeye ayyy yardım edin bana :KK43:
 
Bana artık yemek yemek mutluluk vermiyor ben bu nokta da durdum sanırım 10 yıl uyusturdum kendimi yemekle artık sadece yük oluyor. Ben bu yükü atmaya kararliyim.
Ben de artık yiyerek mutlu olamıyorum ya 20 gün oldu diyet yapıyorum bana çok iyi geldi ama bu aralar kilo vermem durdu neden anlamıyorum moralim bozuk ama yemeye yada öfkeye vermeyeceğim kendimi
 
Azıcık yiyorum ama yine de kilo veremiyorum nerede hata yapıyorum bilmiyorum. Bu durum iştahını açıyor ve beni strese sokuyor :KK43:
 
Selam
Ben çol sinirliyim ya.
Bugün yine sinirlendim.
Ardından youtubedan affetme meditasyonu öfke kontrolü tarzı videolar izledim. Dinlerken ağladın.
Meditasyon yaparken içimden sinirimden kurtulamadım.

Ben galiba içimdeki sinirden kurtulmak istemiyorum.
İçimdeki siniri karşımdakiler hakediyo gibi geliyo.
Hakediyolar işte onlarla sakin olamam ki ben..

Eşim mesela önce gıcık eden bi kelime söyler sinir eder.
Sonra ben sinirli otururken gelir cıvıtır. Ağzıma geleni sayarım güler.
İyice sinirlenirim iyice güler.
Eğer iyice saydırırsam oda saydırır küfür eder iyice sinirlenirim.
Sonra sinir krizlerimden ve kalitesiz konuşmalarımdan sonra sakinleşirim.


Sonra eşim hiçbişey olmamış gibi davranır. Bende ona uyarım büyütmemek adına.


Saydırdıklarımızla kalırız. Ama içimde kalır sinirim hala atamamışımdır.


Kızım mesela bugün hasta huzursuz.
Zor bela sakinleştirdim oturuyodu.
Burnuda akıyo aktıkça huzursuzlanıyo silmeye çalışıyo kendince falan.
Eşimde gelmiş kızın yüzünü sıkıyo saçını çekiyo hafifçe.
Amacı kızı kızdırmak. Öyle sevmek.
Yahu çocuk zaten huzursuz demi !!!!!!!
Narin davransana hasta !!!!!!!!!
Sonra çocuk sinirleniyo haliyle başlıyor ağlamaya.
Sonra oy canım kızım vay canım kızım diyo.
Çocuk onu itiyo kızdığı için.
Sarılmaya çalışıyo çocuğa.
Çocuk yine itiyo çünkü çocuk hasta uğraşılmaya tahammülü yok !!!!
Benim akıllıda çocukla oyun oynadığınu sanıyor !!!
Çocuk normal keyifliyken bile bunlara gelmiyor!!!
Böyle oyun mu olur ya.

Eşimin babasıda aynı.
Geçen akşam biyerden geliyoruz. Kızım uyumadı gittiğimiz yerde. Eşimin babasıda kızımı hırpalayarak sevdiği için kızım onu gördüğü yerde kaçıyo.

Misafirlikten çıkarken onun kucağındaydı bana gelmeye çalışıyo atılıyo uykusu var falan.
Kayınpederde baktım benden kaçırıyo vermicem annene gitsin annen diye uzaklaştırıyor(güya çocukla oyun oynuyo) kızım canını yakmışlarcasına çıldırasıya ağlıyo.
Sonra kucağıma veriyo arabaya biniyoruz kızım kucağımda titreyerek uyuyakalıyo.

Şimdi bu örneklerden yola çıkarak ben bunlara nasıl sinirlenmeyim ?? Nasıl hasta olmayım. Hadi eşime saydırıyorum ailesine nasıl saydırayım ???
Saydırsam bana zarar saydırmasam bana zarar.

Hayır bide asıl kötü olan kızımda sinir hastası kavgacı olarak büyüyecek bu tutumlarla..

Rahatsız etmeyi sevmekten sayıyolar !!!!

Yani ben bunların nesini affediyim nesine sinirlenmeyim. Ben bunlara sinirlenmek istiyorum kavga etmek istiyorum !!!!

Şuanda da çok sinirliyim. Böyle şeyler olunca geçmişte yaşattıklarıda aklıma geliyo birazdaha sinirleniyorum !!!!

Onlardan nefret etmek istiyorum hep tahammülüm yok hiçbişeye ayyy yardım edin bana :KK43:
Canım bunlar böylesine öfke nöbeti geçirmeni gerektirecek şeyler değil, sen bunları anlatınca daha iyi anladım profesyonel destek almalısın. Kızını da rahatsız ediyorsunuz evde ikiniz de hem babası hem sen. Ne kadar saçma şeylere sinir krizi geçirdiğini göremiyorsun tatlım acil profesyonel birine ulaş. Ben lise ve üniversitenin belli yıllarında aynı senin gibiydim, insanların hak ettiklerini öfke göstermeyi güç sanıyordum. Bu anlamda olgunlaşınca yaptıklarından hem utanacaksın hem üzüleceksin.
Öfke kontrolü çok zor bir şey bırak biri sana yardım etsin, daha cool rahat bir beynin-aile ortamın olsun. Daha önce niye yapmadım diyeceksin
 
Ben de artık yiyerek mutlu olamıyorum ya 20 gün oldu diyet yapıyorum bana çok iyi geldi ama bu aralar kilo vermem durdu neden anlamıyorum moralim bozuk ama yemeye yada öfkeye vermeyeceğim kendimi
Beraber spor yapabilecegin biri varsa yururken dedikodu yap keyifli oluyor
 
Canım bunlar böylesine öfke nöbeti geçirmeni gerektirecek şeyler değil, sen bunları anlatınca daha iyi anladım profesyonel destek almalısın. Kızını da rahatsız ediyorsunuz evde ikiniz de hem babası hem sen. Ne kadar saçma şeylere sinir krizi geçirdiğini göremiyorsun tatlım acil profesyonel birine ulaş. Ben lise ve üniversitenin belli yıllarında aynı senin gibiydim, insanların hak ettiklerini öfke göstermeyi güç sanıyordum. Bu anlamda olgunlaşınca yaptıklarından hem utanacaksın hem üzüleceksin.
Öfke kontrolü çok zor bir şey bırak biri sana yardım etsin, daha cool rahat bir beynin-aile ortamın olsun. Daha önce niye yapmadım diyeceksin
Ama inan ben böyle biri değildim. İnanışmaz sabırlı bi insandım. Her şeye polyanna gibi iyi yönden bakardım.
Bana geçmişte yaşattıkları ve hala ufak tefek benzer hareket yaşatmalarından dolayı böyle oluyorum.
Yani beni bu hale onlar getirdi anlatabiliyo muyum. Sakib sakin bişey anlatırken küfürle anlayışsızlıkla karşılayan eşim mesela sadece bağırıp çıldırdığımda beni anladı anca ondan anladı yani.
Aileside birbirleriyle habire kavga ediyorlar. Bunu normal görüyolar. Benide kendilerine benzettiler sonunda. Hatta onlardanda beter oldum. İnan yaşadıklarım hafif değildi. İnan hafif değildi yani eziyet çektim desem yeridir. Evet ben hamileyken bildiğin eziyet çektim. Eziyetti adı.

Şuanda ufacık şeylere tahammül edemiyorum.
Bu küçük şeylere verdiğim tepki geçmişde yaşadıllarımdan kaynaklı.

İşte bu yüzden küçük bişeye aşırı sinirlenip sonra hemen ardından oturup bide geşmiştekilere sinirleniyorum.

Hiçbişeyden hırsımı alabilmiş değilim.
Üstelik alabileceğimide inanmıyorum.
Ama almak için çıldırıyorum.
Sürekli kafamda kavga senaryoları falan döndürüyorum.
Nasıl destek alacağım bilmiyorum.
Pskologa ayıracak bütçem yok. Psikityariye gidip ilaç kullanmak istemiyorum.
Çevremde ücretsiz psikolog var mı onuda bilmiyorum. Araştıracak bi çevremde yok.
Üstelik psikologa gittiğimde o sevmediklerimin psikolga gidiyomuş diye arkamdan konuşacak laflarını düşündükçe biraz daha sinirleniyorum.
Sinirim beni öldürecek.
 
Azıcık yiyorum ama yine de kilo veremiyorum nerede hata yapıyorum bilmiyorum. Bu durum iştahını açıyor ve beni strese sokuyor :KK43:
Detox yap. Proteib detoxu :KK66:
Akşam 17 den sonra yeme.
Yeşil çay iç ödem oluşuyordur.
Ya da çok az yediğin içib metobolizma durmuş olabilir. Az az sık ye
 
Spora başlamadım henüz canım galiba yarın evde Leslie yapmaya başlayacağım :KK43:
Ben leslie sayesinde zayıfladım. 1 mile 2 mile 3 mile diye artırdım. Üstelik çok eğlenceli sıkmıyor yormuyor ama terliyorsun :KK66:

3 mile en etkili olanın 45 dk
Ama vaktim yok sıkılırım diyorsan
Leslie 1 milr express yaz youtube.
Son 2 buçuk ayda günde 1 kez yaptım 8 kg verdim
 
Ama inan ben böyle biri değildim. İnanışmaz sabırlı bi insandım. Her şeye polyanna gibi iyi yönden bakardım.
Bana geçmişte yaşattıkları ve hala ufak tefek benzer hareket yaşatmalarından dolayı böyle oluyorum.
Yani beni bu hale onlar getirdi anlatabiliyo muyum. Sakib sakin bişey anlatırken küfürle anlayışsızlıkla karşılayan eşim mesela sadece bağırıp çıldırdığımda beni anladı anca ondan anladı yani.
Aileside birbirleriyle habire kavga ediyorlar. Bunu normal görüyolar. Benide kendilerine benzettiler sonunda. Hatta onlardanda beter oldum. İnan yaşadıklarım hafif değildi. İnan hafif değildi yani eziyet çektim desem yeridir. Evet ben hamileyken bildiğin eziyet çektim. Eziyetti adı.

Şuanda ufacık şeylere tahammül edemiyorum.
Bu küçük şeylere verdiğim tepki geçmişde yaşadıllarımdan kaynaklı.

İşte bu yüzden küçük bişeye aşırı sinirlenip sonra hemen ardından oturup bide geşmiştekilere sinirleniyorum.

Hiçbişeyden hırsımı alabilmiş değilim.
Üstelik alabileceğimide inanmıyorum.
Ama almak için çıldırıyorum.
Sürekli kafamda kavga senaryoları falan döndürüyorum.
Nasıl destek alacağım bilmiyorum.
Pskologa ayıracak bütçem yok. Psikityariye gidip ilaç kullanmak istemiyorum.
Çevremde ücretsiz psikolog var mı onuda bilmiyorum. Araştıracak bi çevremde yok.
Üstelik psikologa gittiğimde o sevmediklerimin psikolga gidiyomuş diye arkamdan konuşacak laflarını düşündükçe biraz daha sinirleniyorum.
Sinirim beni öldürecek.
Canım benim aynen bende birikmişliklerin seni sinir hastası ettiğini tahmin ediyordum. Ama kendine bahaneler üretiyorsun bahaneleri bir kenara bırak. Ücretsiz psikolojik danışmanlığı araştırmak için çevreye ihtiyacın yok Google'a yaz yeter, İstanbul'da varsa Ankara'da da vardır başkent orası. Sevmediklerin duysun istemiyorsan söyleme yada başka bir doktora gittiğini söyle. Sinir hastası olmamak senin elinde çevren seni tetiklemiş olabilir ama psikolojik olarak daha güçlü davranması gereken sendin :KK19:
 
X