ohoooo 3. sayfalara gerilemişizzzz, olmorr ama böyle hanımlarrr benneyaptımki
Valla ben çok fena yorgunummm, bütün gün koşturuyorumm, bi kıyafetleri toplayayım diyorum onlara başlıyorum sonra hop kendimi mutfakta buluyorum, bacaklarım ağrımış bugün. Yani aslına bakarsanız normal performansımın çok çok altında koşturuyorum yani kendimce epey dikkat ediyorum ama yinde çabuk yoruluyorum sonrfa bi bakıyorum şöyle bi uzanayım diyip uyuyakalmışım, haliyle gec uykumdan çalınmış oluyor sonrada sabah olmak bilmiyor... offf daha bu bi şey değil daha gözümü korkutan yerleşmekk, herzaman yerleşmek daha zor gelmiştir... amanın gece gece kafanızı nasılda ütüledimm
Boşverin güzel şeylerden bahsedelim, bu benim kızz çok fena tatlıcıı yaww, ben ne zaman şöyle bi kaçamak yapsam bi hareketleniyor sormayınnn, anası gibi tombiş olmasın sakınnn :icecream: eee szilerden ne haberr, şu test sonuçları alınmadı daha bakemmm, hoş daha sırada üçlüsü var ayrıntılı ultrasonu varrrr va ki varrr. Annişler haberlerinizi bekliyorummm. Nur hocam senden ne haber, oğluşunnn ve siz hazırlıkları bitirdiniz yatıştasınız anlaşılan. Valla senin tavsiyene uydum bende 7. ayı bekleme işini bıraktım, en azından bi set hastane çıkışı aldım bi de başka bir iki şey, hoş benim kızım kuzenlerinden yana çok şanslıı bi sürü hazır kıyafeti varrr, tam tamına bir koca hurçç, hoş hepsi bebişlik değil büyüyünce giyecekleride var ama olsun neredeyse koca dolabı dolduracağız gibi...
ve Sena annecikkk bahisde bende epidural sezeryan diyorummmm... nassın annecik doruk ne alemdeeee, daha Samsuna gidemekdikkk merak etmeyin son halimii çok fena olmazsam kesin paylaşacağımm
sinemcim selam:))
actigin topic i sanki bir roman okuyormus gibi heyecanla takip ettim en basindan.. ve son sayfaya geldigimde bende araniza katilmaya karar verdim, eger kabul ederseniz
)benim gibi hisseden arkadaslarin olmasi, onlarin duygularini paylasmak istedim...
esim evlendigimizden beri deli gibi cocuk isteyen biriydi, hemen bir bebis istiyordu.ben onun bu istegini bir nebzede olsa dizginlemeye calismistim, sonucta cok yeni evliydik (6 aylik)ve henüz bir sene olmadan bebek fikri bende tam olarak oturmamisti.evlenmeden önce deli gibi cocuk isteyen ben bir süre kendime, evliligime ve esime zaman tanimak istemistim..1 sene diyordum cünkü yasim 35 olmustu, etrafimdaki herkes "cok gec kalma" deyip duruyordu.yani bebek konusunda karasiz iken beklenmeyen, ani gelen bir hamilelik yasadim gectigimiz aylarda...reglim 5-6 gün gecmisti ki çok düzenli olan reglim en fazla 1-2 gün atlardi, esime bahsettim ve bir test alip gelmesini söyledim, seninki dünden razi bir sekilde aksam aksam bir sürü eczane dolasip buldu getirdi testleri...yaptik ve cift cizgi...ne oldugumu sasirdim, sudan cikmis baliga döndüm..dondum kaldim..salona gittim, koltuga oturdum, aglamaya basladim..birde hamile oldugumu bilmedigim icin (sanirim bebegin döllenme asamasiydi) bir takim ilaclar kullanmistim..karisik duygular icindeyken "ya bebek sakat olursa "düsüncesi belirmeye basladi.daha bir garip oldum.esim bu arada deli gibi heyecanli, mutlu ve sevincli, evde deli gibi dolasip büyükler basta olmak üzere herkese bebegimiz olacaginin haberini verdi ki ben ona dr a gitmeden, emin olmadan haber verme dedigim halde...tebrik telefonlari teker teker gelmeye basladi ardindan da!!sonra yavas yavas duruldum,sakinlestim, icimde bir mucizenin var oldugunu düsünmeye basladim...hafta sonu yaptirdigim kan testiyle de onaylanan 5 hft lik hamileligim celiskilerler, korkularla baslamis oldu...iyiden iyiye bende kaptirdim kendimi hamilelige ve bu yolda ilerlemeye devam ettim.sira geldi dr arastirmaya...yeni dogum yapmis, hastanede kadin dogum hastanesinde calisan bir arkadasimin tavsiyesi ile bir takim testler yaptirmam gerektigini ve ultrasonda kesemin görülebilecegini ögrendim.7 hft lik kan testlerimi yaptirdim ve kesemi gördüm, hersey normaldi ve saglikli bir sekilde hamilelgim devam ediyordu. bulanti ve kusma, aserme olmadigi icin son derece rahattim.sadece mantar ve hazimsizlik-gaz vardi ki mide bulantisina bunlari tercih ederim yanii..gögüsler basladi gerilmeye ve evet kesin hamileyim.:)))folik asit kan haplarina baslandi, bebise göre yediklerime ictiklerime dikkat eder oldum.yemedigim, sevmedigim seyleri bile bebis icin yer olmustum..bebisimin büyümesini her hft netten takip ediyordum, super bir duygu oldugunu düsünmeye ve sükretmeye basladim.herseyde vardir bir hayir deyip yoluma devam ettim.sonunda dr umu da buldum...esimle birlikte 9 hft içindeyken daha önce yaptirdigim kan testlerimi, ultrason kayitlarini ve ictigim ilaclarin adlarini alip ilk rutin kontrolüme, secmis oldugumuz dr umuza gittik.ilk adim ultrasonda bebisi görmek vardi tabi kii:)))en son kese görmüstüm kendisini , simdi azcik da olsa birseye benzer oldugunu görecektim.dr ultrasona aldi bizi..evet bebsimizi gördük, büyümüs 1,57 cm olmus, dr umuz rahim icine iyice yerlestigini, gelisiminin iyi oldugunu söyledi "bakalim bir de kalp atislarina" dedi...bakti bakti yok, devam etti bakmaya azcik bisi belirdi,sonra biraz daha hizli gibi ama olmasi gerektigi gibi degildi.Dr kalp atislari cok zayif oldugunu yineledi ve daha özenli bakmayi sürdürdü ve degisen bisi yoktu.Esimle benim basimizdan kaynar sular döküldü resmen ve dr ertesi gün bizi tekrar görmek istedigini büyük ihtimalle de ertesi gün bebegin alinacagini söyledi.Ne umduk ne bulduk olduk esimle..belki bir umut aksam kalp atislari hizlanir ve yrn kendini ispatlar diye umut edip durdum .bir yandan Allahim nasil hayirliysa öyle olsun demekten de kendimi alamiyordum..O aksam hamilelik belirtilerim hafifledi nerdeyse sona erdi ve esime "sanirim bebegi kaybettik" dedim..ertesi gün tekrar ultrasona girdim ama malesef... bebis beni birakip gitmisti.Diger günde kürtaj oldum.
((simdi ise yeni bir bebek icin 2-3 ay beklemem gerekiyor ama ben deli gibi yeni bebek icin sabirsizlaniyorum, o mucizeyi icimde yasadiktan sonra beni bundan kimse alikoyamayacak sanirim:))simdiden herseyi bir kenara biraktim ve ikinci mucizemi beklemeye koyuldum:)))
Allah en kisa süde ikinci bebisimi bana saglikla kavustursun diye dualar etmeye basladim..:Saruboceq:
Birsey ögrendim, o da yasamadan anlatilacak birsey degilmis..Tüm o kurgular, zaman vermeler.. bosuna....
Benim hikayem de böyle kizlar...Bayagi bir uzun oldu ama ilk tanisma ne yapasiniz...
Güzel güzel haberleri dört gözle bekliyorumyerimseniben
Bu arada topic i zor buldum 2 gündür ...hakikaten kacinci sayfalara düsmüs öyle ...:1shok: