yanlis anlasilmasin benim kocam artik sigara icemeyecegim gezip tozamayacagim diye istemiyorum hazir degilim demiyor kesinlikle ama ben kendi kendime bu sonuca variyorum. hani derlerya onda o isigi, bebek sahibi, baba olma arzusunu goremiyorum. ha gebe kalinca hersey degisecek biliyorum cunku daha once de yasadik ama onemli olan yani benim istedigim ikimizin de yola o heyecanla cikmamiz ben kocamin bu heyecana sonradan dahil olmasini istemiyorum. mesela ben o folic asidi alirken bile cok heyecanlandim ondan da bunu bekliyorum, herseyi her adimi birlikte ayni heyecanla atalim istiyorum bilmiyorum cok sey mi istiyorum...
sereanescim supersin walla. eger biz hic de hafife alinamayacak bircok seyden fedakarlik yapiyorsak onlarin yani kocalarimizin gorevi icimize o bebegin dollerini atip ellerini kollarini sallayarak baba olmayi beklemek olmamali diye dusunuyorum. hassasligim da bu yuzden.
Kızlarrr Çok morelim bozuk ya anneme bugün çok kızdım kalbini kırdım.. Adet günlerimi takip ediyor ya...daha 5 ay evvel ikiz düşük yaşadım..ama hala morelimi düzelteceği yere strese sokuyor.. Bugün kayınvalidem dediki kızım dedi yaza gelmesin son ayları vs vs tansiyonum arada yükseliyor sıkıntı olur dedi ama öz annem anlamıyo yaşım geçiyomuş falan da filanda...(( Git dedim öteki torunlarını sev..Sert dedim ama ..:1no2:
saol yani sscuba ben sizden iyi seyler duyayim diye paylasiyorum duygularimi. ne yani sen bana senin kocan kotu ornek adam bizim kocalarimiz pek bir iyi pek bir fedakarlar hıh! diyerekten hepten demoralize etmek mi istiyorsun sen beni mirmirmirmir
dün akşam zeyna modundaydım bu sabah kuzu gibiyim ..
Kedim var benim teyzeleri ameliyatla ksıır olacak bugün bebiş gelmeden yaptıralım istedik ama o kadar güzel ve insancıldır ki içim acıyor onun iyiliği için yaptırsam da kendimi suçlu hissediyorum ....
Hımmm çok zor bi durum. Ben çocukluğumdan beri hayvanlara çok düşkünümdür ama çocukken annem evlendikten sonra eşim nedeniyle hiç evime hayvan sokamadım ve hep özenmişimdir. Ama işin bu sıkıntılı kısımları da çok vahim doğrusu. Ne diyelim geçmişler olsun kedicik...
dün akşam zeyna modundaydım bu sabah kuzu gibiyim ..
Kedim var benim teyzeleri ameliyatla ksıır olacak bugün bebiş gelmeden yaptıralım istedik ama o kadar güzel ve insancıldır ki içim acıyor onun iyiliği için yaptırsam da kendimi suçlu hissediyorum ....
Elbette çok büyük sorumluluk elbette 2 kişinin hayatını etkiliyor ama ben biraz da şu taraftan bakıyorum pencereye..sigara bırakmak istemediği için veya TV rahat seyredemeyecek diye veya dışarı eskisi kadar çıkamam , gezemem tozamam diye çekimser kalınacak kadar büyük bir konu değil bu.. ya da şöyle diyeyim bu sayılan fedakarlıklar öyle matah şeyler değil bence büyütülüyor fazlasıyla.. gezmeemdim tozamadım diye insan ölmez herhalde..?? Bunu senede en az 3-4 seyahat gezi yapan ve benim kocam gelmese de annemle arkadaşlarımla giden dolayısı ile özgürlüğüne kocasından fazla düşkün olan ben söylüyorum anlayın...Sigara bağımlısı olmadım olanı da bağımlılık derecesi yüzünden anlıyorum ve diyorum ki tamamaen kopmak yerine azaltabilir insan veya çıkıp balkonda içebilir, evde daha az içebilir, orta yol ve orta çözüm bulunabilir gibime geliyor..
lazların burnu accuk aşşa bakar die bilirim ben. mütevaziliklen örtmenlik arasındaki derin alakayı kavrayamadım serenim sende bana onu öret bi zahmet hojanımmmmmmm..
bende size accuk kendi hikayemi özetlim madem erkeklerden konu açılmış. aslında her erkek ve kadın seçecekleri en iyi karşı cins örneğiyle çocuk yapmak arzusuyla birleşir. bu ezelden beri hep böyledir. erkek soyunu devam ettirecek en uygun, en anaç ve en doğurgan modeli arar, kadınsa babalık vasfı en gelişkin erkeği seçer. onları bu sürece iten aileler, töreler gibi baskın nedenler yoksa bir kadın erkeği, bir erkek de kadını bu kriterlere bakarak seçer. Bunlara bakarken bir takım fiziksel özellikleride incelerler.ama hiç bir erkek ve kadın asla çocuk yapmayı düşünmeyeceği biriyle evlilik gibi bir kuruma atılmaz şayet ciddi bir psikolojik problemi yoksa.
baknz: Shoepenhauer 'Aşkın Metafiziği', Louann Brezendine ''Kadın Beyni''
öhömmmm anacım biz şopenaur amcanın dediği gibi birbirimizi önce iyi anne ve iyi baba olabilecek kriterlere uygun olduğumuzu düşündüğümüz için seçtik. ve bunu açık açık en başta konuştuk bile, bu arada evlenmeden bir ay kadar ufak kaçamaklarımız oldu eşimle ve bence iyiki de oldu ki ben onunla nasıl bir evlilik süreceğimi taa en baştan biliyordum. ve en başta hep çocuğumuzu konuşurduk. bizim mahsul nasıl olur ki acep diye gülerdik hep. neyse hızla evlendik ve ben yıllardır süslediğim annelik hayalimden tırsmaya başladım birdenbire zira çok yakınlaştığımı hissetmiştim çünkü. gel zaman git zaman 6 ay ölece geçti gitti, eş dost akrabaların yeni doğan bebişlerinin haberlerini ya da hamile haberlerini almaya başladığımızda ve bir gün çok sevdiğimiz arkadaşlarımızın ikinci bebek müjdelerini öğrenir öğrenmez bize geldiklerinde birbirimizin gözlerinde aynı ışığı gördük. artık zamanı gelmişti..
ilk denemeden sonra benim adet düzensizliğim başladı onunla 3 ay uğraştım, o bitti eşim accayip bi hastalığa yakalandı, psikolojik olduğunu düşünüyorum vee o da benim kadar tırsmıştı birden baba olma hevesinden, kaçmaya başladı yumurtlama günlerimde. allahım ben peşinde adam uyuyor paso hep yorgunum diyor hep hasta, yumurtlama günlerim geçiyor adam dipçik gibi, öteki aya gene aynı terane..
ufak kaçamaklar oluyor tabi hep ama gelen giden yok, elde var sıfır. anladık ki bebek öle haa deyince olmuyor, yani o anladı en sonunda. son 3 ay heveslendi de hade çocuk yapalım demeler besmeleler felan, bu seferde ya çocuğumuz olmazsa diye tırstı eminim. sonra ben o malum ovulasyon testlerinden aldım ve 2. ay becerdik anacım bu işi. bide tatil zamanına denk düşünce imal etmesi keyifli oldu cidden, stres yoktu. kafalarımız rahattı..
yani bir bebek elde etmek taa en başından ciddi ve zor bir süreç ve gerçekten hazır olmadan gelmiyor o namıssıslar biliolar zamanını. erkekler de korkuyor özetle demek istediğim bu ve ben o süreç de eşimin hiç üstüne gitmedim, kendi akışına bıraktım o süreci.. ama üzülmedim dersem yalan olur üzüldüm elbet ama onun istemediği bir şeye sırf ben istiyorum diye de razı olmasını istemedim açıkcası.. bence eşlerinize biraz daha zaman tanıyın kızlar korkuyorlarsa şayet. bu arada stratejik hareket etmeyi de unutmayın, bol bol bebekli arkadaşlarınızla görüşün ve bebek sürecinin hep pozitif yanlarını gösterin onlara ki korkmasınlar. erkekler bizler kadar cesur diiller maalesef. gerçekten hepsi birer çocuk, akıllı annelere çok iş düşüyor. anladınız siz..yerimseniben
Kızlarrr Çok morelim bozuk ya anneme bugün çok kızdım kalbini kırdım.. Adet günlerimi takip ediyor ya...daha 5 ay evvel ikiz düşük yaşadım..ama hala morelimi düzelteceği yere strese sokuyor.. Bugün kayınvalidem dediki kızım dedi yaza gelmesin son ayları vs vs tansiyonum arada yükseliyor sıkıntı olur dedi ama öz annem anlamıyo yaşım geçiyomuş falan da filanda...(( Git dedim öteki torunlarını sev..Sert dedim ama ..:1no2:
yaa her evli çift bu hatayı bir kere yapıyor, bu hatayı bende yaptım, erkek kardeşim de bu hatayı yapma yolunda emin adımlarla ilerliyor, 2 yl çocuk düşünmüyoruz diyor, hadi onlar yeni evli bir süre birbirlerine alışmaları gerektiğini düşünüyorlar, ancak sız 7 yıllık evlısınız. gördüğüm kadarıyla bu hatayı siz de yapıyorsunuz, sanıyoruzki bugün korunmayı bıakınca yarın hamile kalcaz, ben 9 yıllık evliyim ve daha ilk bebeğimi büyütüyorum, ilk korunmayı bıraktığımızda 5 kusu r yıllık evliydik ve 9 ay sonra hamile kaldım, düşük oldu ve sonrasında 2 yıl beklemek zorunda kaldım, olmayınca dra gittik aylarca da orada tedavilerg ördük, aşılamasıymış bilmemnesiymiş, bi sürü paralar döktük, tam 9 yıl sonra geldi bebeğim, 7 yıllık evlisiniz daha neyin amasını düşünüyosunuz bilmiyorum, herşey mükemmel olduğu zaman mı bi bebek sahibi olmak istiyosunuz, peki herşey mükemmel olduğunda bi bebeğiniz olacağından nasıl bu kadar emin olabiliyosunuz, üstelik evliliğiniz de güzel giderken neyin aması ben anlayamadım, hayat türk filmlerindeki gibi deil, bugün istedim aaa yarın dourdum olmuo, bırakın bakalım korunmayı sonrada sayın bakalım nekadar zaman sonra hamile kalacaksınız, üstelik de 30lu yaşlara gelmişsiniz, 35 yaşından sonra doğumun genç yaşlarda yapılan doğumlara göre daha riskli olduğunu biliyorsunuzdur sanırım, önünüzde pek de zaman kalmamış gibi görünüyor, tabi bu sadece bir risk ama ben bu riski almazdım, bence geç bile kalıyorsunuz, karar sizin, hakknızda hayırlısı olur inşallah
Kalbinin ruhumun ve en önemlisi mantığımın sesi ne diyorsa yaklaşık aynı şeyleri söylüyorsunuz. KAlbim ve ruhum her zaman bu hayttan yalnız gitmemen gerektiğini söylüyordu bana ama mantığım ilk kez geçen yıl onlara katılabildi ve bende son iki aydır kendimi hayatın doğal akışına bırakmış durumdayım ve umarım benimde farkında olduğum sizin de açıkça (hatta bit tokat misali) belirtiğiniz sıkıntıları çok yaşamadan hepinizle güzel haberlerimi paylaşabilirim
inşallah sorunsuz ve istediğin zamanda bebeğini kucağına alabilirsin canım, ilk başlarda herkes böle düşünüyor, ben de böyle düşünmüştüm, henüz hazır deilim, bebeğin sorumluluğunu taşıyabilirmiyim diyordum, hamile olduğumda bile bu şüphelerim vardı, hatta hamileliğim ilerledikçe katlanarak devam etti, doğum yaptığımda yine kkdan tanıdığım bir arkadaşım hastaneye ziyarete geldi, dedimki ya ben bu bebeğe nasıl bakcam, dilinden anlamam derdinden anlamam nasıl anlaşcaz nasıl byütecem dedim, o da bana çok güzel bi laf söyledi, şimdi bende herkese böyle diyorum, güzelim dedi, bebekler doğarken yanlarında kullanma klavuzlarıyla birlikte doğuyorlar, nasıl davranman gerektiğini otomatik biliyorsun bu annelik içgüdüsü demişti, dediği gibi de oldu ve hala da böyle olmaya devam ediyor, ne derdi var yada o an neyi istiyor anlaaybiliyorum, hatta söylemeye çalıştığı birkaç şeyi bile çözebiliyorum, bakışlarından ne demek istediini anlayabiliyosun o derece yani, anlatmak istediğim hiç korkma, hazırmıyım başarabilirmiyim diye düşünme, inan anneyle bebek aasında öyle kuvvetli bir bağ var ki, dışarıdan hiçkimse bu bağı anlayamıyor, babalar dahil, ama bebeğinle sen konuşmasanızda öyle güzel diyalog kurabiliyosunuz ki, ya bilemiyorum her ne olursa olsun yaşanılası bir duygu, uykusuz gecelerine yaşadığın bütün sıkıntılara değiyor, hele onu eğitmeye çalışmak ve sonra da başardığını görmek mükemmel bir duygu, en basiitinden şöyle bir örnek vereyim, annemler kurban için koyun besliyorlar, bayramda annemlerde kaldık biz, eşim de köye yanlız gitti, köy soğuk olduğu için biz gitmedik, annem oğlumu kucaklayıp koyunların yanına götürdü, meee pürrrşş filan gibi sesler çıkartıyo, dürrrşşş dio koyunları göstererek, oğlum da aynısını yapmaya çalışıyo, püsss diyo :)) sonra kedi görüyo gel pisi pisi gel oğluma dio, piihhhh dio, ona verdiğin şeyi anında kapıyo, bu çok eğlenceli bişey, inan bi bebeğin olduunda keşke daha önce yapsaymışım diceksinopuyorumnanaktan hakkında hayırlıs olur inşallah, rabbim aratmadan versin :Saruboceq:
Aramıza hoşgeldinnn. Valla sen benden daha akıllı mısın desem ne desem, benim silkinip kendime gelebilmem 7 yılımı aldı. Hoş evlendiğimizde biz peşin peşin 5 yıllık kalkınma planında çocuk yok demiştik, bunun üstüne piyangodan ben 2 yıl daha ekledim. Kısacası hoşgeldin ortak maceramız çok heyecanlı di mi :kedi:
Merhaba canım Hoşbuldumm:1hug:
Akıllımıyım değilmiyim bilmiyorum ki bende....
Karar verdik inş.rabbim utandırmasınn isteyen herkese nasip etsin inş...
Eşim çok etkili oldu kararımı verirken...
Onu bu konuda üzmeyi hiç istemem çünkü...Gözlerindeki o heyecanı görüyorum çok mutlu oluyorzemuszemus
ahhhh caaanımmm ne aşamalardan geçicen daha.. ben bu hisleri 1-2 sene taşıdım, etrfımda bebek geliyor diye gün sayan kocalara baktım imrendim, eşinin hamilelik haberi üzerine parti veren, ağlayan adamlara bakıp yaww benim kocam bunlardan 1000 kere daha iyib ir insan da nie bizde bööle olmuyo diye hayıflandım...sonra kabullendim ki herkes ( kaın-erkek farketmez) başka tabiatlı.. bu coşkuyu yaşamayacak olması veya göstermiyor olması onu isteksiz ve de irite edici göstermez.. belki cok hazir değil ama iyi bir baba olacağı kesin..ona güveniyorum ben uykusuz kalınca gelip başını bekler mi bebeğin bekler ...bize anne oğul iyi bakar sırtında taşır mmı taşır...arada heyoo diye havalanmıyosa da buna kafayı takmıyorum artık...sen de üzülme, hamile kalınca bebek tekmeleri gelince doğumu seyredince düzelecektir eğer bu saydıklarımı o da yapıyor veya yapacaktır diyorsan....heeeeppp pozitif olacağız başka yolu yok, içerdeki can bize emanet biz kasılınca o da büzüşüyor national geographic de bir belgeselde izlemiştirm... nasıl kötü bir görüntü anne karnında kasılmış bebek anlatamam.. bu maratonu bitirene kadar pes etmek yok!
inanin o kadar etkili oluyor ki bu yazdiklariniz daha dun vazgecmis gibiydim en azindan bir sure daha oluruna birakip esimin bana hadi demesini beklemeye karar vermistim...
ama asil derdinin ne oldugunu yani bu konudaki cekincesinin ne oldugunu agzindaki baklayi cikarinca anladim sevgili kocisimin. bebek olunca surekli bebegimle ilgilenip onu disliyacak artik onunla eskisi kadar ilgilenmeyecekmisim, en cok bebegimi sevicekmisim bu biiiir... ikinci sebepse etrafinda baba olan herkesin ortak dusuncesi suymus; artik bebek olduktan sonra esleriyle aralarindaki iliski cok daha farkli hale geliyormus. -nasil yani dedim- bilmiyorum artik aradaki iliski sanki asktan degilde sanki mecburiyetten oluyormus dedi...bunlari duyunca cok guldum ama acikcasi biraz da hak verdim neleri dusunuyormus benim kocam... nasil ki bizim kafamizda kendi acimizdan soru isaretleri beliriyorsa ayni sekilde onlarin da kendi fakli bakis acilari var. sanirim bu konuda atilacak ilk adim karsilikli oturup bu soru isaretlerini dagitmak. onu rahatlatici seyler soyledigime inaniyorum ama umarim basarabilmisimdir.
scuba sanirim oglusunun adini Doruk koymaya karar verdiniz. biliyor musun biz surekli isim dusunuyoruz daha hic ortada olmayan bebegimize ki sonradan gelecek isim onerilerini kibarca reddetmek de mumkun olabilecek bu sayede. oyle de komik bir ciftiz iste. herneyse kiz olursa onun icin coktan karar verdik ne olucagina ama erkek olursa kismi bizi baya bi zorlamisti ve son olarak ikimizin de encok begendigi isimdi Doruk. cok guzel bir secim umarim aydinlik bir hayati olur. :lepi::1rolleyes:
Paylaşım için teşekkürler tıffcığım. Anlaşılan her hanede üç aşağı beş yukarı benzer durumlar, benzer acabalar... Ve dediğine bende katılıyorum nasıl kendimize tamam hadi hazırım dedirten işareti bekliyorsak baba adaylarınada az da olsa ihtiyaçları olan süreyi vermeliyiz. Açıkçası ben öyle yaptım ve şimdi eşimin yaklaşımı beni çok mutlu ediyor. Umarım ve kesin inanıyorum hepiciğimizin eşleri ( dip not: wlyma seninde lülülülülülü) mükemmel baba olacaklar...
bak simdi de nanik yapiyor dostum derdin ne senin ha naniknanik
tamam alindi mesajin. kotu niyetin olmadigini zaten biliyorum sscuba ama iste dun biraz fazla hassastim ben de zaten herseyi oldugundan kotu yorumladim sanirim
ama simdi hersey ok:lepi:
yaa her evli çift bu hatayı bir kere yapıyor, bu hatayı bende yaptım, erkek kardeşim de bu hatayı yapma yolunda emin adımlarla ilerliyor, 2 yl çocuk düşünmüyoruz diyor, hadi onlar yeni evli bir süre birbirlerine alışmaları gerektiğini düşünüyorlar, ancak sız 7 yıllık evlısınız. gördüğüm kadarıyla bu hatayı siz de yapıyorsunuz, sanıyoruzki bugün korunmayı bıakınca yarın hamile kalcaz, ben 9 yıllık evliyim ve daha ilk bebeğimi büyütüyorum, ilk korunmayı bıraktığımızda 5 kusu r yıllık evliydik ve 9 ay sonra hamile kaldım, düşük oldu ve sonrasında 2 yıl beklemek zorunda kaldım, olmayınca dra gittik aylarca da orada tedavilerg ördük, aşılamasıymış bilmemnesiymiş, bi sürü paralar döktük, tam 9 yıl sonra geldi bebeğim, 7 yıllık evlisiniz daha neyin amasını düşünüyosunuz bilmiyorum, herşey mükemmel olduğu zaman mı bi bebek sahibi olmak istiyosunuz, peki herşey mükemmel olduğunda bi bebeğiniz olacağından nasıl bu kadar emin olabiliyosunuz, üstelik evliliğiniz de güzel giderken neyin aması ben anlayamadım, hayat türk filmlerindeki gibi deil, bugün istedim aaa yarın dourdum olmuo, bırakın bakalım korunmayı sonrada sayın bakalım nekadar zaman sonra hamile kalacaksınız, üstelik de 30lu yaşlara gelmişsiniz, 35 yaşından sonra doğumun genç yaşlarda yapılan doğumlara göre daha riskli olduğunu biliyorsunuzdur sanırım, önünüzde pek de zaman kalmamış gibi görünüyor, tabi bu sadece bir risk ama ben bu riski almazdım, bence geç bile kalıyorsunuz, karar sizin, hakknızda hayırlısı olur inşallah
Ohh çok rahatladım doğrusu, çünkü bu sıkıntılı konu yumaklarının içinde kendi girişiminde buluınduğum bir yazışma ortamında kimsecikleri üzmek kırmak istemem doğrusu. E o zaman ne dilyelim içelim şekerim :içelim: