- 19 Ağustos 2021
- 1.865
- 2.400
Eksikligi insani feci enerjisiz ve depresif yapiyor.
Eksikligi insani feci enerjisiz ve depresif yapiyor.d vitaminim hep düsüktü evet onu baktırayım. cok teşekkür ederim
Bu sıcak havalarda dışarı çıkarmak çok zor olacak ama deneyeceğim teşekkür ederimmSizi cok iyi anliyorum. Bir muddet tek basima kaldim kizimla. Sakin bir cocuk olmasina ragmen, 1-2 dakika kisisel ihtiyacimi karsilamak icin bile vaktimin olmamasi beni tuketmisti. Siz bir de huysuzlukla ugrasiyorsunuz. @Milena35 muhtesem ozetlemis. Disari cikmayi ben de tavsiye ederim. Arabaya koyup gezin serin zamanlarda. Hem gelisimi icin cok iyi, hem de enerjisini atar.
Size kocaman sariliyorum
Cevabınız için çok teşekkür ederimSizi cok iyi anliyorum. Bir muddet tek basima kaldim kizimla. Sakin bir cocuk olmasina ragmen, 1-2 dakika kisisel ihtiyacimi karsilamak icin bile vaktimin olmamasi beni tuketmisti. Siz bir de huysuzlukla ugrasiyorsunuz. @Milena35 muhtesem ozetlemis. Disari cikmayi ben de tavsiye ederim. Arabaya koyup gezin serin zamanlarda. Hem gelisimi icin cok iyi, hem de enerjisini atar.
Size kocaman sariliyorum
İnanın benimde aynı şekilde şuan 23 yaşındayım yaşama hevesim kalmadı oturup ağlıyorum Allahım canımı al da kurtuluyum diye, anne olmak çok güzel bi duygu ama zor bi bebeği olana zulüm gerçekten. Bu günler de geçecek diye teselli ediyorum kendimi bi bakıyorum gün geçtikce herşey daha da zorlaşıyo, gücüm kalmadı hiçbişeye,vücut ve beyin yorgunluğumu bir bilseniz.. sizin için de çok üzüldüm keşke hepimizin uslu bir çocuğu olsa. Arkadaşlarımıda çocuğu var maşallah hiç mızmız değiller yolculukta oto koltuğunda güzelce duruyo yemek yerken duruyo, çok özeniyorum bu yüzden10aylık oğlum aynı durumdayım. uyumuyo bide üstelik. gece habire uyanır. ben de 20 haftalık hamileyim. artık bazen kafamdan intihar etmek geçiyor sonra oğlumu düsünüp bensiz ne yapar diye vazgeciyorum. en yakın dün gece yaşadım. artık ağlaya ağlaya intihar etmek istedim koridorda salıncak var oğluma aldık dedim gidiyim oraya asıyım kendimi kurtuluyum sonra oğluma ben bazen tahammül edemiyorum ben olmasam kim bakacak ona vazgeçtim. ama bitik haldeyim bitmek ne demekse bu o ben onu yaşıyorum.
Bende işe başlamayı düşünüyorum ama annem çalışıyor kayınvalidem de rahmetliAyni durum bendede var bebegim 13 aylik erkek ve dogdugundan beri hep kizmizdi ilk 6 ay kolikti asla susmuyordu dis cikarma sureleri falan cok sakin gecti ama bana olan duskunlugu yanindan ayrildigim an aglamasi beni cok bunaltmisti o surecte yani 8 aylikken ise baslama karari aldim hem bana olan duskunlugu bir nebze azalsin hemde kendime vakit ayirmak icin anneme kayinvalidem birakacagimda onlara alismis olsun dedim oylede oldu 3 aylik calismanin ardindan isten ayrildigimda cok sakindi kendi kendine oyunlar oynayan oyuncaklarla oyalanan emekleyen ve yeni yeni koltuk kenarlarinda siralayan bir bebekti geceli gunduzlu kalirdi biraktigim yerde ama 2 haftadir yine ayni seyler basladi surekli mizmiz oyuncakla felan oynamiyor asiri hareketli yurumeyi ogrendigi icinde tamamen cok bunaliyorum ne yapicam suan bende bilmiyorum inanin
merhabalar, 13 aylık erkek bebeğim var doğduğu günden beri bugüne kadar hep mızmız hep ağlamaklı mutlu olduğu günler sayılıdır bundan şikayetçi değilim fakat artık gerçekten kafayı yemek üzereyim psikolojim bozuldu. 5 aya kadar gazlı bi bebekti 6.ayda diş başladı. Büyüdükçe rahat edersin diyolardı ama tam tersi oluyor bizde. Kendi başına asla oynamıyor durmuyor hiçbi iş yapamıyorum evin içinde, mama sandalyesinde de 10-15 dk anca oturuyo sürekli kucak istiyo paçama yapışıyo istediği olmadığında ise kendi yanaklarına vuruyo yada yere yatıp kafasını vuruyo bilerek. Birsürü oyuncak alıyorum dikkatini çekecek şeylerle oyalama çalışıyorum ama herşeyden o kadar çabuk sıkılıyoki hiçbişeyden memnun olmuyo sürekli ağlıyo ve artık evin içinde 2 dakika bile kafa dinlemeye ihtiyacım oluyo, çocuğu benimki gibi olan varmı hanımlar bu neyin huysuzluğudur bileniniz varsa nolursunuz yazın artık tükendim ağlama sesi duymaya bile tahammülüm kalmadı, sinirli bi insan değildim artık sinirlerime hakim olamıyorum
Sanki kendimi okudum yazdıklarınızdan 4.5 yaşında bir oğlum var ve doğduğundan beri huysuz uykusuz birşeyi anlatırsın anlar ama yapmaz inada yapar oyuncakla oynamaz tablet TV bakmaz iş yaparım bırakmaz bu zamana kadar afedersiniz tek başına wc ye bile giremedim ille oda gelecek kapıyı kilitlesende açana kadar vurur durmaz.kreşlere yazdırdım hareketli diye almadılar istemediler.doğduğundan beri bi ümitle bekliyorum düzelecek mi diye ama kendimde artık umudumu kaybettim.dışarı çıkartmak parka götürmek hiçbirşey fayda etmiyor psikiyatri psikolog sayısız götürdüm davranışları yaşıyla uyumlu çıkıyor sanırım bana zor geliyor annelik derken yazınızı okudum sadece tek diyeceğim Allah böyle çocugu olan annelere sabır versin çünkü onları değiştiremeyeceğimize göre ancak dayanma gücüne ihtiyacımız varİnanın benimde aynı şekilde şuan 23 yaşındayım yaşama hevesim kalmadı oturup ağlıyorum Allahım canımı al da kurtuluyum diye, anne olmak çok güzel bi duygu ama zor bi bebeği olana zulüm gerçekten. Bu günler de geçecek diye teselli ediyorum kendimi bi bakıyorum gün geçtikce herşey daha da zorlaşıyo, gücüm kalmadı hiçbişeye,vücut ve beyin yorgunluğumu bir bilseniz.. sizin için de çok üzüldüm keşke hepimizin uslu bir çocuğu olsa. Arkadaşlarımıda çocuğu var maşallah hiç mızmız değiller yolculukta oto koltuğunda güzelce duruyo yemek yerken duruyo, çok özeniyorum bu yüzden
Ben sabah cikiyorum, 10 olmadan da evdeyiz. Emzirip ikinci uykuya geciriyorum. Bu arada 2.5 kilo vermisim. Moral de oldu bana.Bu sıcak havalarda dışarı çıkarmak çok zor olacak ama deneyeceğim teşekkür ederimm
ben de 24yasındayım bir de 2.ye hamıleyım yani ne cesaretse benımkıde… allah sabır versin hepimize ne diyim daha bugun eşime yine dedim kendimi öldürücem valla adam da bıktı ne yemek yapabiliyorum ne bisi bombosnyasıyoruz bakalım allah büyük diyip günleri geçiriyoruzİnanın benimde aynı şekilde şuan 23 yaşındayım yaşama hevesim kalmadı oturup ağlıyorum Allahım canımı al da kurtuluyum diye, anne olmak çok güzel bi duygu ama zor bi bebeği olana zulüm gerçekten. Bu günler de geçecek diye teselli ediyorum kendimi bi bakıyorum gün geçtikce herşey daha da zorlaşıyo, gücüm kalmadı hiçbişeye,vücut ve beyin yorgunluğumu bir bilseniz.. sizin için de çok üzüldüm keşke hepimizin uslu bir çocuğu olsa. Arkadaşlarımıda çocuğu var maşallah hiç mızmız değiller yolculukta oto koltuğunda güzelce duruyo yemek yerken duruyo, çok özeniyorum bu yüzden
Sanki kendimi okudum yazdıklarınızdan 4.5 yaşında bir oğlum var ve doğduğundan beri huysuz uykusuz birşeyi anlatırsın anlar ama yapmaz inada yapar oyuncakla oynamaz tablet TV bakmaz iş yaparım bırakmaz bu zamana kadar afedersiniz tek başına wc ye bile giremedim ille oda gelecek kapıyı kilitlesende açana kadar vurur durmaz.kreşlere yazdırdım hareketli diye almadılar istemediler.doğduğundan beri bi ümitle bekliyorum düzelecek mi diye ama kendimde artık umudumu kaybettim.dışarı çıkartmak parka götürmek hiçbirşey fayda etmiyor psikiyatri psikolog sayısız götürdüm davranışları yaşıyla uyumlu çıkıyor sanırım bana zor geliyor annelik derken yazınızı okudum sadece tek diyeceğim Allah böyle çocugu olan annelere sabır versin çünkü onları değiştiremeyeceğimize göre ancak dayanma gücüne ihtiyacımız var
Allah yardımcın olsun seninde yanında candan kimsen yoksa bi beş dakika bak nefes alayım diyecek kimseden destekte görmüyosan huysuz çocukla ömür geçirmek çok zor gerçekten ben 4 senede on yaş yaşlandım saçlarım hep beyazlandı dilerim hiçbir anne benim yaşadığımı yaşamazAh ahh ne Allah sizin de yardımcınız olsun bugün yine huysuz bizimki oturdum ağlıyorum biyandan yazıyorum düzelecek geçecek bu günlerde elbet ama ne zaman.. o zamana kadar ben ne olurum, hiçbişeyde hevesim kalmadı 3 yaşına girsin kreşe veriyim diyorum ya benimkini de almazlarsa kreşe.. kafamda bir sürü soru artık sabah oldun istemiyorum her geçen gün daha da kötüye zora gidiyoruz
Eksikligi insani feci enerjisiz ve depresif yapiyo
Benimde B12 eksilerdeydi hamile olunca iğne yaptılar hiç enerjim gücüm yoktu bebeğim aynen sizinki gibi hiic durmuyordu kolikti üstüne 2.bebegime hamile kalmıştım zor ama gecicek Allah sabır versin guc kuvvet versin inşallah10aylık oğlum aynı durumdayım. uyumuyo bide üstelik. gece habire uyanır. ben de 20 haftalık hamileyim. artık bazen kafamdan intihar etmek geçiyor sonra oğlumu düsünüp bensiz ne yapar diye vazgeciyorum. en yakın dün gece yaşadım. artık ağlaya ağlaya intihar etmek istedim koridorda salıncak var oğluma aldık dedim gidiyim oraya asıyım kendimi kurtuluyum sonra oğluma ben bazen tahammül edemiyorum ben olmasam kim bakacak ona vazgeçtim. ama bitik haldeyim bitmek ne demekse bu o ben onu yaşıyorum.
amin insallah teşekkür ederimBenimde B12 eksilerdeydi hamile olunca iğne yaptılar hiç enerjim gücüm yoktu bebeğim aynen sizinki gibi hiic durmuyordu kolikti üstüne 2.bebegime hamile kalmıştım zor ama gecicek Allah sabır versin guc kuvvet versin inşallah
Çocuğunuzun uyku duzeni iyiyse o uyurken işe koyulmayin. Hani hep derler ya bebeginiz uyuyunca siz de uyuyun diye. Çok haklilar. En azindan uykusuz kalmayin. Bebeginiz uyandikda yaninizda onunla yuksek sesle dikkatini çekecek tarzda konuşun. Mama sandalyesinde oturunca agladikta hemen almayin. Karşisinda sandalyede siz de oturun. Konuşun, sarilin alnindan öpun ama goturmeyin. Sakinleşince işinize devam edin. Aglayinca yine aynisini yapin. Eger her agladiginda istedigini yaparsaniz bunun ardi arasi kesilmez. Benim bebegim 2 aylik ben kendimce işlerimi daha çabuk yapmak için rutinler oluşturdum. Tabi bebegim kucuk oldugu için gunduz uykulari da fazla. Daha rahat oluylr benim için. Ilk once tüm batiklari bebegim kucagimdayken tek elle de olsa lavaboya koyarim. Ortada hiç batik bulaşik birakmam. Yikanmalilari çamasir makinesine atarim. Kanapenin yastiklarini duzeltirim. Masa uzerindeki şeyleri yerlerine koyarim. Bebegim kucagimdayken hem onunla sohbet ederim hem de evim toparlanir. Yani işlerimi bebegim uyanikken yaparim. Bebek arabasinda yanimda tasiyarak diger iki elle yapilacaklari yaparim. Çamasir makinesini çalistiririm. Bulasiklari yikarim. Yemek işini de kolaylaştirmak için baya fazlaca sogani yagda kavurup buzlukda saklarim. Yemek yaparken artik ugrasmayayim hazirindan alip yapayim diye. Domates rendesi, dogranmiş biberler falan da en az 3 yemeklik yaparak zamanima tasarruf ederim. Yani kendi kendinize gunluk yaşaminiza uygun tasarruf yontemleri dusunmeniz, işinizi bazi rutinlere oturtmaniz gerekiyor. Yoksa çok zor olucaktir.merhabalar, 13 aylık erkek bebeğim var doğduğu günden beri bugüne kadar hep mızmız hep ağlamaklı mutlu olduğu günler sayılıdır bundan şikayetçi değilim fakat artık gerçekten kafayı yemek üzereyim psikolojim bozuldu. 5 aya kadar gazlı bi bebekti 6.ayda diş başladı. Büyüdükçe rahat edersin diyolardı ama tam tersi oluyor bizde. Kendi başına asla oynamıyor durmuyor hiçbi iş yapamıyorum evin içinde, mama sandalyesinde de 10-15 dk anca oturuyo sürekli kucak istiyo paçama yapışıyo istediği olmadığında ise kendi yanaklarına vuruyo yada yere yatıp kafasını vuruyo bilerek. Birsürü oyuncak alıyorum dikkatini çekecek şeylerle oyalama çalışıyorum ama herşeyden o kadar çabuk sıkılıyoki hiçbişeyden memnun olmuyo sürekli ağlıyo ve artık evin içinde 2 dakika bile kafa dinlemeye ihtiyacım oluyo, çocuğu benimki gibi olan varmı hanımlar bu neyin huysuzluğudur bileniniz varsa nolursunuz yazın artık tükendim ağlama sesi duymaya bile tahammülüm kalmadı, sinirli bi insan değildim artık sinirlerime hakim olamıyorum