yazdıklarımdan korkan, rahatsız olan ya da benim saçmaladığımı düşünenler varsa, burada yazılan hiç bir şeyi okumaya mecbur olmadıklarını hatırlatmak isterim :)
her şeyi bildiğimi sanmıyorum ama mesleğim gereği nasıl araştırma yapılacağını çok iyi bildiğimi iddia edebilirim. burada yazdıklarım kesinlikle izlemiş olduğum "üç video" sonucu kazanmış olduğum görüşler değildir :) ama tabiki %100 doğru olduklarını ya da yaşanacağını da iddia etmiyorum.
bana itiraz etmek isteyen, benim gibi düşünmeyen ya da farklı kaynaklardan farklı bilimsel görüşlerle ve gerçeklerle karşılaşmış insanlar tabiki olacaktır. benim söylediklerimi çürütmek isteyen herkesle bilimsel gerçeklerden faydalanarak tartışabiliriz.
sezeryanı diğer ameliyatlar gibi düşünüyorum. zaten sadece benim düşüncem değil, doktorların söyledikleri de bu yönde. başka bir ameliyatta ne tür riskler varsa bu ameliyatta da aynıları söz konusu. bebek için de farklı olan tek durum akciğerlerindeki suyun dışarı atılmaması. yakın çevremde en az 10 tane sezeryanlı bebek sayabilirm, üstelik bunlarda 2si 20 yaşında. hiçbirinin sezeryandan kaynaklı herhangi bir sağlık problemi yaşadıklarına şahit olmadım. bahsettikleri ihtimaller kesinlikle çok düşük ihtimaller. ben o herkesin güzel olduğunu iddia ettiği ama bana göre dehşet verici olan anlara (normal doğum) şahit olmak istemiyorum. çok korkuyorum.
benim annem normal doğumdan sonra bir daha çocuk doğuramadı. çünkü rahmi bir daha hamile kalmasına müsade etmeyecek derecede yırtılmış. dikkat edin, vejınası değil rahmi yırtılmış. teyzem de doktorların söylediklerine göre "herşey normal" olmasına rağmen doğum yaparken ölüyodu. kan kaybı yaşadı. ayrıca artık kadını nasıl kestilerse, aylarca yürüyemedi. yerde emekleyerek dolaştığını kendi gözlerimle gördüm. doğumdan sonra yaşadığı psikolojik sorunlar da cabası. aynılarını yaşamayacağımı kim garanti edebilir?
Merhaba, ben 13 haftalık hamileyim. Kesinlikle ve kesinlikle normal doğum yapmak istemiyorum. Zaten doğumun her türlüsünden korkuyorum. Doğum anına şahit olmak falan umrumda değil. normal doğum videoları izliyorum, bu korkunç bişey! hatta korkunç kelimesi az kalır, dehşet içindeyim izlediklerimden sonra. herşey kötü, ağrılar, bağırmalar, o kadar insanın sizi seyretmesi, yapmak zorunda olduğunuz ıkınma hareketi, doktorun özel bölgenizi kesmesi. hele korku filmi gibi özel bölgenizden kocaman bir baş çıkıyor, çıkan çocuklar zaten pis ve mosmor! bu şey nasıl normal olabilir, ben çocuğumu öyle görünce ve o kadar eziyet çekince onunla nasıl sağlıklı bir duygusal bağ kurucam! bunu bi türlü anlamıyorum, hele normal doğum çok güzeldi, normal doğurmak varken sezeryan tercih edilir mi diyenleri hiç anlamıyorum! üstelik normal doğumdan sonra deformasyona uğruyosunuz, ıkınmaktan bağsur oluyo, küçük tuvalet ve büyük tuvalet sıkıntısı yaşanıyo. genişleme yüzünden cinsel hayatta problemler oluyo, kuyruk sokumu kemiğiniz kırılıyo. eğer bir yerlerim kesilip dikilecekse ben karnımın kesilip dikilmesini tercih ederim. ve daha da önemlisi bütün bunlar ben tamamen uyurken gerçekleşsin. nasıl doğuracağımı düşünmekten geceleri uyuyamıyorum, karnımdaki bebeği seviyorum ama onu dünyaya getirme kısmı benim için gerçekten problem! içimi dökmek istedim.
kimse beni yanlış anlamasın. benim gibi hamile kalıp çocuk sahibi olmayı isteyen, bunun için deliler gibi uğraşan insanlar olduğunun farkındayım. kesinlikle nankörlük etmiyorum. zaten bebeğimi de seviyorum. benimkisi belki de hamilelik depresyonu falandır bilemiyorum ama bazı şeyler de gerçek. o çocuk ne şekilde doğarsa doğsun, pis, kanlı ve mosmor olarak geliyor dünyaya. pamuklara sarılmış bi şekilde ışıldayarak çıkmıyor. ben mümkünse, çocuğumu o şekilde görmek istemiyorum. bunun beni iyi etkileyeceğini düşünmüyorum. eğer bu yaşadıklarım hamilelik depresyonuysa buna birde doğum sonrası depresyonu eklensin istemiyorum. çocuğunu kabullenemeyen annelerden olmak istemiyorum.
Merhaba, ben 13 haftalık hamileyim. Kesinlikle ve kesinlikle normal doğum yapmak istemiyorum. Zaten doğumun her türlüsünden korkuyorum. Doğum anına şahit olmak falan umrumda değil. normal doğum videoları izliyorum, bu korkunç bişey! hatta korkunç kelimesi az kalır, dehşet içindeyim izlediklerimden sonra. herşey kötü, ağrılar, bağırmalar, o kadar insanın sizi seyretmesi, yapmak zorunda olduğunuz ıkınma hareketi, doktorun özel bölgenizi kesmesi. hele korku filmi gibi özel bölgenizden kocaman bir baş çıkıyor, çıkan çocuklar zaten pis ve mosmor! bu şey nasıl normal olabilir, ben çocuğumu öyle görünce ve o kadar eziyet çekince onunla nasıl sağlıklı bir duygusal bağ kurucam! bunu bi türlü anlamıyorum, hele normal doğum çok güzeldi, normal doğurmak varken sezeryan tercih edilir mi diyenleri hiç anlamıyorum! üstelik normal doğumdan sonra deformasyona uğruyosunuz, ıkınmaktan bağsur oluyo, küçük tuvalet ve büyük tuvalet sıkıntısı yaşanıyo. genişleme yüzünden cinsel hayatta problemler oluyo, kuyruk sokumu kemiğiniz kırılıyo. eğer bir yerlerim kesilip dikilecekse ben karnımın kesilip dikilmesini tercih ederim. ve daha da önemlisi bütün bunlar ben tamamen uyurken gerçekleşsin. nasıl doğuracağımı düşünmekten geceleri uyuyamıyorum, karnımdaki bebeği seviyorum ama onu dünyaya getirme kısmı benim için gerçekten problem! içimi dökmek istedim.
burda yazılan birkaç şeye daha cevap vermek istiyorum. ben kimseyi korkutmak için yazmıyorum. kimse doğum yaparken etrafında çiçekler açıp kuşlar cıvıldamıycak :) ya da öyle belgesellerde olduğu gibi arkada duygusal bi fon müziği olmayacak. benim yazdıklarımı okumaktan herkes neden bu kadar rahatsız oluyo anlamıyorum :) ayrıca cahil bir insan olduğumu, hiç birşey bilmediğimi ya da saçmaladığımı da düşünmüyorum :)
burda doğru sanılıp yazılan birkaç yanlış şey okudum, bunlara cevap vermek istiyorum. merak etmeyin "korkunç" şeyler değiller :)
ilk olarak sezeryan doğan çocukların astım hastalığına yakalanma ihtimalinin yüksek olduğunu yazmış bir arkadaş. bu hastalık astım değil, akciğerlerden suyun süzülmemesinden kaynaklanan şu anda isimlerini hatırlamadığım 2 farklı rahatsızlık var. bu bebeklerin bu hastalıklara yakalanma olasılıkları, normal doğan bebeklerden 5 kat daha fazla. durum bu.
ikincisi sezeryan doğum yapan annelerin karınlarının sarkmasıyla alakalı. arkadaşlar normal doğum yaptıktan sonra kimse bedenine sihirli değnek dokunmasını beklemesin :) zaten kiloluysanız ve hamile kalmadan önce spor yapmadıysanız, ne şekilde doğurursanız doğurun karnınız sarkacak. bu hamilelik sırasında gevşeyen karın kaslarınızla alakalı. eğer doğumdan sonra spor yapmazsanız, yediklerinize dikkat etmezseniz ve dışardan karnızı desteklemezseniz karnınız düzelmez. yani doğum sonrası takılan korseler spora yardımcı olabilir diye düşünüyorum. buna bir örnek de şu şekilde verebilirim: babaannelerimiz, anneannelerimiz ve daha da eskiler zamanında kadınlar doğumdan sonra karınlarına çarşaf sararlarmış. korsenin olmadığı zamanlarda kadınların bulduğu çözüm buymuş. onlar hep normal doğuruyolardı. dediğiniz gibi olsaydı çarşaf sarmaya ihtiyaç duymazlardı.
bir de sezeryan doğumda kadının içinin tamamen temizlenmediğinden bahseden bir arkadaş olmuş. ameliyat sırasında doktor hastanın içini kontrol ederek orada dışarı çıkması gereken ne varsa toplayıp alıyor. normal doğumda bu dediğimi kadın ıkınarak yapıyor. eğer ıkınarak yapamazsa ya da içerde parça kalmışsa doktor kontrol ediyor ve aynı şekilde çıkması gerekenleri dışarı kendsi çıkarıyor. yani her iki durumda da kadının içinin temizlenmemesi durumu söz konusu değil.
burda yazılan herşeye mantıklı birer cevap veriyorum arkadaşlar, bence saçmaladığımı söylemek yerine siz de aynısını yapabilirsiniz :)
beden sağlığı fiziksel ve ruhsal olmak üzere bir bütündür. eğer benim gibi normal doğumun, doğumdan sonraki ruh sağlığını etkileyebileceğini düşünenler varsa sezeryan doğum bir seçenek olabilir diye düşünüyorum ( bu tamamen benim düşüncem, herkes doktorunu dinlesin!). eğer bazı arkadaşların yazdığı gibi allah kadınların sezeryanla doğurmasını istemeseydi böyle bir teknolojinin icat edilmesine ve kullanılmasına da müsade etmezdi (bu da tamamen benim düşüncem, başkaları farklı düşünebilir, farklı inanabilir, tamamen saygılıyım).
son olarak, can elbette tatlıdır. kimsenin bunu söyleyerek bir başkasını küçümsemeye hakkı olduğunu düşünmüyorum :)
acılar çekerek, bağırıp çağırarak gerçekleşen birşeyin "iyi" olabileceğine kesinlikle inanmıyorum. en azından kadın için değil de çocuk için iyi olduğunu kabul edebilirim ancak. izlediğim videolardaki gibi çatala yatıp, bacaklarımı 2 metre ayırarak karşılamak istemiyorum çocuğumu. bu bana korkunç geliyor ve gelmeye de devam edecek. sezeryanı iyi bişey olarak göstermiyorum. zaten kimse beni dinlemesin, herkes doktoru ne diyosa onu yapsın, ben kimseye onu tercih etme, bunu tercih et demiyorum. sadece normal doğum yapmak istemediğimi söylediğimde beni ne doktorum ne de kocam anlamadı. beni anlayan tek kişi annem oldu. üstelik ben anneme çok büyük eziyetler çektirdiğim halde, bir daha çocuk sahibi olamamasına sebep olduğum halde, bu kararıma saygı duyan ve beni destekleyen annem oldu. çünkü o yaşamış ve benim de aynı şeyleri yaşamamı istemiyor. ben annemle bile konuşamadığım bazı şeyler konusunda burada içimi döküp rahatlamak istedim. tekrar söylüyorum, rahatsız olanlar yazdıklarımı okumasınlar. ama kimse kusura bakmasın, rahatça konuşabildiğim tek yer burası.
Merhaba, ben 13 haftalık hamileyim. Kesinlikle ve kesinlikle normal doğum yapmak istemiyorum. Zaten doğumun her türlüsünden korkuyorum. Doğum anına şahit olmak falan umrumda değil. normal doğum videoları izliyorum, bu korkunç bişey! hatta korkunç kelimesi az kalır, dehşet içindeyim izlediklerimden sonra. herşey kötü, ağrılar, bağırmalar, o kadar insanın sizi seyretmesi, yapmak zorunda olduğunuz ıkınma hareketi, doktorun özel bölgenizi kesmesi. hele korku filmi gibi özel bölgenizden kocaman bir baş çıkıyor, çıkan çocuklar zaten pis ve mosmor! bu şey nasıl normal olabilir, ben çocuğumu öyle görünce ve o kadar eziyet çekince onunla nasıl sağlıklı bir duygusal bağ kurucam! bunu bi türlü anlamıyorum, hele normal doğum çok güzeldi, normal doğurmak varken sezeryan tercih edilir mi diyenleri hiç anlamıyorum! üstelik normal doğumdan sonra deformasyona uğruyosunuz, ıkınmaktan bağsur oluyo, küçük tuvalet ve büyük tuvalet sıkıntısı yaşanıyo. genişleme yüzünden cinsel hayatta problemler oluyo, kuyruk sokumu kemiğiniz kırılıyo. eğer bir yerlerim kesilip dikilecekse ben karnımın kesilip dikilmesini tercih ederim. ve daha da önemlisi bütün bunlar ben tamamen uyurken gerçekleşsin. nasıl doğuracağımı düşünmekten geceleri uyuyamıyorum, karnımdaki bebeği seviyorum ama onu dünyaya getirme kısmı benim için gerçekten problem! içimi dökmek istedim.
kimse beni yanlış anlamasın. benim gibi hamile kalıp çocuk sahibi olmayı isteyen, bunun için deliler gibi uğraşan insanlar olduğunun farkındayım. kesinlikle nankörlük etmiyorum. zaten bebeğimi de seviyorum. benimkisi belki de hamilelik depresyonu falandır bilemiyorum ama bazı şeyler de gerçek. o çocuk ne şekilde doğarsa doğsun, pis, kanlı ve mosmor olarak geliyor dünyaya. pamuklara sarılmış bi şekilde ışıldayarak çıkmıyor. ben mümkünse, çocuğumu o şekilde görmek istemiyorum. bunun beni iyi etkileyeceğini düşünmüyorum. eğer bu yaşadıklarım hamilelik depresyonuysa buna birde doğum sonrası depresyonu eklensin istemiyorum. çocuğunu kabullenemeyen annelerden olmak istemiyorum.
Allah size akıl fikir versin, siz bence pislik yapıyorsunuz diye tuvalete de gitmeyin, buyuk tuvaletinizi falan yapmayın, sonucta pis ve kayverengi bişi yapıyosunuz. Bir kere soyledikleriniz en başta günah, inşallah inanan birisinizdir de bu soylediklerim kafanızda yer eder, tobe eder af dilersiniz yaratandan soylediklerinizden oturu. Siz dogurdugunuzda yanınıza bir hanım tutun, bebeginizin pis olan islerini o yapsın, e siz de evcilik oynar gibi ne biliyim sut icirin ona, oyun oynayın falan, sıkılınca da naparsınız bilemem. Gercekten soylediklerinizi akıl almaz, dimağım durdu...
Bebek pamuklara sarılı olarak ışıldayarak çıkmıyo demişsiniz ya, haklısınız. Bebeginiz yesil ortude veriliyor size, ama onun yerine pırlantaların elmasların arasında koysalar degismessiniz o anı normal bir insan olsanız. Kanlı kanlı onu optum kokladım ben. Uzuuuun bir sure de o kanlar yuzumde kaldı benim anca dikişlerim atıldı odama gittim falan sonra aklıma geldi de yuzumu sildim. YEri geldi oğlum ellerime kollarıma kakalarını yaptı, Allahım cumleleri bitiresim gelmiyo, size soyleyecek laf bulamıyorum, şakamısınız nesiniz anlayamıyorum. İnşallah soyledikleriniz ALlahın gucune gitmemistir de başınıza kotu birşey gelmez.
Valla normal dogum yaptım, hiç bi yerim deforme olmadı, 4 ayda 15 kilo verdim eski halimden cok daha guzelim, bağsur falan olmadım Allaha cok sukur, kucuk buyuk hic bi tuvaletimde sikayetim yok, kuyruk sokumu kemigim yaratıldıgı gibi yerinde sapasağlam duruyor, Dikiş atılan yerim anlaşılmıyo bile, ozel hayattan da bahsetmiyorum hic. Yani zamanım olsa size daha yazılacak cok sey var ama yazan yazmış zaten, Anlayana sivri sinek saz, anlamayana davul zurna az. Allah ıslah etsin, bence Psikologa gidin, psikiyatride cozum bulamazsınız ne de olsa gebesiniz ilac içemezsiniz en iyisi Psikolog sizi soyle guzel bir terapiye alsın da inşallah yavrucağınız doğana kadar iyileşir, sağlıklı düşüncelere kavuşursunuz.
1 ay sonra dogum yapaam, normal dogum yapmak istiyorum ama nedense herkes korkutuyor beni, tutturmuslar bir sezeryandir gidiyor....benim de ters bir durum olursa ben de sezeryan olmak zorunda kalacam ama normal dogum varken niye sezeryan tercih edilir anlamis degilim... Tibbi olarak da normal dogum yapilmasi daha avantajliymis, amerika, kanada, avrupa ulkelerinde sezeryan orani %4 iken turkiyede sezeyanin daha cogunlukta olmasinin sebebi de yanlis bilinclendirilmemiz diye dusunuyorum, umarim normal dogum kismet olur...
normal doğum başlığı altındaki bu sayfaya cesaretlenmek için normal doğum hikayelerini dinleyip abartılan kadarda acı çekilmiyo diyebilmek için girdim...
normal doğuma vahşet dehşet diyen kişi sen git sezeryan başlığına yorum yaz yada yeni bi sayfa aç kendince senin gibi düşünenlerle felaket senaryoları yazın insanları korkutmak mı cesaretini kırmak mı amacın???
insanlar olumlu bişiyler okumak için giriyo buraya lütfen olumsuzluklarınızı kendinize saklayınn ?????
öncelikle hayirli dogum diliyorum canim insallah sag saglim alirsin bebegini kucagina
normal dogum kadar güzel bir duygu yok canim cok haklisin
öyle su tarihtr olsun diye hersey nrmalken sezeryan olanlari bende anlamiyorum zaten
tprkiyede gercekten cok artti bu sezeryan olayi
hem dogum yapacak bayanin hemde doktorlarin kolayina geliyor
ben 2007 yilinda oglumu normal dogumla dünyaya getirdim
2008 de bel fitigi ameliyati gecirdigim icin
2010 yilinda dogan kizimi sezeryanla dünyaya getimek zrunda kaldim cok direndim normal dogum icin
ama malesef olmadi
ben çekinerek birşey sormak istiyorumgebelik için uygun ilişki pozisyonu nedir tecrübelisiniz sonuçta..