- 28 Ağustos 2018
- 2.376
- 2.921
- Konu Sahibi inciliboncuklu
- #21
6 saat sancı sonrası 15 dakikada dünyaya gelen kızıma kavuşma anını anlatacağım :)35 haftalık hamileyim. Doğum korkusundan psikolojim bozuldu geceleri uyuyamıyorum bile. Normal doğumun sancısından korkuyorum, sezeryanın dikişinden. Çok şükür gebeliğimde bir sorunum yok. Ancak doktor henüz çatı muayenesi yapmadı. Normal istersen doğurabilirsin dedi. Ama çok korkuyorum. Karnıma kasıklarıma bir sancı girse hemen doğum başladı sanıp pimpirikleniyorum. Normal doğum yapan arkadaşlar en ince ayrıntısına kadar anlatabilir misiniz? Birde yine olsa yine normal mi yaparsınız? Sancılar sanırım ilk başta çok kuvvetli olmuyormuş dayanılmayacak kadar sancı hangi aşamada oluyor ve neye benziyor sancılar nasıl başlıyor? Çok soru sordum ama çok merak ediyorum. Konum lütfen rica ediyorum taşınmasın benim derdim de bu.
Tarih 22 Eylül 2018. Gece 1 gibi uyumaya gittim, sabah saat 05:30'da ben uyurken suyum geldi, uyandım, dedim herhalde altıma kaçırdım istemsizce. Neyse kalktım banyoya koştum, ama dur durak yok, seffaf su ara ara akıyor. Aha zamanı geldi, 28ini bekleyemeyecek prensesimiz dedim. Hemen hastaneyi aradım, dedim suyum geldi, gelirken herhangi bir evrak falan getirmem gerekli mi? Hayır, sadece kimliğinizi alın acile gelin, sizi yönlendirirler dedi. Tamam dedim, duşa girdim, duş sonrası tekrar çantaya göz attım. Derken bu arada saat 6 buçuk oldu. Eşimi uyandırdım, dedim suyum geldi hadi kalk. Eşim tabii bir afalladı, doğum mu başladı dedi. Evet dedim. Panikle yataktan fırladı, arkadaşını aradı apar topar bize geldi. Hadi hadi gidiyoruz dedi eşim. Dedim nereye dur daha kahvaltı yapacağız. Adam bendeki rahatlığa hayran. Bir güzel kahvaltımı yaptım ardından 3-5 tane hurma yedim (açılmada çok faydası oldu), yola çıktık 07:20'de. Devlet Hastanesi'nin yolunu tuttuk. 07:30'da acilin kapısından girdik. Bizi yönlendirdiler, saat 08:00'de giriş yapıldı, forum falan doldurduk, 08:30'da serum verdiler, NST'ye aldılar. Ebe geldi gitti kontrol etti, dedi "Aaaa, sancın çok yükseklerde birşey hissetmiyor musun?", bende tık yok, "yooo" dedim. Kadın şaşırdı. Saat 9 gibi ağrılar biraz daha belirginleşti, adet sancısı gibi ara ara yokluyordu. Doktor açılma var mı diye kontrol etti, dedi 2 santim açılma var. Derken saat 12:00'yi buldu, Ebe geldi baktı, 3 santim açılma var, 4'e yaklaşmış dedi. Dedim herhalde bu gidişle akşam sekiz'i bulur. Derken sancılar hafif hafif arttı, ıkınma hissi geldikçe nefes alıp verişlerim ritmik şekilde devam ediyordu,ıkınmamaya çalıştım Ebe'nin de dediği gibi, kafası yoksa su toplar demişti. Saat 13:00, açılma 4 santim. Saat 14:25, açılma 5 santim. Saat 14:40, açılma 6 santim. Ama hala ıkınmamaya çalışıyorum, sanki tabiri caizse çiş/ kaka yapma hissi oluştu. Saat 15:00 sadece kaka yapma gibi hissi oluştu, bu sefer dayanamadım, herhalde 7 santim olmuştur diye kendi kendime düşünüyorum. Dayanamayıp ıkındım, kimse yok yanımda, o sıra da Ebe son duruma bakmaya gelmişti, derken benim "bebek geliyor" dememin ardından kadın çığlık attı "duuuur durrrr, ıkınma, doğumhaneye yürüyeceğiz, bebeğin kafasını hissettim" dedi bi yandan da kontrol edoyor. "Tamam" deyip doğumhaneye yürüdük. Ebe'nin bir eldiven giyişi vardı görmeliydiniz :)
Ben dayanamadım, Ebe de hazırdı. Saat 15:15, 3 kez ıkınmamla geldi. Benle beraber doğumhaneye girenler yarı baygın, yorgun çıktılar, ben sanki doğuma girmemişim gibi. Aynısını eşim de söyledi. Ebeler eşime, en rahat ve hızlısı sizinki oldu dedi. Bebek dünyaya geldikten 2 dakika sonra da eşi geldi. Ebe döndü baktı, dedi ki "çok şanalısın, ikinci doğumun da çok rahat olacak". Başta 3200 gram denilen minik prensesimiz 48 santim ve 2700 gram ile gözlerini açtı :)