Veee başlıyorum:)
Dusuk tehlikeli, erken doğum riskli bir gebeliğim vardi ki 38 haftaya gelebildik. :) Sancim vardı ama acilmam olmuyordu. Bi kaç defa gittik sanci var diye, hepsinde net de 100 leri gördüm ama açıklığım yoktu. Sana şunu söyleyeyim, diyorsundur nasıl anlicam sancıyı diye ama anlaşılmadan bisey değil. :) bende korkuyordum normalden. Sezaryen istiyordum. Bebeğimin en iyi şekilde emmesi, ona çok iyi bakabilmek için normal olması gerekiyordu. Kendime dedim, alıştırılan korkmicam diye. Ilk önce normal doğumun avantajlarını okudum. Daha sonra da olumlu doğum hikayelerini. Asla olumsuzları okuyup korkutmadım kendimi ve her gün eşime, normal dogurcam ve çok kolay olacak dedim. Motive ettim kendimi. Doktoruma da normal istediğimi söyledim. Zaten doktorumda normalden yanaydı. Neyse sancılarla bekleye bekleye 39+2 olduk. Kontrolümüz vardı. Gittik, doktorum baktı bebeğimiz iyi çok şükür dedi. 24 haftada doğurma diye uğraşırken bu haftalara gelebildik dedi :) baktı sancim var yine açılma yok. Tabii ben tedirginim. Normal doğuramayacak miyim niye acilmam olmuyo dedim. Merak etme sakin ol dedi :) 40 haftaya kadar bekleyelim dedi tamam dedim. Neyse ben üzerimi içeride düzeltirken doktor eşime, propess diye yeni bi yöntem var. Açılmayı sağlığı. Sizi telaşlı telaşlı bekletmeyelim onu yapalım isterseniz demiş, ben o ara duymadım. Eşimde olur demiş, biliyo çünkü bi an önce doğurmak istediğimi:) çıktım baktım doktor hadi doğuruyorum, sancin da var zaten dedi, ben mutluluktan hiçbişi diyemedim. Eşim tuttu kolumdan çıktık kapıdan. Çıkar çıkmaz dedim ki; ben doguruyo muyum yanii
Şoktaydim hala :) sanki şaka gibi geliyodu. Hemen eve gittik eşyalarımızı alıp geldik. Yolda ben çok rahatım şaka gibi. Korku, endişe yok. Vardık hastaneye, yatisim yapıldı öğleden sonra. Annemleri aradım. Eşimle yemek yedik sohbet ettik, gülerek eğlenerek bekledik doğumu. Saat 19:00 da propess takıldı. 24 e kadar gayet iyi sakindim. Tek sıkıntı propess canımı yakiyodu. Sancin yavaştan artıyordu. Bende sürekli terliyordum. Annemler yat diyordu hiç yatmadım. Odanın içinde hep yürürüm. Yürüyünce iyi hissediyordum. Sandım giderek artıyordu ama dayanilmicak gibi değildi. Ebem gelince propess canımı yakıyo çıkartamaz miyiz dedim, doktoruma sordu ve çıkardılar. Normalde 3 e kadar kalacaktı ama ben istemedim. Keskin bi acısı vardı. Yarına kalabilir erken çıkardık propess i dediler. Tamam dedim neyse bekliyorum sancim yine artıyo, arada nst cekiliyo. Çok terledim, duş almak istediğimi, sıkıntı olup olmicani sordum. Alabilirsin dediler. Alınca bayagi rahatladım. Saat ilerledikçe sancim arttı, ahlamaya başladım baya. Ebe geldi acikligimi ölçtü, 2. Sonrakinde,4. Dedi sabaha falan kalır diye,gitti. Benim candım hızla artmaya başladı çağırdı annemler yine ebemi, aciklik 8. Ben bu ara baya kıvranmaya başladım. Tuvalet yatak arası gidip geliyorum. En son lavaboya gittim ve suyum geldi :) ben artık bayagi sanci çekiyordum. Geliyodu sanci, eşinin elini sıkıyordum ve geçiyordu. Annemle kv vardı hep biseyler diyorlardı. Bi ara onları bile kovmuşum çıkın gidin diye :) neyse yine dayanamıyorum dedim ve geldi ebe, aciklik 10 ve gidiyoruz dedi. :) hemen dogumhaneye aldılar. Doktorum evdeymiş ona haber verdiler, hazırlığı yaptılar. O ara sancim gelip gidiyordu. Neyse geldi doktorum :) dedim 3 ikinmayla olabilir mi diye :) sen istersen yaparsın dedi. Sandım tam gelince ikin dedi. Daha önceden de nefes egzersizlerini araştırmıştım yardımcı oldu. Geldi sancim ve gücümü ıkınmaya vererek ikindim, aferin çok iyi dedi doktorum. Sonra tekrar geldi sancim ve tekrar ikindim, saçlı bi kızın geliyo dedi ebem :) doktoruma 3 le olacak mı dedim, sen yaparsın dedi. Tüm gücümü toplayıp gelince iyice ikindim ve ılık birşey iniverdi içimden doktorum bak 3. de geldi dedi:) ve kızım, işte o an çıktı :) ne sancim ne agrım kaldi onu görünce:) doktorum kordonunu kesmeden göğsüme koydu :) o mutluluk hele ki o melek kokusu, tarif edilemezz. Şükürler olsun rabbime dedim. :) eşim geldi, fotoğraf çekindik. Kızımı yanımda giydirdiler, o ara plasenta çıkarıldı, dikisim atıldı. Kızım pek ağlamadı, yoğun bakıma kontrol amaclı aldılar. 2 saat sonra kucagimdaydi. Hayatımın en güzel zamanıydı:) iyiki de normal doğum yaptım. Korkulacak hiçbişey yok :) o an için bile yine olsa yine çekerdim aynı sancıyı.
Nasıl yazdım bilmiyorum :) arada kızım mizmizlaniyo şimdi o yüzden dikkat edemedim kusura bakma canım.
Başka sormak istediğin ne olursa sor, cevaplarım. Daha da yazardım ama bebeğimle ilgilenmem lazım. :)
Ne zaman istersen soru sorabilirsin