Merhaba,
Bende hamileliğim esnasında buradaki yorumları okuyarak kendimi rahatlatmaya çalıştığım için birşeyler yazmak istedim.
4 ay önce 16 saatlik sancı sürecinin sonunda normal doğum ile kızımı, meleğimi dünyaya getirdim.
Her anı aklımda, her anı heyecanla doluydu, dakika dakika saniye saniye kızımı kucaklayacağım zamana yaklaştım.
Çok şükür ki nöbetçi hastane personeli çok sevimli insanlardı, en ufak bir olumsuzluk yaşamadım bu süre içinde moralimi bozacak.
16 saatlik sancıların sonunda yarım saat içinde doğumum gerçekleşti, bu süre zarfında hiç suyum vs gelmedi hepsi doğum anında bebeğimin ardından geldi, yapmanız gereken o güne kadar yüzlerce doğum yaptırmış o tecrübeli insanları dinlemek bence, bağırıp çağırmak değil ( sancı çekme anından bahsetmiyorum bağırmamak elde değil çünkü o süreçte), doğumun başladığı andan bahsediyorum, o anda kendinizi yormanız bebeğinize yardımcı olamamanız demek ve onun dünyaya gelmek için sizin yardımınıza çok ihtiyacı var. Doğduğu anda acılarınız bitiyor ve gözünüz ondan başka birşey görmüyor. Kızım ağlıyordu yanıma getirdi hemşire, yanağıma değer değmez yanağı sustu, tarif edilemez duygular yaşadım o anda, yanağımdan ayrılır ayrılmaz yeniden ağlamaya başladı, tutamadım kendimi deyim yerindeyse hüngür hüngür ağladım... Yazmakla bitiremem hissettiklerimi, sözün özü bir daha olsa yine normal doğum derim. Allah herkesi sağ salim kurtarsın, o masada çaresiz bırakmasın...