cok tesekkur ederim insallah amin. saglikla evlatlarimizi kucagimiza alalim, o an' ı dusununce yani evladimi dusununce mutlu oluyorum ama burda hastane ortaminda dogumhaneye her girisimde geriliyorum. Rabbim bizlere dayanma gucu versin. annelik zor, kadin olmak zor
Ben iki doğumumu da devlette yaptım.
İlki sizin gibi tıp fakültesinde, ikinci şehir hastanesinde, ikisi de normal doğum.
Korkularınızda haklısınız, sabit bir doktorun olmaması, ebelerin doğru düzgün açıklama yapmaması vs hepsi huzursuz ediyor ama şu an şartlarınızı değiştirebilme imkanınız yoksa kendinizi motive etmeye çalışın.
Zaten uzun süredir hastanede yattığınız için herkes sizi tanımıştır, en azından doğumda tamamen yabancılık hissetmezsiniz.
Bir üye doğumun zor yanlarının da konuşulması gerek demiş ben de böyle düşünüyorum. Tamamen olumlu hikayelere tutunmak bana da biraz saçma geliyor. Bu kez farklı bir senaryoda duvara toslamış gibi hissediyoruz, herkes yaptı ben niye yapamadım duygusuna giriyoruz. Öyle değil, her doğum özeldir, herkesin hikayesi farklıdır.
Size çok kolay da diyemem, ananın canım ne var ben gittim iki saatte doğurdum da diyemem, ikisi de yanlış olur.
Benim ikizim var, o bütün hamileliğini yatarak geçirmesine rağmen hafif bir sancıyla hastaneye gittiğinde 6 cm açılması vardı ve hiçbir şey hissetmedi o ana kadar, iki saatte de doğurdu.
Ben yürüyüş pilates squat yaptığım halde zorlu bir doğum oldu. Ama ben on kere de doğursam normal doğumu tercih ederim her zaman.
O sürece girene kadar bilemezsiniz neler yaşayacağınızı.
Bol bol dua edin, olumlama yapın,güzel düşünüp güzel enerji yakalayın.
İstediğiniz zaman yazabilirsiniz, elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışırım.
Sağlıkla kucağınıza alın inşallah