selamlar kk hanımları, bir erkek sorunuyla karşınızdayım. aslında sanki bir kişi gibi gözükse de genel anlamda minik bir isyanım var erkeklere karşı, ben bu son vakanın üzerinden gideyim dedim.
şimdi ben internet üzerinden bir iş yapıyorum, zamanında biriyle birlikte çalıştım, bir iki konuşmuştuk whatsapptan genelde işle ilgili (bu kişi bir aracıydı) ve sonra o iş bitti, bu şahısla (adı X olsun) iletişimimiz de koptu doğal olarak. ama ben tanımıyorum aslında sadece iş için aracı oldu diye yazıştık arkadaş falan değiliz, benim için herhangi birisi yani. aradan aylaar geçti x bana geçenlerde yeniden whatsapptan yazdı, işle ilgili birşeyler sordu. ben kendisini hatırlamadım bile numarasını silmişim çünkü gerek yok diye düşünüp. neyse o şekilde başladı ve daha sonra havadan sudan normal muhabbet de etmeye başladık ama sadece whatsapp'tan. 3-4 gündür falan yani çok değil. 30 yaşında işi gücü olan, eğitimli biri ve çok da dolu biriydi, ben de dolu insanlarla sohbet etmeyi severim açıkçası, bana birşeyler katar hep. kişisel gelişim üzerine bile konuşuyoruz düşünün yani tabi müsait oldukça. ben mi safım yoksa düşüncem mi farklı anlamadım yani insan gibi konuşmalar.
iki gündür konuyu dönüp dolaşıp buluşmaya getiriyordu devamlı buluşalım, görüşelim, çay içelim gibisinden. ben de yoğun olduğum için işimin olduğunu, dışarı çıkamadığımı, buna zaman ayıramayacağımı söyledim her seferinde. aynı gün içinde iki kez buluşma teklif etti, işimin olduğunu söyledim. bugün de yaptı aynı şeyi, konuşmamız aşağı yukarı şöyle:
x- bu akşam boş musun?
ben- boş değilim işlerim var.
x- hep işin var zaten :)
ben- öyle valla bu aralar
x- akşam 7 gibi çay içelim diyecektim bi boşluk yaratırsın belki?
ben- mümkün değil gerçekten yoğunum
x- ne var bunda alt tarafı bi çay içicez
ben- kusura bakma da seni tanımıyorum henüz çok erken böyle dışarıda buluşma gibi şeyler için, hiç yaptığım şey değil
x- biraz ön görülü ol açık görüşlü ol
ben- bu konuda böyleyim, kişisel algılama herkese karşı böyleyim. güven sorunu yaşıyorum üstelik daha 3 gündür konuşuyoruz
x- neden? sen bulunmaz hint kumaşı mısın?
ben - ne kumaşı olduğum karşımdaki insanın nasıl gördüğüyle alakalı
x- ben senin iyiliğin için diyorum
ben- bunda benim iyiliğim için olan ne? seni tanımıyorum o yüzden dışarıda görüşmek için erken dedim
x- buluştuğun insana bağlı bunlar
ben- tamam işte sana bağlı ama seni tanımıyorum bile, senin kızın olsa daha 3 gündür yazıştığı erkekle hemen dışarıda buluşmasını ister miydin?
x- valla ben internete girmesini de istemezdim kızımın
x- sen kendine bi dünya kurmuşsun orada yaşıyorsun (bana "çok kapalısın" falan demek istedi belli ki)
ben - daha çooook erken x kusura bakma ben bu konuda böyle düşünüyorum, o da senin düşüncen
x- of iyi ki bişey dedik tamam salla art niyetli olmadığın bir gün yazarsın belki hoşçakal
ben - sakin olup düşünsen sen de bana hak verirsin. sana sapık ya da art niyetle bakmıyorum, insan olarak bakıyorum ve bu sana özel bir durum değil, ahmet mehmet de olsa aynı cevabı verirdim. daha 3 gün olmuş konuşalı ve hemen bugün buluşacak halim yok tanımıyorum çünkü. bu benim tercihim saygı duyarsan sevinirim. hoşçakal demenin benim için bir önemi yok konuşsan da olur konuşmasan da. ikimizin de zamanı kıymetli. yine de sohbet güzeldi, sağol.
yazdım ve 5 dk içinde beni engelledi.
demek ki hiçbir erkekle insan gibi sohbet etmeyeceksin konuşmayacaksın yani çünkü kendi istedikleri olmayınca böyle yapıyorlar. buna benzer şeyleri gerçek hayatta da yapan çok oldu bana karşı. üniversitedeyken falan ki bakın ortam ne kadar karma, kızlar erkekler falan hep birlikte gezdiği bir ortam gayet normal bir biçimde... orada bile ders hakkında birşeyler sorup sonra sohbeti başka yere çekenler, konuyu saptıranlar, evine çağıranlar, hatta selam vermeyi dahi yanlış anlayanlar mevcuttu. bu sadece bana olan birşey değil en yakın 2 kız arkadaşıma da oldu. tüm erkekler böyle demiyorum, genellemiyorum ama bana denk gelenler hep böyleydi. benim bi tane bile erkek dostum olmadı olmayacak anlaşılan. insan gibi iletişim kurmak çok mu zor yahu? yemin ediyorum bir tanesine bile yeşil ışık yakmadım zaten o dönemler erkek arkadaşım vardı. ayrıca gayet mesafeli, laubalı olmayan biriyim, cıvık falan değilim yani ama nedense hep bi "denemek" istediler herhalde.
bu x ile de gayet normal sohbet ediyorduk zaten hep o yazıp duruyordu. iyi biri olduğunu düşünmüştüm ama kendi istediği olmayınca böyle yaptı. kendisi bana 2 gündür ısrar ediyor. yani ben bu güvenmiyorum lafını ona ilk cevabımda söylemedim. peki ben de size soruyorum şimdi, 3 oldu, 3'ünde de işim var dedim, işim var lafından anlamayarak "ne var alt tarafı çay içmek" diyen insana ne diyebilirdim alternatif olarak?
işim vardan anlamıyor çünkü. size birisi devamlı ısrar etse sonuç ne olur?
evine gelmedi diye konuşmayı kesen, başka bir şey yapmadı diye ayrılan sevgililer bile var. insana insan gözüyle bakmak niye zor? bunu kızlar mı yapamıyor yoksa erkekler mi? şimdi bana diyebilirsiniz ki e sen de neden whatsapptan konuştun elin adamıyla... ben bekar, şu an erkek arkadaşı da olmayan, aklı da kalbi de dolu olmayan genç bir kadınım yani bir erkekle sohbet etmenin benim için sıkıntı yaratacağı bir durumu yok. o da söylediğine göre bekar ve hayatında biri olmayan bir erkekmiş. insan gibi iletişim kurdum diye ben suçluysam suçluyum yani ne yapayım.
başınızı şişirdim gözünüzü yordum...