- 21 Ekim 2014
- 27
- 5
- 28
-
- Konu Sahibi Pelinciginiz
- #1
Merhaba ben 21 yaşındayım, 5 yıllık bir sevgilim var ama 5 yılda çok zorluk çektik ailem derslerim için ilişkiyi tasvip etmedi başlarda buluşturmadılar, baya husumetler oldu. Ama şimdi aileler alıştı, hatta aynı üniversiteye gidiyoruz, aynı evde kalmamıza bile bir şey demiyorlar. Fakat sevgilimle bu 5 yıl çok zor geçti, aşırı kıskançlıklar(kimseyle görüştürmeme) kavgalar, güvensizlik, küfür. Daha önce birkaç kez dayak bile oldu. Babamın bunlardan haberi olmadığı halde en başta siz birlikte yapamazsınız, pişman olursun demişti. Bense bütün bunlara rağmen herkese rest çekip bir sürü fedakarlık ettim. Onun ailesiyle arası pek iyi değildi birkaç aydır, onun da etkisiyle benimle ilgilenmedi kavga ettik sürekli değer vermiyor gibi davrandı. Bir aradayken bir sorunumuz yoktu ama yaz tatilinde ayrılınca kavgalar etmeye başladık bir sürü. En sonunda 2 hafta önce yine hakaret ettiği bir gece, onu her yerden engelledim. Bir şekilde bana ulaşmaya çalıştı. Ve ulaştı da telefonla konuştuk, yeminler etti, bir daha böyle yapmayacağına dair. Hayatının dönüm noktasının bu olduğunu söyledi, hayatta tek tutunduğum dalım sensin beni tek anlayansın dedi. Dönersen sana en ufak surat dahi asmayacağım, seni mutlu etmek için elimden geleni yapacağım, sen dön yeter ki istediğin ilgi olsun dedi. Kaç kez bıkmadan usanmadan telefonda anlattı mesajlara yazdı. Bense artık inancımı kaybettiğimi yazdım. Şu an o okuduğumuz şehirdeki evimizde, dön buraya her şey güzel olacak diyor. Bir daha yaparsam o zaman terk et ama yapmam, çünkü seni kaybetmek istemiyorum diyor. Artık yüreğim olgunlaştı diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Her şeyin ilkini onunla yaşadım, duygusallığımı yenemiyorum, çok özlüyorum, her gün kahroluyorum. Ona gerçekten çok bağlandım. Şu an ailemleyim. Bana ne olursa olsun biz senin arkanda dururuz diyorlar, çok iyi davranıyorlar. Ne yapmalıyım değişir mi, vazgeçer mi eski huylarından? Nolur yardım edin....