- 21 Kasım 2012
- 9.043
- 9.554
- 398
- Konu Sahibi greengirll
-
- #1
Kızlar merhaba. Konu evliliğim, hayatım...Dışardan hiç bir sorun yok gibi görünen ama dışı seni içi beni yakar diyeceğim bir evliliğim var. Eşimle 5 senedir evliyiz ve ilk yıldan sonra kv kaynaklı sorunlar yaşadık, bu sorunların en sonuncusu en şiddetlisi oldu ve o günden bu yana eşimin ailesiyle görüşmüyorum. Eşim benim yanımda ailesiyle ilgili bir şey söylemiyor ben de sormuyorum ama görüşüyor konuşuyordur diye düşünüyorum çünkü aynı ildeyiz yakınız. Zaten kv de her şeyi didikleyen birisi, eşim de tipik bir anakuzusundan hallice. Başa dönersek eşimle çok çabuk evlendik, saftım o zamanlar iki ilgiye hemen kanıyordum, ailem de çok baskıcıydı çalışıyor olduğum halde arkadaşlarımla dışarı bile zor çıkardım. Evlilik benim için özgürlük kapısı, büyüme olgunlaşma sosyalleşme... kapısı gibi görünüyordu. Evlenene kadar tatile bile gitmeme izin vermedi ailem düşünün. Çalışıyorum ama hem çok stresli hem bol ayak kaydırmalı kurtlar sofrası bir sektör, yeni evlenmişim, herkes bir şeyler bekler, kendi ailemde bir çok sıkıntı ortaya çıktı hastalık vs derken karman çorman sıkıntılı bir döneme adım attım ve bu dönem 4 senedir devam ediyor. Akıl veren bana yol gösteren kimsem yok. Eşim annesinin doldurmasıyla aylarca yüzüme bakmadığı zamanlar oldu, beni cinsellikle cezalandırdı (hala da öyle) velhasıl bir çok şey yaşadım. Fiziksel değil ama psikolojik şiddet gördüm. Eşim dışardan çok kibardır ama aşırı titiz takık bir insan. Aşırı işkolik, her şeyi kafasına takan biri. Zor bir insan. Yaş farkımız da var ve aslında çok zıttız. Herkes bizden torun çocuk beklerken benim kafamda hala acabalar var. Psikolojik olarak çok yıprandım, tedavi gördüm, şimdi de içimde bir isteksizlik başladı. Kafamda acabalar. Mutlu muyum değil miyim onu bile bilmiyorum. Bir yandan bulmuş bunuyorsun eşinden ayrılsan etraftakilere bak daha iyisi yok ki diyorum. Eşim beni seviyor mu onu bile anlayamıyorum, dışardan kaskatı bir yapısı var, ben ise duygularını belli eden birisiyim. Bana karşı sürekli duvar örer, atıyorum sarılırım sarılmaz. İlk evlendiğimiz zaman sarılır ederdi ama eli çok ağır canım çok acırdı kızardım sonra kızdı bıraktı. Beni ağlatacak derecede canımı acıtıyor, dokunmasını istemiyorum o zaman. Şu satırları yazarken bile ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. Nolur bana bakış açıları sunun. Evliliğim için kalıp savaşmalı mıyım? Eşimin beni sevdiğinden benden gizli gizli ailesiyle gülüp oynamadığından nasıl emin olabilirim ?