Aynen öyle sorun aslinda benim de bunu problem olarak gormem. cocuklugumdan beri ne zaman tek olduğumu soylesem ogretmenlerimin bile cok enteresan bir şey soylemisim gibi aaa öyle mi tek misin sen gibi şaşıran tepkiler vermesi beni bu düşünceye sevk etti. Kardeşin olmamasi hayat boyu büyük bir eksiklik gibi geldi o yüzden bana.Hah sorun tam olarak bu. Kendinizde öyle düşündüğünüz için insanların söylediklerini kafaya takıyorsunuz.
İnsan bilmediği bir duyguya neden ve nasıl özenir orasını anlamadım.
Önce kendi düşünce şeklinizi değiştirin zaten sonrasında kimsenin söylediğini kafaya takmazsınız.
Bazı şeyler nasiptir. Ayrıca bu devirde tek çocukla kalmaya karar vermek çok normaldir. Açıkça şunu söyle. Biz ikinciyi yaparsak çocuğun masraflarına ortak olucakmisiniz. İnsanlara biraz sert çıkın. Kimseyi ilgilendirmez. Allah gönlüne göre versin.Selamlar herkese.. 7 yasina yaklaşan bir çocuğum var. 5 senedir ikinci bir evladımız olsun diye uğraşıyoruz. Üst üste düşükler yaptim nasip olmadi ikinci evlat. Kendi ailem ve bir kac yakin arkadaşım dışında bu durumu insanlarla paylasmadim. Insanlar ikinci cocuk istedigimiz halde olmadigini bilmiyorlar.
Bana dert olan kısım taniyan tanimayan herkesin akil verme çabası. Kardeşin ne kadar onemli olduğu konusunda uzun uzun anlatılan hikayeler. Tek cocuklarin problemli oluslari hakkinda konusmalar... bir ortamda çocuğum biraz huysuzlansa, bir sorun cikarsa, herhangi bir seyi paylasmak istemese bunu tek cocuk olmasina baglanmasi cok canımı sıkıyor. Sanki tek cocuk olmak bir psikolojik rahatsizlikmis gibi tavirlar, bencil olduğum cocuguma haksizlik yaptigim imalari artik iyice moralimi bozuyor. Bende ister istemez bu durumdan etkileniyorum, cocugumum en ufak hareketini bile kardesi olmamasina bagliyorum ve bu durum beni artik iyice rahatsiz etmeye basladi. Elimden gelen bir sey yok nasip olmayinca olmuyor. Kaldi ki tek cocuk sahibi olmayi da tercih edebilirdim. Bu da beni bencil yapmazdi..
bu arada benim de kardesim yok. Kardes eksikligini de hep yasadim, kardesi olanlara ozenerek gecti hayatim. Tek cocuk olmaktan kendim de memnun degilim yani. Bu durumdan dolayi da insanlarin hadsizce yaptığı yorumlara ne kadar kizsam da soylediklerinin buyuk bir kisminda hakli olduklarini düşünüyorum.
Sorum tek cocuklara ve tek cocuklu kalmayi tercih eden annelere, bu durumda olup memnun olan var mi. Benim icin tek cocuk olmak da tek cocuk sahibi olmak da -insanlarin gereksiz soylemleriyle iyice buyuyen- bir problem. Bu konuya olan bakış açımi pozitif yönde nasil degistirebilirim?
Aynen öyle sorun aslinda benim de bunu problem olarak gormem. cocuklugumdan beri ne zaman tek olduğumu soylesem ogretmenlerimin bile cok enteresan bir şey soylemisim gibi aaa öyle mi tek misin sen gibi şaşıran tepkiler vermesi beni bu düşünceye sevk etti. Kardeşin olmamasi hayat boyu büyük bir eksiklik gibi geldi o yüzden bana.
Selamlar herkese.. 7 yasina yaklaşan bir çocuğum var. 5 senedir ikinci bir evladımız olsun diye uğraşıyoruz. Üst üste düşükler yaptim nasip olmadi ikinci evlat. Kendi ailem ve bir kac yakin arkadaşım dışında bu durumu insanlarla paylasmadim. Insanlar ikinci cocuk istedigimiz halde olmadigini bilmiyorlar.
Bana dert olan kısım taniyan tanimayan herkesin akil verme çabası. Kardeşin ne kadar onemli olduğu konusunda uzun uzun anlatılan hikayeler. Tek cocuklarin problemli oluslari hakkinda konusmalar... bir ortamda çocuğum biraz huysuzlansa, bir sorun cikarsa, herhangi bir seyi paylasmak istemese bunu tek cocuk olmasina baglanmasi cok canımı sıkıyor. Sanki tek cocuk olmak bir psikolojik rahatsizlikmis gibi tavirlar, bencil olduğum cocuguma haksizlik yaptigim imalari artik iyice moralimi bozuyor. Bende ister istemez bu durumdan etkileniyorum, cocugumum en ufak hareketini bile kardesi olmamasina bagliyorum ve bu durum beni artik iyice rahatsiz etmeye basladi. Elimden gelen bir sey yok nasip olmayinca olmuyor. Kaldi ki tek cocuk sahibi olmayi da tercih edebilirdim. Bu da beni bencil yapmazdi..
bu arada benim de kardesim yok. Kardes eksikligini de hep yasadim, kardesi olanlara ozenerek gecti hayatim. Tek cocuk olmaktan kendim de memnun degilim yani. Bu durumdan dolayi da insanlarin hadsizce yaptığı yorumlara ne kadar kizsam da soylediklerinin buyuk bir kisminda hakli olduklarini düşünüyorum.
Sorum tek cocuklara ve tek cocuklu kalmayi tercih eden annelere, bu durumda olup memnun olan var mi. Benim icin tek cocuk olmak da tek cocuk sahibi olmak da -insanlarin gereksiz soylemleriyle iyice buyuyen- bir problem. Bu konuya olan bakış açımi pozitif yönde nasil degistirebilirim?
Bende mantıklı düşününce olanla imtihan olmayanla imtihandan zordur diyorum. Cok şükür bana can yoldaşı olmakla kalmayip anneme babama da evlat gibi olan, benim yokluğumu onlara hissettirmeyen (yurt disinda yasiyorum, ailemin bir derdi oldugunda her an yanlarinda olamıyorum) bir can dostum var. Kendim tanidim, kendim sectim kendi istegimizle iletişimi sürdürüyoruz, birbirimize gönül bagimizdan baska bizi bir arada tutan mecburiyetlerimiz yok. Belki bir kardeşim olsaydi bu bağı kuramayacaktik. Hayirlisi belki de olmamasidir. Bunların farkindayim ama bilinç altima empoze edilmis, aaaa kardeşin yok mu vah vah sözleri içime işlemiş resmen kucuklugumden beri hep utanirdim kardesim yok demeye. Ayni hisleri kızımın da yasiyor olmasi beni huzursuz ediyor.
Sözüm size değil fakat beni en cok eksik hissettiren cümledir "kardeş candir" cümlesi. Elbette hayırlı bir kardeş insanin başına gelecek en güzel şeydir ama bu mesele nasip isi, kardeşi olmayan, yada tek cocuklu insanlarin yaninda bunun vurgulanmasi karşı taraf için yarasina tuz ekmek oluyorİsteyip olmayanlara veya tercih etmeyenlere değil sözüm ama kardeş candır ya.
Annem.babam öldüğünde sudan çıkmış bir balık gibi kaldım ortada. Abim bana sahip çıktı. O olmasaydı, tek başına ne zorluklar yaşardım hayal bile edemiyorum. O yüzden ikinci çocuğuna hamileyim. Bana kalsa oğlum yeterdi ama tek kalsın istemedim bize bir şey olursa.
Amerika da yaşıyorum, bir cok milletten insandan duyuyorum kardesin onemini neredeyse ama onlar yine de hadlerini aşmadan yorumluyorlar. Turklerle olan muhabbetlerde daha cok hadsiz yorumlarla karsilasiyorum. Bugun markette amerikali bir kasiyer neden bir tane yaptin diye sordu, o soru üzerine buraya konu actim. Marketteki kasiyere bile dert olduysa tek çocuğum bu kadar vahim mi gercekten durumum..Bu muhabbetler yurt dışında mı
Yani İlle de kardeş diyen kardeş olmazsa çok sıkıntılı diyen hep kardeşsizlikten bunlar diyen hangi milletten