aslında ben, nişanlımın fesat ve farklı kafalar içinde olduğunu düşünmüyorum. nişanlımın babasıda bilindik “zengin” bir adam. nişanlımın ailesi beni tanımadan, nişanlımın parası için onla olduğumu söylemişlerdi. nişanlımın tüm kartları iptal edildi, paraları elinden alındı vs. (4 sene öncesi çalışmıyordu maddi olarak babaya bağımlıydı) ben kirasını ödedim, dolabını doldurdum. bu zamana kadar hiç yüzüne vurmadım vurmam da çünkü sevdiğim için yaptım bunu ona zaten. benim ailemin büyük bir şirketi var, bu zamana kadar defalarca teklif edilmiş olmasına rağmen nişanlım bir kere şirkete geçmeyi kabul etmedi. ev döşendi, nişanlım bunuda kabul etmedi. kendi ailesinin yapması gerektiğini savunuyor. bu yüzden onun niyetinde bir kötülük ben görmüyorum ama ailesini doğru bulmuyorum.
üniversite bitirmek sizin için ne anlam ifade ediyor bilmiyorum ama 17 yaşından beri üniversite okuyorum. anlattıklarımın benim eğitim düzeyim ile veya lisans diplomamla alakası yok. daha önce okuduğum yazılarda insanlar kendilerini tanıtırken eğitim düzeylerini belirttikleri ve eğitim ile alakalı ufak bir problem yaşadığım için bunu yazmıştım. teşekkürler yine de.
Tamam ben sizi anlıyorum ancak yani niçin onları bekliyorsunuz ki ? Aynı durumu yaşayan biri olarak yazıyorum benim flört dönemim uzun sürdü + nişanlılık 1 seneyi geçince nişanlımla birlikte gidip salonu tuttuk ,nikah günü aldık ve ona göre davetiyeleri bastırıp ailelere verdik çünkü adamların umrunda değildi gün belirlemek . Sizde bunu yapın nisanlinizla,insanları beklemeyin
öyle mi dersiniz, rabbim yardım etsin inşallah. umarım dediğiniz gibi olmaz, problemleri çözebilirim. teşekkür ederim
değil mi? ben de tam olarak böyle düşünüyorum, nedense evlenince kapımı kapatınca bu şekilde problemler yaşamayacağımı düşünüyorum. kendisiyle bunu bu şekilde konuşacağım. beklemekle olmuyor, konuşmak istiyorsun konuşturtmuyorlar zaten. yapalım geçsin. teşekkür ederim
doğru söylüyorsunuz, “ayrıca sizin ve ailenizin beklentilerinizi bile bile gidip babasından dedikodu dinleyip dönmüş” o kadar doğru ki. çok üzüldüm şuanda bu çerçeveden bakınca.24 yaşında uğraştığınız probleme bakın ya. Nişanlığınız kınalığınız hazır, o "iğrenç" bulduğunuz ailenin lütfedip de düğün ne zaman olsun demesini bekliyorsunuz hazır kıta.Sahiden mi? Bu mudur hak ettiğiniz?
Nişanlınızı da çok aklamışsınız ama çok da güvenmeyin derim. Bu adamlar önünde sonunda ailesine yüzünü dönüyor. Ayrıca sizin ve ailenizin beklentilerinizi bile bile gidip babasından dedikodu dinleyip dönmüş. Diyememiş mi baba, bana ne bunlardan, nişanlımla ailesi sizi muhatap alıyor babalık vazifeni yapacak mısın diye. Ama onu neredeyse silecek olan babasına sesi çıkmamış. Buyurun bakalım ileride olacakların teminatıdır bu. O üvey kayınvalide evlendikten sonra sizi limon gibi sıkar. Kocacığınız da dedikodu dinler durur artık.
hahahahaha özür dilerim, son cümlenize gerçekten çok güldüm. yüzümün gülmesine sebep olduğunuz için teşekkür ederim
Canım evlendikten sonra o aileyle daha büyük problemler çıkacak. Mesafe koyarım kimse bize karışamaz diyeceksin. Buda maalesef eşine düşüyor. Aileye en ufak ilgisi varsa tependenolan bir aileyle yaşayacaksın. Eşini sevdiğin için alttan alıp ezilen sen ve ailen olacak. Aileni hiç bir şekilde ezdirme devamında daha fena oluyor. Karar senin sonuçta bu aileye karşı çok akıllı davranman gerekecek hata arıyor olacaklar ömür boyu maalesef.merhabalar,
biraz uzun olabilir ancak içimi döküp karşılık alabileceğim tek yerin burası olduğunu düşündüğüm için yazıyorum. vakti olan varsa okuyup görüşlerini bildirirse çok mutlu olurum.
24 yaşındayım, 1 senedir nişanlıyım kesik kesik 10 sene, tam 3 senedir nişanlımla birlikteyim.
en baştan başlamam gerekecek malesef; prestijli bir ailenin kızıyım, üç üniversite mezunuyum. iş olarak, maddi olarak gayet iyi bir vaziyetteyim.
nişanlımla seneler önce (çocukken) saçma bir ayrılık geçirip seneler sonra tekrar bir araya geldik. bir araya geldiğimizde zaten o 24 ben 20 yaşındaydım. artık kafada bazı şeyler oturmuş, çocuk değiliz haliyle evlilik niyetiyle konuşmaya başladık. ilk konuşmaya başladığımız gün “ailene söyle evlenelim” dedi. velhasıl, ben söylemesem de ailem bir şekilde öğrendi ve öğrenir öğrenmez karşı durdular. kültür farklılıkları, okumuş/okumamış ilişkisinden dolayı. ben üniversite okuduğum için o dönemde, babam lise mezunu olan birine vermek istemediği gibi ilişki yaşamamıda istememişti. annemle babamın karşısında durdum “size x’i pazarlamayacağım, kendiniz göreceksiniz ne kadar iyi biri olduğunu. gözümden bir damla yaş akarsa çekin beni alın” diye net cümle kurmuştum. gerçekten de öyle oldu. nişanlım çok iyi biri, çok efendi, çok düzgün.
2 sene geçince işlerin ciddiye binmesinin daha doğru olabileceğine karar verdik bir şekilde, ailem küçük olduğumu söylüyordu.
velhasıl, benim nişanlımın aile birliği yok. aile birliği olmadığı gibi, çok fesat ve çok pis insanlar grubunu barındırıyor içinde. herkes her şeyi birbirinden saklar, sürekli yalan söylerler, herkes her şeyin hesabını sorar vs ben bunları nişanlılık aşamasında öğrendim.
şöyle oldu, kaynanamla herhangi bir problemim yok ancak onunda elinden hiçbir şey gelmiyor bilmiyorum yapsa yapar mı da.
kayınpederim ve kaynanam seneler önce boşanmışlar ve başkalarıyla evlenip başka bir aileleri var. nişanlım tek başına.
türlü türlü problem yaşadık, onun karısıyla onun kocasıyla saçmasapan. kayınpederimin karısı, kendini çok yüce görüyor. her şeye müdahil olabileceğini sanıyor. problem yaşadık kendisiyle, benimle yaşadığı problemden ötürü kocasını doldurdu nişanlım babasız kaldı çok uzun süre, babası da silme evresindeydi oğlunu yani neyse. bi şekilde kendi aralarındaki muhabbeti hallettiler vs, istemeye gelecekler kayınpederim sürekli bir erteleme peşinde çocuğu konuşturtmuyor. beni istemediğini düşünüyordum, neticede karısı ve dolabilir bana karşı böyle düşünüyodum yani. istemeye de gelmedi zaten. neyse biz bi şekilde nişanlandık kaynanam kayınbabam ile ailem tanıştı bi şekilde yüzükleri taktık arkadaşlar. normal olan nedir? nişandan sonra ailelerin hep birlikte bir araya gelip ara sıra konuşmaları, nişanlanan çiftin akıbetinin ne olacağı hakkında konuşmaları bunlar olması gerekiyor. benim babamı kimse aramadı. koskocaman 365 gün, 1 sene geçmiş; düğün BİR KERE konuşulmadı. benim ailem artık biz zorla mı kız veriyoruz durumuna girmeye başladılar.
velhasıl, nişandan sonra bir şekilde problemlerimin olduğu kişiyle sorunumuzu çözdük. kayınbabam ile de. kendisinin beni sevdiğini düşünüyorum ancak çok çetrefilli oldukları için bu bile değişkenlik gösterebilirkendisi, aile içinde problem yaşamak istemediğinden mütevellit ben haksız yere özür diledim. NEYSE.
benim ailem çok dolu olduğu için, nişanlımla konuştular. “oğlum bu iş böyle olmaz, birilerinin bizimle gelip konuşması lazım. bu düğün ne zaman olacak ha 3 ay ha 5 ay ha 1 sene. bir şeyin belirlenmesi lazım” dediği için, nişanlım babasıyla konuşmaya gitmişti. babası yine konuşturtmamış nişanlımı, başka şeyler anlatmış kendi İĞRENÇ ailesinin yaptıklarını vs vs. bunlar beni alakadar etmiyor inanın zerre de umrumda değil hiçbiri ölseler üzülmem o kadar. ben de nişanlıma dedim ki şuanda konuşmamız gereken şeyler bunlar değil, o senin babana onu demiş o bunu yapmış bu buna alınmış banane bunlardan dedim.
HE ŞÖYLE BİR DURUM VAR BENİM GELİNLİĞİM KINALIĞIM HER ŞEYİM HAZIR, neden hazır. çünkü bu zamana kadar nişanlımla hep biz bu senenin eylülünde evleniriz diye konuştuk. nişanlandıktan sonra da babasına bu durumu söylemiştik. keza, burda tek suçluyu onun ailesi olarak görmüyorum benim nişanlımda da çok büyük suç var babasıyla konuşamıyor. çocukluk travması mı nedir bilmiyorum babasına karşı çok büyük bi zaafı var ve babası bin türlü sorumsuzluk bin türlü yanlışta yapsa değişmiyor düşüncesi.
neyse, konuşmaya gitti geldi falan akşamında kayınpederimin eşi yine problem çıkardı bana mesajlar atıyor (her zaman her şey günlük gülistanlık gitse bile saçma sapan bir şey bulur ve sorun çıkartır) şuan atlayarak anlatıyorum, daha önce şahsıma hakaretlere bile maruz kaldım. benim ailem, evde sinir krizi geçirip saçlarımı yolduğum kafamı duvarlara vurduğum anlara şahit oldular.
yine bir saçmasapan problem çıkardı, nişanlımı bana çok kötülemeye başladı. her ne olursa olsun, o adam benim kocam olacak gözüyle bakıyorum. kimse benim karşımda onu rencide edemez. gerçekten nişanlımı çok seviyorum çok güzel bir insan, görseniz o kadar kıymetli ki benim için.
ama ailesi çok sorumsuz, berbat, vasat.
benim ailem artık bu iş uzamasın diye, ev verdi. dayadı döşedi. her şeyimi aldılar. artık kimse kimseden bir şey de beklemiyor. sadece bekledikleri şey aranmaları ve düğünü konuşmaları. ancak bunu yapan kimse de yok. ben en başta bu durum çok uzarsa b*ku çıkar demiştim. gerçektende çıkmaya başlıyor. nişanlımı çok seviyorum ve asla kaybetmek istemiyorum onu. onunla aile olmak istiyorum. o benim ilk sevgilim, çok güzel hayallerimiz var bizim onunla. onun sahip olamadığı muhteşem aileyi ben ona verebilirim en vasat yerden geldiği için. ama o da bağımlı gibi, babasından kopupta hareket edemiyor. gel yapalım sade bir nikah diyorum babasının sözünden çıkamıyor ben anlamadım bilmiyorum saçmasapan olaylar silsilesinin içindeyim. napmam gerektiğini bilmiyorum. artık çok yoruldum, herkes kendinden nefret ettirdi ben kimseyle uğraşmak zorunda değilim. yardım edin
size nasıl anlatayım, dışarıya çok özgüvenli biri ama konusu baba olunca “pisi pisi”. “ben artık evlenmek istiyorum, düzenimi kurmak istiyorum” diyen biri, evet bu yıl evleniriz diyen biri. e baban nolacak dediğimde bilmiyorum diyor. evet evleniriz diyor ama babası bi şey demeden hareket edemiyor (!) birisi ne zaman düğün dediğinde babam ne zaman derse diyor. en çok buna deliriyorum, bir keresinde babanla evlenmiyorum demiştim. 1 senedir herkes bize düğün ne zaman diye soruyor ve biz asla cevap veremiyoruzPeki müstakbel eşiniz icinde bulunduğu durumu nas degerlendiriyor. Yani illa bi cevap veriyordur, bi yorumu bi degerlendirmesi vardir, aksi insani deli eder.
Bu yil yapariz düğünü mü diyor?
Babamlar "bu yil olmaz" diyorlar mi diyor?
Hani icraat yoksa da prestij sahibi* biri bi sey söyler, bi plani vardir
teşekkür ederim, özeleştiri yapmaktan o kadar uzaklaşmıştım ki böyle safsatalarla uğraşmaktan. birazda olsa kendimi görmeye başladım diyebilirim bu cümle ile.
çok doğru “ömür boyu hata arıyor olacaklar” çok doğru bi cümle, çok teşekkür ederim.
Rica ederim gülmenizi sağlamak gerçekten çok güzel ama çok gençsiniz lütfen biraz mantıklı olun yüzüne gözüne aşkına gönlüne en fazla 1 yılda doyacaksınız. Kalan ömrünüzde lazım olan tek şey onun koca gibi herkese ve herşeye karşı arkanızda yanınızda savunmak için de önünüzde durabilecek karaktere sahip olması
benim arkamda durmasa da olur, ben kendi ayaklarımın üstünde dururum. aslında o kendi arkasında dursa yeter biliyor musunuz. babasının karşısında kendisine güvense, ne istediğini bilen bir duruşa girse bütün problemler çözülür aslında. en azından ben öyle düşünüyorum. teşekkür ederim
Acı ama gerçek. Size yeterince değer verse, durumun ciddiyetinin farkına varsa böyle mi yapardı bir adam? Kendinden ve ne istediğinden emin olarak o babanın yanına giderdi. Öyle pusup da babasının dedikodusunu dinlemezdi. Baktı ki babası yan çiziyor, alternatif bir plan bulurdu sizi üzmemek adına. Gerekirse babayı devreden çıkarır, kendisi öne atılırdı. Ama sizin nişanlınız sizin ne kadar üzüleceğinizi, ailenizin size yapacağı baskıyı o kadar da önemsememiş olacak ki babasının korkusu galip gelmiş. Yani şu durumda babasıyla karşı karşıya gelmektense sizi üzmeyi tercih etmiş. Yine yani size karşı babasını tercih etmiş. Bu da demektir ki her arada kaldığında ailesini seçecek ve sizi ezecek, ezdirecek.
“babasını tercih etmiş” cümlesi o kadar ağır geldi ki bana şuanda. doğru. nerden baksan doğru malesef.
İyi anlaşıyor olmak veya sevgi her şeyi tek başına çözmez öyle olsaydı her iyi anlaştığımızla evlenebilirdik , mesele prestij vs değil kültür seviyesi kaç fabrikası olan adamında prestiji var ama iki cümle kuramıyor misal sevgilin zaten kendini geliştirmiş bir insan olsa oturmuş bir karakteri olsa bu olaylarla uğraşmazdın gelip buraya eğitimimiz denk diyip bunları yazsaydın yine aynı yorumu alacaktın problem ailesi değil alesine karşı bu kadın benim hayat arkadaşım duruşunu veremeyen büyümemiş çocuk var karşında sen problemin ailesi değil nişanlın olduğunu anladığında çok geç olacak
