-
- Konu Sahibi BeyazKaranfil11
- #121
Güzel ilerliyorsunuz hiç acele etmeyin
Güzel ilerliyorsunuz hiç acele etmeyinBarışmadım tam olarak. Hata ettim. Seni çok seviyorum bir daha asla olmayacak filan dedi. İçim soğumadı önce ailesine hesap sorsun o stresi yaşasın ondan sonra hislerime bakacağım.
Ne alaka ya. Kendinize saygınız hiç yok mu sizin?Kendimi sevdirmek için 1 sene uğraştım
Takılarım bende akrabalarım laf etmesin diye verdim onuda yıllardır borç ödüyolardı imkanlarının fazlasını yaptılar ama benim akrabalarım o konuda lafçı olduğu için fırsat vermek istemedim. Onlarda değil yani. Arabamı satmadım aksine vazgeçtim. Grlinlik nasılmış bu saatten sonra görecekler. Ablası iki gündür arıyor açmıyorum muhattabım değil hiçbiri.
Bu saatten sonra görecekler kendimi ezdirirsem banada yazıklar olsun. Bin pişman olacaklar. Kendileri evi alırken ben kendi birikimle arabamı yükselteceğim
Normalde yeni tanıştığım herkese ön yargısız yaklaşmaya çalışırım çok safça iyi niyetle yaklaşırım ama bir yanlış gördüm mü maalesef çok kindarım bu sefer ağzıyla kuş tutsa umrumda olmaz. Dün bi ablasını aradı yanımda ama ablası bilmiyor yanımda olduğumu beyefendi bu olayın kendi hatası yüzünden bu hale geldiğini söyledi. Ablasıda bana kızmasının tek sebebinin en ufak şeyde nişan atmam olduğunu söyledi kardeşini suçladı herşeyi gidip kendilerine anlatmasından dolayı kendilerinin kötü duruma düştüğünü söyledi ben onu görünce gönlünü alacağım filan dedi. Ama ne yapsalar kinim geçmeyecek.
Aileme durumu anlattım annem nişanlımla konuştu. Kızım her kız gibi herşeyin en iyisini ister o evi beğenmemiş olabilir bu yaptığınız yanlış oldu dedi oda özür diledi annemden ben ona destek olmadığım için sinirle ailesine birşey söylediğim için hata yaptığını birdaha asla yapmayacağını nişanın atılmasını istemediğini söyledi. Annemde arabasını vermesini istemiyoruz siz ne yapıyorsanız madem kendiniz yapın dedi oda arabasını bu saatten sonra bende almak istemiyorum dedi. Böyle bi konuşma oldu. Hala çok öfkeliyim.
Adım atmaya çalışıyolar ama içim soğumuyor bi iki kere çağırdılar gitmedim artık eskisi gibi olmayacak nişanlıma dedim. Zamana bırakırmısın hatrım için sana adım atarsalar belki yumuşarsın dedi hayır dedim. Hala öfkeliyim…
Burda yazılanlar gözümü açtı. Ne adım atarsalar atsınlar umrumda değil. Kindarlığımı bilmiyorlar çünkü.
Barışmadım tam olarak. Hata ettim. Seni çok seviyorum bir daha asla olmayacak filan dedi. İçim soğumadı önce ailesine hesap sorsun o stresi yaşasın ondan sonra hislerime bakacağım.
Yazmaya bile gerek görmedim ama 7 sayfa yazılmıç Adam 1 sene ayrısınız diye senin dedikodunu yapmış kötülemiş deyim yerindeyse çirkefleşmiş sen kendimi sevdirmek için çok uğraştım dedin bende bitti olayBarışmadım tam olarak. Hata ettim. Seni çok seviyorum bir daha asla olmayacak filan dedi. İçim soğumadı önce ailesine hesap sorsun o stresi yaşasın ondan sonra hislerime bakacağım.
Kinin ailesine karşı değil nişanlına karşı olması gerektiğini yazdığın cümle bile açıklıyor sen hala ablasına kin duyuyorsun ego yapmak gurur kurtarmak bu değilAblasıda bana kızmasının tek sebebinin en ufak şeyde nişan atmam olduğunu söyledi kardeşini suçladı herşeyi gidip kendilerine anlatmasından dolayı kendilerinin kötü duruma düştüğünü söyledi ben onu görünce gönlünü alacağım filan dedi. Ama ne yapsalar kinim geçmeyecek.
Ben de ayrılmayacağını düşündüğümü söylemiştim. Ama hata ediyor. Belki alttan alacaklar, istedikleri şeyleri yapacaklar düğüne kadar, suyuna gidecekler. Ama hem nişanlısı hem de ailesi evlendikten sonra bunun hıncını kat ve kat çıkaracaklar.Hâlâ "Gelinlik nasılmış bu saatten sonra görecekler" diyorsanız; tüm yaşananlara rağmen, bu insanla evleneceksiniz demektir.
Eğer evlenirseniz; yaşadığınız her sorunda, herşeyi bilerek ve görerek devam ettiğinizi unutmayın.
bile mi. hala atmadınız mınişan atmayı bile düşündüm
Bugun nişan atmayı vazgeçmezseniz yarın boşanma yolunu seçersiniz.Canım çok yanıyor tarifi yok benim için nişan atmak bana çok korkunç geliyor ne yapacağımı bilmiyorum. Çaresiz hissediyorum. Nişanlıma neden gidip herşeyi anlattın diyorum sen bana neden böyle söyledin ozaman diyor.
ailesine boşuna kin güdüyorsunuz bence. bana da oğlum -olursa- nişanlısını ayrılınca ve ya birlik içerisinde kötülese, maddi isteklerine yetişemiyorum vs dese ben de geline karşı ister istemez çok iyi niyetler besleyemem, herkes için kendi çocuğunun fikri daha önemlidir. ve ilişkinin içerisinde o varsa gelini benden iyi tanıyordur. kendi nişanlısı için bunları konuşuyorsa demek ki gerçekten öyle derim. konuda enişte dışında size yanlış yapan biri varsa o da nişanlınız, ailelerin kendi çocuğundan duyduklarına inanması da çok doğal. nişanlınızda iş yokNormalde yeni tanıştığım herkese ön yargısız yaklaşmaya çalışırım çok safça iyi niyetle yaklaşırım ama bir yanlış gördüm mü maalesef çok kindarım bu sefer ağzıyla kuş tutsa umrumda olmaz. Dün bi ablasını aradı yanımda ama ablası bilmiyor yanımda olduğumu beyefendi bu olayın kendi hatası yüzünden bu hale geldiğini söyledi. Ablasıda bana kızmasının tek sebebinin en ufak şeyde nişan atmam olduğunu söyledi kardeşini suçladı herşeyi gidip kendilerine anlatmasından dolayı kendilerinin kötü duruma düştüğünü söyledi ben onu görünce gönlünü alacağım filan dedi. Ama ne yapsalar kinim geçmeyecek.
Aileme durumu anlattım annem nişanlımla konuştu. Kızım her kız gibi herşeyin en iyisini ister o evi beğenmemiş olabilir bu yaptığınız yanlış oldu dedi oda özür diledi annemden ben ona destek olmadığım için sinirle ailesine birşey söylediğim için hata yaptığını birdaha asla yapmayacağını nişanın atılmasını istemediğini söyledi. Annemde arabasını vermesini istemiyoruz siz ne yapıyorsanız madem kendiniz yapın dedi oda arabasını bu saatten sonra bende almak istemiyorum dedi. Böyle bi konuşma oldu. Hala çok öfkeliyim.
Adım atmaya çalışıyolar ama içim soğumuyor bi iki kere çağırdılar gitmedim artık eskisi gibi olmayacak nişanlıma dedim. Zamana bırakırmısın hatrım için sana adım atarsalar belki yumuşarsın dedi hayır dedim. Hala öfkeliyim…
Burda yazılanlar gözümü açtı. Ne adım atarsalar atsınlar umrumda değil. Kindarlığımı bilmiyorlar çünkü.
Umurunda olmasa konuşmaya bile gerek duymazdin. Ben de bıkac ay önce nişan attım ki olaylar bu kadar büyük bile değildi . Bana karşı hataları vardı ve son damla attığı bir ses kaydı oldu. Ondan sonra kapıma geldiler içeri almadık , sesimi bile duyurmadim o saatten sonra istediği kadar yalvarsin aylarca ugraşsin olmuyorsa olmuyordur zorlamanın anlamı yok. Ha ben de çok güçlü biri değilim aylardır hala kendime gelemedim ama bazı şeylerin telafisi olmuyo malesefNormalde yeni tanıştığım herkese ön yargısız yaklaşmaya çalışırım çok safça iyi niyetle yaklaşırım ama bir yanlış gördüm mü maalesef çok kindarım bu sefer ağzıyla kuş tutsa umrumda olmaz. Dün bi ablasını aradı yanımda ama ablası bilmiyor yanımda olduğumu beyefendi bu olayın kendi hatası yüzünden bu hale geldiğini söyledi. Ablasıda bana kızmasının tek sebebinin en ufak şeyde nişan atmam olduğunu söyledi kardeşini suçladı herşeyi gidip kendilerine anlatmasından dolayı kendilerinin kötü duruma düştüğünü söyledi ben onu görünce gönlünü alacağım filan dedi. Ama ne yapsalar kinim geçmeyecek.
Aileme durumu anlattım annem nişanlımla konuştu. Kızım her kız gibi herşeyin en iyisini ister o evi beğenmemiş olabilir bu yaptığınız yanlış oldu dedi oda özür diledi annemden ben ona destek olmadığım için sinirle ailesine birşey söylediğim için hata yaptığını birdaha asla yapmayacağını nişanın atılmasını istemediğini söyledi. Annemde arabasını vermesini istemiyoruz siz ne yapıyorsanız madem kendiniz yapın dedi oda arabasını bu saatten sonra bende almak istemiyorum dedi. Böyle bi konuşma oldu. Hala çok öfkeliyim.
Adım atmaya çalışıyolar ama içim soğumuyor bi iki kere çağırdılar gitmedim artık eskisi gibi olmayacak nişanlıma dedim. Zamana bırakırmısın hatrım için sana adım atarsalar belki yumuşarsın dedi hayır dedim. Hala öfkeliyim…
Burda yazılanlar gözümü açtı. Ne adım atarsalar atsınlar umrumda değil. Kindarlığımı bilmiyorlar çünkü.
Umarım nişanı atmış, kendi yolunuza bakmissinizdir. Nisanliniz da kusura bakmayın ama 5 para etmez. İnsan sevdiğinin arkasından konuşur muMerhaba arkadaşlar. Buraya bu konu ile ilgili konu açacağım hiç aklıma gelmezdi öyle büyük bir hayal kırıklığı yaşadımki ve şu an dondum kaldım ne yapacağım asla bilmiyorum çok üzgünüm.
Biz nişanlımla ailemizden maddi olarak pek destek görmedik. İkimizde aynı yerde çalışıyoruz. Benim ailem uzakta nişanlımın memleketinde yaşıyorum. Konu şu: İkimiz düğünden önce arabalarımızı satıp üzerinede kredi çekip ev almak istiyorduk. Sonra ablasının eşi sağolsun inşaat işiyle uğraşıyor bize ev konusunda yardımcı olmak istediğini söyledi. Bi daireyi karının yarısından vazgeçip kredi çekmeden vereceğini arabalarımız evin yarı parası ediyor onları verip düğünden sonrada bi kısmını ödeyip kalanı ay ay ödeyecektik. Evle alakalı nişanlım en başta sanırım ailesininde baskısıyla aynı mahallede oturmak istediğini söylemişti. Ben başta başka bi mahallede oturmak istesemde eniştesi başka bi semtte evle alakalı yardımcı olamayacağını aynı semtte olursa o şekilde yardımcı olacağını söyledi bende tamam dedim zaten iyi anlaşıyordum ailesiyle ablalarını abla gibi annesini kendi annem kadar sevmiştim. Neyse bu evle ilgili biz biraz hayal kırıklığı yaşadık. İlk alırken piyasanın bir tık üstüydü. Başka bi semtte aynı şartlarda olmayan bi 300.000 kadar uygun bi ev vardı ama orası ailesi ile aynı semtte değil diye eniştesi yardım etmek istemedi bende o ev ucuz diye ben onu istemiştim neyse bize verilen ev biz anlaştıktan sonra güneş görmeyen cephe oldu bunu kabullendik sonra diğer dairelerden yine bazı yönleri eksikmiş bunada tamam dedik. En son balkonu çamaşır odası yapma hayaliyle kurutma makinesi almıştım neyse evin tuğlası atılınca gidip bakmak istedik sonra bize verilen taraftaki dairelerde balkon olmadığını gördük ben biraz üzüldüm nişanlımda üzüldü bizde eniştesine bu durumu söyleyelim belki başka bi daire ile değiştirir diye ümit ederken bu konu açılınca şımarıklık yapmayın elinizdekine şükredine getirdi ben size başka alternatifte bakın demiştim dedi öyle deyince nişanlım biz ortada kaldık şimdi başta daha düşük bi krediyle ev alabilecekken sana güvendik evler 400-500 yükselmiş deyince alın evinizi arabanızı size yardım filan etmiyorum dedi. Ben şok oldum bu muhabbetin yanımda yapılmasına. Ve tavrı hiç hoşuma gitmedi. Neyse nişanlıma o evden vazgeçelim dedim o tavırdan sonra. Üstünden günler geçti nişanlım bana her geçen gün soğuk davranıyor. Üsteliyorum soruyorum aileside soğuk davranıyor. Normalde haftanın 2-3 günü mutlaka ablasına annesine giderdim kendi isteğimle. Çağırırlardı mutlaka. Bu sefer bi bakıyorum yemeğe çıkmışlar ailevi meseleler konuşulacakmış. Hadi tamam dedim bir gün sonra tekrar misafir gelmiş beni yine çağırmadılar nişanlım her gün seni mutlu edemedim diye eniştemle aramız bozulduya getirdi. İlk günler eniştesine o tavır yüzünden kızarken son günlerde nankörlük ediyosun demeye başladı. Ben sadece o tavrı haketmediğimizi başka alternatif bakmamız gerektiğini zorla iyilik yapmaması gerektiğini söyledim. Ama telefonunda mesajlara bi baktım aralarında konuşmuşlar. İnsan sevdiği ile bir odaya bile tamah eder. Sevgimden şüphe etmişler. Nişanlımda benimle alakalı: Ben onun maddi isteklerine yetişemiyorum filan demiş( ev baskısı hiç bizaman yapmadım altın baskısı yapmadım talepte bulunmadım çeyizde erkeğin alacağı şeyleri dahi ben aldım imkanları yetmediği için az takı taktılar kendim alıp nişanlıma siz bunları bana takın belki birileri laf eder size laf gelmesin biz üzülürüz dedim) Bana karşı mahcup olduğunu benim maddi isteklerime yetişemediğini söylemiş verip veriştirmişler okadar üzüldüm ki şok oldum kendimi bilmesem umursamamda hiç ama hiç haketmedim. Birde o konu öyle konuşulunca nişanlım bekleyelim eniştem telafi edecek dedi bende bizim patronumuz da inşalat işiyle uğraşıyor bizede bi çok konuda faydası oldu çevreside var ona sordum ev konusunda bize yardımcı olabilirmi diye gidip babasına nişanlım beni ezip geçti erkeklik gururumu ezdi filan Allahım okurken başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Güya beni çok severlerken bir anda sevgimden şüphe edildi beni dışladılar ben bi anda dolduran taraf ezen geçen taraf onları istemeyen taraf oldum. Birde benim ne haddimeymiş ev meselesi erkek tarafı karar verirmiş. Ama bende arabamı varımı yoğumu ortaya koymuşum benim yorum yapmak haddime değilmiş. Okadar ağrıma gittiki ablasını aradım oda hiç eşim ayıp etti öyle söylerken demiyoda siz öyle bi tavır yapınca benim kardeşim eniştesine sen bizi zarara soktun diyecek bi çocuk değil sen doldurdun sandık bizi istemiyosun diye bizde seni çağırmadık dedi. Okadar üzgünüm ki bunu nasıl atlatırım kendi ailem gibi benimsediğim insanların arkamdan bu ithamları yapması nişanlımın aramızdaki her muhabbeti gidip anlatması beni çok üzdü. Kalbim acıyor. Ki nişanlım ilk ayrıldığımızda 1 sene ayrı kalmıştık o süreçte beni okadar kötülemişki beni tanımadıkları halde sülalelerine adımı yaymışlardı beni tanıyınca pişman olmuşlardı. Kendimi sevdirmek için 1 sene uğraştım ama şimdi düşman gibiyim gözlerinde. Çok üzgünüm belki çok saçma bi konu ama ne yapacağımı bilmiyorum nişan atmayı bile düşündüm her tartışmamızda gidip ailesine beni şikayet eden biri var yanımda…
O kadar cok konu acacaksinki ilerde. Cok uzgunum senin adina ya. Vallahi okudum konuyu gelecegini gordum.sahipsiz saniyorlar seni. Lutfen kendini bu kadar dusurme.bu konuda senin ailen nerde? Bu yedigin laflar bu yerin dibine sokuldugun hallerini biliyorlarmi goruyorlarmi? Ayni mahallede oturmal istemelerinden anlamaliydin. Eniste nerenin seyi afedersin kafasi isteyince yardim ediyor atinca el kizina laf edebiliyor. Bak muhtemelen senden buyugum.benden sana bir abla dost tavsiyesi. Annemde benim gibidir herseye zmaaninda evet demis ses cikarmamis hala daha ezilir buzulur insanlara yaranmak icin kuculur.polyanna gibi gezer ortalarda. Benide oyle mal gibi yetistirdi.eger biraz halalarima cekseydim evlenirken bazi hatalari yapmazdim.tam dorduncu senemde akillandim.annemin yap dedigi hicbirseyi yapmamaya annemin yaptiklarini asla yapmamaya basladim bana deger vermeyen kim varsa laf sokan esimin ailesi hatta esim dahil dunyayi dar ettim.bir cinnetime bakti hersey. Simdi bana ufak bir faydasi dokunmayan maddi manevi herkese yallah. Herkesten menfaatim var. Bekliyorum.senelerdir verdigimi soke soke aliyorum.artik kafam ona calisiyor.misafir kabul etmiyorum.bayramdan bayrama yada onemli birsey olmadikca gitmiyorum.ozel zamanlarda ariyorum.bunlari bil diye yaziyorum.anneme cok benziyorsun.cok uzulursunMerhaba arkadaşlar. Buraya bu konu ile ilgili konu açacağım hiç aklıma gelmezdi öyle büyük bir hayal kırıklığı yaşadımki ve şu an dondum kaldım ne yapacağım asla bilmiyorum çok üzgünüm.
Biz nişanlımla ailemizden maddi olarak pek destek görmedik. İkimizde aynı yerde çalışıyoruz. Benim ailem uzakta nişanlımın memleketinde yaşıyorum. Konu şu: İkimiz düğünden önce arabalarımızı satıp üzerinede kredi çekip ev almak istiyorduk. Sonra ablasının eşi sağolsun inşaat işiyle uğraşıyor bize ev konusunda yardımcı olmak istediğini söyledi. Bi daireyi karının yarısından vazgeçip kredi çekmeden vereceğini arabalarımız evin yarı parası ediyor onları verip düğünden sonrada bi kısmını ödeyip kalanı ay ay ödeyecektik. Evle alakalı nişanlım en başta sanırım ailesininde baskısıyla aynı mahallede oturmak istediğini söylemişti. Ben başta başka bi mahallede oturmak istesemde eniştesi başka bi semtte evle alakalı yardımcı olamayacağını aynı semtte olursa o şekilde yardımcı olacağını söyledi bende tamam dedim zaten iyi anlaşıyordum ailesiyle ablalarını abla gibi annesini kendi annem kadar sevmiştim. Neyse bu evle ilgili biz biraz hayal kırıklığı yaşadık. İlk alırken piyasanın bir tık üstüydü. Başka bi semtte aynı şartlarda olmayan bi 300.000 kadar uygun bi ev vardı ama orası ailesi ile aynı semtte değil diye eniştesi yardım etmek istemedi bende o ev ucuz diye ben onu istemiştim neyse bize verilen ev biz anlaştıktan sonra güneş görmeyen cephe oldu bunu kabullendik sonra diğer dairelerden yine bazı yönleri eksikmiş bunada tamam dedik. En son balkonu çamaşır odası yapma hayaliyle kurutma makinesi almıştım neyse evin tuğlası atılınca gidip bakmak istedik sonra bize verilen taraftaki dairelerde balkon olmadığını gördük ben biraz üzüldüm nişanlımda üzüldü bizde eniştesine bu durumu söyleyelim belki başka bi daire ile değiştirir diye ümit ederken bu konu açılınca şımarıklık yapmayın elinizdekine şükredine getirdi ben size başka alternatifte bakın demiştim dedi öyle deyince nişanlım biz ortada kaldık şimdi başta daha düşük bi krediyle ev alabilecekken sana güvendik evler 400-500 yükselmiş deyince alın evinizi arabanızı size yardım filan etmiyorum dedi. Ben şok oldum bu muhabbetin yanımda yapılmasına. Ve tavrı hiç hoşuma gitmedi. Neyse nişanlıma o evden vazgeçelim dedim o tavırdan sonra. Üstünden günler geçti nişanlım bana her geçen gün soğuk davranıyor. Üsteliyorum soruyorum aileside soğuk davranıyor. Normalde haftanın 2-3 günü mutlaka ablasına annesine giderdim kendi isteğimle. Çağırırlardı mutlaka. Bu sefer bi bakıyorum yemeğe çıkmışlar ailevi meseleler konuşulacakmış. Hadi tamam dedim bir gün sonra tekrar misafir gelmiş beni yine çağırmadılar nişanlım her gün seni mutlu edemedim diye eniştemle aramız bozulduya getirdi. İlk günler eniştesine o tavır yüzünden kızarken son günlerde nankörlük ediyosun demeye başladı. Ben sadece o tavrı haketmediğimizi başka alternatif bakmamız gerektiğini zorla iyilik yapmaması gerektiğini söyledim. Ama telefonunda mesajlara bi baktım aralarında konuşmuşlar. İnsan sevdiği ile bir odaya bile tamah eder. Sevgimden şüphe etmişler. Nişanlımda benimle alakalı: Ben onun maddi isteklerine yetişemiyorum filan demiş( ev baskısı hiç bizaman yapmadım altın baskısı yapmadım talepte bulunmadım çeyizde erkeğin alacağı şeyleri dahi ben aldım imkanları yetmediği için az takı taktılar kendim alıp nişanlıma siz bunları bana takın belki birileri laf eder size laf gelmesin biz üzülürüz dedim) Bana karşı mahcup olduğunu benim maddi isteklerime yetişemediğini söylemiş verip veriştirmişler okadar üzüldüm ki şok oldum kendimi bilmesem umursamamda hiç ama hiç haketmedim. Birde o konu öyle konuşulunca nişanlım bekleyelim eniştem telafi edecek dedi bende bizim patronumuz da inşalat işiyle uğraşıyor bizede bi çok konuda faydası oldu çevreside var ona sordum ev konusunda bize yardımcı olabilirmi diye gidip babasına nişanlım beni ezip geçti erkeklik gururumu ezdi filan Allahım okurken başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Güya beni çok severlerken bir anda sevgimden şüphe edildi beni dışladılar ben bi anda dolduran taraf ezen geçen taraf onları istemeyen taraf oldum. Birde benim ne haddimeymiş ev meselesi erkek tarafı karar verirmiş. Ama bende arabamı varımı yoğumu ortaya koymuşum benim yorum yapmak haddime değilmiş. Okadar ağrıma gittiki ablasını aradım oda hiç eşim ayıp etti öyle söylerken demiyoda siz öyle bi tavır yapınca benim kardeşim eniştesine sen bizi zarara soktun diyecek bi çocuk değil sen doldurdun sandık bizi istemiyosun diye bizde seni çağırmadık dedi. Okadar üzgünüm ki bunu nasıl atlatırım kendi ailem gibi benimsediğim insanların arkamdan bu ithamları yapması nişanlımın aramızdaki her muhabbeti gidip anlatması beni çok üzdü. Kalbim acıyor. Ki nişanlım ilk ayrıldığımızda 1 sene ayrı kalmıştık o süreçte beni okadar kötülemişki beni tanımadıkları halde sülalelerine adımı yaymışlardı beni tanıyınca pişman olmuşlardı. Kendimi sevdirmek için 1 sene uğraştım ama şimdi düşman gibiyim gözlerinde. Çok üzgünüm belki çok saçma bi konu ama ne yapacağımı bilmiyorum nişan atmayı bile düşündüm her tartışmamızda gidip ailesine beni şikayet eden biri var yanımda…
daha yakına girmeden aynı eve girmeden başlamış olaylar ya...Merhaba arkadaşlar. Buraya bu konu ile ilgili konu açacağım hiç aklıma gelmezdi öyle büyük bir hayal kırıklığı yaşadımki ve şu an dondum kaldım ne yapacağım asla bilmiyorum çok üzgünüm.
Biz nişanlımla ailemizden maddi olarak pek destek görmedik. İkimizde aynı yerde çalışıyoruz. Benim ailem uzakta nişanlımın memleketinde yaşıyorum. Konu şu: İkimiz düğünden önce arabalarımızı satıp üzerinede kredi çekip ev almak istiyorduk. Sonra ablasının eşi sağolsun inşaat işiyle uğraşıyor bize ev konusunda yardımcı olmak istediğini söyledi. Bi daireyi karının yarısından vazgeçip kredi çekmeden vereceğini arabalarımız evin yarı parası ediyor onları verip düğünden sonrada bi kısmını ödeyip kalanı ay ay ödeyecektik. Evle alakalı nişanlım en başta sanırım ailesininde baskısıyla aynı mahallede oturmak istediğini söylemişti. Ben başta başka bi mahallede oturmak istesemde eniştesi başka bi semtte evle alakalı yardımcı olamayacağını aynı semtte olursa o şekilde yardımcı olacağını söyledi bende tamam dedim zaten iyi anlaşıyordum ailesiyle ablalarını abla gibi annesini kendi annem kadar sevmiştim. Neyse bu evle ilgili biz biraz hayal kırıklığı yaşadık. İlk alırken piyasanın bir tık üstüydü. Başka bi semtte aynı şartlarda olmayan bi 300.000 kadar uygun bi ev vardı ama orası ailesi ile aynı semtte değil diye eniştesi yardım etmek istemedi bende o ev ucuz diye ben onu istemiştim neyse bize verilen ev biz anlaştıktan sonra güneş görmeyen cephe oldu bunu kabullendik sonra diğer dairelerden yine bazı yönleri eksikmiş bunada tamam dedik. En son balkonu çamaşır odası yapma hayaliyle kurutma makinesi almıştım neyse evin tuğlası atılınca gidip bakmak istedik sonra bize verilen taraftaki dairelerde balkon olmadığını gördük ben biraz üzüldüm nişanlımda üzüldü bizde eniştesine bu durumu söyleyelim belki başka bi daire ile değiştirir diye ümit ederken bu konu açılınca şımarıklık yapmayın elinizdekine şükredine getirdi ben size başka alternatifte bakın demiştim dedi öyle deyince nişanlım biz ortada kaldık şimdi başta daha düşük bi krediyle ev alabilecekken sana güvendik evler 400-500 yükselmiş deyince alın evinizi arabanızı size yardım filan etmiyorum dedi. Ben şok oldum bu muhabbetin yanımda yapılmasına. Ve tavrı hiç hoşuma gitmedi. Neyse nişanlıma o evden vazgeçelim dedim o tavırdan sonra. Üstünden günler geçti nişanlım bana her geçen gün soğuk davranıyor. Üsteliyorum soruyorum aileside soğuk davranıyor. Normalde haftanın 2-3 günü mutlaka ablasına annesine giderdim kendi isteğimle. Çağırırlardı mutlaka. Bu sefer bi bakıyorum yemeğe çıkmışlar ailevi meseleler konuşulacakmış. Hadi tamam dedim bir gün sonra tekrar misafir gelmiş beni yine çağırmadılar nişanlım her gün seni mutlu edemedim diye eniştemle aramız bozulduya getirdi. İlk günler eniştesine o tavır yüzünden kızarken son günlerde nankörlük ediyosun demeye başladı. Ben sadece o tavrı haketmediğimizi başka alternatif bakmamız gerektiğini zorla iyilik yapmaması gerektiğini söyledim. Ama telefonunda mesajlara bi baktım aralarında konuşmuşlar. İnsan sevdiği ile bir odaya bile tamah eder. Sevgimden şüphe etmişler. Nişanlımda benimle alakalı: Ben onun maddi isteklerine yetişemiyorum filan demiş( ev baskısı hiç bizaman yapmadım altın baskısı yapmadım talepte bulunmadım çeyizde erkeğin alacağı şeyleri dahi ben aldım imkanları yetmediği için az takı taktılar kendim alıp nişanlıma siz bunları bana takın belki birileri laf eder size laf gelmesin biz üzülürüz dedim) Bana karşı mahcup olduğunu benim maddi isteklerime yetişemediğini söylemiş verip veriştirmişler okadar üzüldüm ki şok oldum kendimi bilmesem umursamamda hiç ama hiç haketmedim. Birde o konu öyle konuşulunca nişanlım bekleyelim eniştem telafi edecek dedi bende bizim patronumuz da inşalat işiyle uğraşıyor bizede bi çok konuda faydası oldu çevreside var ona sordum ev konusunda bize yardımcı olabilirmi diye gidip babasına nişanlım beni ezip geçti erkeklik gururumu ezdi filan Allahım okurken başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Güya beni çok severlerken bir anda sevgimden şüphe edildi beni dışladılar ben bi anda dolduran taraf ezen geçen taraf onları istemeyen taraf oldum. Birde benim ne haddimeymiş ev meselesi erkek tarafı karar verirmiş. Ama bende arabamı varımı yoğumu ortaya koymuşum benim yorum yapmak haddime değilmiş. Okadar ağrıma gittiki ablasını aradım oda hiç eşim ayıp etti öyle söylerken demiyoda siz öyle bi tavır yapınca benim kardeşim eniştesine sen bizi zarara soktun diyecek bi çocuk değil sen doldurdun sandık bizi istemiyosun diye bizde seni çağırmadık dedi. Okadar üzgünüm ki bunu nasıl atlatırım kendi ailem gibi benimsediğim insanların arkamdan bu ithamları yapması nişanlımın aramızdaki her muhabbeti gidip anlatması beni çok üzdü. Kalbim acıyor. Ki nişanlım ilk ayrıldığımızda 1 sene ayrı kalmıştık o süreçte beni okadar kötülemişki beni tanımadıkları halde sülalelerine adımı yaymışlardı beni tanıyınca pişman olmuşlardı. Kendimi sevdirmek için 1 sene uğraştım ama şimdi düşman gibiyim gözlerinde. Çok üzgünüm belki çok saçma bi konu ama ne yapacağımı bilmiyorum nişan atmayı bile düşündüm her tartışmamızda gidip ailesine beni şikayet eden biri var yanımda…
Merhaba arkadaşlar. Buraya bu konu ile ilgili konu açacağım hiç aklıma gelmezdi öyle büyük bir hayal kırıklığı yaşadımki ve şu an dondum kaldım ne yapacağım asla bilmiyorum çok üzgünüm.
Biz nişanlımla ailemizden maddi olarak pek destek görmedik. İkimizde aynı yerde çalışıyoruz. Benim ailem uzakta nişanlımın memleketinde yaşıyorum. Konu şu: İkimiz düğünden önce arabalarımızı satıp üzerinede kredi çekip ev almak istiyorduk. Sonra ablasının eşi sağolsun inşaat işiyle uğraşıyor bize ev konusunda yardımcı olmak istediğini söyledi. Bi daireyi karının yarısından vazgeçip kredi çekmeden vereceğini arabalarımız evin yarı parası ediyor onları verip düğünden sonrada bi kısmını ödeyip kalanı ay ay ödeyecektik. Evle alakalı nişanlım en başta sanırım ailesininde baskısıyla aynı mahallede oturmak istediğini söylemişti. Ben başta başka bi mahallede oturmak istesemde eniştesi başka bi semtte evle alakalı yardımcı olamayacağını aynı semtte olursa o şekilde yardımcı olacağını söyledi bende tamam dedim zaten iyi anlaşıyordum ailesiyle ablalarını abla gibi annesini kendi annem kadar sevmiştim. Neyse bu evle ilgili biz biraz hayal kırıklığı yaşadık. İlk alırken piyasanın bir tık üstüydü. Başka bi semtte aynı şartlarda olmayan bi 300.000 kadar uygun bi ev vardı ama orası ailesi ile aynı semtte değil diye eniştesi yardım etmek istemedi bende o ev ucuz diye ben onu istemiştim neyse bize verilen ev biz anlaştıktan sonra güneş görmeyen cephe oldu bunu kabullendik sonra diğer dairelerden yine bazı yönleri eksikmiş bunada tamam dedik. En son balkonu çamaşır odası yapma hayaliyle kurutma makinesi almıştım neyse evin tuğlası atılınca gidip bakmak istedik sonra bize verilen taraftaki dairelerde balkon olmadığını gördük ben biraz üzüldüm nişanlımda üzüldü bizde eniştesine bu durumu söyleyelim belki başka bi daire ile değiştirir diye ümit ederken bu konu açılınca şımarıklık yapmayın elinizdekine şükredine getirdi ben size başka alternatifte bakın demiştim dedi öyle deyince nişanlım biz ortada kaldık şimdi başta daha düşük bi krediyle ev alabilecekken sana güvendik evler 400-500 yükselmiş deyince alın evinizi arabanızı size yardım filan etmiyorum dedi. Ben şok oldum bu muhabbetin yanımda yapılmasına. Ve tavrı hiç hoşuma gitmedi. Neyse nişanlıma o evden vazgeçelim dedim o tavırdan sonra. Üstünden günler geçti nişanlım bana her geçen gün soğuk davranıyor. Üsteliyorum soruyorum aileside soğuk davranıyor. Normalde haftanın 2-3 günü mutlaka ablasına annesine giderdim kendi isteğimle. Çağırırlardı mutlaka. Bu sefer bi bakıyorum yemeğe çıkmışlar ailevi meseleler konuşulacakmış. Hadi tamam dedim bir gün sonra tekrar misafir gelmiş beni yine çağırmadılar nişanlım her gün seni mutlu edemedim diye eniştemle aramız bozulduya getirdi. İlk günler eniştesine o tavır yüzünden kızarken son günlerde nankörlük ediyosun demeye başladı. Ben sadece o tavrı haketmediğimizi başka alternatif bakmamız gerektiğini zorla iyilik yapmaması gerektiğini söyledim. Ama telefonunda mesajlara bi baktım aralarında konuşmuşlar. İnsan sevdiği ile bir odaya bile tamah eder. Sevgimden şüphe etmişler. Nişanlımda benimle alakalı: Ben onun maddi isteklerine yetişemiyorum filan demiş( ev baskısı hiç bizaman yapmadım altın baskısı yapmadım talepte bulunmadım çeyizde erkeğin alacağı şeyleri dahi ben aldım imkanları yetmediği için az takı taktılar kendim alıp nişanlıma siz bunları bana takın belki birileri laf eder size laf gelmesin biz üzülürüz dedim) Bana karşı mahcup olduğunu benim maddi isteklerime yetişemediğini söylemiş verip veriştirmişler okadar üzüldüm ki şok oldum kendimi bilmesem umursamamda hiç ama hiç haketmedim. Birde o konu öyle konuşulunca nişanlım bekleyelim eniştem telafi edecek dedi bende bizim patronumuz da inşalat işiyle uğraşıyor bizede bi çok konuda faydası oldu çevreside var ona sordum ev konusunda bize yardımcı olabilirmi diye gidip babasına nişanlım beni ezip geçti erkeklik gururumu ezdi filan Allahım okurken başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Güya beni çok severlerken bir anda sevgimden şüphe edildi beni dışladılar ben bi anda dolduran taraf ezen geçen taraf onları istemeyen taraf oldum. Birde benim ne haddimeymiş ev meselesi erkek tarafı karar verirmiş. Ama bende arabamı varımı yoğumu ortaya koymuşum benim yorum yapmak haddime değilmiş. Okadar ağrıma gittiki ablasını aradım oda hiç eşim ayıp etti öyle söylerken demiyoda siz öyle bi tavır yapınca benim kardeşim eniştesine sen bizi zarara soktun diyecek bi çocuk değil sen doldurdun sandık bizi istemiyosun diye bizde seni çağırmadık dedi. Okadar üzgünüm ki bunu nasıl atlatırım kendi ailem gibi benimsediğim insanların arkamdan bu ithamları yapması nişanlımın aramızdaki her muhabbeti gidip anlatması beni çok üzdü. Kalbim acıyor. Ki nişanlım ilk ayrıldığımızda 1 sene ayrı kalmıştık o süreçte beni okadar kötülemişki beni tanımadıkları halde sülalelerine adımı yaymışlardı beni tanıyınca pişman olmuşlardı. Kendimi sevdirmek için 1 sene uğraştım ama şimdi düşman gibiyim gözlerinde. Çok üzgünüm belki çok saçma bi konu ama ne yapacağımı bilmiyorum nişan atmayı bile düşündüm her tartışmamızda gidip ailesine beni şikayet eden biri var
Bencede..Nisan atmak korkunc geliyor, bosanmak (belki de cocukla) daha mi kolay gözüküyor burdan bakinca. Nisanlin adam degil. Bir aileye girerken iki durum sizin yerinizi belirler. Yaninizdaki adamin sizi ailesine nasil yansittigi ve sizin kendi durusunuz. Ikisini de batirmisssiniz simdiden. Adam seni sülalesine kötülemis daha önce sende kendini sevdirmeye ugrasiyorsun. Ne yapacaktin orda biliyormusun? Nisanlina diyecektin nasil kirlettiyse adini orda o temizleyecekti. Sen niye elin hödüklerine kendini sevdirmeye calisiyorsun. Ev konuda baskasinin lafi ile is yapilmayacagini ögrenmis oldunuz. Sen onlarin oldugu mahalleye gitsen seni nisanlinla beraber ezerler. Karar senin. Bastan geri barisman hata olmus. Burda en büyük sorun ev degil
konu sahibi en son barıştı ama nişanlısına tepki gösterdi diye hatırlıyorum ayrılmadı yani maalesef.Bencede..
Burada konu ev değil bu sadece buzdağının görünen yüzü bence yol vermelisin bak sana karşı net bile değil nişanlısının arkasından şimdi konuşan yarın karısının arkasından konuşur. Lütfen ama lütfen gerçekleri görmeye çalışın evlilik kolay birşey değil sadece aşktan ibaret değil aşk tan önce mantığınızla hareket etmelisiniz ve bu size bir fırsat allahın sevgili kuluymuşsunuzki allah size fırsatlar sunmuş o aileden uzaklaşın diye ...
Meyve veren ağaç taşlanır lafını unutmayın aynı hataları benim halam yapmıştı varını yoğunu sevdiği adamın ayaklarına serdi hatta düğünündeki takıları kendi alıp onlara taktğrttı peki onlar şaka gibi ama gerçek kıymet bile vermediler bu durumda siz kendinizi değere bindireceksinizki karşı taraf bi ayıksın
Hmm desin kıza bak ne kadar cesur.Sizi ezmelerine izin vermeyin. Sizi incitmekten korkmalarını böyle sağlayamazsınız sizi gerçekten sevseler sizin arabanızda gözleri olur mu hiç hayır yavrum o senin araban biz hallederiz demeleri gerekirdi çünkü geline sahip böyle çıkılır.