- 25 Şubat 2011
- 10.393
- 25.120
- 598
- Konu Sahibi Arzustokrasi
-
- #101
Bazı detayları kaçırmış olabilirim ama anladığım kadarıyla siz bu kişiyle en azından şu an için mutlusunuz. Hayat sizin hayatınız. Kalma demiş başkalarının evinde, kendince açıklamasını yapmış. Size de mantıklı gelmiş. Ha bana gelmedi orası ayrı. Ama sonuçta siz evleneceksiniz değil mi? Bize ne? Ama sormak istiyorum hayatı bu kadar zorlaştırma çabası neden? Bu konuyu ben anlayamıyorum bir türlü :44: Zihnimi zorluyorum zorluyorum ama bir türlü çözemiyorum. Gece ablanızda kalsanız ne olur? Neden nişanlım eğlensin diye düşünmüyor da tutup da taaaaa yok uyurken biri saçını görürse diye düşünüyor? Bilemiyorum anlamaya çalışıyorum ama bana biraz sıkıntılı geliyor bu düşünceler. Hayat bu kadar zor olmak zorunda mı? Anlayamıyorum. Hepimiz hayatımızı sürdürmek zorundayız ama neden kendimizi bu kadar kasarak yaşamak zorunda olalım? Yani sonunda olacak şey sizi mutlu edecek başkalarını da mutlu edecek değil mi? Neden yasak olsun? Ha bir de "prensipleri" demişsiniz ya ben de prensiplerim gereği ailemi hiç kimseye ezdirmem deseniz acaba size ne cevap verir çooook merak ettim doğrusu. Şöyle genelde bakıyorum da nedense hep erkeklerin prensipleri oluyor da kadınların olamıyor. Neden olamıyor? Ha derseniz ki tamam ben anneme de gitmem ablama da gitmem. Gerekirse evden dışarı da çıkmam onun izni olmadan. O öyle isterse ondan izin almadan hiçbir adım atmam. Onun prensipleri doğrultusunda yaşar öyle ölür giderim, o konuda ne anneniz ne babanız ne ablanız, hiç kimse tek bir kelime dahi edemez.
bakın ben nişanlımdan öncede rahat bi insan değildim zaten hani kendimi kısıtlanmış gibi hissetmedim hiç bi zaman kendi ailem daha tutucu çünkü ve ben zorlanmıyorum onunlayken.. mutluluk ne kelime bi insanın farklı bi niyetle değilde gerçekten kendi olduğu için sevebileceğini onunla gördüm.. insan hayatına girip çıkan herkesten bişiler alıyor bi tecrübe ediniyor bende bu tecrübeyi ondan önce aldım şimdi bakıyorum geçmişime bide ona bildiğimiz melek gibi görünüyo gözüme.. çok kötü bi çocuktum hayatıma herkesi soktum aklımın başıma gelebilmesi çok çok zamanımı aldı ve o aradada bu insanı buldum ve bana kattıkları benden alabileceklerinden çok daha fazla ağır bastı hep.. ailemi benden alamaz kastettiğim bu değil en fazla kısıtlamaya çalışır ama kararlı bir tavır sanırım bunuda çözer... ailesinden çekinir başta alt katımda oturacaklar cıngar çıkartırım bilir... ezik bi tip değilim ben öyle ablalarım ya... öyle kocamdır o gitme demesse gitmem yok öyle bişey... ama cılkını çıkartamam o ayrı bişi ablam dibimde oturacak hergün hergün gitsem cidden söylenir ama sanırım buna herkeste söylenir...
eğlenmek derken anlayamadım ne kadar eğlenebilirim o sıcakta üzerim sıkı sıkı giyinik eniştem var diye rahat rahat oturup kalkamazken orda eğnemek için değil belli bi sebepten kaldım o gece eğlenmek için yalnız olmayı tercih ederim ablamla... bide bende onun kadar kuralcıyım bana bunu deyipte kendisi gidip bi yerde kalmaz onun prensibi var benim yok diye bişi hiç yok benden beklentisi her neyse kendiside aynısını yapmak zorunda ben ona öyle bi serbestlik tanımam erkektir diye yok öyle bişey kesinlikle izin vermem.. ailemi ona karşı hiç ezdirmedim hatta o kadar çok ailem dedimki ben neyim dedi sonunda sen sadece nişanlımsın kocam değilsin demeyi bildim yeri geldiğinde.. yetkisinin olmadığı durumlarda burnunu sokturtmam o zamanda sokturtmayacaktım ki gelip bana haklısın diyecekti sonunda ama ablam işe karışınca herşey değişti.. nişanlım ablamla konuşur sıkıntımız şuki ablam hiç açık kapı bırakmıyor.. çocuk gibiler cidden... hala herkes olayın namus meselesi olduğunu düşünüyo burda ama bu namus meselesi değil dediğim gibi o zaman annemde eniştemleri namussuz biliyor ve beni evdelerken göndermiyor kalmaya... karı koca olsak birlikte kalsak böyle bi problem olmaz ama tek başına bekar bi kız olarak orda kaldığımda illa laf olur söz olur diye istemezler..
Bahse girerim kim ne derse desin bu arkadaşımız bu adamla evlenecek ve ne. Yzak ki çokta pişman olacak tecrübe ile sabittirHatta şuan bir mucize olsa gelecekten bir kare gösterilse ağladığını üzgün olduğunu görse gene başka bişeye bağlayıp gene evlenecek.. bir ilişkide savunma mekanızması devreye girmişse hiçbir şeyle kanıtlayamazsınız karşıdakinin kötülüğünü..Hatta burda yazdıklarımızdan etkilenip gidip soracak aşkım ablamlara gönderirmisin beni evlenince oda tabiki canım o senin ablan ben görüşmesemde sen görüşeceksin diyecek bizimki uçacak mutluluktan bak işte yanılıyorlar diye sonra ne mi olacak her gidişin bir olay olacak beni bırakıp nereye gidiyorsun diye hep yoluna taş koyacak..ama yaşamadan inanmayacaksın yanlış anlama sana kzmıyorum bende geçtim bu yollardan bu söylediklerimi söyleyenlere çok kızdım inan bigün sende birilerine söyleyecen aynılarını
Ee arkadaşım konuyu niye açtın her şeyi mantıklıysa?
İlla birileri arka mı çıksın.Bildiğin gibi davran o zaman.Anneye ablaya göndermeyen adamla devam bize ne ki?
O kadar sayfa yazdı insanlar burda erkeğim,nişanlım dedin durdun.Sanki dünyada bi o var.Ee hoşuna da gidiyormuş otorite(!) dediğin şey.
Bak 2 kişi senden yana yazdı onlarla muhabbet et.
Yani bir erkek nasıl aileden değerli olur aklım almıyor.Onlar benim ailem istediğim gibi kalırım birinin icazetine gerek yok.
lafı fazla uzatmadan konuya gireceğim.. nişanlım ters ve otoriter biridir ikizler burcu zaten bi öle bi böle iyiyken çok iyi çok romantik beni dünyanın en mutlu kızı yapar ama aynı zamandada çok çabuk sinirlenip parlayan biri... etrafımdada hep bu yönüyle görünüyor zaten hani iyi her ne yaşıyorsak kendi aramızda olup bitiyor bu bana fazlasıyla yetiyor ama çevremden sürekli olumsuz tepki alıyorum ve çok üzülüyorum... sürekli evlenince şöyle yapar böyle yapar sen şimdiden eline ipleri vermişsin vs vs.. çok sıkıldım artık anlatıp biraz olsun rahatlamak belki azda olsa teselli bulmak istiyorum...
bugün ablamlarla konuştuk biraz eşini döverek ayrılan birinden örnek verdi yarın öbür gün aynı onun gibi olursun dedi diğer ablamı hiç saymıyorum biri inşallah biz yanılırız dedi öteki hiçte yanılmak istemiyorum dedi o kadar üzüldümki oturup ağlıcaktım o kadar bozuldum.. ablam hiç konuşmuyo nişanlımla daha önce onlarda kaldığım için tartışma çıkmıştı nişanlım eniştem evdeyken kalmamı istemiyordu hatta normaldede sevmiyordu ama eniştem gece vardiyasına dönünce arada kalıyordum o güne ablamın işi vardı annemden izin aldı ve kaldım ama nişanlım tutturdu eve dön diye tartışırken ablam yakaladı aldı eline telefonu açtı ağzını yumdu gözünü benim kocam namussuzmu diye halbuki alakası yok sadece evden başka yerde kalmamı sevmiyor yani hep böyleydi "prensip meselesi"ymiş bende sevmiyorum bu tip "prensip"lerini ama nişanlım sonuçta sevdiğim evleneceğim adam tatlılıkla halletmeye çalışıyorum böyle şeyleri.. ablam telefonda öyle şeyler saydıki nişanlımın yanlış düşünceleri soldu gitti bitti bu iş babamı arayacağım sen kim oluyorsun gibisinden yapıştırdı lafları ben sinir krizleri geçirirkene nişanlımda isyan bayrağını çekti haklıyken haksız oldu ablam bu yüzden özür dilettiremedim o benden dileyecekmi dedi ablamda ben mi özür dilicem bide dedi hepten sarpa sardı iş... o günden sonrada konuşmadılar önceki bayramlarda barıştırırım diye düşünüyordum ablam sakın onu benim evime getirme dedi bi önceki bayramına bizim evde denk geldiler nişanlım bayramını kutladı ablam kuru bi seninde deyip surat yapıp yerine oturdu bu işi nasıl çözeceğim artık hiç bilemiyorum hiç bi açık kapı bırakmadılar bana arada kalıp gittim üzüldüm ağladım ama elimden hiç bişey gelmiyor.. dört gözle ayrılmamı bekliyolar sanki ve bana hep onu savunduğumu söylüyolar halbuki nişanlımla ne kavgalar ettim o bayram o adımı ben attırdım ki daha fazlası vardı onun içinde daha eskilere dayanan bi kin (eniştemin işten atılmasına sebep olduğunu düşünüyordu) ama hiç bi faydası olmadı..ablamlarla durum bu şekilde... biri mutsuz olacağıma emin diğeri de resmen o şekilde olması temennisinde...
bazı yakın akrabalarım arasında da başkalarıyla kıyaslama başladı bi akraba evlendi ve sürekli onun kocasıyla benimkini kıyaslıyorlar bak o öyle seninki böyle odun böyle öküz bu lafları işitiyorum ciddi ciddi ama kahretsinki çenemi açıp bişey diyemiyorum saygısızlık etmek istemiyorum çünkü konuşsam kötü konuşacağım dilim çok sivri susmaya çalışıyorum elimden geldiğince... bu lafları edenlerde nişanlımın pek haz etmediği kişiler bende çok sevdiğimi söyleyemem üsluplarından yeterince seviyeleri anlaşılıyordur zaten dinime küfreden Müslüman olsa bari lafı vardırya kesinlikle geçerli ama susuyorum yuvamı kurana kadar susacağımda çünkü kızı doldurmuş bize düman etmiş demelerini istemiyorum ki derlerde beklerim... bi çok yaptığım şeyde diyorlarda zaten sen o ne isterse yapıyorsun o sana daha karışamaz daha kocan değil diyorlar bana farkedemedikleri şu ki herşey karşılıklı ben onun isteklerine karşı olumlu davranıyorum oda benimkilerin ve benden hiç bi zaman kötü bi arzusu olmadı hep iyi şeyler istedi giyim kuşamım en çok konuşulan şey oldu daha uzaktan tanıdıklarım ne güzel olmuş böyle bi kapalıya yakışır şekilde olmuş diyenler aaa kapanmışsın diyenler oldu (14 yaşında kapandım) ben zaten kapalıydım dediğimde ama böyle değildin şimdi tam kapanmışsın dediler bana ama gelgelelim bizim sülalede tam tersi etki bıraktı sırf o istiyo diye böyle giyiniyosun eskiden şöyle giyinirdin ne güzeldi eşarbını böyle yapardın daha çok yakışırdı... evet bana yakışırdı belki ama dinimin emrine uymuyordu bunu söyleyincede amaaan herkes böyle diyolar ben herkesle gitmeyeceğim öbür dünyaya diyorum iyi doldurmuş seni diyolarbizim sülalede kapalıdır he hepsi benim şimdiki giyimim gibi giyiniyorlar ama ben gençmişim daha...
böyle tuhaf tuhaf şeyler işte.. evlenince bu adamdan çok çekeceğim doğrultusunda iddiaları var ama ben şuan çok mutluyum halimden ki hiç canım cicim biri değil nişanlım dediğim gibi otoriter ve ters biridir yapmacıklığı yok mutlu oluşuma şimdilik böylesin aşktan kör olmuşsun sen denmesinden sıkıldım yoruldum dua edin bana nolur çok ihtiyacım var buna... rabbim öyle bir evliliğim olsunki herkesi yanıltsın mutluluğum bozmak isteyenlere kapak olsun inşallah...
haklıyken haksız olan ablam nişanlım değil çünkü haksızdı demiştim kabul ettide özür de dileyecekti ama ablamında dilemesi şartıyla.. Benim telefonumu alıp tehditler savurunca ortalık karıştı tabiki.. Ablam konusunda anlatılacak çok şey var ama inanın sığmaz buralara hayal kırıklığına uğratacak çok şey yaptı yalancı çıkardı beni ve yüzüm yok herhangi bişey söylemeye nişanlıma.. Ben hiç böyle tanımamıştım ailemi.. Diğerlerine gelince aynı tavırları eniştemede yaptılar girişken biri değil ve malesef yapış yapış olmayı seven bir sülalem var.. Hani beklentileri şöyleki ayıya dayı desin köprüden geçene kadar ama demez kişiliğinde yok neyse o farklı davranmıyor buda bizimkilere ters geliyor.. Amacamın oğluyla eskiden tanışırlar hiç kötü bişey söylemedi daha hakkında çevresince iyi tanınıyo efendi çocuktur deniliyor benim aileye gelince mi kötü çocuk oldu.. Sadece soğuk o kadar yemin edebilirim size ahlakı yerinde dinini güzel yaşayan biri.. Yengem odun der ona sebep oturma odası kadınlarla doluyken içeri girip selam verip oturmaması.. Oturmaz çünkü ona göre yakışık almaz... Buda prensibi bana göre tuhaf ona göre değil..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?