Merhaba öncelikle bunları yazarken dahi o kadar utanıyorum ki ama kimseyle paylaşamıyorum.
Düğünüme 2 ay kadar bir zaman kaldı 2 gün önce nişanlımla kıskançlık kavgasına girdik benim kıskançlığımdan ötürü sonra arabada kavga ettik ben yüzüğü fırlattım babamın evine bırakacağı için. Sonra sinir krizine girdi evlerine gittik annesinin yanında bana bıçak çekti sonra beni eve bırakacakken ben bırakmasını istemedim babamla kavga ederler diye arabadan inmeye çalıştım yol ortasında sonra indim koştum arkamdan geldi beni saçımdan tutarak yere attı tekme attı kardeşinin yanında kardeşi koştu elinden aldı ben opete sığındım polis çağırdım şikayetçi olmadım. Babamı arayıp kızını gel al öldürcem elimde kalcak demiş ailem bi telaşla geldi yanıma rezil bir gün geçirdim ilk defa böyle birşey yaşadık bana karşı aşırı ilgili aşırı sevgi dolu ilişkiyi uçlarda yaşayan biriydik. Ben aileme şiddet olayını söylemedim çünkü kahrolurlar onları üzmek istemedim. Babam arayıp eve çağırdı ayrılacaksanız düzgünce ayrılın diye geldiler ailecek ve tüm akşam benim kıskançlıklarım suçlandı ne annesi ne kardeşi oğullarının yanında oldu hiç şiddet konusu açılmadı. Çünkü biliyorlar söylesem babam eve alır mı asla. Bütün gece suçlandım beni suçladı annemlerde onlara hak verdi ben ağzımı açamadım. Çünkü annem babam bunu kaldıramaz ve benim 2. Nişan atışım olacak. Babam hep yanındayım anlaşamıyorsan ayrıl diyor ama benim çok zoruma gidiyor bu durum normalde annesiyle de kardeşiyle de çok iyi anlaşırdım ama onlar tabiki oğullarının yanında olacak. Resmen cinnet geçirdi ben ne yapıcam . Yarın son kez buluşup noktalayacağız konuyu. Bir yanım affetme diyor kendine saygın kalmaz ailesi sana saygı duymaz diyor. Ama 1 senelik ilişkide tüm hayatım o oldu cinsel birliktelik yaşadık ve kendimi ona mecbur hissediyorum 29 yaşındayım. Benzer durum yaşayan var mı nolur akıl verin
Var kardeş, biz de böyle birbirimize aşırı bağlı, aşırı ilgili, sevgi dolu, uçlarda yaşayan eşsiz ilişkiler yaşıyoruz.
Kocişkomuz, sevgililitoşumuz arada bir bıçak çeker, ağzımızı burnumuzu yere serer ama işte uçlarda yaşıyoruz aşkımızı naparsın.
Sonra düzeliyoruz, iyiyken çok iyiyiz, herkes bize, aşkımıza imrenir. Aşk büyük olunca böyle şeyler olurr, kıskançlık olur, bıçak çekilir bunlar normal şeyler, sakın ayrılma. Ayrıl diyenler seni, büyük aşkınızı kıskanıyor.
(Duymak istediklerinizin bunlar muhtemelen çünkü her mesajınız birbirinden acınası. Yüz yüze ayrılacakmış, böyle mi kandırıyorsunuz kendinizi? Dayak yediğinizi ailenize söylemediniz, şikayetçi olmadınız çünkü barışmak için can atıyorsunuz, buluşmak için yalvarıyorsunuz. Ne desek boş, canınıza da acımıyorsunuz ya bir gün gerçekten bıçaklarsa sizi? )