Merhaba hanımlar, sizlerin fikirlerine inanılmaz ihtiyacım var ...
Inanılmaz derecede kendimi çıkmazın içinde hissediyorum.
Sanki başkasının hayatını yaşıyorum .
Sürekli olarak dogrusu bu ama böyle olmalı bu cümlelerden bunalmış durumdayim.
Konuya girmek istiyorum.
Nisanlimin ailesi ile hiç bir şekilde laf söz olmadı ancak nisandan sonra hiç bir şekilde görüşülmedi ....
Biz bir kaç kez bayram ziyareti için gittik.
Onda da geri ne aranildik nede gelen oldu ..
Biz anlamlandiramadik.
Mesala, bir kez olsun beni bir kisi arayıp, nasılsın demedi..
Bu tarz çok fazla olay oldu .
Çok fazla sorunla karşılaştık
Çok fazla şeyi yalnız hallettik.
Bazen tukendik, bazen yorulduk ama vazgecmedik .
Gelelim bugünkü soruna; bu akşam nisanlim ile ağustos ayında evlilik tarihimiz olduğu için bir konuşma geçti aramızda
Bunu konuşmak isteyen bendim .
Konu tam olarak şöyle gelişti, ben bunca zaman hic bir şekilde aranilmadim sorulmadım.
Yok sayıldım.
Annen ve babani tenzi ediyorum .
Onların hakkı ödenmez.
Dünyaya getirip büyütmüş ama diğerleri olurda bu saatten sonra evimize gelmeye kalkar ise ben istemem dedim.
Kendisi de kovalicak misin dedi .
Bende kovalayamam ama belli ederim dedim.
Soğuk ve mesafeli olarak .
Evine gelen düşmanin bile olsa öyle davranmak çok yanlış değil mi dedi .
Bunca zaman bana yapılanlar yanlış değil miydi dedim..
Konu böyle uzadı ve biraz tadimiz kaçtı .
Beni yok saydilar ise hangi yüzle evime gelcekler ?
Hadi geldiler ben niçin hiç bir şey olmamış gibi davranayim?
Herhangi birisi gelir ve ben mesafeli dururum sen bana ertesi gün neden böyle davrandin diceksen bugün birbirimizi üzmeden bir daha düşünelim dedim .
-Beni ezmis olmaz misin? dedi .
Sizce nasıl bir tavır sergilemem gerekiyor ?
Not: Dışarda görürsen konuşmaya arama sorma ama ev ortami farklı diyor.
Ve kesinlikle baskı yapmaz