- 19 Nisan 2018
- 358
- 320
- 53
- 33
- Konu Sahibi elenaymina
-
- #1
Kızlar merhaba. Foruma ilk defa konu açıyorum o yüzden yanlışlarım ya da konuda kopukluk olursa şimdiden affola. Ben nişanlıyım ( daha doğrusu nikah yaptım düğünüm eylülde) 2.5 senedir birlikteyiz yaklaşık 1 senedir ikimiz de farklı şehirlerde yaşıyoruz. Bilen bilir uzaktan ilişki yürütmek hele de nişanlılıkta çok zor. Tüm düğün sürecini kendim hazırladım. Düğün salonundan tutun da davetiyeleri dağıtmaya kadar kendim yaptım. Bunu söylediğime bakmayın bir suçlu aradığım için değil içimi dökmek için yazıyorum. Haliyle hem çalışıp hem de her şeye kendim koşuşturmak beni yıprattı. Onun ailesinden zaten herhangi bir destek görmüyorum (maddi,manevi) ha bir destek de aramıyorum çok şükür ikimizin de maaşı var ama biliyorsunuz iş lafa gelince bazı insanlar mangalda kül bırakmıyor herhangi bir destek olmadıkları gibi bir şeyi eksik görünce de bir sürü laf söylüyorlar bu da haliyle sinir bozuyor. Çünkü ben hem çalışıp hem de tek başıma bu kadar yetiştiriyorum. Bir kez evleneceğim için ve kendim ödediğim için de masrafımı ona göre yapıyorum. Tabi bunlar hep sıkıntı oluyor. Ama çok önemli değil. Bu zamana kadar da uzakta olduğumuzdan ve çalışma saatlerimiz zıt olduğundan sadece mesajlaşabildiğimiz için yanlış anlaşılma olmasın diye herhangi bir şey söylemedim. Çünkü nişanlım başlarda gerçekten çok anlayışlıydı.
Ama tabi her erkek gibi desem yanlış demiş olur muyum ama epey ilgisiz. Zaten uzakta olduğu için birşeyle ilgilenemiyor ama sorduğumda da ilgisiz kalıyor. Herhangi bir işin ucundan tutmuyor ancak ben defalarca söylersem yapıyor. Bu da beni haliyle yıpratıyor ve geriyor. Bir de ufak tefek tartışmalar da oldu büyük kavgalarda hep ben alttan aldım haklı da olsam haksız da olsam. O bana göre biraz daha inatçı. Önce özür dileyen ben oldum. Hatta bir gün mesajla söylediğim basit bir şey yanlış anlaşıldı diye 3 gün konuşmadık. Yaşadığım yerden kalkıp 1 günlüğüne uçakla doğuya hiç bilmediğim yerlere gidip ona süpriz yaptım ve gönlünü aldım. Tekrardan söylüyorum kendimi haklı göstermek onu yermek için yazmıyorum bunları. Çaresiz kaldığım için yazıyorum.
Uzakta olunca haliyle çok kavga ettik ve çok yıprandık. Bu ay sonu da yaşadığım yere tayini çıktı gelecek Allahtan aksilik çıkmazsa ama geçtiğimiz perşembe bir kavga ettik. Aslında ben %100 olmasa da kavgada benim de hatam var. Konu da ailecek kurulan whatsapp grubuna cevap yazmaması annem de takıldı bana hiç yazmıyo damat bey günaydın diyoruz cevap vermiyo diye (aslında şaka yaptı gerçekten takılmadı ama benim de tersime mi geldi ne bir anda nişanlıma patladım) ama karşılıklı birbirimize epey kırıcı konuştuk. Sonucunda o günden beri konuşmuyoruz. Ben yazmasam da konuşmayız biliyorum bu da benim ağırıma gidiyor. Her ne kadar aynı eve girmesek de ben onunla nikahlıyım karşısında kim olduğunu bilmiyormuş gibi davranıyor ne olursa olsun hep benim alttan almam benim ağırıma gidiyor artık. Bu konuda hatalı olduğumu bilsem de (ki bu zamana kadar hiç bu tarz sorunlar çıkarmamıştım) gerçekten artık yorulduğumu hissettiğim için yazmak içimden gelmiyor. Bana fikir verin napmalıyım?
Ama tabi her erkek gibi desem yanlış demiş olur muyum ama epey ilgisiz. Zaten uzakta olduğu için birşeyle ilgilenemiyor ama sorduğumda da ilgisiz kalıyor. Herhangi bir işin ucundan tutmuyor ancak ben defalarca söylersem yapıyor. Bu da beni haliyle yıpratıyor ve geriyor. Bir de ufak tefek tartışmalar da oldu büyük kavgalarda hep ben alttan aldım haklı da olsam haksız da olsam. O bana göre biraz daha inatçı. Önce özür dileyen ben oldum. Hatta bir gün mesajla söylediğim basit bir şey yanlış anlaşıldı diye 3 gün konuşmadık. Yaşadığım yerden kalkıp 1 günlüğüne uçakla doğuya hiç bilmediğim yerlere gidip ona süpriz yaptım ve gönlünü aldım. Tekrardan söylüyorum kendimi haklı göstermek onu yermek için yazmıyorum bunları. Çaresiz kaldığım için yazıyorum.
Uzakta olunca haliyle çok kavga ettik ve çok yıprandık. Bu ay sonu da yaşadığım yere tayini çıktı gelecek Allahtan aksilik çıkmazsa ama geçtiğimiz perşembe bir kavga ettik. Aslında ben %100 olmasa da kavgada benim de hatam var. Konu da ailecek kurulan whatsapp grubuna cevap yazmaması annem de takıldı bana hiç yazmıyo damat bey günaydın diyoruz cevap vermiyo diye (aslında şaka yaptı gerçekten takılmadı ama benim de tersime mi geldi ne bir anda nişanlıma patladım) ama karşılıklı birbirimize epey kırıcı konuştuk. Sonucunda o günden beri konuşmuyoruz. Ben yazmasam da konuşmayız biliyorum bu da benim ağırıma gidiyor. Her ne kadar aynı eve girmesek de ben onunla nikahlıyım karşısında kim olduğunu bilmiyormuş gibi davranıyor ne olursa olsun hep benim alttan almam benim ağırıma gidiyor artık. Bu konuda hatalı olduğumu bilsem de (ki bu zamana kadar hiç bu tarz sorunlar çıkarmamıştım) gerçekten artık yorulduğumu hissettiğim için yazmak içimden gelmiyor. Bana fikir verin napmalıyım?