Ben buna da katılmıyorum gerçi önemli mi benim fikrim, değil ama yine de yazayım
Ablam 40lı yaşlarında kurumsal bir firmada orta düzey idareci yüksek lisanslı bir hukukçu, vekâlet ücretlerini falan kattığımızda uzman doktorlar çarpı iki maaşları var, bunu niye belirttim çünkü bir dönem bahsettiğiniz şekilde ofis çalışanıyla yakın münasebeti oldu.
Utana sıkıla söyledi ve ilk tepkim ‘bana ne yahu işinden’di.
Eğer hayat görüşleri, zevkleri denk olsa idi, eğişteeeemmm diye bağrıma basardım ama öyle olmadı, adam tatile karşı imiş ahshshs, hüsran çıktı buradan anlayabiliriz kültürel donanımı
Bu adamı eleyerek genel anlamda konuşursam asgari ücretli mesleki diplomasız bir çalışan ablama ne katabilir, maddi olanak dışında birçok şeyi.
İnsan ilişkilerinde en az bir kazanım olması gerekir doğru yürüyebilmesi için, manevi, kültürel, aşk, güven vs vs. Ne yapalım yani maddi yoksa e bizde var, ne var ki bunda?
Hayat herkese eşit davranmıyorsa hayatının saf sevgisini kaçırsın mı?
Ona aynen şunu söyledim ‘bir adamın ayak kokusunu çekmek için ya hayat standartların değişecek ya güvenli sığınağın olacak ya seni bulutların üstünde yaşatacak veyahut bilgi genel kültürü ile saatlerce dinlemekten bıkmayacaksın yeni ufuklar açacak sana veyahut en kıymetlisi bebeği o adamın hayatındaki teki olacaksın. Bunlar sıralanır gider ama olacak. Birinden biri varsa devam, birkaçı varsa tadından yenmez napayım yani lise mezunu ise ne yapalım?
Ablamı başının tacı ediyor bir dediğini iki etmiyor, ellerini öpüyorsa ablam 20 katı kazanıyor diye mutsuzlukla mı cebelleşsin, kendisine madden dengi bulacağım diye ömür mü çürütsün?