16 marttan beri eşimle eve kapandık, yurt dışıyla herhangi bir temasımız olmadı. Alışverişlerimiz sanal market üzerinden oluyor ve gelen her paket hem havalanıp hem yıkanıyor. Sadece çöp atmaya kapı önüne çıkıp eve geldiğimizde ellerimizi yıkadıktan sonra dezenfektanla da temizliyoruz. Üstelik büyük şehirlerin herhangi birinde de oturmuyoruz, zorunlu karantinamız yok. Annemi,babamı, ağabeyimi tam 1,5 buçuk aydır görmedim bu salgın yüzünden. Astım hastasıyım, evimin karşısındaki eczaneden maskemi ve eldivenimi takarak 3 kutu ilaç aldım bu dönemde biterse zorlanmayayım diye. 1,5 senedir bebek istiyoruz. Kamuda memurum ama aslen öğretmenim. 29 yaşındayım, birçok öğrencinin üniversite kazanmasında emeğim var. Birçok vatandaşın kamuda hizmet almasında emeğim var. Kiminle nasıl konuşacağımı, haddimi çok şükür biliyorum. Buradaki insanların da benzer durumlarda olduğunu biliyorum. Şimdi ben bu kadar dikkatli davranıyorken siz hangi hakla, hangi cesaretle, hangi hadle bana cahil diyebilirsiniz? Cahillik tam da sizin yaptığınızdır hanımefendi! Kendinize gelin! Sizin kimseyi yargılamaya, kimseyi düşüncelerinden vazgeçirmeye hakkınız yok! Buradaki kimse fellik fellik sokakta gezmiyor. 310 sayfadır burada değilsiniz, biraz edebiniz varsa bundan sonra da burada yer almazsınız.