Merhabalar, buraya böyşe bir konu açacağımı düşünmezdim. 1.5 ay sonra düğünümüz var ve ben yanlış biriyle evlilik yapmak üzere olduğumu düşünüyorum. 2 aydır nişanlıyız, bugüne kadar çokca kavgalarımız oldu. Sorun hep benim geçmişim ve normal erkek arkdaşlarım olduğu için oldu. Şu an ilk kavgamızda bırakmadığım için aşırı pişmanım. Ne şimdiki kadar seviyordum ne de canımı acıtmayacaktı. Öyle geçmişim dediğime de bakmayın toplasan bir elin parmağını geçmeyecek kadar sevgilim oldu. Diğerleri sadece konuşup anlaşamayacağımı düşünüp bir daha görüşmediğim insanlardı. Kimseyle basit yakınşaşmalar dışında ileri düzey bir şey yaşamadım ki zatem daha önce açılan başlık ve mesajlarımda mevcut iki aydır vajinismus sorunu yaşıyorum. Kendisi de bizzat şahit artık ancak ben başta dert edindiği şeyler fiziksel olduğunu düşünürken aslında olay çok farklı.
Bir hafta önce laf arasında babalık mevzusu konu oldu ve önceki sevgililerimin baba olma potansiyeli var mıydı diye saçma bir soru sordu bende evet vardı dedim. Buna alındı tabiki ve kavganın ateşi çakıldı. Kendisi de üstelik ilk 3 yıl bebek istemiyor. Zaten baba olmak için can atmıyorsun neden bu kadar taktın dedikçe onunda dilinin kemiği koptu denir ya tam olarak öyle oldu. Ondan önceki ilişkimdeki şahısla başta aramızda resmi bir ilişki varken sevgililik ilişkisine dönmüş birisiydi. Kendisi bekar ben bekar, kısa süreli bir ilişkimiz oldu kendisinin davranışlarından dolayı bitirmiştim. Şimdi ki nişanlımda biliyordu ve o ilişkimi kasttederek, en azından benim geçmişimdeki kızlar senin gibi böyle ilişki kurmamıştır dedi. Ağzım açık kaldı tabi. Kendi geçmişi de maalesef sonradan sonraya öğrendiğim tek gecelik ilişkilerle dolu biri. 1 ay bile görüştüğü insanla cinsellik yaşamış. Zaten ben bunu kabul edemezken üstüne bu lafı işittim. Telefonu kapattım aradam 10 dk sonra aradı özür diledi küs uyumak istemeidğini söyledi ama ben gerçekten kırılmıştım. Konuyu sessizce kapattım ve uyudum. Sonra o tavrını devam ettirdi ve 5 gün boyunca soğuk davrandı sebebi de ona söylediğim babalık konusu yüzünden. Onu diğerleriyle kıyaslamışım. Öylese neden onlarla evlenmedin gibi laflarda kullandı bu arada.
Her neyse bu 5 günün ardına biz görüştük. Bir taraftan vajinismus sorunumı çözmeye çalışıyorum. Birlikte doktora gittik ve ufak bir operasyon olmam gerektiğini söyledi. Haftaya tekrar hastaneye gideceğiz.
Normalde iyi anlaşıyoruz ama geçmiş ve erkek konusu geçince anlamlandıramadığım bir hiddetlenme geliyor. İlk defa böyle biriyle karşılaştığım için ne yapacağımı bilemedim. İlişkimiz başladığından beri her ay düzenli olaral bu konuda kavga ettik ve psikolojik olarak çok yıprandım
Kendisi maalesef duygular konusunda aşırı bencil, yani empati kurma yeteneği yok. Hala geçen haftaki tartışmanun etkisindeymiş ki bana soğuk davranışlarını sürdürüyor. Eminim ki tam tersi olsaydı ben böyle davransaydım kendisine, o bana dibine kadar soğuk yapar tartışma çıkarırdı. Bu arada buluştuğumuzda kırıldığını söyledi ve gönlünü aldım ama hala devam ediyor.
Her şey hazır balayı, düğün, bohçalar, altınlar çeyiz. Yani bu yoldan nasıl dönülür bilmiyorum. Nişan olduktan sonra iki haftada ben yanlış yapıyorum diye yüzüğü takamadım bu arada başka kavgalarımızda oldu. Hislerim beni asla yanıltmaz ama bilmiyorum.
Bu arada kendisi de öncesinde bir nişan atmış. Başta sorduğumda kendisinin attığını söyledi. Yeni öğrendim. Kendisi anlattı. Ayrılık kendisinden çıkmış ancak kızda ağlayıp mahvolmamış barışmak için bir çaba göstermemiş. Ayrılık sonrasında kıza yazmış kız cevap vermemiş falan. Bilmiyorum kafam çok karışık.
Normal gelmiyor artık çok yıprandım. Kaldıramadığım için sürekli bağıran tartışan birine dönüştüm. Nişanlı olmasak çoktan ayrılmıştım ama çocuk oyuncağı değil ki. Üstüne bir sürü iş aile ve maddi stresim de var. Ne yapacağımı ne hissedeceğimi şaşırmış durumdayım.