Ben olsam vicdan azabı çekmem. İlla çekeceksem dahi kendi ailemi bu durumlara maruz bıraktığım için, kendi hakkima bu kadar girdiğim için çekerdim.
Evlilik, mutlu ilişki böyle saçma sapan şeylere sabretmek, alttan almak demek değildir. Bu çok sağlıksız bir ilişki. Hem niye alttan alasınız, niye sabredesiniz bunlara? Siz bu hayata acı cekmeye mi geldiniz? Hastalık söz konusu olur insan sabreder ya da ortada mantıklı şeyler olur kişi sabreder. Ama insan böyle esir gibi hayat sürmeye, kendisine bunca saygısızlık yapilmasina sabretmemeli. Alttan almamalı. Sevgi bu demek değildir. Hayata bir kere geliyoruz. Sevilmek, düzgün bir iliski yaşamak, kısıtlanmadan yaşamak sizin de hakkınız değil mi?
Bu vicdan konusuna nisanliniz mi girdi?
Çocuğum yok ama çocuğum böyle bir evlilik yapacağını söylese canım acir.
İlla bir vicdan azabı çekecekseniz kendi anneniz için kendiniz için çekin.