- 29 Mart 2018
- 13.209
- 46.515
- 26
-
- Konu Sahibi busrametin1
- #41
Siz iyi misiniz? Yaptığınız çok yanlış.
Siz iyi misiniz? Yaptığınız çok yanlış.35 gunlukken gonderildik bebekliginden beri kendi ailemin yanında o yüzden bilmiyo bende öğrenmesini istemiyorum
Bun35 gunlukken gonderildik bebekliginden beri kendi ailemin yanında o yüzden bilmiyo bende öğrenmesini istemiyorum
Bunlara kadar size hak verecektim. Ama siz annesiyseniz o da babası. Siz babasıyla çocuğun bağ kurmasına engel oluyorsunuz. Daha fazla vakit geçirmeleri bu durumdan daha sağlıklı olacaktır.Baba lafı geçmesini istemiyorum demek minnoşum küçük o çocuğu bu duruma soktugu için sinirden cildiririym büyüyünce tabii bilecek içim rahat edecek gidince büyüyünce ama şimdi sanki bana inat gibi kiparmaya calisiyo benden çocuğu
35 gunlukken gonderildik bebekliginden beri kendi ailemin yanında o yüzden bilmiyo bende öğrenmesini istemiyorum
Tontriko benim eşimin anne-babası o 3 yaşındayken boşanmışlar. Başlarda babası her hafta sonu alıyormuş. Yetişme çağında benim eşim çok asi olmuş. Babası da zapt etmek için biraz sıkı davranmış. Aynı evde yaşamadıkları için eşimde konuşmayı kesmiş. Kayınvalidemin de zaten canına minnet. Görüşmemişler. Kendi de bir başına oğluna söz geçirememiş. Eşim nerde akşam, orda sabah serseri bir hayat yaşamış biz evlenene kadar. Ama hep o dediğin baba figürü hep eksik kalmış. Hiç bir zaman bir sofrada anne babasıyla beraber oturmamışlar. O boşluğu şu an kendi çocuklarıyla doldurmaya çalışıyor. Erkek çocuğu için daha zor başında babasının olmaması.bir baba figuru olmasi gerek cocugun hayatinda.. bu bosluk asla dolmayacak onun icin..isterse 40 yasina gelsin
Babada annede farkli tabii.. ne kadar anne olarak anne oldum baba oldum densede, herkesin yeri baska.. en azindan baba figuru gibi ornek bir erkek olsa evde mesela dayisi olur dedesi olur..ben boyle dusunuyorum tabii..sartlar her zaman uygun olmuyorTontriko benim eşimin anne-babası o 3 yaşındayken boşanmışlar. Başlarda babası her hafta sonu alıyormuş. Yetişme çağında benim eşim çok asi olmuş. Babası da zapt etmek için biraz sıkı davranmış. Aynı evde yaşamadıkları için eşimde konuşmayı kesmiş. Kayınvalidemin de zaten canına minnet. Görüşmemişler. Kendi de bir başına oğluna söz geçirememiş. Eşim nerde akşam, orda sabah serseri bir hayat yaşamış biz evlenene kadar. Ama hep o dediğin baba figürü hep eksik kalmış. Hiç bir zaman bir sofrada anne babasıyla beraber oturmamışlar. O boşluğu şu an kendi çocuklarıyla doldurmaya çalışıyor. Erkek çocuğu için daha zor başında babasının olmaması.